Castratie of niet bij reu?

Eigenlijk zou castratie omdat de hond met hormonen zit die door zijn lijf gieren een waar hij nooit wat mee mag al reden genoeg. Wij kunnen onszelf niet met honden vergelijken maar, probeer je eens voor te stellen hoe dat moet zijn.
Voor ons is dit zeker niet de enige reden waarom we hem laten castreren. Hij is nu 1 jaar en als ik met hem wandel en hij ziet een andere hond dan is hij helemaal door het dolle. En dan bedoel ik ook HELEMAAL door het dolle. Een uur per dag loop ik met m en hij kijkt werkelijk niet een keer op, loopt alleen maar te snuffelen. En ja, ik weet het, dat kun je afleren. Hebben we samen met een hondetrainer ook geprobeerd maar, is niet gelukt. Zo kan ik nog wel een aantal redenen noemen waarom we wel tot castratie over gaan.
Hierbij wil ik ook nog vermelden dat ik altijd fel tegen het castreren van de hond was omdat ik vond dat je dan de essentie van de hond weghaald. Ik zie hier in het forum gelukkig veel reacties van mensen die hun honden ook hebben laten castreren en voel me daardoor gesterkt.

Hallo Solange,

zoek een gedragstherapeut.. Dit heeft waarschijnlijk niks met dominantie te maken maar met andere dingen.. Ik kan het zo niet zien, een gedragstherapeut kan dit wel.. Castratie is niet altijd de oplossing

Hallo, ik heb een Maltezer reutje van 2 jaar. Het is nu een paar maanden dat hij erg dominant is. Kan hem nog met moeite kammen en borstelen en kan hem niet meer knippen of met de tondeuse overgaan.Hij gromt en bijt , dat heeft hij nooit gedaan vroeger. Ik mocht er elke maand met de tondeuse overgaan en hem kammen en borstelen elke dag zonder problemen.Als hij de kans krijgt rijdt hij 10 tallen keren na elkaar op zijn kussen.Bij het wandelen wil hij elke boom merken. Ook buiten in de tuin is het me opgevallen tegen planten en struiken . Hij heeft sedert hij 9 weken was een apart plekje om zijn behoefte te doen.
Hem wassen enz. wordt ook een probleem.
Denk dan toch dat ik hem zal laten castreren.
Ik ben teneinde raad.

Hoi Anita,

Om goed advies te kunnen geven zou ik graag wat meer informatie willen hebben nl.

Bv. wat doen jullie overdag met je hond? Hoe maak je hem geestelijk moe? Hoeveel rust krijgt hij? Trekt hij aan de lijn? Hoe corrigeer je hem? Hoe beloon je hem? En wat voor soort andere signalen valt je op?

Groetjes van esther

Hallo anita,

Als je hond dit pas net doet, en hij is al 2 jaar is het zeker geen dominantie.

Is er iets veranderd in huis of in jullie relatie dat hij nu zo doet?

Als honden grommen is dit een waarschuwing, van ga niet verder anders bijt ik. Dit heeft niks met dominantie te maken.
Markeren is de hond zijn manier van communiceren met andere honden. Van ik loop hier en wie nog meer?
verder is rijden een teken van onzekerheid.
Ik zou jou ook aanraden een goeie gedragstherapeut in te schakelen die werkt met kalmerende signalen. Deze kan je beter helpen dan wij op dit forum.

