Help me alsjeblieft

Inderdaad Aurelia ts weet zelf best hoe het met haar hond zit.

Maar als de hond ongeschikt is voor herplaatsing is de hond dan wel geschikt voor een gastgezin wat is het verschil,deze snap ik niet.

 Misschien ook eens goed om je in te leven in mensen.

Heb zelf nog nooit en hond weggedaan en toch heb ik het al meegemaakt in mijn omgeving dat iemand zijn hond herplaatste en ik weet ook dat dit met veel pijn en verdriet gepaard ging maar soms moet je voor jezelf kiezen in het leven om te herstellen en een nieuw leven op te bouwen.

Veroordeel zo maar geen mensen,wie weet wat het leven jou nog brengt.

Oh nee ik veroordeel echt niet. En bij andere mensen reageer ik net zo, ongeacht of het populaire leden zijn haha. Met het asiel wil ik zeggen, dat we daar ook geen goed woord over hebben. Waarom dan wel voor mensen met een droon, waarvan de hond niet meer in hun leven past?

Ze zegt dat ze hem eigenlijk niet weg wilt doen, maar het kan niet anders. Nou dat zie ik dus heel anders. Nogmaals: ts heeft een baan aangeboden gekregen, zelfs meerdere!!! Dus ja dan moet het kunnen

 Van mij mogen dat wel forumregels worden!!!

Misschien kun je ook bij herplaatssites eens kijken of ze kunnen meedenken? Er zijn veel adoptiestichtingen die met gastgezinnen werken. Wie weet valt er iets te regelen?

 Nou ja, dat valt te betwijfelen inderdaad. Ik denk dat een korte opvang door familie/vrienden/opvanggezin/pension ook beter te overzien is. Dat vindt de hond ook klote, maar dan duurt de stressvolle periode iig maar kort.

Hoi Topic starter,

Ik begrijp jouw dilemma heel goed. Zelf heb ik namelijk met een soortgelijk dilemma gezeten. 

Ook ik heb altijd de wens gehad om te reizen. Wat ik ook een aantal keer heb gedaan. Maar de grootste wens, om naar het buitenland te emigreren, en ergens op een mooie plek met veel natuur een leven op te bouwen, die wens heb ik nog steeds. 

Tot er op een dag een hond op mijn pad kwam, waar ik meteen op slag verliefd op werd. (volgens sommige reacties hier) totaal onverstandig, maar ik wist, zonder een moment na te denken over de eventuele gevolgen, dat ik met deze hond mijn leven zou delen.

De stiuatie waarin ik leefde was verre van iedeaal, en ze heeft ook een behoorlijke rugzak. Waardoor eigenlijk nooit iets vanzelfsprekend gaat, en ik al mijn plannen aan moet passen, zodat zij zich ook prettig voelt bij alles wat we doen. 

Maar mijn wens om te reizen is er nog steeds. Van alles heb ik geprobeerd, fietskar, busje, tentje. Ik heb er zelfs over nagedacht om haar te herplaatsen. maar de avond waarop ik de advertentie wilde schrijven werd ik zo verdrietig van het idee. Echt ik geloof dat ik nog nooit zo erg moest huilen iedere keer dat ik er aan dacht haar naar iemand anders te brengen. Dat er een knopje om ging, en ik mij realiseerde dat ze niet voor niks op mijn pad is gekomen, en dat ze gewoon bij mij hoort. 

En dat ik mijn droom echt niet in de prullenbak hoef te kiepen, maar dat ie wellicht wel iets aangepast kan worden. En ik zie het nu niet meer als alleen mijn droom, maar meer als de droom van mij en mijn hond. Want mijn droom, die is eigenlijk helemaal niet compleet zonder haar!

naar het buitenland ga ik nog steeds, alleen ben ik nu een opleiding aan het doen, die bij mijn droom past. En ga ik straks met een plan en een doel naar het buitenland. (en ook een beetje geld) En gaat mijn hond gewoon mee, want het lijkt me heerlijk om haar oud te zien worden op de plek van mijn droom!

Wat ik hiermee wil zeggen, is dat je de droom die je nu hebt niet weg hoeft te gooien op het moment dat je niet nu naar het buitenland gaat. Maar misschien kun je hem een beetje bijschaven? Zodat je hond ook nog in je droom past, waardoor je uiteindelijk geen consessies hoeft te doen, maar alles kunt. Je droom achterna en je lieve hond dicht bij je! 

sorry mevr. anoniem,

Ik heb het idee dat je gewoon van je hond af wilt en een zielig verhaal hier gaat neerzetten. Hoe kan iemand met weinig geld een jaar naar het buitenland vertrekken in hotels gaat zitten wat ook klauwen met geld kost (wat jij niet hebt). Als je een hond hebt met een verleden dat wist je toen je die hond ging aanschaffen. Ik wil je toekomstplannen helemaal niet afkraken maar wacht dan totdat je hond er niet meer is of zorg voor een ander permanent huis voor je hond en doe afstand van je hond (ook al ben ik daar eigenlijk een tegenstander van) Bezint eer je aan een hond begint het is geen speelgoed dat als het kapot gaat weggooit.

