Hond die op voorhand aanvoelt dat baasje thuis komen zal?

Ik zie dat nog iemand een topic geopend heeft over "bovennatuurlijke" verschijnselen. Daarom van mij nog een tweede...

Toen mijn hondje nog leefde, kon ze namelijk een kwartier op voorhand aanvoelen dat ik thuis zou komen. Ik zag het zelf natuurlijk nooit, merkte alleen maar dat ze altijd bij de deur lag. Eerlijk gezegd kon ik het eerst ook niet geloven, maar mijn moeder heeft het me vaak verteld. En ze is er niet de persoon naar om dingen te gaan verzinnen.

Als ik niet thuis was, lag mijn hondje altijd op mijn bed. Daar was ze met geen stokken vanaf te krijgen. Meteen nadat ik gezegd had dat ik weg zou gaan en ook daadwerkelijk de deur uitliep, vertrok ze naar boven. Ze wilde geen kauwbeentjes of zo, wilde niet gaan wandelen, wilde niet gezellig bij mijn ouders zijn. Het enige waarvoor ze wel van dat bed afkwam, waren haar korreltjes. Het bleef wel een Labrador, natuurlijk. Zodra haar korreltjes op waren, ging ze meteen weer naar boven. Mijn moeder verbood haar dat regelmatig of probeerde dat althans. Maar dan wachtte ze gewoon een paar minuten tot niemand meer op haar lette, om dan op muizevoetjes naar boven te sluipen. Voor iemand het doorhad, lag ze al lang en breed terug op dat bed.
Om dus steevast naar beneden te komen en op het tapijt vlak voor de gangdeur te gaan liggen een kwartier voordat ik thuiskwam. Maakte niet uit waar ik naartoe was (avondschool, unief, werk, winkel, vrienden), maakte niet uit hoelang ik weg bleef, maakte geen verschil of het iets was wat ze voorspellen kon of niet (vaste uren school en werk in tegenstelling tot het plotse besluit om eens te gaan winkelen), maakte niet uit hoe ik vertrokken was (te voet, met fiets, bus, auto of brommer). Een kwartier voodat ik thuis zou komen, nam het welkomstcomité steevast haar plekje in. En ze zat er nooit naast.

Ik heb nog verhalen gelezen van mensen met soortgelijke ervaringen. Nu vroeg ik me af of er hier ook mensen zijn met zo'n ervaringen?

Groetjes, Floortje.

Wat een mooi verhaal..Altijd als ik (even) weg was en er was hier iemand thuis, ging Bijou standaard slapen. Ze was altijd zeer aanwezig en speels, maar zodra ik weg was ging ze uitgebreid liggen slapen op de bank, op 'ons' plaid waar we samen als koukleumpjes altijd onder lagen
Ze kwam dan weer tot leven zal ik maar zeggen als ik weer thuis kwam.

Gekke is, dat mijn konijnen exact hetzelfde hadden. Ging ik even weg (en was er uiteraard iemand bij) dan gingen ze languit liggen en niets doen. Kwam ik weer binnen dan begonnen ze met spelen en rennen.

ja hoor... ook hier zo'n hond!

Mijn man is afgelopen vrijdag teruggekomen van 10 dagen Zuid-Afrika.... vanaf het moment dat hij geland was (ik zag het via internet maar heb er verder geen aandacht aan besteed ) tot het moment dat hij daadwerkelijk thuis was was Tess onrustig... ging steeds naar buiten kijken en weer naar de voordeur, en weer naar buiten kijken... terwijl ze dat 10 dagen niet had gedaan....


ik heb helaas geen idee of ze het ook doet als ik weer richting thuis kom... ik zal het eens aan de buren vragen

Joep die merkt het altijd als ik wakker ben. Dan kan je nog niks horen maar dan gaat hij vast onder aan de trap liggen. En hij merkt het ook als ik aan kom met de trein, dan gaat hij altijd zenuwachtig heen en weer lopen zeggen mijn ouders.

Ik heb 2x per week een huishoudelijke hulp en als die er is dan ga ik meestal de boodschappen doen zodat hij me kan helpen die naar boven de sjouwen. Als ik terugkom staat hij meestal al buiten te wachten omdat hij aan de hand van mijn teef weet wanneer ik eraan kom. Hij zegt dat zij standaard 5 minuten voor terugkomst naar beneden loopt en begint te piepen.

niet zo gek, er is altijd een ritueel voor de hond, de auto horen ze al van verre aankomen, stoppen, uitstappen, je voetstappen. en dan de tijden, die weten ze, ook hier is dat hoor.

Wat leuk om de ervaringen van anderen te lezen!
Wie nog zo'n ervaringen heeft, schrijf maar op.

@Caitlin: en dan voel je je eigenwaarde meteen met een paar punten stijgen... Met zo'n reactie kun je het toch niet slecht doen, denk ik dan.