Groetjes

Onze reu is erg dominant enz. Toen hebben wij hem eerst chemisch laten castreren. Dan is het niet definitief maar je weet wel of de castratie überhaupt wel zin heeft. Het hoeft namelijk niet bij elke hond te werken. De chemische castratie werkt bij een grote hond ongeveer 6mnd en bij kleinere iets langer. Ik zou dat echt aanraden. Bij onze hond hielp het castreren wel, maar het is ook geen wondermiddel. Hij blijft gewoon dominant maar is iets minder agressief, maar als het er op aan komt is hij nog steeds heel dominant!
Greetz Sadah

onze reu wordt morgen gecastreerd, niet omdat hij dominant is of confrontaties opzoekt met andere reutjes, nee hij is zelfs heel lief en sociaal.
Maar heeft 1 groot probleem, nml de teefjes!
zijn hormonen slaan echt op hol als hij een teefje ruikt.
hij volgt gewoon het spoor tot hij het huis van de teef heeft gevonden, en ondertussen hoort en ziet hij mij niet staan!
dus geeft dat ook gevaarlijke situatie's bijvoorbeeld dat hij een drukke weg oversteekt en dus genoodzaakt aangelijnd moet blijven
en dat vind ik dan weer een grote beperking voor onze knul. hij is nml gewend om los te lopen.
en hier in de buurt wonen veel teefjes, veel meer dan reutjes, dus er is altijd wel 1 loops.
en daarbij heeft onze knul regelmatig last van voorhuidontsteking en nu hebben we echt besloten om voor castratie te gaan.
ik was er nooit echt een voorstander van, maar ben toch blij dat die mogelijkheid bestaat.

Tommie is vandaag aan de beurt, hij heeft neit echt problemen dus daar gaat het niet om, ik wil gewoon geen nestjes veroorzaken, en ik ben van mening dat je als je dan toch weet dat je hem laat helpen je dat het best vroeg kan doen, weet ie niet wat ie mist, en idd wat je al meer leest, waarom je hond pesten met hormonen die hem alleen maar tot last zijn en waar hij nooit iets mee zal mogen doen...das pas zielig. Tommie zal nooit weten wat ie mist

Haha, daar heb je ook gelijk in.
Soms is het voor een reu gewoon fijn om geen last te hebben van zijn hormonen. Geen teefjes die hem op hol brengen op straat of op de cursus, geen andere reuen die hem al concurrent zien.. Maakt voor veel honden en baasjes het een stuk relaxder.

Ja dat denk ik ook, ik vind wel dat je moet wachten tot de ballen hangen en waarom weet ik niet eens maar die regel hou ik voor mezelf aan, zodra ze te zien zijn mogen ze eraf.
Ahgos dat klinkt wel cru zo
Maar ik merk nu al dat hij er last van heeft, hij luisterd perfect maar als er een leuke dame voorbij komt is die toch eventjes leuker dan ik, en die andere man in de verte? Daar moet je toch even naar blaffen hoor! En dat is dan net 4 maanden

Ik heb twee ongecastreerde reutjes.
Luca van bijna 10 en Romeo van 2 jaar.
Ik zou mijn jongens alleen laten castreren, als
daar een medische noodzaak toe is, anders niet.
En als er een loops teefje zit, is dat maar tijdelijk, die periode gaat voorbij.
Mijn Romeo is vorig jaar een periode chemisch
gecastreerd geweest om het effect te zien,
niet omdat hij zo op de teefjes was, maar omdat
er gevochten werd in huis.
Dat heeft mij dus laten besluiten hem niet definitief te castreren.
Zo zie je maar, dat elk baasje een andere mening heeft.
Er zijn hondjes die gecastreerd worden omdat ze
op andere reutjes rijden, door dominantie.
De dominantie is dan vaak niet over.
Of er worden reutjes gecastreerd, die te veel likken
aan struikjes, te veel over andere plasjes heenplassen, aan elk boompje ruiken.
Terwijl onze gedragsdeskundige cursussen geeft in het stimuleren hiervan.
Het artikel bij mijn profiel is geschreven door
deze gd.
Voor mijn jongesn geen castratie.

