Behoeftes werkhondje

Wegens het onderwerp wil ik graag anoniem blijven. Ik zit even met mijn handen in het haar en vraag me af hoe andere hondenliefhebbers hierover denken. Wellicht haal ik me een hoop ellende op de hals omdat ik weet dat je een hond voor het leven aanschaft, en daar ben ik ook echt voor, alleen soms vraagt de situatie om iets anders...    Ik heb twee honden van een werkend ras, een oude en een jongere. Ik merk meer en meer dat de jongere hond, zij is 4, iets tekort komt in uitdaging. Maar met mijn werk, een huishouden en een jong kind lukt het mij niet om haar meer werk te geven. Ik vraag me serieus af hoe eerlijk dit tegenover haar is. Ook is zij gewent om in een roedel te leven, en nu ze met 1 ouder maatje samenleeft heb ik het idee dat ze ook daarin tekort komt.  Ze begint (lichtelijk) sloopgedrag en neurotisch gedrag te vertonen, ik denk door verveling. Dit geeft ergernis en frustratie, wat natuurlijk niet eerlijk is want zij kan er zelf niks aan doen.  De laatste tijd schiet mij steeds vaker door het hoofd dat ik haar een sportief en actief thuis gun, waar ze aan haar behoeftes kunnen voldoen. Maar zoals gezegd, ik vind een hond neem je voor het leven dus haar 'wegdoen' is natuurlijk geen makkelijke beslissing...    Wat denken jullie hierover? Moet je altijd koste wat het kost een hond bij je houden, ook als het voor beiden (maar ook vooral voor de hond) geen ideale situatie is? Of is het in sommige gevallen echt beter om toch de keus te maken een beter huis te zoeken? Ik weet het niet, ik voel me zo dubbel erover... Ik ben echt gek op haar, maar soms betekend liefde ook loslaten toch?  Bedankt voor het lezen van mijn verhaal in ieder geval.... 

Er kunnen ook tussen oplossingen zijn .... ik ken veel mensen die agility trainen met een hondje van iemand anders bijvoorbeeld. Ikzelf heb ook een tijdje getraind met de hond van mijn zus. Je zou dus kunnen overwegen iemand te zoeken die jouw hond paar keer per week mee neemt om te trainen ( eender welke sport). Nu is mijn vraag wat doe je momenteel met je werk honden? en waarom heb je werkhonden genomen? is je thuissituatie veranderd waardoor je minder kan ondernemen met je honden of...?

Ik begrijp je dilemma.  Ik vind ook dat je een dier neemt voor het leven.

Ik heb ook problemen gehad met sommige van mijn honden en ben steeds achter mijn principe blijven staan.  Je hebt een beslissing genomen en je zit maar op de blaren.  Het gaat niet altijd makkelijk, het zal soms moeilijk zijn.  Maar dat is volwassen zijn.

Als het niet gaat zoals het moet, moet het maar zoals het gaat.

We hebben twee jaar geleden ook grote problemen gehad, de DA raadde aan om de jongste te herplaatsen... geen haar op mijn hoofd die er aan dacht.  Ik kàn het ook niet, ik zou het mezelf nooit vergeven mocht ik de verkeerde keuze van baasje maken.  Mensen kunnen zo schijnheilig zijn en gouden bergen beloven, maar uiteindelijk kan het toch nog maar eens een herplaatsing worden, en voor je het weet heeft de hond al drie baasjes gehad...

We hebben volgehouden, van alles uitgetest, onze dagindeling gewijzigd zodat er meer ontspanning was en uiteindelijk is het goed gekomen.

Het vergt volhouden, maar zoals ik al zei, wie zich brandt moet op de blaren zitten.  Dat is verantwoordelijkheid.  Als je man invalide wordt, ga je hem ook niet verlaten omdat het moeilijk wordt.  Zo redeneer ik ook bij mijn dieren.

Succes met je beslissing.

Wat bedoel je met -> ze is gewend om in een roedel te leven?

Kan je zeggen van welk ras ze is?

Welk gedrag vertoont ze? Sinds wanneer is dat gedrag begonnen?

Waarom verveelt ze zich volgens jou?

Kan je een algemene dagindeling van haar opgeven?

