Is dit angst?

Hallo allemaal !

( Clovis is 11 maand, weet niet of dit nog pup of volwassen hond is )

Ik had een vraagje over Clovis' gedrag buitenshuis, nu binnen alle probleempjes zijn opgelost komen we aan de buiten ' problemen', nuja of het echte problemen zijn weet ik niet eigenlijk.
Clovis gaat super graag wandelen, ik kan hem loslaten, hij komt terug als ik hem roep, speelt dolgraag met andere honden, klein en groot maakt hem niet uit, als hij dan heel opgewonden is blaft hij wel maar dat hoort bij zijn spel.
Bij mensen is het net iets anders, onze buurvrouw die clovis ook soms uitlaat in de dag heeft ook een hele goede band met hem, ook haar man.. nu zij hebben een lunchbar, en daar zitten we regelmatig, mijn vriend en ik met Clovis, zij hebben ook een cockertje.
Maar in onze straat zijn super veel spelende kinderen, en die komen dan zo aangelopen en beginnen te gillen en noem maar op, ze wilen dan met clovis spelen maar clovis wilt helemaal niet met hun spelen, hij schiet dan weg onder mijn stoel en begint te grommen, ook als clovis los loopt.. dan wil hij wel eens spelen en huppelt die erachter aan, laat die een blafje horen, dan die kinderen natuurlijk super veel schrik, hollen ze weg en clovis erachter aan en voila, het hek is van de dam, dan voel ik me verplicht clovis te straffen omdat die blafte en achter een kindje liep omdat die ouders dan heel minachtend in mijn richting kijken, terwijl clovis eigenlijk helemaal niets mis deed..
Ook als er een man passeert ( hij heeft het vooral bij mannen ) en die man wil meteen over zijn kop aaien, begint clovis te grommen en kruipt hij weg onder mijn stoel en daarna volgt het blaf-festijn..
Ik weet niet goed wat ik moet doen om dit gedrag te verhelpen, ik wou dat hij ook gewoon door iedereen geaaid zou kunnen worden, maar het zijn denk ik de snelle en externe factoren en reflexen van kinderen die hem wat angst bezorgen..

Wat zou dit anders kunnen zijn?
Sorry als mijn verhaal wat onsamenhangend is maar ik vond het nogal moeilijk hier een topic over aan te maken en dit neer te schrijven.
Alsjeblieft , kom nu niet meteen af met dingen die ik zou verkeerd doen, ik wil het heel graag verbeteren dus heb ik meer aan opbouwende kritiek, daarom zijn we hier toch hé.
Alle hulp is welkom, maar liefst proberen dit zelf op te lossen als dat jullie me weer gaan zeggen direct een GT in te schakelen.

Alvast bedankt !
Groetjes en kusje van Cloofje. x

Voordat een hond zich zomaar laat aaien is er vertrouwen nodig.

Sommige honden zijn makkelijk van vertrouwen. Je hebt hele zelfverzekerde honden die de hele wereld leuk vinden. Het zit deels in hun aard en het is deels aangeleerd.

Maar je hebt nou eenmaal ook honden met een ander karakter. Net zoals er onzekere mensen zijn, zijn er ook onzekere honden. En wederom is dat deels karakter, en deels wat ze geleerd is.
Een onzeker mens vindt het ook niet fijn om in een drukke menigte te zijn. Laat staan dat vreemden ze zomaar aan mogen raken.

Jij kan wel willen dat Clovis door iedereen geaaid moet kunnen worden, maar als Clovis dat niet prettig vindt, waarom zou je dat dan niet respecteren? Het is nogal wat zo'n inbreuk op zijn persoonlijke ruimte.
Je kan hem wel leren om met drukte en kinderen om te gaan. Maar zoiets kost tijd en heel veel geduld. Juist door hem steeds in deze situatie te brengen en hem niet te steunen maak je hem steeds onzekerder.

Ik zelf zou eerst eens rustig met 1 kindje oefenen. Een rustig kindje, dat zijn onzekerheid respecteert en er niet meteen op wil duiken en dan wat voertjes strooien. Net zolang totdat hij zelf wel eens wil snuffelen aan zo'n kindje. Op dat moment zoekt hij namelijk zelf contact. Dan kan het kindje iets lekkers geven.
Als hij uiteindelijk 1 kindje niet meer eng vindt, kan je hetzelfde met 2 kindjes doen, en daarna met 3, etc etc.
Kunst is wel om hem zelf contact te laten zoeken en het hem niet op te dringen. Dit hele gebeuren kan wel maanden duren, geduld is het sleutelwoord.
Elke keer als hem contact is opgedrongen, kan je weer helemaal opnieuw beginnen. Dus dat moet je ten allertijde te zien vermijden.