Bij dominantie wordt vaak overgegaan tot castratie.
Toch is het ook heel vaak zo, dat de dominantie niet
over is.
Ik had twee vechtende boys, jacks, waarvan ik
de jongste tijdelijk chemisch heb laten castreren.
De dominantie bleef, dus heb ik besloten hem niet te laten helpen, tenminste niet definitief.
Wel zou ik overwegen in bepaalde periodes hem tijdelijk te laten castreren.
Er zijn baasjes die een hond laten castreren, omdat
deze te lang en te vaak aan struiken ruikt, overal
een plasje overeen legt, happend bij een takje
staat, omdat daar misschien een loops teefje geplast heeft.
Onze gedragstherapeut zegt dat honden dit nodig hebben, minder agressief zijn als ze dit mogen,
en een veel blijere hond zijn, dan dat de baas hem
constant weg of doortrekt.
Sterker nog hij geeft cursussen dit gedrag te stimuleren.
Zie mijn profiel : honden twitteren ook.
Ik heb twee ongecastreerde reutjes en zal alleen overgaan tot castratie als dat medisch noodzakelijk is.
Ook dierenartsen geven vaak het advies om een hond te laten castreren, terwijl dat voor de rangorde in huis funest kan zijn.
Een dierenarts zegt bv. de jongste te castreren omdat die het beste de operatie doorstaat, en dat kan wel eens precies het verkeerde zijn.

Ik denk dat je best eerst eens wat meer informatie wint over het gedrag van een hond... (dominantie en roedelplaats)
Heb ook van een vriendin gehoord die haar reu liet castreren om het beentje rijden en agressie tegen te gaan, maar het gedrag van het beestje was niet veranderd...

Ben ik met u eens, Joeri, er wordt te vaak gecastreerd, omdat er bepaald ongewenst gedrag is
en men meent dan dat het probleem daardoor opgelost
wordt.
Ik heb dit met de chemische castratie bij mijn
jongste gemerkt.
Dat rijden op elkaar zie ik vaak op het grote
hondenuitrenveld, soms bij binnenkomst rijden
er een paar reutjes op elkaar, en is dat achter de
rug gaan ze spelen.
Om daar een hond om te laten castreren ?

Jacko is gecastreerd, hij was dan ook erg dominant. Helaas is dat ook na de castratie zo gebleven en heb ik het er gewoon uitgetraint in de loop van de tijd.

Louis is niet geholpen. Hij is nu ruim een jaar en mijn DA heeft juist gezegd dat zolang het niet nodig is, hij het zelfs afrade om te doen.

Ik zou het ook eerst aankijken...succes

Een dierenarts is niet de juiste persoon om
advies te geven of er gecastreerd moet worden.
Deze zal uiteraard medisch gezien een advies geven,
bv. de jongste, die het beste de operatie kan
doorstaan, maar weet niet hoe het in huis toegaat
tussen honden.
Dat kan alleen een gedragstherapeut !
Die kan advies geven in deze.
Er wordt door het baasje tegen de da verteld, dat
de hond rijdt op andere reutjes, dat hij veel plast
over andere plasjes, dat hij dominant is en bijna
altijd zal de da adviseren : castratie.
Dat dit voor de rangorde verkeerd kan zijn,
ziet alleen een gt.
Ik zou alleen een hond laten castreren, als dat
medisch noodzakelijk zou zijn, ivm prostaatproblemen.
Want ook dat ruiken en plassen is voor een hond
communiceren en hem daarvoor laten castreren,
zal ik nooit doen.

Binky is niet gecastreerd en ben het ook niet van plan tenzij het om medische redenen zou moeten.
Hij vertoond ook geen "irritant" reuen gedrag, dus wat dat betreft is het ook wel mazzel. Maar denk ook wel dat dat gedrag heel erg zou moeten worden zou ik hem daarom castreren.