 Wauw!

Lieve mensen die oprecht met me mee hebben gedacht, bedankt!

Mijn besluit staat nog steeds niet vast, wel dat ik ga reizen maar nog niet hoe en met of zonder Luna. Ik ga in ieder geval nog verder zoeken naar werk en wonen waar Luna mee naar toe zou kunnen. Ook zal ik haar niet zomaar ergens dumpen, zoals andere het noemen. Ik wil juist dat het beestje het leventje krijgt wat zij echt verdiend, maar ik zelf dus ook.. Ik zal over alles nog goed nadenken.

Ik verwijder m'n account want heb geen zin meer om veroordeeld te worden door mensen die waarschijnlijk huisdieren hebben genomen uit eenzaamheid omdat hun omgeving ziek van ze word (ja, ik kan ook dingen invullen) ;) 

 Respect!

Ik denk dat je best eerst voor jezelf je prioriteiten nagaat.Wat weegt voor jou het meest door in je droom/plan? Is dit het samenzijn met je hond in het buitenland (en dient het werk enkel om dit avontuur te bekostigen), of wil je een specifiek werk/beroep in het buitenland uitoefenen en past de hond dan niet zo in dit plan? Of nog wat anders?

Als je de job ondergeschikt is aan het samenzijn met de hond, zie ik het probleem niet. Pak je rugzak en hup, there you go!  Ben je vertrouwd met het systeem vd Wwoofers? Misschien is dat wat voor jou: http://www.wwoof.net In ruil voor enkele uren werk per dag op de boerderij, krijg je kost en inwoon en vaak nog wat zakgeld. Je kan op voorhand afspreken waar je hond welkom is, en zo ga je al werkend de wereld rond. Rijk wordt je er niet van, maar het opent je wereld en ondertussen kan je uitmaken welk land/streek je het best bevalt, en daar later eventueel naar ander/vast werk uitkijken.

Bedenk ook dat in vele jobs je attitude belangrijker is dan je diploma of ervaring. En dan vind ik het feit dat je met je hond de wereld al reizend/werkend verkent wel heel mooi staan op je cv, hoor! Hiermee toen je dat je ondernemend, flexibel, volhardend en creatief bent. Dat je niet alleen out of the box kan denken, maar ook handelen. 

Goed over alles nadenken en wikken en wegen is uiteraard belangrijk, maar op gegeven moment moet je gewoon 'doen'. En als ik het was: ik dacht er niet aan om de hond te herplaatsen, maar nam 'm zeker mee! Wat een meerwaarde! Volg je buikgevoel, de wereld ligt voor jullie open.  Succes!

Mooi wat hierboven staat Wij hebben zo dikwijls een oordeel over anderen. Zegt men niet dat men eerst een kilometer in andermans schoenen moet lopen alvorens een oordeel te vellen. En zegt men ook niet dat fysieke afstand tegelijkertijd psychische afstand is. Ga ervoor, zorg eerst voor een goede oplossing voor je hondje, mee of niet, en laat het tobben dan los. Als je er tenminste klaar voor bent, en sterk genoeg, want met jouw verleden, zo zwaar. Ik wens je heel veel,maar ook heel veel geluk met je zoektocht. Wie niet waagt, niet wint.

En weer een baasje verwijderd!

Jammer Luna, hp is net als in t echte leven. De vervelende reacties laten voor wat ze zijn, en er uit pikken waar je iets aan hebt.

Ik wens je een goede reis!

 Jammer,misschien had ze via pb.nog tips,hulp of wat dan ook kunnen krijgen.

Ik vind ook dat sommigen een ongezonde relatie hebben met hun huisdier maar hou tegen betreffende personen ook mijn mening voor mezelf. Ik wil mensen niet kwetsen en snap dat we allemaal anders zijn. 

Af en toe is een hulpende hand aanbieden beter dan erop voorstaan wat een geweldige,niet fouten makende,alles opofferende hondenbaas men is.

 Mee eens. 

Mijn dochter,en haar vriend hebben een half jaar opgepast op twee honden.

Deze mensen gingen een lange reis maken met hun camper normaal gaan de honden altijd mee, maar dit keer lukte dit niet omdat er in bepaalde landen honden niet welkom waren.

De honden een halfjaar in een pension was geen optie.

Mijn dochter hoorde dit...want het waren de ouders van een vriendin.

Mijn dochter stelde voor dat zij dit wel graag zou willen doen.

