Wanneer ingrijpen?

Ik ben gewoon even benieuwd naar jullie ervaring/mening;

Wat zijn signalen dat een ontmoeting tussen twee honden mis dreigt te gaan, en wanneer grijp je in?

Meestal als het bij een ontmoeting mis dreigt te gaan, ben je al te laat. Indien aangelijnd is er dikke kans dat het mis gaat als je je hond mee trekt. Indien los gaat het waarschijnlijk mis op het moment dat je jouw hond vastpakt.

In zo'n geval loop ik meestal aan paar meter in de richting "voorbij" de hond, de kant die we al opgingen en probeer Dobby met wat uitnodiging te motiveren weg te lopen. Vaak lukt dat ook, en door het weglopen is de spanning weg. Tenzij je dan een inhaler hebt die jouw hond inhaalt en weer blokt, die zijn er.

Lukt het motiveren om mee te lopen niet, dan sta je er in ieder geval naast om als het echt uit de klauwen loopt fysiek in te grijpen, al loop je dan altijd risico zelf geraakt te worden. Maar goed, soms móet je wel ingrijpen: bij groot verschil in formaat, als bijv. jouw hond ziek is/verwonding heeft, of als het een type hond is die de uitdaging niet uit de weg gaat.

Maar eerlijk, meestal werkt het meelokken nog het beste. Soms blijft de mijne eerst stokstijf staan, en dan moet ik vooral niet gaan trekken. Lijn zo ontspannen mogelijk houden en de hond met wat motivatie zelf proberen te laten weglopen.

Niks doe ik dan, mijn hond is veel beter in een aanval voorkomen dan ik, als ik te laat ben dan kan ik niks doen, als ik de andere hond kan weghalen dan doe ik dat.

Maar ik heb al eens gehad dat ze neus aan neus aan het grommen waren, Faro en een wolfhond.

ze stonden stokstijf alleen maar heel laag te grommen, Faro zal nooit aanvallen, ik kon niks doen dan adem in en adem uit, de wolf werd geroepen en ging er vandoor, maar... als faro had bewogen denk ik dat het wel een gevecht was geworden, Faro is de rust zelf, en heeft een goed uitstraling naar honden.

De ander hond wilde een klein hondje pakken ( die hem net in zijn achterpoot had gebeten), en daar gaat die van mij dan tussen staan.

Dus ik probeer dit situaties altijd te voorkomen, vraag aan de baas hoe de hond is, en hou anders Faro even dicht bij mij.

Ook andere honden beschermen mag hij niet, daar zit ik echt bovenop, maar soms ben je te laat, dit was in een bos, dus ik zag die hond/wolf nooit aankomen.

Ik heb een keer een ervaring gehad waarbij hij ineens signalen gaf dat hij het niet fijn vond. Maar ik wist ze toen nog niet te plaatsen doordat het de eerste keer was. 

Tibbe kan eigenlijk met alle honden wel goed, wel gaat hij altijd zitten of liggen als hij een hond aan de lijn ziet. Afwachten tot de hond voorbij is en hij loopt weer.

Maar een keer tijdens een wandeling gaf hij me dus hele gespannen signalen en kort daarna sprong hij en de ander hond die we tegen kwamen tegen elkaar op wild grommend.

Zijn signalen waren ook weer liggen en zitten maar meer in een gespannen positie. Het zag er een beetje uit alsof hij in de startblokken lag. 

Kort daarna schoot hij omhoog met zijn staart rechtovereind en oren naar achter. Toen was ik eigenlijk al te laat om nog in te grijpen. 

Dit is niet meer gebeurd (ben die hond ook niet meer tegen gekomen) maar ik weet nu dat als ik die spanning zie of voel bij Tibbe ik direct afstand neem of omdraai. Of als hij echt koppig is en ik hem niet mee krijg zal ik hem blokken van de andere hond. (en ontspannen kort houden)

Maar wat zijn nou de signalen waarbij alle alarmbellen gaan rinkelen? Wat zie je aan de honden, hoe zie je dat je ze beter bij je kunt roepen en meer afstand kunt creëren, of hoe zie je dat het wel goed gaat?

