Aangevallen

Raiko is net gegrepen door een andere hond die losliep. Hij is niet gewond maar enorm verschoten. Ik heb de andere hond er willen afstampen (in reflex,stom ik weet het) maar die man kwam hem dan halen. Hij bood zijn excuses aan. Al bij al liep het goed af. Maar wat nu? Houdt mijn hond hier een trauma aan over? Wat moet ik nu?

Vreselijk! Altijd schrikken zo iets!!

Hij hoeft er geen trauma aan over te houden, en als hij wel wat terughoudend is dan kun je daar op dit moment niets aan veranderen... de volgende keer dat je een hond ziet kun je kijken hoe hij reageert en er hopelijk meteen iets positiefs van maken als het een hond is waarmee hij goed kan opschieten of hem een koekje te geven... meer is er niet denk ik.. 

Wat schrikken zeg! Gelukkig bood de man wel zijn excuses aan.

Of je hond er een trauma aan overhoudt, dat ligt denk ik deels aan zijn karakter, maar ook deels hoe jij ermee omgaat.

Komende dagen andere rondjes, misschien verstandig om één keer daags langs de plek te gaan waar de aanval plaats vond?

K voel me vooral heel schuldig... K had me over die angst heengezet van loslopende honden (zie een vorig topic van me) ik zag van ver al dat hij losliep maar ik kende hem van de hondenschool en hij liep netjes met de baas mee en mijn Raiko zat aan een flexi.. ik had moeten hem aan de voet roepen en in de gaten blijven houden wat die losloper deed want nu hoorde ik ineens 'maxxxxxxx! Hier! Neen!' ik draai me om en zie die hond op ons afstormen aan een snelheid die ik had kunnen voorkomen bij mijn hond te geraken als ik hem kort had genomen ipv de flexi.. pff ga morgen een toertje wandelen

Niks veranderen als daar geen aanleiding voor is. 

Ga vooral dingen veranderen in je doen en denken dat je hond een zielepootje is, dan weet je haast zeker dat je hond zich anders gaat gedragen.

Nee, gewoon doorgaan alsof het niet gebeurd is. Als je hond écht een "trauma" oploopt merk je dat ter plekke wel, en pas dán zou je hier advies over moeten gaan vragen. Bij een hond werkt het doorgaans niet zo goed om op de feiten vooruit te lopen. Eerder averechts eigenlijk. 

Oei dat zal schrikken zijn geweest zeg. In een fractie van een seconde schiet er van alles door je hoofd. 

Maar gelukkig zijn jullie er met de schrik vanaf gekomen. 

Wat hierboven al gezegd wordt, probeer te doen of er niets gebeurt is. Toen Twinko eens was aangevallen in het park ben ik diezelfde dag nog terug gegaan. Hij reageerde angstig op die plek, wilde niet verder lopen. Maar ik bleef volhouden dat er niets aan de hand was. Lokte hem met wat lekkers. Spel. Aandacht. Na een paar dagen liep hij weer vrolijk door het park. 

Dus trauma of niet, begin met doen of er niks gebeurt is. 

Ga jezelf geen verwijten maken he?! Je had dit niet zien aankomen. 

Zorg inderdaad dat je juist niets veranderd. Anders voelt je hond aan dat er iets niet pluis is. Vooral hetzelfde doen.

 Dat dus.

 Dat ligt aan de hond en aan jou....ogin is aangevallen samen met bams, ogin had eengroot gat in haar oor, bams twee geschonden wangen, werden in het water gegrepen door twee aanstormende honden...eigenaars hebben ze gegrepen en voor ik weer tot bezinning kwam waren ze verdwenen met de auto, weg, en mij achterlatend met een gillende krijsende hond, heb ogin tot de orde geroepen , flink toegesproken dat het klaar moest zijn, ze hield op, samen naar de dierenarts, ogin gehecht en bams haar wangen gedaan......gewoon verder gereageerd, gewoon gaan wandelen daarna, en de eerste tijd ogin aan de lijn gehouden, ze heeft er niets van overgehouden, bams ook niet....    ik wel, ben heel erg op mijn hoede geworden, kijk van te voren goed wat voor honden er aan komen.

Ik ben nog steeds niet naar de plek geweest waar het is gebeurd, bij mij zit de angst er goed in, maar ik projecteer het niet op de honden.

Wat vreselijk naar! 

Volgende moment, zat die hond op Luca, ik schopte die eraf.

Luca gillen! Dat mens zei, dat ze nooit wist hoe haar hond reageert.

Misschien gewoon aanlijnen als je een ndere hond ziet!

Later zag ik bloed bij Luca, ze was bont en blauw bij haar buik. Gelijk da, hoefde niet gehecht, wel een rekening.

Die vrouw was dus gelijk gevlogen, terwijl de da kosten gewoon voor haar zijn.

Noteer dus altijd een telefoonnummer!

Maar goed, een paar dagen later ik daar weer lopen, bibberknietjes.

Luca had het niet meer, zo bang!

Ik met mijn gt overlegd om samen te gaan wandelen. Met hem erbij, heb je sowieso een goed en zeker gevoel.

Ik moest Luca roepen, hij vertelde dat ze gelijk komt en als ik het miet verteouw, haar gewoon bij me roepen. Hij leidde me af, gezellig gekletst en er was niets meer aan de hand. Zo blij.

Zelf later alleen, nooit meer bang geweest en Luca ook niet.

Angst is een lastige emotie. Je kan die niet weg toveren.

