Vorige week maandag 28 november mijn sietske in laten slapen. Ze is 13 jaar geworden. Mis haar heel erg maar ze ligt in de tuin begraven dicht bij me. Ze was altijd bij ons omdat we het werk aan huis hebben. Nu is het vooral stil en kaal. Maar we hadden geen keuze meer als leven niet meer is zoals het moet zijn dan moet je de juiste keuze maken wordt er gezegd. Ik hoop dat we dit gedaan hebben voor haar. Mis haar verschrikkelijk.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "R.I.P. Sietske" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Heel veel sterkte met het verlies van je lieve Sietske !
Heel veel sterkte met het verlies van jou Sietske.
Ik weet hoe je je voelt
Heb ons Snufke op 3 december laten inslapen.
Heel veel sterkte.
Heel veel sterkte, het gemis zal ook nog wel een tijd blijven. Helaas kan ik er ook over meepraten
Heel veel sterkte Francis met het verlies van je lieve Sietske.
Vele hebben dit meegemaakt op HP en weten hoe je je nu voelt
Lieve Sietske rust zacht
Veel sterkte met het verlies van Sietske
ik wil je heel veel sterkte en kracht toe wensen.en het gemis zal er nog lang zijn.
Bedankt voor jullie lieve en meelevende reacties. Nooit gedacht dat mensen die je niet kent zo met je me kunnen meeleven. Het is nu bijna 3 weken geleden dat mijn hondje ons heeft verlaten. Typ dit nog steeds met tranen rolend over mijn wangen. Het gemis is zo sterk. Ze zeggen dat het een plekje moet krijgen maar volgens mij gaat dit lang duren. Haar mand staat er nog steeds kan deze niet wegzetten omdat ik dat niet wil, kan toch niet meteen alle sporen uitwissen van iets wat 13 jaar in je leven is geweest. Dit jaar ook geen kerstboom want niks om te vieren. Gelukkig denkt mijn man er ook zo over. Hij heeft bij het grafje in de tuin een mooi houten kruis gemaakt en verder zorg ik dat er altijd 2 kaarsen branden dan is er altijd licht. Soms praat ik nog tegen haar brengt soms wat rust maar de meeste keren herinner ik me nog de laatste momenten met haar en dan schiet ik steeds weer vol. Het gemis zal bij mij voorlopig wel blijven. Door op deze site wat verhalen te lezen over mensen die hetzelfde meemaken kan ik het wat beter verwerken maar uiteindelijk heeft het tijd nodig. Bedankt voor de reacties en we zullen ze nooit vergeten.
heel veel sterkte.
Een hond moeten missen is enorm.
Veel mensen staan daar niet bij stil (de mensen zonder dieren).
Ze leven dag in dag uit samen met ons, en schenken ons een bijzondere relatie.
Weet hoe het voelt, zoals nog zovelen hier...
francis....13 jaar ben je er geweest voor haar, je hebt ontzettend veel liefde gegeven , maar ook gekregen, het laatste stukje van haar leven, ben je er voor haar geweest, en heb je het juiste besluit genomen, haar uit haar lijden verlost, heus francis dat hoort er ook bij, haar begeleiden tot het einde, geen schuldgevoelens, nergens voor nodig, je bent er voor haar altijd geweest.
geef het een mooi plekje, bij ieder overlijden wordt er een herinnering geboren, behoudt de mooie momenten met haar, en vergeet dat laatste stuke van haar overlijden, heus de pijn verdwijnt , en straks kijk je achterom naar haar, met een grote glimlach , die tijd die komt.
heel veel sterkte en huilen is alleen maar goed.
heel veel sterkte
Heel veel sterkte met het verlies van Sietske.
Ik weet ook wat het is het gemis,ik weet heel
goed wat er nu allemaal in jullie omgaat.
Vergeten zullen we ze nooit,ze zitten diep in
ons hart
Heel veel sterkte met het verlies van je lieve Sietske.
Ook wij kennen het gemis van een huisdier.
Bij ons staat de urn op de schouw en iedere morgen zeg ik goede morgen tegen hem en iedere avond wens ik hem welterusten, misschien klinkt het gek maar ik moet dat zo doen anders kan ik niet slapen.
Het is nu 5 maanden geleden maar ik mis hem ook nog steeds heel erg. Dus ik kan me heel goed indenken hoe jij je voelt,zeker met deze dagen voor de deur.
Nogmaals heel veel sterkte.
We weten hoe het voelt : afscheid nemen van omzeggens het liefste wat je om je heen hebt.
We zouden maar wat graag je lijden verzachten, maar kunnen je enkel sterkte toewensen en vooral ook, de wetenschap dat je voor je hondje gekozen hebt. Koester haar dan ook in je hart en in je gedachten.
Voor altijd één !
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "R.I.P. Sietske" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?