Ik weet dat gefixeerd staren een signaal is dat het mis kan gaan, maar verder? En hoe zit dat met honden die op een ander afsluipen? Of honden die erop af stormen en vervolgens heel dreigend over de andere hond heen gaan hangen? Moet ik hiervoor oppassen, of is dit "normale" communicatie tussen honden?

Bedankt voor je antwoord Doortje! Wat goed dat je die signalen wel herkent bij je hond. Gaf die andere hond ook gespannen signalen? Zouden honden dit altijd zelf goed kunnen inschatten, en zou je dit altijd aan je hond kunnen zien, of gebeurt het wel dat honden de situatie zelf ook verkeerd inschatten?

 Ik let op honden met een 'over focus',zo 1 die in de verte al zeer alert reageert op het zien van een hond en stil gaat staan(het kan ook info vergaren zijn,maar dan gaan ze weer over op hun eigen ding doen), vaak fixeert,meestal zijn dit honden die op zoek zijn naar andere honden om er dan met een rot gang op af te gaan.Hetzelfde geldt voor sluipen...zo vlug mogelijk een andere kant op zien te lopen,óf jouw hondje lekkertjes voeren in het gras of bosjes,ik gooi altijd was ergens langs de andere kant van mezelf,dan waar die andere hond zich bevindt en dat werkt hoe dan ook bij mijn hond,omdat er dan geen kans is meer om naar elkaar te fixeren en er ook geen dreigingen of onzekerheden kunnen worden uitgesproken naar elkaar toe.

Ik zorg wel altijd dat steeds 1 koekje gooi en in de gaten houdt of die andere hond dichterbij komt.

Wat hierin wél heel belangrijk is,is of je hond geen voernijd heeft,anders heb je alsnog de poppen aan het dansen.

Mijn hond helpt het juist,omdat al het oogcontact met die andere hond compleet wegvalt en ze beide een kalme ontmoeting hebben.

Als ik een hond zie die zijn eigen ding blijft doen op het moment dat ze mijn (of andere) hond zien,dan weet ik dat het een kalme hond betreft,deze voelt geen noodzaak/dwang/druk of onzekerheid om zo snel mogelijk mijn hond van dichtbij te moeten bekijken.

En dat zijn dan ook vaak de honden waar een kalme snuffel ontmoeting plaatsvindt.

Verder zou ik kijken naar wat past er bij mijn hond.Ik ga met mijn teef niet richting honden die ik niet ken,zelf teef zijn of groter zijn dan haar (aangezien zij de neiging heeft zich dan onzeker te gaan voelen en een snauw kan geven,de ervaring leert dat een middelde volwassen teef dat dreigend oppakt en op haar duikt...laatste keer al weer 4 jaar geleden hoor,gelukkig).

Had ik nu bijv. een kleine hond, dan bleef ik daarmee ook uit de buurt bij alles wat ongeveer 10 kilo zwaarder is dan mijn hond.

Had ik een klein hondje,dan ging deze bijv. niet richting een jonge grote speelse hond,1 hardere speel actie en je kleine hond heeft al snel een blessure te pakken.

Mocht je hond al in contact zijn met een hond,die er ineens snel bij is..

Dan let ik op,te hard en te snel willen 'spelen' ,is vaak altijd voor 1 van de twee honden niet leuk,let op houding van de hond die dan ook vaak wordt nagejaagd,lichaamshouding laag,staart omlaag,haren omhoog.Dan loop ik of vlot door of roep mijn hond bij mij,zodat ik die ander kan stoppen met hard en druk doen.

Veel gegrom,het blijft een manier van ruimte vragen...ook tijdens spel,waarvan ook veel mensen zeggen 'kijk ze eens lekker spelen' terwijl er tal van stress of kalmerende signalen te zien zijn.

Rijden is iets om het snel af te breken,door te lopen,je hond gaan helpen de rijder van zijn rug te halen (ongeacht of het andere baasje het er mee eens is).

