wanneer twee honden samen thuis laten??

Hallo allemaal,

Wij zijn al een tijdje opzoek naar een eventueel vriendje voor Mushu.
Nu heb ik een ontzettend leuk hondje gevonden in een asiel.
Hij is 1,5 jaar en een reu, Mushu is 2 jaar en een teef.
Verder heb ik nog niets ondernomen, maar het begint wel te kriebelen, en wil dolgraag bij hem gaan kijken.

Natuurlijk kun je niet een andere hond ophalen en ze na een paar uurtjes samen laten, maar ik vroeg me af hoe ik het aan moet pakken.
In het begin apart laten slapen? Met boodschappen doen 1 in de gang en 1 in de woonkamer?
Vanaf wanneer kun je ze samen " alleen laten". Ik heb namelijk geen zin dat ik twee gewonde honden aantref als ik thuis kom.

Ik hoop dat iemand mij advies kan geven die er later een hondje bij hebben genomen.

groetjes Michelle

Dat ligt er denk ik maar net aan hoe ze met elkaar om gaan.

Toen Sophietje hier in augustus erbij kwam, hebben we ze gelijk met zijn 2en in huis gelaten. Ik bedoel, DJ zit niet in een bench en dus Sophietje ook niet.
Ik heb een hele middag op de dag dat we Sophietje ophaalde, gekeken hoe ze met elkaar omgingen en dat ging prima. Se accepteerde elkaar goed. Maar in een ander huis is het anders en in je eigen huis kan het tegenvallen.
Maar hier ging het goed. 's Nachts met zijn 2en gewoon in de woonkamer en omdat ik tuis werk, zijn ze niet vaak alleen. Maar als ik boodschappen moest doen dan dus wel, en ook dat ging goed.

Ik denk dat je je niet te veel zorgen moet maken. Gewoon niet apart zetten, maar gelijk samen. Gelijk behandelen, hoewel je er voor moet zorgen dat de eerste hond die je had, altijd voorrang geeft. Dat wil zeggen, met een koekje geven, de eerste hond eerst, daarna de hond die erbij kwam.
Met knuffelen als je 's morgen beneden komt, zorg ervoor dat de tweede hond zijn plaats weet. Duidelijkheid in het gezin, dat is wat je in je achterhoofd moet houden.
Dat is wat ik nog steeds doe met Sophietje, want die wil zich vaak (lees altijd) op de voorgrond dringen als ik met DJ aan de gang ben, met knuffelen en zo. Zij gooit zich er gewoon voor en ben vanaf augustus aan het leren dat ze op haar plaats moet blijven. In ieder geval dat zij moet weten dat ze heus wel aandacht krijgt, maar ieder op zijn tijd.

Als je zelf heel rustig met de situatie omgaat en je niet druk/zorgen maakt, dan voelen de honden dat ook niet.

Reu en teef samen gaat vaker veel beter dan reu-reu of teef-teef. Dus als de match er is (zorg daar wel voor, dus ga wandelen met zijn 2en) dan is er niets om je zorgen te maken.

Succes!!

Leuk dat je een hondje een nieuw thuis wilt geven!

Wij hebben sinds een paar weken een tweede erbij, hardstikke leuk!
Het ging niet echt volgens planning en Bibi was veel eerder dan verwacht bij ons thuis.
Ik had dus nog geen vrij kunnen nemen of wat dan ook kunnen regelen. Wel wist ik dat ze
beiden goed alleen thuis konden zijn dus dat is altijd mooi meegenomen.
De een hebben we de eerste week in de studeerkamer gehad en de ander in de woonkamer.
Gewoon omdat ze elkaar nog niet gewend waren en ik eerst het verloop van hun verdere
kennismaking zelf wilde zien. Het zijn natuurlijk teefjes, daar moet je toch even extra bij oppassen. Een paar keer wat gemopper, een hap en een snauw en na een week had ik er genoeg vertrouwen in dat ze samen "alleen" thuis konden zijn.
Eerst een uurtje, toen een paar uur en daarna een dag. Het gaat super! Beiden zijn het geen slopers maar ontdanks dat is er gister toch één aan de kussens aan het kauwen geweest, heb wel een vermoeden wie de dader is (onze Shira, deed ze bij haar vorige baasjes ook) maar heb de dader natuurlijk nog niet betrapt... Heb vandaag maar even wat nep-kussens neergelegd (natuurlijk wel echte kussen maar niet de mooiste). Ik ben benieuwd. Zo zie je maar dat een tweede hond ook kan zorgen voor een verandering bij de eerste. Buiten deze vervelende verandering zijn er ook een hele hoop positieve veranderingen, is natuurlijk veel belangrijker!

Ook hier sinds 1 oktober een hond erbij.
J-jay was al wel gewent om met een andere hond te leven, maar nadat die overleden was was het maar de vraag of ze een nieuwe hond accepteerde.
Wij hebben het rustig aangekeken.
Ik denk dat als het absoluut niet gaat, ja dat wel heel snel ziet.
Hier hebben ze elkaar even afgetast, af en toe een snauw(2 teven) maar over het algemeen ging het heel goed.
We hebben het toen rustig opgebouwd.
Ik ben begonnen met de honden samen in de woonkamer te laten terwijl ik boven bezig was.
Toen dat goed ging ben ik iedere keer even het huis uit gegaan, om dan naar 10 minuten weer terug te komen...en zo heb ik het uitgebouwd.
Wel had mijn buurvrouw een sleutel, ik had met haar afgesproken dat als zij een hoop tumult zou horen als ik weg was, zij even "binnen zou springen" dit is gelukkig niet nodig geweest.
Ik durf ze nu met een gerust hart samen thuis te laten
Veel succes

Ik zou eerst eens in het asiel gaan kijken of het de hond is die je voor ogen hebt. Dan eens terug gaan met je eigen hond en kijken hoe ze met elkaar om gaan. Mocht je er toch voor gaan, dan krijg je waarschijnlijk een proeftijd waarin je kan kijken hoe het thuis gaat met de hond en tussen die hond en je eigen hond. Als dat goed gaat, waarom zou je dan gewonde honden aantreffen als je ze alleen laat? Je kan ze natuurlijk in het begin apart houden, maar als ze verder goed met elkaar om gaan, zullen ze dat ook wel doen als je er niet bent.

Als wij weggaan gaan ze in de bench.

En als we thuis zijn de hele tijd samen in de kamer.

We hebben er net weer een pup bij en het ging gelijk al goed met elkaar.

Bedankt voor jullie reacties!!!

in de bench doe ik liever niet meer, omdat mushu daar al een jaar niet meer ingaat.
En ik ga er niet vanuit dat er gewonde vallen, maar mijn hond is mijn alles en wil graag alles goed voorbereid hebben voor ik een beslissing neem.

Kijk gewoon even aan hoe het met de honden samen gaat. Je kunt de tijd dat je ze alleen laat natuurlijk ook opbouwen. Misschien moet de nieuwe hond sowieso wennen aan het alleen zijn.
En ik neem aan dat je één van beide laat steriliseren/castreren?

ja dat zo wie zo er wordt 1 van twee geholpen.