Als er vragen zijn die je moeilijk vindt om te beantwoorden mag je het ook in PB. Zodat we kunnen kijken wat er mogelijk is qua bezigheid, gedrag en slopen

Ik begrijp je punt en ben het daar ook (grotendeels) mee eens, Martine. Alleen is zij nu degene die op de blaren zit, en ik vraag me af of ik het kan maken om haar de dupe te laten worden omdat ik haar koste wat het kost bij me wil houden.. 

Max: dat is wel een goed idee, misschien kan ik ook wel zoiets proberen te regelen! Bedankt voor de tip, ik ga gelijk eens rondvragen.. 

Ja mijn situatie is idd veranderd, en er is een kindje bij gekomen. Dat maakt ook dat ik veel minder tijd te besteden heb aan mijn honden. De oudste is inmiddels redelijk bejaard en die vind het wel prima zo.. Zij heeft er geen last van, het word haar toch allemaal al snel teveel. De jongste daarentegen heeft natuurlijk nog veel meer nodig... Meer dan ik haar op dit moment kan geven denk ik.. 

Overigens is het absoluut geen gevalletje kind erin, hond eruit hoor! Anders had ik hier mijn verhaal niet gedaan en zo getwijfeld maar haar gelijk weggedaan denk ik. (Als ik zo'n soort persoon was bedoel ik) het gaat me echt aan het hard maar ik heb er ook verdriet van dat ze tekort komt.. 

Toen mijn kinderen klein waren merkte ik ook dat de hond er meer en meer bij inschoot.

Het is allemaal best druk, een baan, huishouden kinderen.

1x Per week gingen we toch samen naar training dit hebben we echt heel lang gedaan zodat we echt een moment voor ons samen hadden.

Dan wandelde ik heel veel, kind in de kinderwagen en lekker een eind weg stappen.

Tussendoor deden we dan vaak wat trainen en gekke dingen.

Je zou ook kunnen overwegen je hond 1-2x per week mee te geven aan een uitlaatservice of een dagopvang.

Volgens mij zijn er best veel manieren te verzinnen om je hond gewoon te kunnen houden.

Wellicht een buurmeisje die het leuk vind, liep vroeger ook met alle honden uit de buurt.

Ging mee naar trainingen vond dat heerlijk om te doen.

Misschien kan je  hond 1 of 2 x per week met een uitlaat service mee?

Dan kan ze in ieder geval een paar keer in de week flink uitrennen.

Oh sorry, zie net dat dit hier boven ook al staat.

Tja en wat voor ras is het?

 Nee, dat moet niet. Soms is een hond beter af als ie een nieuwe thuis krijgt, waar ie naar waarde wordt geschat en de aandacht krijgt die hij verdient. Dan kan ie openbloeien en groeien in een warm, geborgen nest en is ie z'n oude thuis snel vergeten.

Wat niet wil zeggen dat ik algemeen herplaatsingen toejuich, integendeel.

Ik vind dat er véél te véél met dieren wordt gesjacherd, en mensen op voorhand meer verantwoord moeten nadenken en keuzes maken. Want draai of keer het zoals je wil: de meeste herplaatsingen gebeuren nog steeds om die reden: de luchtigheid en nonchalance waarmee dieren in en uit een mensenleven worden geschoven.

Toch moet men steeds naar het belang van de hond kijken, en ja, soms is het zo dat ie beter af is op een andere plek.

Als je dit besluit neemt, ga dan voor de volle verantwoordelijkheid en kies de nieuwe thuis van je hond zéér zorgvuldig uit!

Maar bekijk eerst alle andere mogelijkheden, die zijn er vast ook wel...

Zoals hierboven al als suggestie gegeven, misschien iemand die het leuk vindt om met haar te gaan trainen? Ik ben met het hondje van mijn ouders gaan trainen toen mijn eigen hond daar geen zin meer in had. Dan bracht ik hem naar mijn ouders waar hij lekker verwend werd en hun hondje kwam moe en voldaan thuis. win-win dus..

Wat je ook zou kunnen doen is kijken of je haar niet in huis kunt laten werken, laat haar dingetjes voor je oprapen, de post halen, helpen opruimen, de was uit de machine halen, boodschappen dragen in een rugzak (niet teveel natuurlijk), op de kleine 'letten' (erg vermoeiende taak voor een hond heb ik gemerkt haha), ik verzin maar wat.. Voor een echte werkhond zijn de meeste dingetjes niet moeilijk aan te leren en ze zal het met veel plezier voor je doen.