@Patries: ik denk dat jouw huishoudhulp het heel makkelijk vindt om tijdig van jouw komst op de hoogte gebracht te worden.

@Willemijn, lees het eens opnieuw... Een hond die een auto al op een afstand van 15 min. ver kan horen aankomen? Ook wanneer ik op een uur vertrokken ben dat ik normaal nooit wegga (bv. halve dag onderzoeken in het ziekenhuis, kort onderzoek in het ziekenhuis, anders dan normaal eens lang blijven plakken na de les, tandartsafspraak) én het dus om iets gaat wat niet vaak voorkomt én als het al eens voorkomt, de ene keer langer duurt dan anders?
Maar ik kan best begrijpen dat je een logische uitleg zoekt. Ik kon het eerst ook niet geloven. En zelfs als je het zelf meegemaakt hebt, blijft het je heel ongeloofwaardig in de oren klinken.
Mijn moeder heeft het trouwens met haar moeder. Die 2 bellen altijd op hetzelfde moment naar elkaar. En krijgen bij de eerste poging dus vaak een bezettoon te horen.
Je hoeft het van mij heus niet te geloven, hoor. Maar ze kon me dus niet van zo ver horen aankomen. Ook al was het een echte superhond.
Ik heb nog niet zo lang een GSM, dus aan de reactie van mijn ouders kon ze niets merken. Die waren niet altijd op de hoogte van mijn uur van terugkeer..
Wie weet doet jouw hond het ook wel, maar is er niet vaak iemand in de buurt om het te zien...

Roy had het ook. Hij mocht vaak met mijn man mee, die vrachtwagenchauffeur was, maar soms moest hij thuis blijven. Hij lag dan zo'n beetje de hele dag op zijn kussen of op de bank (op de baas z'n vaste plek), maar ongeveer een kwartier voor mijn man thuis kwam, werd Roy onrustig. Ik wist nooit wanneer mijn man thuis zou komen, dus aan mijn gedrag kon hij niks merken.De laatse jaren was zijn gehoor niet zo best meer, dus hij kon zeker de auto niet aan horen komen. Onze buurman had toen trouwens dezelfde auto, maar Roy vergiste zich nooit. Mijn man was nooit op dezelfde tijd thuis, dus daar lag het ook niet aan. Maar Roy voelde gewoon dat de baas in aantocht was. Het klopte ook altijd.
Hij voelde ook aan als iemand erg ziek was en niet beter zou worden. Van mijn schoonmoeder nam hij afscheid toen ze naar het ziekenhuis gebracht werd. Ze knapte na enige tijd weer wat op en mocht ze naar een verpleeghuis, maar Roy heeft nooit meer met haar geknuffeld zoals hij anders deed. Hij had allang afscheid genomen en voelde dat ze ernstig ziek was. Kort daarna is ze overleden. Dus ja, ik weet zeker dat honden, maar ook andere dieren, dingen kunnen aanvoelen.
De katten van onze dochter zijn bv nu extra aanhalig naar haar. Ze voelen dat ze troost nodig heeft, vanwege haar ziekte. Ook onze katten komen nu veel meer naar haar toe, als ze hier is, om te knuffelen.

Hier horen ze ook de auto aankomen

Dat is hier ook.

Vanaf 15.45 loopt Djago onrustig door het huis.
Rond 16.00 zit Djago al bij de voordeur haha.

Meestal komt Patrick rond 16.05 binnen.

Een hond heeft verder weining te doen , dus heeft alle tijd van de wereld om op te letten.
Dingen die aan onze aandacht ontsnappen, die wij niet meer zien, of ruiken, of horen.
Ik denk dat een hond daar heel goed uit op kan maken dat er iets gaat gebeuren, dat er iemand thuis komt.
En zijn het niet de signalen die ze van buiten horen/ruiken/zien.
Dan zijn het wel de signalen die de persoon die nog thuis is uitzend.
Blijdschap, Treurnis, er komen veel meer signalen bij vrij dan dat wij kunnen zien.

Honden die bv een Hypo kunnen traceren.
Ik ruik als mens echt niet of een ander persoon een hypo gaat krijgen.
Een hond wel..
Dus ik weet niet wat voor signalen ik uitzend, ook al zit ik doodstil in een stoel.
Beweeg helemaal niet meer, dan zal een hond toch ruiken hoe ik me voel als ik blij of droevig ben.

Fedor komt mij altijd waarscuwen als ik een hypo ga krijgen. Ik heb hem er niet ingetrained, maar dat schijnt vrij eenvoudig te zijn. Hij ruikt dat, en komt naar me toe. Ik krijg poten en hij lijkt redelijk nerveus. Ze ruiken en voelen zo veel!

Mijn Jack Russel ook.. mijn vader komt rond 4 uur altijd thuis van zijn werk. En rond 4 uur gaat hij voor het raam staan te wachten en kijken.