moet ik dit corrigeren ?

Als ik s avonds met mijn hond loop, en er komt iemand aan, dan fixeert hij helemaal op diegene en gaat hij grommen en soms blaffen. Moet ik dit corrigeren of dit gewoon toestaan.

ik laat hem nu meestal gewoon zitten en wacht tot diegene gepasseerd is en dan houdt hij op, of ik probeer hem om te draaien,maar dit lukt 9 van de 10x niet, omdat hij dat zo gefixeerd is, als ik zijn naam roep kijkt hij vluchtig na me en kijkt dan direct weer na de persoon. Dit doet hij ook na mensen die op ons af lopen met een hond. zodra hij de kans krijgt wil hij dan wel direct spelen met de andere hond trouwens.

Afleiden met een speeltje of snoepje... Hel makkelijk. Jij moet die fixatie positief doorbreken!

Ik zou linea recta de andere kant oplopen (dus 90 graden omdraaien) en zijn aandacht vragen wanneer hij al begint te fixeren. Als hij eenmaal aan het fixeren is krijg je hem er namelijk niet (of heel moeilijk) meer uit.

Ga veel trainen op aandacht. Neem desnoods een halve gerookte kip mee en zijn lievelingsspeeltje, als hij het maar leuker vindt dan de passerende persoon en/of hond. Kijkt hij naar je? Prijs hem de hemel in! Blijft hij staren en/of trekken, neem hem mee en verbreek de fixatie. Loop dus weg, de andere kant op. Laat hem de fout niet ingaan. Probeer te voorkomen dat hij gromt en blaft. Laat hem liever niet (nooit dus) spelen met andere honden aan de lijn (los mag natuurlijk wel), want dan blijf je dit gedrag in stand houden en blijft hij overenthousiast naar andere honden aan de lijn.

Leid hem zodanig af zodat hij geen aandacht meer kan hebben voor andere dingen. Jij bent de baas, en jij bent de leukste en belangrijkste van de wereld!

ik zou net voordat ie wil gaan fixeren op iets of iemand ( dus goed naar zijn houding kijken) zijn aandacht vragen...idd met speeltje of snoepje, en belonen als degene voorbij is en je hond heeft hem genegeerd.
let wel; timing is cruciaal...

Als je iemand ziet aankomen, proberen net voor je hond gaat fixeren, een andere richting aan te nemen (soms is het genoeg even aan de andere kant vd straat te gaan lopen).
En trainen op naamherkenning.
Dat kan je thuis al beginnen doen: elke keer ie naar je kijkt als je z'n naam zegt, zeg je 'flink zo' en geef je piepklein snoepje. Doet ie dat goed, bouw je prikkels op: naamherkenning met een andere persoon in de buurt, dan tijdens een spelletje, enz. Stilaan grotere prikkels (wat de hond als prikkel beschouwt, dus bijvoorbeeld: als iemand z'n bak eten klaarmaakt, ga jij z'n naam zeggen. het eten is voor de hond een grote prikkel, maar hij zou naar jou moeten kijken als je z'n naam zegt).
Dan zelfde oefening buiten: eerst in een omgeving met weinig prikkels, dan ook buiten de prikkels opbouwen.
Terwijl je dit de volgende dagen traint, zou je ondertussen de afstand met andere honden en personen buiten zo groot mogelijk moeten houden. Als ie vanop afstand niet geinteresseerd is in andere honden of joggers, kan je de afstand stilaan verkleinen. Elke keer belonen (mag gewoon met je stem) als je merkt dat ie de hond wel gezien heeft, maar er niet naartoe trekt of niet blaft. Zo maak je hem duidelijk dat dat het gedrag is wat je wenst.
En ondertussen werken aan die naamsherkenning. is ie aan 't snuffelen in 't bos: roep hem es even en beloon hem als ie naar je kijkt. Ben je aan 't joggen met de hond: even z'n naam zeggen en als het kopje draait: flink zo!
Succes!

