penny 13-04-14 18-03-15 rust zacht mijn kleine meisje :'-(

Maak net uit je tekst op, dat je de wandeling al gemaakt hebt. Neem een aspirine en probeer nog wat te rusten. Snap dat het ongelofelijk moeilijk is om nu je rust te vinden, maar probeer ook om jezelf te denken, je hebt ontzettend veel doorstaan de laatste tijd.

Lieve Jaimie,

Ach... nee toch! Arme Penny heeft dit niet verdiend.. Zo jong nog, haar leven begon al zo moeilijk, gelukkig is ze toen door jullie gered! 

En nu alsnog zoveel pech, terwijl ze het zo had getroffen bij jullie.. 

Ik wens jullie heel veel sterkte met dit verlies.. Eerst Luna, nu Penny..... dit is echt verschrikkelijk, wat een verdriet. 

Veel sterkte nogmaals! Je hebt alles gedaan wat je kon, dat is zeker!

Heel veel sterkte, Jaimie! Ik leef met je mee.

Je hebt echt gedaan wat je kon. Ik vind het heel erg dat het allemaal niet mocht baten.

ik heb idd al een flinke wandeling met hus gemaakt.
Volgens mij heeft hij er vrede mee.
Hij lijkt gewoon vrolijk.
Ik had hem gister mee genomen bij afscheid nemen.

Ik denk dat hus voelt dat het zo beter is voor penny, dat ze nu rust gevonden heeft.. 

Dat is ook het enige stukje waar ik vrede mee heb.
Dat ze geen pijn meer heeft.
De rest kan ik niet over uit.

Goed dat je Hus afscheid hebt laten weten, en alleen maar fijn dat hij vrolijk is, anders zat je ook nog met een verdrietige hond.

wandelen is nu heel goed voor je, elke stap die je neemt is afleiding.

En dat is wat je nodig hebt.

Ik ben blij dat je hebt kunnen slapen.

Ik kan me voorstellen dat er een hele grote leegte is, je hebt weken jezelf aan de kant geschoven, maar nu moet je weer voor jezelf gaan zorgen, dat zou penny ook willen.

Ik weet dat je dat doet hoor, en huilen is alleen maar goed.

Kon ik je maar even in het echt knuffelen.

Yo.
De leegte is idd onbeschrijfelijk.
Een beagle is van zichzelf al druk.
Die drukte is fijn hier.


Suzan.
Het stopt wel steeds maar bij het minste komen de tranen net zo hard weer terug
Ze was 4 maanden toen we haar overkochten een erg korte tijd hebben we gehad en ze ging toch stap voor stap vooruit.
Het heeft niet mogen zijn

Jullie valt niets te verwijten.. het heeft inderdaad niet zo mogen zijn.

Jullie hebben allemaal jullie best gedaan,, maar dit was het lot.

De wrangheid ervan,, jullie hadden haar nog zoveel meer willen geven, en Penny zelf heeft zichzelf ook niet zonder slag of stoot gewonnen gegeven.

Maar het werd teveel, te zwaar. Haar leven moest geen survival gaan worden, geen lijdensweg.

Hiervoor mochten jullie haar behoeden.. haar uit liefde loslaten, nadat ze nog van zoveel liefde heeft mogen proeven.

Deze schat mochten jullie haar nog meegeven tijdens haar korte verblijf op deze aarde.

Wil je erg veel sterkte wensen met dit onbeschrijfelijk verdriet.

gecondoleerd ik vind het heel erg voor jullie .

We wilde inderdaad nog veel geven.
Ze had nog veel te leren en ging ook stap voor stap vooruit.
Ik dacht dat het allemaal goed zou komen.
Als we dat obsessieve eetgedrag maar prioriteit hadden gegeven.....

Goed dat je nog n beetje hebt geslapen Jaimie

Hoofdpijn, ja dat zal de spanning zijn die los komt....vergeet niet dat je weken lang dag en nacht in spanning hebt gezeten met je meisje....

Dat moet eruit. Als het kan, zou ik inderdaad proberen flink te gaan wandelen met hus. Vind hij vast om fijn

En het beste recept tegen spanning en verdriet blijf ik toch vinden: lopen. Eindeloos lopen. Uren als het kan. Zakdoeken mee ...af en toe huilen of tegen een boom schoppen( met je goede voet!)...Voor mij heeft dat al heel vaak geholpen

Dan ben je daarna ook lichamelijk moe en kan je beter rust vinden. 