Je zou ook kunnen kijken of snuffelen/speuren/zoeken iets voor haar is, een snuffelmat, voertjes of voorwerpen verstoppen en laten zoeken (geef bijvoorbeeld speelgoedjes een naam en laat haar het juiste speelgoedje brengen)..

Veel dingen kun je makkelijk inbouwen in je drukke bestaan en kosten niet veel extra tijd (aanleren natuurlijk wat meer).


Succes!

Een Mechelaar of een border collie schat ik, gezien het neurotische gedrag.

In een roedel gewend te zijn, is he probleem niet. Honden passen zich aan, zijn vaak zeer gehecht aan de eigenaar.

Het niet voldoende uitdaging kunnen geven, vind ik wel een probleem.

Elke hond heeft zijn behoeftes en daar zal je mee aan de slag moeten gaan. Anders krijg je idd een gefrustreerde, neurotische hond die zelf een taakje gaat verzinnen.

Uitdaging geven, hieft niet eens heel moeilijk of langdurig te zijn. Als je brok voert, strooi haar brok in de tuin en laat haar zo eten, dan geef je haar gelijk iets te doen.

Fietsen, om aan de ren behoefte te doen. Een 15 tot 30 minuten fietsen, moet te doen zijn met een klein kind een paar keer per week, die gaat lekker achter op.

Een uur per week naar een hondenschool, voor een sport. Bij ons zijn kleine kinderen ook welkom om „te helpen"

Elke dag wat denk of hersenwerkjes laten doen: een kartonnen doos met lege wc rollen en brokjes verstoppen. Een kluif verstoppen en laten zoeken, dit is erg leuk om samen met je kind te doen.

Zo moeilijk hoeft het niet te zijn om je hond uitdaging te geven.

Als het echt je niet lukt, zou ik zeker herplaatsen, voor je hond is dit niet prettig.

"
Wat niet wil zeggen dat ik algemeen herplaatsingen toejuich, integendeel.
Ik vind dat er véél te véél met dieren wordt gesjacherd, en mensen op voorhand meer verantwoord moeten nadenken en keuzes maken. Want draai of keer het zoals je wil: de meeste herplaatsingen gebeuren nog steeds om die reden: de luchtigheid en nonchalance waarmee dieren in en uit een mensenleven worden geschoven.

  "

Alaska's Finest!

 Helemaal eens!

Sorry voor de volgende woorden:

het is zo makkelijk, een klein lief lekker ruikend jong dier te kopen. Smelt, smelt, om er later achter te komen, dat een hond liefde, aandacht en een uitdaging wilt.

Het kost tijd en energie, je moet blijven investeren in je hond.

Hoeveel honden, dagen alleen zitten, om 3 x perdag een rondje door de straat te doen, als ze geluk hebben.

Krijgen ze wat lichamelijks, wordt er eerst gevraagd of het erg is, alvornes naar de dierenarts te gaan. Tja geld hè.

Krijgen ze gedrags problemen, blijkt dat het toch wel lastig is een hond, je moet ze toch aandacht geven, ondanks het drukke leventje.

MP staat vol met „overbodige" dieren, dieren die als heerlijk jong grut gekocht is. 20.000 konijnen! En dan nog de vele konijnen die maar in de natuur worden gedumpt.

De rotsmoezen: wegens allergie van ons kind

Sorry ts, is echt niet naar jou bedoelt hoor, maar in het algemeen en ik maak me daar erg boos om.

Het wordt tijd voor een dierhoud bewijs!

Wat is er mooier dan dagelijks met je hond aan de slag te kunnen.

Gisterenavond samen met mijn man. Hij had stres van zijn werk. Heeft een enorme drukke stres baan. Was moe, wilde eigenlijk niet mee wandelen.

Toen we na een heerlijke wandeling thuis kwam, was zijn hoofd leeg, hij voelde zich zo lekker, we hadden heerlijk gewandelt en genoten van Luca. Goud waard je hond!

Ja, een hond neem je voor het leven, dus als pupkoper lees je je dan goed in en bereid je je goed voor op het ras wat je in huis neemt.

