Niet naar mijn vader komen

Hoi allemaal,

Ik zet hem even bij opvoeding volwassen hond, ze is 10 maanden.Ik heb haar in huis sinds ze 6 maanden is. En ze is officieel van mij sinds ze 7 maanden was.

Sindsdien gaat mijn vader ook wel eens met haar lopen, of knuffelen. En krijgt ze elke dag na het avondeten nog wat lekkers van hem (zonder dat ze bedelt). In huis na het eten komt ze dus als hij haar roept.
Buiten durft hij haar niet los te doen omdat ze dan niet omkijkt. En dit klopt ook(helaas) ze was laatst uit huis gegaan, deur was niet goed dicht gedaan. Dus mijn vader roepen en erachter aan gaan. Hielp niks! Nu woont haar hondenvriendje gelukkig op de hoek en gaat ze daar op de stoep staan, doet de vrouw de deur open en vliegt ze naar binnen. Kan mijn vader haar meenemen. Maar dat is niet echt handig.
Waren gister op de heide. Maar ook daar komt ze niet (volledig) naar hem toe. Maar tot de helft.
Opzich zou je denken wat maakt het uit? Ze blijft bij jou, en is ook van mij.
Dat klopt!
Echter heb ik epilepsie, en je weet maar nooit wanneer ik neerga (zeg maar) dan moet ze wel naar mijn vader komen, anders zitten we met een ander probleem.

Hoe kunnen we haar laten wennen naar mijn vader toe te gaan?
Het is een husky trouwens.
Alvast bedankt!
Lavina

Zorg dat je een lijn hebt van 10 meter.

Heeft je hond toch vrijheid. Zorg wel dat je op een plek bent waar dit ook kan.

Je vader neemt een heleboel lekkers mee en roept de hond steeds terug bij hem en geeft het lekkers....

Je vader blijft wel steeds verassend dus niet een bepaalde tijd er tussen laten.

Een feestje als de hond netjes terug komt.

Consequent blijven....en veel geduld.

Hoe gaat je vader met haar om, zou het kunnen dat ze hem wat indrukwekkend vindt?

Ik ga met Cia mee, en laat je vader denken aan stem en houding naar haar toe: altijd rustig, geen druk, positief.

Bedankt cia! Dat zijn goede tips, en gaan we mee aan de slag.
Hier in de buurt gelukkig genoeg veilige plaatsen om dit te oefenen.

Dobry; Ja dat is ook zeker een goede! De ene keer is ze inderdaad indrukwekkend. Andere keer blij andere niet angstig, maar ook zeker niet 100% op haar gemak. Verschilt heel erg per situatie. Hier probeer ik ze zoiezo nog in te begeleiden (samen). 
Wat me wel is opgevallen, dat zeker als ik er bij ben ze stukken ontspannender naar hem is. Al ben ik boven, dan is ze al minder, verschilt wel per situatie.

Bv gister op de heide en ze had een piepballetje. Waar ze dol op is. In het begin liet ze die totaal niet los voor hem, rende juist erg hard voor hem weg, deels speels, deels niet op gemak zijn. Uiteindelijk nadat ik hem een paar keer kreeg van haar, had gegooid maar ook aan hem had gegeven ging het beter.
Hoe meer tijd ze krijgt hoe meer ze went aan situaties. 
Al moet ik er wel bij zeggen dat ze voor een husky, zeer rustig is, bijna stabiel in haar doen van nieuwe situaties. Bekijkt ze rustig, gaat er altijd bij zitten of liggen, wanneer ze iets spannend vind gaat ze alleen tegen mij aan liggen of zitten.