De hond (bijna een jaar oud) van vrienden heeft iets raars. 's Morgens legt hij mooie stevige drolletjes, maar als we 's middags gaan wandelen dan heeft hij altijd diarree. Sorry voor het onsmakelijke verhaarl, maar qua kleur en geur is het niet anders dan normaal, enkel is het een dikke brei. Dit heeft hij al sinds pup.
Qua voeding heeft hij de eerste maanden gekregen wat hij bij de fokker kreeg. Daarna op KVV (Bandit) maar geen verschil.
Nu op een goede brok maar nog steeds geen verschil.
Verder is hij helemaal gezond, mooie vacht en goed op gewicht.
Zou het te iets met het wandelen te maken kunnen hebben? Spanning of enthousiasme of zoiets? Hij gaat tijdens een lange wandeling soms wel 3 of 4 keer zitten kakken.
Ik zou inderdaad ook denken aan spanning of enthousiasme.
Geven ze niet teveel voer? Want teveel kan ook diarree veroorzaken.
Door de stress denk ik. Mijn reutje heeft het, vooral als we tijdens de wandeling een andere hond tegen komen.
Hij staat prachtig op gewicht en krijgt niet teveel kluifjes tussendoor. Dus dat lijkt me ook niet de oorzaak.
Dank voor het meedenken allebei.
Nog meer mensen suggesties?
Is gewoon "stress kaka".
ik denk ook een stressreaktie
Lola had altijd diarree nadat we de spoorwegovergang (iets wat ze enorm spannend vond) overgestoken waren.
Dan moeten we dus misschien even met hem langs de psychiater. Er is niks toch om over te stressen..
Maar hij heeft het wel naar z'n zin buiten. Is niet snel onder de indruk van dingen. Dus dan zal het eerder enthousiasme zijn dan stress denk ik. Kan dat? Stress klinkt zo zielig..
edit: nu ik nadenk doet hij inderdaad ook vaak hijgen aan het begin van een wandeling. Toch stress? Is er iets wat we daar aan zouden kunnen doen?
haha, nee denk niet dat het nodig is dat hij naar een psychiater gaat
Het zou natuurlijk kunnen dat hij het buiten toch wel spannend vindt allemaal.
Misschien kunnen ze hem eens zelf de route en het tempo laten bepalen.
Misschien een tijdje geen drukke speelweide? (mochten ze daar regelmatig heengaan)
Verder even kijken naar de dagindeling is er balans tussen rust en aktiviteiten. Neemt de hond zijn rust.
Gaat hij wel graag mee naar buiten voordat ze de deur uitgaan?
Misschien is ie thuis al opgewonden, omdat ie net heel graag gaat wandelen? Staat ie al te stuiteren als de lijn aangaat?
Of heeft ie lang op de wandeling gewacht, was ie onrustig en ongeduldig...
Het hoeft niet altijd de wandeling zelf te zijn, die voor de onrust zorgt. Het kunnen ook heel andere dingen zijn die eraan vooraf gingen, en de wandeling is dan de 'ontlading' zeg maar...
Stress heeft vele gezichten: ongeduld, ergernissen, opwinding,… je kan het allemaal onder de noemer stress vegen.
Ik denk dat het belangrijk is naar de stemmingen van het hondje in 't algemeen te kijken: hoe gedraagt ie zich dagdagelijks, is ie snel opgewonden, geprikkeld, geërgerd, enz.
@ Dobry: Hij loopt met wandelen meestal los of aan de flexriem. Hij bepaald dan dus zijn eigen tempo. Wordt niet gedwongen.
Speelweides worden gemeden. Te onstuimig allemaal. Liever eens één op één spelen of met een stabiele groep.
Op rustige dagen pakt hij zelf z'n rust. Op dagen dat ik op bezoek ben geven we hem soms verplicht wat rust. Hij wil dan toch graag overal bij zijn. Maar zodra je hem even apart zet slaapt hij zo.
Hij is opgegroeid met het principe van 1 minuut wandelen per week oud. En ook was snel duidelijk wanneer hij moe was. Dan ging hij klieren en rijden. Dus even in de bench en dan sliep 'ie weer.
Hij gaat graag naar buiten. Tuigje om en in de auto etc vind hij allemaal prima. Stuiteren niet, wel vrolijk.
Eigelijk lijkt hij dus heel ontspannen. Echt een relaxte bulldog. Scharrelt lekker rond in het bos. Niet rennen als een gek of angstig bij de baas lopen. Maar wel nieuwsgierig naar alles. Zou het dan overprikkeling kunnen zijn?
Hahaha! Dat is een mooi wordt als het om diaree gaat
Ik ga eens vragen aan ze hoe het verder door de weeks gaat. Ik maak hem natuurlijk enkel mee wanneer ik erbij ben, en dan is hij natuurlijk een beetje extra enthousiast. Ik ben zo geweldig leuk!
Wij mensen krijgensoms ook zo'n reactie : examens, belangrijke afspraak .... wat doe je dan .....oeps ... nog even snel naar het WC... wij zeggen : "het slaat in mijn buik..."
Echt waar.
En toch ben ik geen stressie mens en heb (denk ik) geen psychiater nodig.
Ja dat is natuurlijk waar, en herkenbaar.
Gelukkig heb ik daar geen last van wanneer ik ga wandelen, zoals de hond. Dan zou ik 2x zoveel kak-zakjes mee moeten nemen.
Wat een heerlijke foto.... laat ze eens kijken naar de tijden van de voeding...savonds de grote hoeveelheid, zodat ze de nacht kan verteren, rustig, en smorgens minder....misschien een optie.
Laat eerst eens kijken of de stofwisseling niet te snel is, iedereen gooit het nu al op stress terwijl het lichamelijke eerst eens onderzocht moet worden.
Misschien is het een idee om hem 's middags gewoon eens in de tuin uit te laten, echt een rustige en prikkel arme omgeving, en dan zien wat er uit komt? Wat denken jullie? Dat zou e.e.a. kunnen uitsluiten/bevestigen.
ja hoor, dat lijkt me ook
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?