Onder de voorwaarde van beide kanten dat ze eerst paar weekenden wilde "proef"draaien.

Om te kijken of dit goed ging.

En zij gingen regelmatig wandelen met de eigenaren en de honden.

Zij mochten een halfjaar in het huis van de eigenaren wonen zodat de honden op hun eigen plek bleven.

Er zijn goede afspraken gemaakt.

De eigenaren hadden een eigen geschreven boekwerkje gemaakt..hoe en wat over de honden, en het huis.

Wat ik schrijf is wel een andere situatie als die van jou.

Want...misschien lukt het voor jou op dit moment nog niet... omdat het te ingewikkeld is, niet genoeg geld...maar je zult zien op een gegeven moment maak jij je eigen dromen waar...

 Even nadenken....ook ik ben altijd triest als er over herplaatsen wordt geschreven, en begrijp dan niet dat sommigen dit nog aanmoedigen ook. Ik kom dan ook in zulke topics soms hard over. En ja , ik herinner me veel topics waar zulke TS dan nog gepamperd werd tot en met.....

Alleen als een hond mishandeld wordt of genegeerd dan zeg ik ook, vlug naar asiel of herplaatsen.

Neen ik lees hier ook niet dat TS herplaatsen  van plan was.

Maar echt wat zij gaat doen ...haar droom volgen......zou voor mij net overkomen als een amputatie , want mijn hond of mijn kater horen gewoon bij mij. Altijd.

Ik heb ook al veel ingeleverd omdat ik huisdieren heb. Die keuze maak je vóór je eraan begint.

TS je zal denkelijk dit nog wel volgen, hoop ik toch 

Ik vind jouw wens niet realist. Je kan het wel dromen  maar in realiteit neemt niemand een hond terug na een jaar.. Jij ook niet denk ik......en wat met het gevoel van de hond hierin ? Die houdt van jou....

 Totaal mee eens.

Als ik kijk naar de onderwerpen in de koffiehoek (en niet alleen de koffiehoek) van zo'n 35 pagina's lang of nog ellendig langer en een nieuwkomer die na 4 pagina's weggejaagd is/wordt zegt genoeg over de vaste kliek! Vooral de off topics want de kliek moet wel populair blijven....

HP was eerst informatief maar dat is echt verleden tijd geworden!

Ik merk niks van een kliek. T is ook maar net waar je op wilt focussen.

Ik ken ook geen kliek.

Ik heb alleen gezegd dat ik mijn dromen graag uitstel voor mijn zootje Spaanse zwervers. Leven is keuzes maken.

Haha ik focus me hier nergens meer op.

Het gaat er alleen om dat nieuwkomers hier meteen opmerkingen krijgen waar door ze direct weer weg zijn.....

 Ja dat ben ik natuurlijk met je eens!

Nou, ik heb alleen maar op een heel normale manier gezegd hoe ik het zou doen. En wat je met kliek bedoelt weet ik niet, voel me niet aangesproken.

Maar als je toch zo vaak meeleest in de koffiehoek (wat jij denk ik met kliek bedoelt) doe dan gewoon een bakkie mee.

En wat maak ik me trouwens druk. Een van mijn zwervers (waar ik mijn droom voor heb uitgesteld) heeft net een zware operatie net aan overleefd), dus wat doe ik hier nu eigenlijk

Inderdaad. HP was eerst informatief.....best jammer dat dit verleden tijd is.

 Ik lees totaal niet mee in de koffiehoek maar zie wel de onderwerpen als ik de pagina open.....Boeit me niet. Zijn ook niet informatief.

Waarom zoek je geen baan waar je van thuis uit kan werken en investeer in een (2de hands) mobilhome? Dat is goedkoper dan telkens op hotel of kamers, je hondje kan dan makkelijk mee en je hoeft niet met heel je hebben en houden te sleuren.

Als je een hond hebt gaat dit best ook. Het vraagt alleen meer opzoek werk en organisatie en vooruit denken en uitzoeken. Ik heb onlangs nog een artikel gelezen van iemand die zo als de wereld is rond getrokken samen met zijn hond. En anders wacht je. Ik veronderstel dat jij ergens op een bepaald moment voor een hond hebt gekozen? Niet? 

Hoe is jouw reactie als je een vriend zou hebben waar je compleet helemaal holderdebolder van bent en al 5 jaar een relatie mee hebt en samenwoont, tegen je komt zeggen..... ja zeg ik ga de wereld rond dat is mijn droom die ik wil najagen. Maar ik ga alleen. Ik heb niet genoeg geld dat je mee kan. En je bent een vrouw dat is lastig. je kan niet snel genoeg vooruit, je wil altijd ergens binnen om te gaan plassen. Ik moet steeds drinken meesleuren..... Misschien kan je zolang bij de bakker of de supermarkt gaan wonen want de familie heeft geen plaats.