@Kim, zo makkelijk is het dus niet altijd, er zijn honden die zich dus niet laten afleiden

ik heb de hond nu zelf 3 weekjes, ik heb hem van iemand die zelf op een hele grote erf woont waar hij dus dag en nacht leefde samen met 6 andere honden (dat 5 maanden lang, dus een echt socialsatie heeft hij niet echt gehad, en met dit weer, kom je op straat ook vrij weinig mensen tegen.

zo was het toen ik hem net had;
toen ik hem kreeg was hij erg schrikkerig en bang, en moest niet veel van mensen hebben, nog steeds wil hij soms vluchten als hij mensen ziet aankomen en ook voor kinderen vlucht hij liever. (maar het probleem is al met 80% verminderd), ook is hij vrij bang en wil vluchten als hij fietsers aanziet komen. ik doe net dat mijn neus bloed en loop gewoon door, als hij niet reageert nadat de fietsers zijn gepasseerd, zeg ik goed zo..en loopt hij helemaal trots en gaat zijn staart hoog staan. tot dat we weer wat tegen komen, want dan gaat de staart weer laag hangen (gelukkig niet meer tussen zijn benen zoals in het begin)

wat ik tot nu toe gedaan heb met de hond, als ik een groepje kinderen zag (dan ging hij ook grommen), vroeg ik als ze bang waren, en als ik met de hond naar ze toe mocht lopen. dat deed ik dan, waarop de hond heel voorzichtig snuffelend naderde en de kinderen en ik net deden dat de hond er niet was, daarna gaf ik de kinderen allemaal wat lekkers, zodat hun de hond wat lekkers konden geven. (aangezien met dit weer ik bijna geen kinderen tegen kom, kan ik dit weinig doen)

met de fiets doe ik soms met mijn kinderen dat ze juist naast me gaan fietsen. voorbij fietsen, zetd e fiets naats de voordeur zodat hije r langs moet...dit gaat ook al stukken beter.

dat over het los lopen, doe ik nu sinds ander half weekje en dan ook nog alleen als ik niks zie wat hem kan afeiden, omdat ik niet weet als hij wel zo goed luisterd en dan bij me blijft. eerst maar eens zo goed oefenen.


maar als iemand nog meer tips heeft, die zijn altijd welkom

Hey Ilse,
Ik merk aan je reactie op een ander topic (pupje bijt partner) dat je de dominantie-theorie volgt voor de opvoeding van je hond.
Mag ik vragen of dit een bewuste keuze is? De laatste jaren zijn er namelijk heel andere inzichten gekomen in de studie van hondengedrag.
De dominantietheorie gaat ervan uit dat de hond steeds een betere plaats wil innemen in de roedel, en er dus eigenlijk constant een 'strijd' is tussen baas en hond. De hond wil je de loef afsteken. Dit impliceert dat de hond op een 'bedriegende' manier zou denken. Maar niets is minder waar: een hond denkt heel eerlijk en rechtuit, het is de mens die steeds wantrouwig denkt.
Ik wil je hier niet 'bekeren', hoor, maar het kon zijn dat je nog niet van deze andere zienswijze had gehoord. Als de dominantie-opvoeding jouw bewuste keuze is, is dat natuurlijk je volste recht en respecteer ik dat.