Wat de signalen ook zijn, altijd op jou gevoel vertrouwen en ingrijpen als je dat nodig vind

Bij Gijs zijn het vaak heel veel kleine signalen (die ik achteraf alweer vergeten ben) en een gevoel/sfeertje die het maken dat ik ingrijp

Dat kan dan zijn doorlopen en hem meeroepen of hem even bij zijn tuig pakken en meenemen

Mijn gevoel heeft er nog nooit naast gezeten dus daar kom ik ook eerder voor op nu

Plus als ik vind dat hij zich misdraagt tegen over een andere hond (te enthousiast zijn bijvoorbeeld) dan "grijp" ik ook in

 Ik had op dat moment vooral oog voor Tibbe omdat ik dit niet eerder had gezien. Plus het was in het donker dus kon niet alles goed zien. 

De andere hond was wel heel erg aan het trekken en hing enorm in de riem om naar Tibbe toe te komen. 

Ben naar die laatste vraag ook wel nieuwsgierig. 

Ik had de vraag helemaal verkeerd gelezen, maar de signalen zijn heel duidelijk bij Faro, als een hond niet goed gaat, dan ziet Faro dat al van verre, en dan gaat hij hoog potig lopen, voor mij een teken, bij me houden.

Verder loopt Faro eigenlijk iedereen voorbij, uit zichzelf gaat hij niet snel naar een andere hond, doet hij dit wel doet hij dit heel voorzichtig, met een boog en dan blijft hij staan uitnodigend, kom maar snuffelen.

Ik dacht dat je bedoelde als ze eenmaal bij elkaar staan, nu ik het weer lees is het ook duidelijk.

Faro is heel goed te lezen, maar ik ken hem ook heel goed, iemand anders zou denken wat doet hij vrolijk.

Ik zie vaak staan ''als de hond fixeert staart'' staan.

Puck doet dat vaak ook als er een andere hond aan komt. Dan gaat haar kop wat omlaag en staart ze de andere hond aan, terwijl ze dan wat langzamer gaat lopen. Ik loop dan gewoon snel door, want wil dat eigenlijk niet hebben.

Maar ze bedoelt het volgens mij helemaal niet agressief, ze kan eigenlijk met alle honden. Als de andere hond vriendelijk is gaat ze even snuffelen als dat mag, maar als de andere hond laat zien dat hij geen contact wil, loopt ze er met een grote boog omheen. Ook uitvallende honden negeert ze compleet.

Ze is heel goed in hondentaal, doordat ze straathond is geweest en in het asiel met grote groepen honden naar het speelveld ging iedere dag.

Maar kan dat fixeren van te voren niet zo goed plaatsen. Heeft iemand een idee waarom ze dat dan doet?  

Bedankt voor alle reacties! Ik vind het allemaal erg interessant, maar ook wel best complex. 

Gelukkig is het tot nu toe nooit mis gegaan hier, Cairo is naar andere honden erg onderdanig en speels, ze hangt een beetje de clown uit en probeert zo het ijs te breken wat eigenlijk altijd lukt. Vandaag tijdens een losloopwandeling viel het mij gewoon op dat er zoveel verschillende manieren van begroeten zijn voor honden, en soms is het moeilijk de intenties van onbekende honden in te schatten.

Naomi; Ik dacht dat langzaam lopen een kalmerend signaal is? Maar ik weet niet of er dan ook een verschil is met dat sluipen (zoals collies wel eens doen bij een ontmoeting), misschien weet iemand hier wat de betekenis daarvan is?

En weet iemand hoe zit het met honden die direct "boven" de andere hond gaan staan en dominant/dreigend laten zien dat ze de baas zijn? Dit komt op mij heel onbeleefd en niet sociaal over?

Wat Cairo vaak doet als ontmoeting is eerst enthousiast een paar meter die kant op rennen, dan op grote afstand plots stoppen en "bevriezen", totdat er oogcontact is geweest, dan rent ze weer dichterbij en gaat steeds kleinere rondjes om de andere hond heen rennen en nodigt uit tot spel. Als de andere hond niet meedoet in spel of dreigend op haar af komt laat ze zich besnuffelen, terwijl ze zich zo stil en laag mogelijk houdt, evt. met kalmerende signalen. Daarna is het vaak of rustig, of ze gaan spelen.