Echter ben ik van mening dat als de situatie om wat voor reden dan ook toch niet meer ideaal is voor de hond dat het dan beter is om te herplaatsen. Veel mensen beleven herplaatsen als zielig, daar ben ik het niet mee eens. Ik zie het met name als een tweede kans voor die hond, mits de moeite wordt genomen om een goed passend huis te vinden. Ik vind dat je ten alle tijden moet blijven kijken naar wat het beste is voor die hond, en als de situatie bij jou zodanig erg is dat de hond neurotisch gedrag gaat vertonen dan vind ik het liever voor dat beestje om hem een baasje te gunnen waar hij zijn ei wel kwijt kan.

Het gebeurd alleen wel vaak ja, dat mensen ondoordacht een pup kopen om hem nog geen jaar later weer weg te doen, dat vind ik spijtig en juich ik ook zeker niet toe. Dan is dat gewoon een domme actie geweest en dan kan ik er van binnen zeker boos om worden. Maar als ik jouw verhaal zo lees klinkt het niet zo, ik krijg het idee dat jij wel een weloverwogen keuze hebt gemaakt, maar dat het toch net wat anders is gelopen, dat kan helaas gebeuren en dat vind ik geen schande. 

Mijn trainer op de hondenschool zegt ook altijd, een hond blijft misschien wel voor zo'n 15 jaar bij je, als die hond dan om wat voor reden dan ook toch niet in jouw leven blijkt te passen, doe dan zowel jezelf als je hond dan een plezier en vind een huisje waar hij wel past. Ik vind dat zelf één van de beste adviezen die ik heb gehoord. 

Er zijn ook mensen die alles uit de kast trekken om hun hond in hun leven te houden. Dat vind ik heel mooi hoor om te zien, hoeveel mensen dan over hebben voor zo'n beestje, maar dat is niet iets wat ik van iedereen ga verwachten. 

Hopelijk vind je iemand die wat met je hond wil gaan doen. Dat zou een goede oplossing zijn voor beiden. 

Ik zou eerst eens gaan kijken naar de mogelijkheden, voordat ik herplaatsen zou gaan overwegen. Misschien dat de plaatselijke hondenschool/hondensportvereniging een idee heeft?

In de tussentijd kun je hem misschien bezighouden met dingen die je binnen kunt doen, zoals zoek- en denkspelletjes.

In sommige gevallen is herplaatsing de beste optie maar ik vind wel dat je dan alles geprobeerd moet hebben wat in je macht ligt eer je voor herplaatsing kiest.

Ik weet niet of jullie een tuin hebben? Een jolly egg is echt geweldig en hiermee kunnen ze zichzelf heel goed vermaken! Of wat al gezegd werd, snoepjes door de tuin verstoppen. Zelf heb ik ook een springpole maar dit wordt meer gebruikt bij de powerbreeds dus weet niet zo goed of dat voor jou ras wat is en of deze er lichamelijk geschikt voor is. Bij de action heb je schelpenbadjes voor 5 euro per stuk. Nu het mooie weer er aan komt kun je die vullen met water en dan kan ze/hij daar mee spelen.

Er zijn nog een heleboel meer dingen waar je ze moe mee kunt maken maar ik weet dus niet of het geschikt is voor het ras dat jij bezit..  

Maar het belangrijkste is dat iemand ook echt voor z'n hond wil gaan.

En ook echt alle mogelijkheden wil uitproberen en doet wat hij kan.

Die zelf ook het liefst wil dat de hond bij het gezin blijft horen.

Als iemand in z'n hart al heeft besloten dat de hond beter af is op een andere plek en eigenlijk alleen bevestiging zoekt dat dit inderdaad beter is.

Dan is het al bijna een verloren zaak omdat er dan te weinig motivatie is (door wat voor oorzaak dan ook) 

Dus dat betekent dat iemand echt eerlijk moet zijn tegen zichzelf.

Ga je voor de hond of niet.

Zo niet, dan is het eerlijker om een nieuw baasje te zoeken in plaats van dat de ergernis/frustratie nog meer oploopt en uiteindelijk de hond toch wordt weggedaan.

Heb je wel eens gedacht aan hersenwerkjes?  Je hond hoeft niet perse 3 tot 4 uur op een dag te wandelen. 1 a 2 hersenwerkjes volstaan aan 1 wandeling. Nu zal je hond natuurlijk ook gewoon lichaamsbeweging nodig hebben en moeten plassen /poepen. Neem aan dat er ook nog een man/vrouw in het huishouden mee draait? Die kan uiteraard ook gewoon wat doen in het huishouden of met de honden wandelen/fietsen oid.

