rijgedrag in het pension, niet herkenbaar. Wat nu??!!!

Hallo allemaal,

Nu heb ik toch even een vraagje; we hebben net onze hond opgehaald uit het pension. Hij is voor het eerst naar een pension geweest. Hij is nu 10 maanden.
De eigenaar van het pension zij dat hij extreem 'rijgedrag' vertoonde. Hij sprong op alle honden die met hem samen zaten, reuen en teven. De reuen pikte het niet en daarom hebben ze hem bij 1 teefje gezet. Ook toen bleef hij 'rijen'. Nog een teefje erbij gezet, lostte ook niets op.
Uiteindelijk hebben ze hem alleen in een wei moeten zetten en zelfs toen bleef hij 'rijen' op niks zelfs. Het was echt vrij extreem volgens de pensionhouder.
Ik herken dit gedrag totaal niet, echt totaal niet. Hij speelt vaak met de hond van mijn moeder (een teefje) en heel af en toe met andere honden. Hierbij herken ik dat gedrag dus ook niet. Heel soms is hij wel eens op een andere hond 'gekropen' maar als die van zich af bijt dan stopt hij ermee (natuurlijk ook omdat ik het niet toe sta op dat moment en hem weer aanlijn).

Moet ik hier nu iets mee?? Ik schrok er best van. Is toch een teken van dominantie is mij geleerd op de hondencursus. Thuis is dit echt totaal niet aan de orde. Maar ik heb natuurlijk wel drie kleine kinderen waar ik veel van hou, ook bij hun is er totaal geen sprake van dit gedrag.
Wat nu??!!

Hi Hatje,
Ik heb een tijdje terug een hond gevonden en mee naar huis genomen. Deze hond was compleet van slag, liep continue te hijgen en reed op vooral op mij (omdat ik steeds in de buurt bleef). De hond was alles behalve dominant, maar was gewoon volledig over zijn toeren. (gelukkig is alles goed afgelopen, baasjes zijn hem 's avonds op komen halen).

Honden kunnen rij-gedrag vertonen bij extreme stresssituaties. Ze zijn dan "de weg kwijt" en rijden op alles wat ze tegenkomen. Ze zoeken bijna letterlijk iets wat ze houvast biedt. Dit is zeker geen dominantie. Ik vermoed dat dit hetgeen is wat bij jouw hondje in het pension heeft gespeeld. Ik vraag me af of je je hond in dit geval wel in het (betreffende) pension moet plaatsen.

Groetjes, Mischa

Hoi Mischa,

Wat ben ik blij met jouw reactie!! Het klopt idd wel dat dit voor hem stress geeft. Ik merk dat onze hond 'gevoelig' is, om het zo maar te zeggen. Hij heeft er moeite mee als wij weg gaan, als hij uit zijn 'roedel' is. Ook wel eigen aan zijn ras natuurlijk. Hij kan wel goed alleen blijven hoor, daar niet van. Maar dit geeft toch altijd een lichte vorm van stress merk ik aan hem. Hij moet het echt leren en daar zijn we dan ook veel mee bezig.

Dus wat jij zegt kan idd heeeeeel goed zijn. Goh, had ik echt helemaal niet aan gedacht.
Volgende week moet hij weer een weekend. Dit was alleen maar een dagje om het even uit te proberen. Maar wat moet ik dan nu met volgend weekend???
Hij ligt nu zo braaf in zijn mandje, helemaal uitgeput en blij dat ie weer thuis is....

goh wat een verdrietig verhaal, inder daad wat mischa schrijft, hij was helemaal van slag, zeker als tie dat rijgedrag niet vertoont bij jou thuis, je krijgt er een complex van, en zou hem bijna laten behandelen. niet meer naar een hondenpension brengen, weet helemaal niet waar je woont, maar in stadskanaal is een opvang in huiselijke kring, Mirjam, ze zit op het forum, heeft zelf bassets, en ook honden met gedragsproblemen, de bassets neemt ze op. misschien heb je hier wat aan, want ik begrijp best dat je hond niet zomaar in een hondenpensioen zit, en daar bij mirjam is ook een dagopvang, je zou daar eens kennis kunnen maken, en eenpaar uurtjes gaan bekijken hoe je hond daar reageer, nogmaals ik weet niet waar je woont. dit is in het noorden , en vast is er bij jou ook wel zoiets in de buurt, zeg niet dat een hondenpensioen niets is hoor, maar in huiselijke kring worden de honden lang niet zo gefrustreerd.

willemijn.