Ik zie hierin alleen vrijwel geen variatie met verschillende honden, haar strategie is altijd hetzelfde. Ik vraag me soms af of ze het dus wel goed kan inschatten als de situatie echt onveilig heeft en er een niet-sociale hond tegenover haar staat...

 Cairo zou inderdaad ook druk bezig gaan met zoeken en de andere hond negeren, dus dit is misschien wel een hele goede tip! Ik ga het uitproberen! Op zich heeft ze geen voernijd, ze laat zich ook prima besnuffelen als ze aan het eten is, maar als een andere hond vervolgens haar voer af probeert te pakken tolereert ze dat niet. Ik denk dat je altijd wel een beetje voorzichtig moet zijn met voer, je weet ook niet hoe de andere hond reageert op die geur en eigenlijk lok je die daarmee ook dichterbij, of niet? Gaat dat bij jou altijd goed?

Mijn hond staat altijd eerst stil, als hij dan terug volgt begint hij ofwel te huppelen ofwel te grommen. Dat laatste doet hij als de andere hond hem recht aan staart. Ik laat mijn hond niet zomaar bij andere honden. Vaak willen vreemde honden gewoon spelen met hem, maar hij wil dit niet als hij de hond niet al eens eerder ontmoet heeft. Dan gaat hij blaffen, grommen, tandjes tonen.. Is ook de reden waarom hij niet los loopt. Mensen die k tegenkom met een losse hond lijnen die aan als ze mij zien met de aangelijnde hond. Ik doe hem er geen plezier mee om hem met elke hond in contact te brengen neus aan neus, das niet nodig. Lijnen ze hun hond niet aan roep ik dat ze hun hond moeten terugroepen als die op ons afkomt of ik ga voor mijn hond staan en roep duidelijk neen tegen de andere hond. Dan druipen ze af. Mijn hond apprecieert dat. Als hij de honden goed kent is het echter geen probleem. Hij heeft ook enkele vriendjes waarmee we vaak afspreken en dan kan hij spelen. Ik vertrouw ook niet elke hond die ik niet ken en heb al te vaak gehoord dat hij niets doet of dit net de eerste keer is dat hij dat doet... Voorkomen dus. Mijn hond is zeer sociaal maar dat wil ook zeggen gewoon langs honden voorbij stappen zonder uit te vallen. Ze hoeven niet steeds neus aan neus te staan

 Ja gaat bij mij altijd goed,omdat ik in de gaten hou of de hond al dichtbij is,dan gooi ik niet meer natuurlijk en heeft Mila haar koekje al op en is er niks om voor te 'strijden'.

 Voor mij betekend het fixeren of staren in ieder geval dat de hond zich niet compleet op zijn of haar gemak voelt,dus of de hond mijn hond wel of niet wilt aanvallen,mijn hond mag er niet naar toe,om problemen te voorkomen en honden die zich onzeker en/of onprettig voelen niet te benaderen.

Ik houd graag rekening met álle honden,niet alleen met mijn eigen hond,wat mij betreft mag elke hond een leuk en rustige wandeling hebben.