Ik sluit me volledig aan bij Alaska's finest en mbx.

Soms is het in het belang van de hond beter om te herplaatsen, maar dan vind ik idd dat wel alles geprobeerd moet zijn en vol overgave. 

Ik hoop dat je iemand kan vinden die jouw hondje wat uitdaging kan bieden. 

Heb je een partner die ook even een tandje bij zou kunnen schakelen om alles voor jou ook wat makkelijker te maken? 

Dus of wat meer in het huishouden zodat jij wat extra tijd hebt voor de hond? 

En naast de jolly egg is de kong wobbler ook een heel leuk speeltje. Mijn hond kan zichzelf totaal niet vermaken, maar hiermee wel.

Uiteraard geen wondermiddel, maar wel een leuke afwisseling. 

Ik ben ook wel benieuwd naar de dagindeling van jouw honden. 

Misschien is er met wat simpele aanpassingen al veel verandering mogelijk. 

Ik vind het heel dapper van TS dat ze aangeeft dat haar hond dingen te kort komt. Waar ze over nadenkt is, doe ik er goed aan om mijn hond koste wat het kost hier te houden.
Uberhaupt vind ik dat al een gedachte waar je bij stil moet staan. "Help ik mijn hond om hem bij mij te houden? Doe ik er goed aan om mijn hond bij mij te houden ?"

Zeker als TS aangeeft, dat ze haar hond graag een sportief en actief huis gunt, vind ik dit al een hele mooie gedachte naar de hond toe.

Maar misschien, Plin is het mogelijk dat je hem toch nog het nodige kan bieden. Kun je de hond niet inschakelen bij zoeken naar dingen ? Dit kun je ook inlassen in het huishouden, bij je kindje. Als je hond geestelijk bezig is, komen er ook endorfines (gelukshormoon) vrij en dan zal de neiging tot slopen ook heel wat minder worden. Snuffelmat, de eerste beginselen van detectie (een geur opsporen) Zoeken naar je kindje (verstoppertje spelen ?)

Ik neem aan dat je toch ook regelmatig gaat wandelen ? Wat ik doe om mijn honden moe te maken, is het volgende :

Soms neem ik een potje met een geur erin mee.... dat kan zijn kruidnagel, of kattengras of een watje met olijfolie (noem maar op) Dit verstop ik dan in het gebied waar ik loop. Eerst wel een paar keer laten ruiken en belonen. Dan verstoppen en laten zoeken. Ik weet zeker dat je hond na 3 x ontzettend moe en voldaan is.

Het zijn maar ideetjes, probeer het een keer.... wie weet is het een schot in de roos

Zolang we niet weten over welk ras het gaat, is het gissen naar het soort 'werk' dat bij deze hond zou passen… 

Een jachthond heeft andere uitdagingen nodig dan een waakhond, en een drijver is geen sledehond...

Er ontbreekt inderdaad veel aan info. Op basis van vermelde gegevens kan je eigenlijk niet veel zeggen.

Ook ik vind het heel goed dat de TS dit zo neerschrijft hier en echt om raad vraagt.
Ik vind dit altijd zo'n moeilijke keuze.
Ik zou werkelijk alles proberen om de hond niet te hoeven herplaatsen.
En vind dat er erg veel goede tips zijn gegeven, om met de hond aan de slag te gaan.
Zeker het fietsen, daar worden ze lekker moe van. ( Wel eerst opbouwen hoor)

Als baasje van een herplaatste werkhond vind ik dat sommige van jullie best hard oordelen. Mijn hondje komt van een baas die door veranderingen in het leven minder tijd had. Ik heb wel tijd en zocht een wat oudere hond om lekker mee te gaan sporten. Win-win situatie lijkt mij. Ik heb aan mijn hond nooit gemerkt dat hij het herplaatsen moeilijk vond. Hij bloeide juist helemaal op door de extra aandacht en activiteiten die ik kon bieden. Een hond is geen kind die zich hecht aan een baas als aan een ouder. Honden zijn verrassend flexibel en passen zich snel aan aan een nieuwe situatie, mits ze aan hun trekken komen natuurlijk. Dus topicstarter, super dat je zo eerlijk en kwetsbaar durft te zijn en succes met het vinden van een oplossing. Wat deze oplossing ook mag zijn.