Maar ja, moet wel kunnen hè, dat snap ik.......

Jaimie,probeer jezelf nu geen verwijten te maken.

Als ik je lees zijn jullie zulke goede baasjes voor jullie honden.

Dit was een ongeluk,dit had je niet kunnen voorkomen.

Probeer dat voor ogen te houden hoe moeilijk dat ook is.

Je gaat nu in een stand van had ik maar dit en had ik maar dat...

Het maakt jullie nog meer verdrietig en je praat jezelf een schuldgevoel aan.Niet doen!Jullie hebben alles gegeven....

Huil maar zoveel als nodig is.Jullie hebben zoveel van dit mooie meisje gehouden  en dat doen jullie natuurlijk nog steeds.

De leegte en de klap zijn enorm,laat het er maar zijn maar probeer jezelf niet gek te maken.

Heel veel sterkte voor jullie! 

Het is gewoon zo oneerlijk en intens verdrietig! Penny was nog zo jong, veel te jong!

Als ik dan naar onze honden kijk, ze zijn oud, hun lijfjes takelen helemaal af: voor hun mag de tijd komen.

Penny stond nog aan het begin van haar leven, ook al heeft ze nu geen pijn meer ik kan me heel goed voorstellen dat je ermee worstelt waarom ze geen echte kans van het leven heeft gekregen.

Ik zou wel willen coby maar hus is ook de jongste niet meer.
En mijn voet is nual aan het gillen.
netals ik

Ik heb je topic over Penny in stilte meegelezen (kwam weinig op HP de laatste tijd)

Véél sterkte Jaimie!

Zo jong...ik weet helaas ook hoe het is om een zeer jonge hond te moeten afgeven, machteloos dat gevoel.

Ik krijg er koude rillingen van , heb er geen woorden voor.

Mijn vorrige hond Luna die ik in augustus heb moeten laten gaan was ook pas 4
Gelukkig is mijn hus 9.

Ah Jaimie...2 honden verliezen op zo'n korte tijd!

Ik vind de pijn niet minder bij het verlies van een oudere hond, het is wel anders. Ik persoonlijk nam er meer vrede mee. Een mooi leven gehad...terwijl een jonge hond nog aan zijn leven moest beginnen en dat maakt het dubbel zo pijnlijk.

Dit zal tijd vragen meid, tijd om het verlies van Penny een plaats te geven.

HP heeft mij toen enorm geholpen!

Nog even iets heel praktisch; hoe wel je daar ws helemaal niet bezig wilt zijn, maar heb je de politie al ingelicht dat Penny het niet gehaald heeft?

Want hiermee wordt die vergiftigingszaak ook ineens een stuk erger...want dat is de echte dader hoor : degene die die grond zo vergiftigd heeft. Niemand anders.

Hopelijk maak ik je nu niet erger van streek....jammer dat je niet goed kunt lopen, daar was ik al bang voor. 

Dan maar husknuffelen.....

Pfff Jamie wat leef ik met je mee meis.  Het valt ook echt niet mee en heb zo met je te doen. Maar helaas kan ik niets voor je doen. Alleen maar zeggen dat ik met je mee leef. En aan jullie denk. Dit is gewoon teveel allemaal. En ik heb echt heel diep respect voor jullie. Hou je taai meis....

Jemig, wat verdrietig.......

heel veel sterkte!

Het is ook opeens zo'n gat waar je in bent gevallen Jaimie, juist nog doordat je zo intensief met haar bezig bent geweest.

Neem je tijd meis en heel veel sterkte en een dikke knuffel

Ik denk dat Hus het al wist, honden weten dat, misschien ruiken ze het wel.

En nu probeert Hus jou misschien te helpen door vrolijk te doen.

Ik wilde zo graag dat ik troostende woorden had voor je, maar die vallen nu in een diepe put, en als je moet huilen huil dan, als je wilt gillen gil dan, laat je gevoelend maar op de loop, dat heeft je lichaam nodig en je geest.

Ik denk aan je, en aan je vriend natuurlijk.