Hij moet zelf zeker genoeg worden om contact te gaan zoeken. Tsja en misschien wordt hij dat wel nooit. Dan zal je het moeten accepteren dat hij drukte, mannen en kinderen niet leuk vindt.

Dankje voor je uitleg, is heel duidelijk.
In mijn familie hebben we ook veel kindjes, het merendeel daarvan heeft schrik van honden en als Clovis dan wil spelen en achter hen loopt krijg ik boze blikken van mijn zus en dergelijke van ' hou je hond weg bij mijn kinderen' van mijn eigen zus ..
Mensen die honden niet graag zien spelen dat door op hun kinderen enja.. was heel de wereld maar een hondenliefhebbersplaats

Henrike legt het mooi en duidelijk uit, kan ik me helemaal in vinden.

Als ik eerlijk ben wil ik niet eens dat Santa door iedereen geaaid wordt, en sowieso niet zonder mijn toestemming.

Ik vind dat je Clovis ook niet moet straffen, wel dat hij niet achter de kinderen moet aangaan, maar kinderen zou ook geleerd moeten worden niet klakkeloos elke hond te aaien.
Daar ligt een taak voor de ouders.

Overigens vinden honden het echt niet fijn als iemand ze gelijk over hun kop aait.
Dus kijk eens goed wat er nu precies aan vooraf gaat.
Hoe benadert iemand Clovis? Hup een hand naar zijn hoofd? Of steekt iemand z'n hand rustig naar voren?

W.b. je zus, zou ik toch eens over hebben, is ze zelf misschien een beetje bang?
Niets zo fijn om je kinderen kennis te laten maken met honden door een bekende hond.

niets is zo erg als springende methanden wapperende kids....ppppppffffffffffff. Bijna elke hond reageert hier op, bv springen enz.Hond word er op aan geken terwijl ie alleen maar wilt spelen of uit nieuwsgierigheid wilt kijken ....... Ik leg de kids ook uit dat ze dat niet moeten doen! en dat doe ik al bij het pup zijn. Ze mochten (als pup) en mogen mijn dogs alleen aaien als ik dit zelf wil en laat de dogs netjes zitten en kunnen ze aaien op de rug, dan is er niets aan de hand.Als de hond aangeeft door bv onder je stoel te gaan zitten, dan moeten ze de hond met rust laten, dit geld ook voor volwassenen, want je hebt mensen....

Ik wil je trouwens graag iets uitleggen over straffen en de resultaten van straffen.
Ik heb dit voorbeeld van een gedragsdeskundige dus niet zelf bedacht, maar ik vond het zo duidelijk en goed bedacht, dat ik het graag met je wil delen.

Stel je voor.........

Jij komt bij mij koffie drinken.
Ik heb een nieuwe tafel, en vraag jou of je je kopje terug op het schoteltje wilt zetten omdat anders mijn tafel onder de kringen komt te zetten.

Wij drinken koffie en je vergeet je kopje op het schoteltje te zetten. Ik word dan al een beetje boos en mopper dat je om mijn nieuwe tafel moet denken. Door mijn gemopper wordt de sfeer er niet beter op en van de zenuwen zet je je kopje weer zo op tafel....

** Klets** nu krijg je een oorvijg van me.

Nou dat deed pijn en dat wil je niet nog eens meemaken, dus je zet je kopje wel op het schoteltje.


Dus in dat opzicht heeft straffen geholpen. Maarrrr.......

Ga jij ooit nog uit vrije wil een kopje koffie bij mij drinken? Nee! Vind je koffiedrinken met mij nog leuk? Nee! Ook al serveer ik er 10 gebakjes bij, jij zal nooit meer vol vertrouwen een kopje koffie met mij drinken.
Je zal doen wat je gevraagd wordt en verder hoop je maar dat het zo snel mogelijk voorbij is.

Nu voel ik me super schuldig :(

Dat hoeft niet. Nu je je bewust bent van wat straffen aanricht, kan je het veranderen. Dat is ook heel wat waard toch?

Kijk, als ik jou gemotiveerd had je kopje op het schoteltje te zetten, door op het moment dat je dat wel deed een heerlijk gebakje bij de koffie te serveren, dan had je vaker je kopje op het schoteltje gezet. Gewoon om te kijken of je dan weer iets heerlijks geserveerd kreeg.

Dat is de uitwerking van belonen.

Belonen heeft dus weinig zin als je ook straft, want na straf smaakt jou de beloning niet meer helemaal lekker.

Goed gezegd allemaal!!!!