Als ik lees wat je hierboven schrijft, zou ik gaan werken aan jullie 'relatie'. Het hondje heeft idd heel wat gemist (socialisatie), maar is ook niet gewoon van een mens te vertrouwen. Voor je hem aan allerlei nieuwe mensen en situaties gewoon maakt, zorg je er eerst voor dat jullie dikke vrienden worden en hij jou volledig vertrouwt. Dan bouw je dit rustig uit naar de rest vd wereld. Een hele groep kinderen moeten benaderen als je bang bent, kan echt wel heftig zijn voor een hond. Ook als je andere honden tegenkomt, zorg ervoor dat je uitwijkt. Honden zullen elkaar van nature uit nooit in een rechte lijn benaderen. Ze lopen in een boog en gaan zo aftasten. Het zijn wij, mensen, die recht op elkaar toelopen, maar voor een hond is dit zeer bedreigend. Dus jouw hondje is al een beetje angstig, en door dan recht op mensen/honden af te lopen, gaat ie grommen en blaffen. Eigenlijk zegt ie gewoon: hey, dit hoort zo niet! En vanuit zijn hondenstandpunt gezien, heeft ie nog gelijk ook! Dus eerst in een boog omheen honden lopen. Daarna, als ie niet meer angstig is, kan je de afstand verkleinen.
En elke keer ie de dingen doet zoals jij ze graag hebt, lekker belonen (mag gewoon met je stem). Dat is goed voor z'n zelfvertrouwen. Maar ik lees dat je dat al doet, dus dat is prima!
Wat ook goed kan werken voor z'n zelfvertrouwen zijn zoekspelletjes in huis of tuin, of zo'n hondenpuzzel.
Veel succes, want je hebt een kanjer van een hond!

@ cristel......ik ben niet bewust bezig met het domminantie opvoeding, maar er zijn bepaalde regels in mijn huis voor de hond waar iedereen zich aanhoort te houden.
waaraan ik hem laat merken dat hij onderaan staat is als volgt; (en dan hoop ik in mijn visie dat het goed is).
als ik de deur open doe, loopt hij niet eerder in of uit, zodra ik pas gepasseerd ben, en hem vraag te volgen, ook met mijn kinderen wacht hij rustig af..
Met eten, laat ik hem zitten, zet de bak opde grond, doe zijn eten in de bak, pak de bak op, en zet hem in de standaard, zodra ik hem zeg, toe maar, mag hij gaan beginnen met eten.
Met lekkers, moet hij altijd een commando opvolgen, dat kan varieren van zitten, pootje of liggen, ook mijn kinderen doen dit met hem.
Spelen mag, mist hij niet te druk word, want dan stoppen we het spel.
Buiten lopen, loopt hij netjes naast me aan de voet, en op het gras mag hij langer riem of ff lekker te snuffelen, en ozdra we terug gaan loopt hij weer netjes mee.
Hij ligt liefst savonds bij mij op schoot...denkt echt dat een schoot hondje is, als ik tegen hem zeg, kom even knuffelen, dan komt hij gelijk, en legt zijn kop tegen me aan.

Ik moet hierbij zeggen, dit alles heb ik hem 3 weken geleerd, want toen ik hem kreeg wist hij helemaal niks. volgens mij was hij zelfs nooit geaaid, en nu kruipt hij helemaal lekker tegen je aan als je hem aait.

de band tussen ons moet idd nog groeien, heb hem ook nog maar 3 week, maar vind het nu al super goed gaan, ik kan hem zelfs al los hebben en hij volgt mij dan gewoon en komt ook als ik hem roep. Ik heb al een paar honden gehad, en ik moet zeggen, dit is op zich zo'n makkelijke hond die zicg goed laat leiden door mij, en waar ik dus ook gebruik van maak voor zijn angsten. (het kan idd zijn dat mensen dit fout vinden of andere methodes meningen erover hebben)


wat betreft het op af lopen van zijn angst; zoals na de kinderen toe, hij gromt als ik stil blijf staan, zodra ik op ze af loop,komt hij gewoon mee en stopt ook met dit gedrag, hij benaderd ze wel voorzichtig, en als hij dn ruikt dat het goed is, is het ook helemaal prima in orde en mogen de kinderen hem ook gewoon aaien en eten geven.

oh wat ik ook nog wil toevoegen, als hij los loopt, en hij hoort iets waar hij onzeker van word, komt hij snel naar mij toe, neem aan, dat dat toch ook wel een stukje zegt over vertrouwen toch?