 Leuk dat te lezen! Mijn hond staat ook altijd stil, en als hij het oké vind (staat eerst enkele sec stil om de hond te bekijken) en naargelang hoe de andere is, rustig en vriendelijk, niet fixeren enz dan volgt hij en huppelt mee, erg grappig. Maar hij zal zelden trekken om ernaartoe te gaan tenzij het een lekker ruikend teefje is haha. Soms wilt hij niet volgen en bevriest en dan wacht ik tot de hond uit het zicht is. Als de andere hond volgens hem te dreigend overkomt zoals staren, oogcontact... Gromt hij. Dat gebeurt enkel als wij erlangs moeten. Als wij de hond niet hoeven te passeren gaat hij na het stilstaan terug over met zen eigen ding, snuffelen, plassen... De hond interesseert hem dan niet, maar als we elkaar moeten kruisen in een smalle straat is dat niet mogelijk natuurlijk. Ook als hij dan bevriest moeten we dan langs elkaar, er is hier bvb een leuk pad in de natuur, aan beide kanten een beekje, leuk om te wandelen. Maar je kan niet een andere weg nemen dan bvb. De honden lopen ook recht op mekaar af dan, heel onnatuurlijk eigenlijk maarja soms moet het wel. Ik neem hem dan aan de voet en probeer een boog te maken. Kennismaken met andere honden mag enkel met honden die rustig zijn (niet komen afstormen enz, dat vind ie niet fijn) als de hond rustig is en zich rustig laat besnuffelen en omgekeerd vind hij het snel oké. Hij wil gewoon respect eigenlijk, maar niet elke hond is zo kalm en rustig.. Ook al gehad dat een loslopende hond naar ons kwam op een rustige manier maar die begon heel dreigend te grommen en tandjes te tonen toen hij aan haar achterwerk rook, baasje zei ; tja, dat wilt ze niet hebben. Ik laat daarom niet graag mijn hond bij onbekende honden. Ik stuur ze terug en ga voor mijn hond staan of roep dat ze hun hond moeten aanlijnen. Mijn hond is sociaal en valt nooit uit naar andere honden, dat wil ik zo houden. Ken genoeg honden die verpest zijn door negatieve ervaringen. Ik laat hem wel met andere honden spelen, maar dan honden die ik ken en vertrouw. Als die van mij los zou lopen zou hij ook af en toe andere honden gaan begroeten maar als die te direct zijn zal hij het hen laten weten, want hij wil enkel snuffelen, nooit speelt ie met een hond die hij niet kent. vandaar steeds aangelijnd. Ik bespaar hem er een hoop stress mee

Wat leuk om te lezen allemaal zeg! Wel goed dat jullie honden grommen als ze het niet vertrouwen, dit heb ik bij Cairo nog nooit meegemaakt... Daarom vraag ik mij soms af of ze door haar enthousiasme (ze is nog jong) wel altijd een goede inschatting kan maken...

 Hoe oud is ze? Mijne vond tot hij een jaar was elke hond leuk, daarna begon hij grenzen te maken

Ze is nu ruim een jaar, maar is qua gedrag nog wat jong voor haar leeftijd, dus ik hoop inderdaad dat dit vanzelf bijtrekt. Fijn om te horen dat ze niet de enige is!

Ik kwam van de week een angstige hond tegen, die liep ook te fixeren. Uiteindelijk bleek het een bangerik, die eigenlijk gewoon Dobby goed in de gaten wou houden.

Ik heb een hond die niet zoveel kon hebben van andere honden. Naar mate hij ouder werd is dit wel verbeterd en daarbij is het vertrouwen in mij belangrijk geweest. Ik kon hem op een gegeven moment zo lezen en wist wat hij wel of niet aankon en kon daarnaar handelen.

Een hond, meestal reu, die bijvoorbeeld zich groot maakt in de begroeting. Dat is echt voor hem een no no. Dan maakt hij zich ook groot en dan is het van de andere hond afhankelijk wat hij doet. Druipt de ander niet af, dan zal mijn hond uitvallen. Dit zijn trouwens wel honden die dominantie uitstralen, honden die dit uit onzekerheid doen zal hij negeren.

Voor mijn hond is het claimen van een voorwerp ook een probleem. Hij gaat er dan voor liggen en draait zijn kop een aantal keer naar de hond toe, als deze dichterbij komt. Neemt de andere hond geen afstand dan zal mijn hond afstand nemen, maar komt de andere hond nog een keer terug, dan kan hij rekenen op een gevecht. Soms laat hij in een tussenstadium nog zijn tanden zien.

Heel erg kenmerkend voor mijn hond is dat hij in een spannende situatie altijd contact zoekt. Oogcontact meestal. Hij kijkt dan in mijn richting en dan weet ik dat ik hem er beter uit kan halen, voor hij zich geneigd voelt het zelf op te lossen.

Mijn hond staat goed onder appel, dus roep hem als ik hem uit een situatie wil halen, bij me. Dan loop ik met hem weg. Mocht de andere hond volgen, dan blokkeer ik de andere hond en houdt mijn hond achter mij.

Wat goed dat jullie al die signalen herkennen bij je hond zeg!