Bedankt voor je lieve advies Willemijn. Helaas woon ik niet in de buurt van Stadskanaal. Ik woon in Brabant. Kan ook geen autorijden en ben dus afhankelijk van fiets en openbaar vervoer.
Ik denk dat ik toch maar eens rond moet gaan kijken voor opvang thuis idd. Heb daar een tijdje terug nog een mail van iemand van gekregen. Ga die er weer eens bij zoeken. Maar ja, een week is op zo'n korte termijn.
We moeten met mijn schoonouders een weekend weg. Ik zou hem het liefst mee nemen. Mag daar ook, maar is niet praktisch en zij hadden liever niet dat hij mee ging.
Misschien moet ik dat toch eens aankaarten. Kan hij lekker mee en kan ik lekker af en toe een uurtje wandelen, heerlijk. Iedereen tevreden!!

ja een weekje is te kort om nog een goed onderdak voor je hond te zoeken, neem hem mee, en vertel tegen je bezoek dat het geen doen is om hem in een pensioen te laten, en na het weekendje uit, ga je op je gemak naar een thuis opvang zoeken, heus je hebt ze, en breng hem eerst tijdens een koffie bezoek, en dan een paar uurtjes, en dan een halve dag, zo een beetje opvoeren, heus dan lukt het best, het is heerlijk als je je hond even weg kan doen, maar moet voor de hond geen straf worden, want dat wordt alleen dan nog maar erger, neem de tijd voor iets leuks voor je hond te zoeken. en neem het dit weekend gewoon lekker mee. je hebt toch je best gedaan.

zit je ook niet het hele weekend vast aan het bezoek, hihi. gr, willemijn

heb ook nog een goeie tip voor je, als je een gastgezin hebt gevonden, en het gaat goed voor je hond, breng je hem een keer in de veertien dagen voor een halve dag, dan is tie daar gewend, en heeft tie er geen problemen mee, voor een langere tijd.

gr. willemijn.

Jeetje...wat vervelend zeg!
Is het nu weer goed met hem, je merkt niks meer?

Groetjes, Anita.

Hi Hatje,

De gevonden hond waar ik het hierboven over had, was ook zo'n gevoelig type volgens de eigenaars. Snel in de stress enzo.

Ik heb overigens hetzelfde probleem gehad toen wij een reis naar India gingen maken. Ik dacht ook: we doen Esha 3 weken in een pension. We hadden goed om ons heen gevraagd en iedereen adviseerde 1 bepaald pension. Ik hoorde van een aantal mensen dat de hond niet eens meer mee naar huis wilde .

Wij hebben Esha toen 2 dagen daar op proef gebracht...
wat een drama toen we haar ophaalden : he-le-maal in de stress, piepen en ze is een week (!!!) aan de diaree geweest .
Ik denk dat dat bij haar er aan lag dat ze in Spanje in het asiel geboren is en waarschijnlijk niet zulke geweldige ervaringen heeft met hokken met tralies etc.

We hebben toen besloten dat we niet naar India zouden gaan, mits we een alternatief voor het pension vonden. Ik heb aan alles en iedereen gevraagd of zij misschien een oplossing wisten, met als resultaat dat Esha 3 weken bij (sindsdien) vrienden is gebleven. Zij hebben zelf ook een hond en Esha heeft het daar fantastisch gehad. Er is nu een soort uitwisseling over en weer. Als zij eens een dag weg moeten, komt hun hond naar ons en andersom.

Ik zou gewoon heel goed om mee heen vragen, ongetwijfeld is er een andere hondenbezitter bij je in de buurt, die met hetzelfde probleem zit. En dan is het heel fijn als je elkaar zo af en toe uit de brand kunt helpen...Maar niet meer naar het pension, hoor

Groetjes, Mischa