 Hangt er toch echt vanaf wat de relatie is tussen de hond en de baas. Moest ik mijn honden herplaatsen dan zullen ze echt treuren. Onze honden zijn dan wel heel gericht op ons en wij doen veel met de honden. Ik ben er van overtuigd dat een hond zich wel degelijk hecht aan zijn baas. Al zal het per hond afhangen hoe de relatie is met zijn baas

 Er wordt helemaal niet hard geoordeeld door iedereen maar er wordt naar het ras gevraagd.....En ja ook ik heb bedenkingen.....Zeker als je weet dat er voor de toekomst een kinderwens ligt.

 Het welzijn van een hond staat op één. 

Is een hond niet op zijn plek, zoek dan snel een andere plek. Honden zijn idd heel flexibel. Mee eens.

Maar over het algemeen, worden dieren te snel gekocht. Mensen denken niet op de lange termijn.

Dan komen ze er gaande weg achter, dat ze de hond niet kunnen bieden wat nodig is.

Dat is best jammer, had er voor de aankoop overnagedacht en dan beseft dat een hond, of dit ras niet geschikt was.

Natuurlijk kunnen er zich omstandigheden voordoen, waardoor je niet meer je hond kan geven wat hij nodig heeft.

Kijk eens hieveel honden te koop,staan, omdat ze niet meer op hun plek zitten. Dat had voorkomen kunnen worden.

Ik vind wel, dat ts zou moeten kijken, hoe ze de hond wel in zijn behoefte kan voorzien. Zo veel tijd hoeft dat niet te kosten.

 Hard geoordeeld ? Volgens mij probeert iedereen juist goed mee te denken. 

Daarnaast denk ik ook dat het erg per hond verschilt.

Wij zijn de 4e eigenaar van onze hond en kregen haar met 6 maanden. Ondanks dat ik niet geloof dat ze haar vorige baasjes mist is dit zeker wel terug te zien in haar karakter. 

Dus ik geloof dat herplaatsen niet altijd zonder gevolgen is. 

Daarnaast weet ik zeker dat het voor mijn hond nu ook niet te doen zou zijn. 

Door haar instabiele karakter zoekt ze heel veel steun bij mij, dus het is al merkbaar als ze met mijn vriend is en ik niet thuis ben. 

Een stabiele hond zal hier minder last van hebben vermoed ik. 

Dus ik denk dat het erg per hond verschilt. 

Ja ik snap ook wel dat een hond van vier eigenaren in zes maanden een tik krijgt. Maar ik doel vooral op het taboe dat rond herplaatsen heerst. Ik denk dat we als baasje graag willen denken dat onze hond niet zonder ons kan. Maar als wij een hond niet meer kunnen bieden wat hij nodig heeft kan hij even gelukkig zijn bij een ander. Ik heb altijd herplaatsers gehad en ik heb een uitstekende band met mijn honden. Maar ik heb daardoor ook gezien hoe flexibel honden zijn en hoe snel ze aan een nieuwe baas hechten. Wij vermenselijken honden graag en voelen ons graag onmisbaar. Maar daardoor gaan we wel eens voorbij aan het welzijn van het dier. 

Ook ik vind dat er beslist niet hard geoordeeld word, er word juist mee gedacht aan oplossingen, zowel voor de TS en haar hond.
Maar op dit honden forum, waar ik vierkant achter sta, word er vooral ook vanuit de situatie van de hond gekeken.
Logisch, want deze heeft geen keus, is afhankelijk van de mens(en) waar hij mee leeft.
Wij hebben een hele moeilijke periode mee gemaakt, beide arbeidsongeschikt geraakt, 4 Duitse Herders in huis.
We hebben echt alles op alles gezet om onze bus te kunnen aan houden, zodat we toch hun wandelingen in de polder konden blijven geven, ze hebben nooit ander voer of minder snacks gekregen.
Ik was er zo kapot van dat ik niet meer kon werken, dat ik echt helemaal kapot zou gaan als we onze honden zouden moeten herplaatsen.
Ik had het echt niet aan gekund.
Wel heb ik altijd gezegd, als ik ze niet meer kan geven, wat ze nodig hebben, dan herplaatsen we ze, maar ik ben zo blij dat dat niet nodig was.