Shanna, we zitten op dezelfde golflengte.

ja hebben ons chihuahua'ken Turbo één jaar van 10 maart jl en franse buldog één jaar van 9 april ook moeten laten casstreren waren heel dominant naar elkaar toe en sedert hun casstratie is dat gedaan liefs Rina & Alexander likje en pootje van Turbo en Diezel

Wij hebben vandaag de knoop doorgehakt: op advies van de dierenarts wordt Bobbie, nu 1/2 jaar, over een maand gecastreerd.Hij is zo dominant en vervelend (vlaggen in huis, rijden, heel hard blaffen enz.), dat hij er zelf last van begint te krijgen.
Stilletjes hoop ik dat zijn gedrag de komende weken nog wat verbetert, maar anders moet hij er 31 mei toch echt aan geloven. Fijn om hier te lezen wat jullie ervaringen zijn!

Ik zou toch chemische castratie overwegen om te zien
hoe het effect is.
Als hij eenmaal gecastreerd is, kun je het niet
meer ongedaan maken.
Met een chemische castratie wel, mocht er geen
verschil zijn.

ik kom uit de paardenwereld en daar wordt gewoon elk dier dat zicht niet mag/ kan voortplanten standaard gecastreerd. met poezen net hetzelfde, dus ik vond het vrij vanzelfsprekend dat we onze hond ook zouden castreren.
zijn gedrag is sinds zijn hormonen begonnen te werken enorm veranderd, van perfecte aandacht voor baasje en lusiteren naar snuffelen, achterblijven, constant op zijn hoede zijn en zoeken naar iets dat er niet is...

ik hoop met de castratie terug iets meer de rust van vroeger terug te krijgen in mijn hond. maar zelfs als het niet zo is vind ik het de moeite waard.

ik ben van mening dat die hormonen heel de tijd de hond aanzetten om zich voort te planten, daarvoor is hij nu eenmaal op de wereld he, en zonder die hormonale drang heeft hij tenminste niet heel zijn leven lang die frustratie van 'willen maar niet kunnen'

Wij hebben vorige hond toen laten castereren omdat hij alles ondersmeerde.
Overal zaten van die vieze druppels en plekken.
Volgens de dierenarts zou hij dan, net als jij ook vertelt, rustiger worden.
Nou ik heb er nooit iets van gemerkt.
Het enige wat veranderde was dat hij dikker werd.
Hij werd er niet rustiger of slomer van.
Misschien dat het per hond verschilt?

Wij hebben onze reu chemisch laten castreren d.m.v. een chip.....Nou, wij merken eigenlijk geen verschil: hij is nog even dominant als daarvoor en gaat nog altijd de confrontatie aan met andere reuen, ook het druppelen in huis gaat onverminderd door!
Het enige verschil dat wij zien is dat zijn ballen kleiner worden, maar verder: niets, noppes, nada.
Wij gaan dus binnenkort een afspraak maken bij de dierenarts

ik ben er wel over na aan het denken om mijn hond jimi jack russel te laten castreren.
alleen om het feit dat die gewoon weg loopt als je hem los laat.
ik heb hem nog niet zo lang en komt uit het asiel waarschijnlijk omdat die gewoon weg loopt.
ben nu wel nog bezig een sterke band op te bouwen om te voorkomen dat die er vandoor gaat.
iemand tips, vind het wel beetje zielig om z'n balletjes te laten verwijderen maar ook dat hij niet vrij kan rond lopen.

een implantaat laten zetten, werkt 6mnd en de hond blijft intact, kan je goed zien wat voor effect echte castratie zou hebben.

of....en dat zou ik doen:
nog wel een poosje geduld hebben, je hebt hem nog maar kort, en ga trainen: gebruik een lange lijn (geen haspel want daar staat druk op) en roep hem regelmatig bij je, maak jezelf leuk en aantrekkelijk en weer heel blij, ook al heeft hij 5minuten lopen tijdrekken, valt niet mee, maar boos worden heeft 200% negatief effect)

een hondenschool zal je misschien ook kunnen helpen een band op te bouwen die zowel positief is, als de gehoorzaamheid verbetert

veel plezier

ik zal het eens proberen om met een hoog stemmetje en heel blij te doen de hond kan afleiden om niet naar teefjes te zoeken maar naar mij toe te komen.
kan het ook het af te leren zijn dat die probeert teefjes te zoeken of zou het een puberale fase zijn omdat die nog in de groei is en daarom ontzettent veel hormonen aanmaakt?