Het was omdat ik in je advies in die andere topic het volgende las, dat ik ervan uitging dat je veel in dominantie-termen dacht:

"Als jullie beiden goed en consequent zijn, moet de hond gauw door hebben want zijn plek eerst.naar buiten of binnen lopen, eerst mensen dan hond, wat vandaag niet mag, mag morgen ook niet. Borstel je hond elke dag even, dit is een heel goed dominatie spel, de pup moet aan de kant gaan, als je er langs wil (tenzij de pup slaapt) doet hij dit niet, heeft hij niet voldoende respect voor jou en daagt hij je in feite uit. Loop dan gewoon door zonder je in te houden. Een keer tegen hem opbotsen kan geen kwaad. De hond zal de volgende keer aan de kant gaan want jij bent de baas. Het zijn eigelijk hele kleine dingen die de rang, maar elke dag in acht moet worden genoemen."

Maar als je merkt dat je hondje helemaal aan het openbloeien is nu het bij jou is, is dat natuurlijk geweldig! Het gaat erom dat je voelt dat ie je vertrouwt.
Een fijne vriendschap gewenst!

Hadassa de hond is een pup en is nog maar net bij zijn nieuwe baasjes. De eerste stap is om aandacht te vragen. Hier ga je mee beginnen toch? Laat de hond rustig wennen aan nieuwe situaties maar zorg dat jij altijd de aandacht krijgt als je die wil hebben! De pup komt langzaam in de puberteit en zal dingen gaan uitproberen. Juist dan is het belangrijk de aandacht te hebben. Begin dit op verschillende manieren te proberen, Snoepje, speeltje evt met een piepje. Niet corigeren oid.

Zoals al aangegeven heeft de hond niet heel veel socialisatie meegekregen. Juist daarom is het belangrijk dit rustig, beheerst en POSITIEF aan te leren...

Ga naar de markt met de bus of trein. Loop door winkelstraten langs scholen etc. Het gedrag lijkt eerder een gebrek aan socialisatie dan aan dominantie. Jonge pups weten hier nog niks vanaf!

Socialisatie is het allerbelangrijktse en juist door je hond hieraan bloot te stellen aan nieuwe uitdagingen werk je meteen aan de band met je hond. Bang stel hem gerust maar ga niet corrigeren!!!!

AFLEIDEN IS DAN HET JUISTE MIDDEL!!!

Ik vind dat dus best klinken als dat jullie de dominantietheorie aanhangen. Ook zei je dat rijden met dominantie te maken heeft, ook al is de pup 10,5 weken oud. Hou er rekening mee dat er meer dingen kunnen leiden tot rijden

het afleiden doe ik ook wel, en zoals ik na die kinderen toe liep, zei ik ook van ohh kijk kindjes...hij gaat wel kwispelen dan, alleen houd staart nog wel laag.
Ik loop 7 a 8 x per dag met hem, en loop geen dingen uit de weg met hem, ik zie alles als kans om hem te leren hoe het moet en ook aan mij om te zien hoe hij reageert op bepaalde sitiaties, ik kan het beter nu allemaal doen, dan ik straks als hij een jaar is de problemen krijg, hij is nu nog jong en leert vrij snel.

@hadassa, rijden kan idd ook prikkels zijn..te moet ect, maar in het geval van dit pupje, ging het ook zover dat hij baasje bijt. Veel mensen zijn het niet eens met zoals iedereen het hier noemt, dominantie opvoeding ( ik zelf zie het niet zo trouwens). Ik zelf vind het heel natuurlijk, want als je meerdere honden hebt, gebeurd dit ook, en ik denk zo, een hond die zijn plaats weet is gelukkiger dan een hond die niet weet wat er van hem verwacht word!!!!

