Puppy

lieve mensen wij hebben een kleine maand een tweede hond gered uit een dodingstation uit roemenie geadopteerd wij hebben haar niet zelf gered natuurlijk dat heeft een stichting gedaan ze is super leuk en lief maar wij hadde al een kleine chi en dit is een herder met een mix ze weten helaas het  ras niet maar overduidelijk zit er een herder in maar nu komt het ze bijt super veel in ons nou weet ik dat dat door der tanden komt maar wat kunnen we hier aan doen en dan heeft ze ook nog voetsel agressie naar onze andere hond toe hoe kunnen we dit het beste af leren wij mogen wel aan der eten komen maar de andere hond echt niet ook met water duwt ze haar het liefst weg en ook uit de mand erg zielig voor onze chi verder spelen ze heel lief met elkaar en ze is ook heel bang buiten hebben jullie misschien tips hoe we alles het beste aan kunnen pakken haar puppy cursus begint pas in augustus 

Beide honden apart eten geven, het liefst een afgesloten ruimte zodat ze elkaar niet kunnen zien. 

Geef een klein beetje en doe elke keer iets van de maaltijd erbij in. Zo leert je pup dat het positief is als jij langs loopt. Er komt immers wat eten bij. Nooit maar dan ook nooit zomaar iets af pakken. Wil je wat hebben, dan ruil je tegen iets wat veel beter is.

Uiteraard in geval van nood handel je in spoed.

Het bijten zou je een speeltje voor in de plaats kunnen geven, of een kauwproduct (maar dan wel zorgen dat je andere hond er niet bij kan).

Deze honden hebben vaak een rugzakje mee gekregen, behandel het als een pupje, doe rustig aan ermee, laat het eerst goed wennen bij jullie...de honden apart eten geven, niet bij eljaar zetten, geef maar eten in aparte ruimtes, zet wat meer waterbakken neer zodat er geen ruzie kan komen wie er uit de bak drinkt.....    bijten, geef je direct iets aan de hond waarin die mag bijten, en als het een bot is, geef je ook dat apart.

Honden geef je altijd apart te eten en te drinken.  Dat is een primaire behoefte.  Ook snacks geef je apart. 

Een hond die heeft meegemaakt wat jouw hondje vermoedelijk heeft meegemaakt, heeft hoogstwaarschijnlijk moeten vechten voor zijn eten.  Dat krijg je er niet één twee drie uit, speel het dus veilig en zet ze apart om te eten.

Vertrouwen moet je winnen met tijd, geduld hebben is alleen maar goed.

Eens met bovenstaande reakties,

dat honden in alle rust moeten kunnen eten vind ik zelf heel belangrijk. Daarmee leren ze dat ze rustig kunnen eten zonder te schrokken, want ze hoeven niet bang te zijn dat iemand het afpakt.

Dus ook zelf wat afstand houden bij de etensbak, vooral niet gaan oefenen met zijn etensbak wegnemen e.d. dat zou onbedoeld dan weer tot voedselnijd tegenover jou kunnen leiden.

Hou oud is je nieuwe hondje? Waarschijnlijk ergens tussen 5 en 7 maanden (gezien het feit dat je haar een maand hebt, en je toch nog puppy cursus gaat doen)? Dan is het waarschijnlijk een combinatie van heel veel factoren. Rust en regelmaat dus op nummer 1, voor de time being de honden apart eten geven, en verder zelf mee aan de slag. Niet zo zeer met heen en weer slepen onder het mom van socialisatie, want die fase is toch al een eind voorbij. Beter is om een heel goede band op te bouwen met elkaar, en jullie thuis ook haar thuis te laten worden. Lekker samen Hersenwerken, oefeningen doen (dat kan ook zonder cursus), dat soort dingen. En geef genoeg te kluiven!

Onze rescue pup was ook extreem gefocust op eten, en de andere hond mocht er niet bij komen. Inmiddels weet hij dat hij zijn eigen bak heeft, en dat ze allebei eigen eten krijgen. Hij is nog wel fel op eten maar niet meer agressief. Maar ze eten op verschillende locaties in huis, niet afgesloten van elkaar, maar wel zo dat ze niet bij elkaar kunnen pikken. Want als ze klaar zijn, is de ander ook klaar  En dan snuffelen ze teleurgesteld aan elkaars lege voerbak, en dat was het.

Zij is nu 5maanden ja we geven ze apart eten alleen doet ze dit met heel veel drink bak mand speelgoed alles eigenlijk onze andere hond mag het liefst nergens aankomen nu ga ik er voor zitte en probeer ze samen te laten spelen ook is ze buiten enorm bang volgens de dieren arts moeten we naar redelijk drukke plekken gaan anders zou het erger worden 

Even off topic, maar ben altijd een beetje verdrietig als ik zo een advies van een dierenarts lees... je zou verwachten van zo iemand die je vertrouwt en dagelijks met dieren te maken heeft dat die met goed advies komt of anders je doorverwijst naar een goede gedragsdeskundige.

Mijn reactie hierop, neeee zeker niet direct drukke plekken opzoeken met een angstige hond/pup uit het buitenland waarvan je helemaal geen achtergrond kent. 