Hallo,

Ik heb een klein vraagje. Vorig jaar september hebben we een Bob, een malthezer x shi-tzu (ongecastreerd) uit het asiel gehaald van 12 jaren jong. Na 1 dag bleek heel hij erg ziek te zijn en hebben we weken lang elke dag aangetobt om hem letterlijk in leven te houden. De dierenarts had er een hard hoofd in, maar gelukkig met alle liefde en goede zorg ook van onze dierenarts is hij "beter" geworden en is hij een gelukkige en actieve leuke hond. Nu gebruikt hij alleen elke dag medicatie voor zijn hartfalen. We hebben 3 maanden geleden een bultje (gezwel) op zijn hoofd laten verwijderen en zijn gebit laten saneren. Na deze operatie was hij nog actiever, het leek hem goed te hebben gedaan.
Sinds februari hebben wij nog een nog een bruine labrador (gesteriliseerd teefje 7jr) erbij. Samen kunnen ze het goed vinden en zijn samen buiten lekker actief en binnen rustig.
Nu sinds enkele weken begint Bob steeds meer op de labrador te "rijden" en lijkt steeds dominanter te worden. Ook andere honden, waar hij altijd heel lief naar is, valt hij aan als ze met de labrador willen spelen. Ook in huis is hij dominanter naar ons en naar bezoek. Hij komt lief kroelen maar ineens kan hij gaan grommen en uithalen. (Er is niets veranderd in de thuis situatie)
Nu vraag ik me dus een beetje af, is het verstandig, zou het kunnen helpen om hem te laten castreren? Ik heb daar geen ervaring mee met oudere hondjes, daarbij vraag ik me dus ook af waar dit gedrag "ineens" vandaan komt en waarom het er eerder niet was. Wat ook nog een probleem is, door zijn hartprobleem dat een narcose een risico voor hem is. Bij de laatste operatie hebben ze hem een korte en lichte narcose gegeven waar hij geen last van heeft gehad.

Is er iemand die wat tips/ervaring hiermee heeft???

Alvast super bedankt,

Groetjes,
Ellen

Het lijkt erop dat hij al dominant was, maar vanwegen zijn zwakke toestand zijn dominantie heeft opgegeven.
waarschijnlijk toen hij ziek was werd hij erg vertroeteld en toen niet zoveel strakke regels te hoeven volgen.
nu hij weer gezond is gaat die weer naar zijn oude gedrag. Word dan tijd dat je de hond laat weten wie er de baas is in huis en hij mag het teefje niet domineren door tegen haar op te rijden, anders wordt het zijn bezit en zal hij die tegen alles en iedereen verdedigen.
castreren zou ook helpen de ingreep duurt niet zo lang dus dat zou ook niet echt heel gevaarlijk zijn.
hoewel ik denk dat je een stuk gezonder bent als je wel nog testosteron hebt.

Solange, ik heb twee volbloed jack russells in huis
gehad, die zich de tent uitvochten.
En toch is er niet gecastreerd.
Ik was zelf niet duidelijk genoeg tegen mijn jongens,
liet ze vechten, omdat iedereen dat zei, laten vechten en uiteindelijk heeft een gt ze bij elkaar gebracht, zonder te castreren.
Ikzelf heb een pitbullaanval met mijn oudste meegemaakt en daardoor zag ik in de gevechten van
mijn jongens, steeds een pitbullaanval, die het
gelukkig niet was, maar ik toonde mijn angst en
was onzeker en dus vochten ze.
Het is goed gekomen, terwijl iedereen zei castreren,
eentje wegdoen.
Helaas zijn ze maar tien maanden samen geweest,
want mijn oudste is 3 juni overleden.