Daarom kan je beter met iemand die heel zeker is gaan wandelen. Het liefst iemand die jou en je hond goed kent. Je trainer van de honden club.

Dit kan zeker helpen om de volgende keer niet bang te zijn, of over je angst heen te komen.

" Wat vreselijk naar! 
 
Volgende moment, zat die hond op Luca, ik schopte die eraf.
Luca gillen! Dat mens zei, dat ze nooit wist hoe haar hond reageert.
Misschien gewoon aanlijnen als je een ndere hond ziet!
 
Later zag ik bloed bij Luca, ze was bont en blauw bij haar buik. Gelijk da, hoefde niet gehecht, wel een rekening.
Die vrouw was dus gelijk gevlogen, terwijl de da kosten gewoon voor haar zijn.
Noteer dus altijd een telefoonnummer!
 
Maar goed, een paar dagen later ik daar weer lopen, bibberknietjes.
Luca had het niet meer, zo bang!
 
Ik met mijn gt overlegd om samen te gaan wandelen. Met hem erbij, heb je sowieso een goed en zeker gevoel.
Ik moest Luca roepen, hij vertelde dat ze gelijk komt en als ik het miet verteouw, haar gewoon bij me roepen. Hij leidde me af, gezellig gekletst en er was niets meer aan de hand. Zo blij.
Zelf later alleen, nooit meer bang geweest en Luca ook niet.
 
Angst is een lastige emotie. Je kan die niet weg toveren.
Daarom kan je beter met iemand die heel zeker is gaan wandelen. Het liefst iemand die jou en je hond goed kent. Je trainer van de honden club.
 
Dit kan zeker helpen om de volgende keer niet bang te zijn, of over je angst heen te komen. "

Suzanne en Luca

 Idd..

Ik zei tegen die man 'k wil dat je hier blijft, ik controleer mijn hond want als hij naar de dierenarts moet ... Kheb ook gelijk mijn man gebeld (het was 50m van mijn huis in het parkje) omdat het donker was en ik samen wou controleren (hij plast nooit in onze tuin dus ik moet wel uitlaten) die man was gelukkig heel behulpzaam. Volgens mij was hij zelf ook geschokt over het gedrag van zen hond. Ik noemde zen hond agressief in de zin van 'je laat je hond niet los als die agressief is' hij zei dat hij niet agressief is... Nadien heb ik me ook ge-excuseerd want ik was heel bot geweest. Hij was gelukkig begripvol en nam ook verantwoordelijkheid. Had ook meteen zijn hond eraf getrokken en hem 20m verder aan zijn tienerzoon gegeven aangelijnd zodat mijn  hond niet zou panikeren als hij kwam praten. Ik zie geen sporen van een wond en vandaag terug uitgelaten daar en hij deed heel normaal. Alleen zag ik in de verte terug een grote hond los. Raiko had die in t vizier en staat dan altijd stil om te kijken. Kheb hem gelijk afgeleid en meegetrokken wegdaar vandaan dus ik had wel schrik ... De hond niet... Maar mss toch iemand meenemen om op men gemak te zijn

Netjes van de tegenpartij, een excuus doet al heel veel.

Netjes van die man te wachten of alles goed was!

Ik vraag me wel af, een hond valt niet zomaar uit. Ik denk nl niet, dat dit de eerste keer was.

Blijft jammer dat mensen dan niet op tijd hun verantwoording nemen en hun hond bij zich roepen en aangelijnd langs lopen.

Als iedereen dit standaart zou doen, zelf in losloop gebieden, dan zouden er zo veel minder bijtincidenten en slechte ervaringen voor honden en baasjes zijn geweest.

In een losloop gebied, even je hond bij je roepen en pas met toestemming van beide bazen kennis laten maken.

Als je je hond dit aanleert, weten ze ook niet beter.

Gelukkig reageerde Raiko goed. Ik zou als ik jou was idd even samen met iemand gaan lopen. Een gezellig gesprek, doet wonderen.

Heb het zelf ook meegemaakt evenals baasje van een hond bij mij in de buurt, beide honden hebben er geen trauma aan overgehouden maar doen vrolijk verder zoals voordien. Zaak is vooral dat jij zelf niet gaat veranderen, niet nerveus worden, want dat voelt je hond.

De andere baas heeft zich netjes gedragen, maar hij had zijn hond aangelijnd moeten houden of tenminste aanlijnen als hij een andere aangelijnde hond ziet aan komen wandelen !

Kan ik me kwaad in maken, het zijn en blijven honden en als het donker is, reageren sommigen ook anders, dat ondervond ik aan mijn eigen hond. Waarom altijd dat loslopen, neem je verantwoordelijkheid, niet enkel naar andere honden/mensen toe maar ook voor de eigen hond, want wie betaalt de rekening als het misgaat, dan is de hond zogezegd weer het probleem.

Als jou hond niet gewond is, zal het waarschijnlijk ook veelal meer uiterlijk vertoon geweest zijn, net zoals onlangs bij ons in de buurt, de ene hond leek de andere te verscheuren, maar geen van beiden had een schrammetje. Het probleem is dat veel baasjes dringend wat moeten doen aan hun kennis van honden, want daar ligt het probleem. Zoals mijn GT zegde "velen denken ze te begrijpen en verkondigen dat ook met luide stem, maar eigenlijk lezen ze hen totaal verkeerd".

 Idd.. het leek erop dat die hond hem goed beethad. En dat geluid... Het was een grote herder bovenop mijn kleine Shiba en mijn hond zijn gejank... Ik stond versteld dat er geen wond was eigenlijk