@Ilse, bijten gebeurt niet zomaar er zijn eerst tekenen afgegeven die de baasjes hebben gemist. Oordeel wat dat betreft niet zo snel over dominant gedrag, er kan bv ook angst zitten.

daar geef ik je gelijk in hadassa, drm had ik ook in de forum vermeld, dat ze moeten gaan kijken in welke vorm hij gaat bijten...want het kan ook zijn dat hij het gewoona ls spel ziet.

maar als het angst is, dan zou ik er heel rap mee aan de slag gaan, want een angstbijter kan je beter niet hebben. die zijn gewoon niet te vertrouwen, dan kan je beter nog een agressieve hond hebben (mijn mening)

Een angstbijter is ook een agressieve hond.
Agressie is gewoon de uiting van een emotie: dit kan angst, frustratie, in het nauw gedreven voelen,... zijn.
Maar in alle gevallen is het wel agressie.

daar ben ik het niet mee eens,
een angstbijter bijt niet uit agressie, maar puur uit angst (hij kan niet vluchten, want dat zal hij als eerst proberen).
Een angstbijter bijt ook laag met een snelle hap, en een agressieve hond valt je letterlijk aan, en vliegt richting keel.

en agressie moet zeker niet verward worden met angst. want angstbijten heeft niks met agressie te maken.

Het heet niets voor niets angstagressie, de agressie komt dus voor uit een sterk gevoel van angst. Ook mensen die panisch zijn kunnen agressie gaan vertonen, het is een overlevingsdrang wat in zet!

Het bijten op zich is de agressie. De reden kan verschillend zijn.
Zoals slaan bij mensen: het slaan is de agressie, de reden kan zijn: frustratie, woede, verdediging, paniek, enz...

je spreekt het uiteindelijk miss uit als agressie, zoals veel mensen....omdat ze bijten, maar ik noem dit geen agressie.
eerder happen uit frustraties.

Wat is het verschil tussen happen en bijten?

nou het voorbeeld wat hier boven werd vernoemd bij mensen...... ik kan iemand gaan slaan, omdat ik boos ben of wat ook dan ben ik agressief, maar het kan ook zo zijn dat ik me moet verdedigen. En als ik me verdedig, ben ik toch geen agressief persoon?

ik zie de angstbijters ook als een verdediging van zichzelf, dat maakt ze nog niet agressief, wel onberekenbaar.

Ik probeer jouw redenering te volgen, maar zie het niet, hoor
Dus als je iemand slaat uit verdediging, ben je onberekenbaar? Euh? Het lijkt me eerder dat iemand die slaat uit frustratie onberekenbaar is...

tocch niet..als jij een agressieve hond benaderd, heb jij al heel snel in de gaten dat je hem niet moet aanraken passeren of wat dan ook, want dat laat hij je duidelijk merken.
Een hond met angst, kan bijten zonder een aanleiding, dat maakt ze onberekenbaar, omdat ze niet aangeven dat ze gaan bijten.

en dat geldt ook voor mensen, iemand die heel luid en agressief gedraagt, loop je ook niet op af, want je weet dat je dan slaags raakt.
iemand die angst heeft, slaat je uit angst en ook alleen als het niet anders kan, want ze zullen eerst alles doen om het te vermijden.

... en net daarom vind ik die eerste mens in jouw voorbeeld totaal onberekenbaar, en die tweede niet.
Waarom staat die daar zo luid en agressief te doen?
Bij die andere is de reden net duidelijk: angst. Dus daar kan je aan werken.

iemand die agressief reageert vind jij onberekenbaar?

je weet toch al bij voorbaat dat diegene boos is en hem moet mijden, volgens mij zijn de siganalen die op dat moment afgegeven wordt al goed duidelijk...blijf uit de buurt

....of zie ik dat nu helemaal verkeerd....of is iedereen zo dapper om naar een agressieve hond/mens toe te lopen?...nou daar geloof ik niks van, en wed dat iedereen er met een boog omheen gaat....want je weet precies wat er gebeurd als je dichtbij komt.