Wat dan wel...

misschien helpen deze artikelen:

http://www.moniquebladder.nl/over-buitenlandse-honden/

http://www.moniquebladder.nl/onzeker-bang/

 ik zou niets proberen te forceren, verplicht samen spelen kan juist tot extra spanning en daardoor meer risico op uitvallen e.d. wijzen.

Berg alle triggers, zoals speeltjes en botjes op zodat daar geen ruzie over kan ontstaan.

Je dierenarts heeft het fout, het is juist belangrijk om het stap voor stap aan te pakken. Je gaat eerst juist heel saaie en korte wandelingen maken, zodat de hond kan wennen en gaat leren dat wandelen leuk en ontspannend kan zijn. En dat ga je dan langzaam aan uitbreiden. Een goede manier om te kijken wat je hond aankan is om haar zelf ook eens de route te laten kiezen, in het tempo wat zij wil, en snuffelen zo lang ze wil.

Hi als ik haar een route zou laten kiezen is het de weg naar huis ze wil absoluut niet lopen jaa we hebben al alles opgeruimd maar dan valt ze als nog afentoe onze andere hond aan al denk ik zelf dat ze het doet omdat ze wilt spelen maar dat de andere hond dan schrikt 

 ah als ze absoluut niet wil lopen zou ik zeker geen drukte opzoeken, lekker dicht een rondje om het huis is dan al genoeg. Je zou ook kunnen overwegen haar een stuk van huis te dragen (als dat mogelijk is) en haar dan op de terugweg naar huis laten lopen.

Verder goed begeleiden zou ik zeggen en veel geruststellen (op een positieve manier)

nee mijn hond ging graag naar buiten, daar heb ik dan ook lekker mee de boel verkend en een beetje drukte opgezocht, dat ging prima, wende snel aan alles, was heel snel over angsten heen, ik kon niet te ver omdat hij geen conditie had door 3 a 4 jaar in een asiel te zitten.

Maar bij een hond die op de rem gaat werkt dat net weer anders, dan zou ik niet dwingen, zeker niet.

Zelfde stukje lopen en dan pas uitbouwen, kijk naar je hond vooral.

Al begin je maar met alleen even plassen.

Mijn hond is zo bang dat ze buiten niks doet niet plassen poepen niks ze is 3juli overgekomen 

 3 juni, bedoel je ..als ze buiten niets doet, heb je een tuin, laat haar daar dr behoefte dan doen, schoonmaken met azijn met deze warmte, ontsmettend en geur vrij...en dan verder rustig aan met deze hond, laat ze eerst aan jullie het huis en klein stukje omgeving verkennen meer niet, komt vanzelf als ze het vertrouwen heeft gewonnen.

Jammer, zo'n advies van de dierenarts. Ik kan me heel goed voorstellen dat je daarop vertrouwt, en dat zou ook moeten kunnen. Maar voor een bange hond is niets erger dan hem of haar nog banger maken. Dus ik adviseer je echt te werken aan jullie band. Maar eerst jullie zelf, je andere hond en jullie huis een plek waar ze zich echt veilig voelt. En dan de straat, en dan de wijk, en zo verder.

Een tip erbij is ook: let op je eigen houding. Loop zelf met vertrouwen rond. Als je continu aan het opletten bent hoe ze ergens op reageert, zelfs zonder als je actief iets doet, zal ze aan je merken dat jij ook heel alert bent. En ook dat bevestigt haar angst.

Dus durf het los te laten en haar vertrouwen te geven. Dat is voor jezelf ook prettiger.

 Je hebt mensen die in staat zijn om 'thinking out of the box'. Maar dat is niet iedereen gegeven. Het zijn medische deskundigen en (tenzij gespeciliseerd) geen gedragsdeskundigen.

Aan Melissa
Eerst en vooral heb je deze pup nog maar amper een maand.

Ginder geldt de wet van de sterkste, dit om te kunnen overleven. En dat heeft jou hondje al heel goed door.

Dus die gaat zich laten gelden tov jouw chi.

Vertrouwen is iets dat je moet opbouwen en tijd vraagt. Hoe meer jij inzicht hebt in jouw honden, hoe beter jouw begeleiding in... zal verlopen.

Angst....
Heel normaal.

Als mens gaan wij er vanuit dat de zaken die wij als vanzelfsprekend ervaren, dit evengoed voor een hond is.

Tja, niet dus.

Het is een hele grote enge wereld daar buiten.

Geduld, begrip en voldoende afstand van alles. Zodat de pup kan leren dat het niet echt een ramp is en het best wel ok is.

Dus ipv een hele toer te willen gaan doen? Doe het rustig? ga ergens zitten, neem hem dicht tegen je aan. Stel hem gerust. En maak gebruik van een langere lijn (zodat je spanning op de lijn voorkomt). En neem steeds heel veel gezond lekkers mee, zoals bvb gekookte kip. En als je van op voldoende afstand rustig op de grond naast de hond gaat zitten, geruststellend praat en ondertussen genoeg lekkers geeft. Zal die gaan leren dat het toch best ok is.
Als je ziet dat die toch niet genoeg gerust is. Begin dan bij de voordeur en steeds beetje bij beetje iets verder.

Zodat er geleerd wordt? aah yeah leuk we gaan naar buiten.

Succes.