Spijt?

Elk baasje dat een pup neemt, heeft slapeloze nachten.
Een pup moet opgevoed worden, gesocialiseerd, zindelijk gemaakt worden en uitgelaten worden, ook
op zondagmorgen als je in bed wilt blijven liggen, als het regent of de sneeuw dik ligt en het koud is.
Dat moet je je echt van te voren allemaal realiseren en goed overdenken.
Dat een hond ziek kan worden, dierenartsbezoeken betaald moeten worden, voer gekocht ed.
Dat je misschien wel niet meer op vakantie kunt.
Dat je een hond moet leren wat er van hem of haar verwacht wordt.
Een hond voedt zichzelf niet op, dat moet het baasje doen.
Vaak wordt een pup genomen, zonder zich dat te realiseren, want een pup is gewoon leuk om te zien,
schattig om te hebben.
Afgelopen weken zag ik in mijn woonplaats een schattig jack russell pupje, gekocht door
een echtpaar van 83 en 81, die pas een zoon zijn verloren.Als compensatie daarvoor.
De pup komt bijna niet buiten, wordt niet zindelijk gemaakt en krijgt koekjes ed. die
niet voor een hond bestemd zijn en zit de hele dag binnen op schoot bij het vrouwtje.
Nu is het baasje, de man, met spoed opgenomen in het ziekenhuis.
Hij blijkt ernstig ziek te zijn.
Degene die met de hond wandelde is dus uitgevallen en nu laat de familie, de buren,het diertje uit.
Ik vind dit heel zielig, terwijl de mensen zich niet realiseren dat ze iets verkeerd doen.
Als het allemaal tegenvalt, de pup niet zindelijk is, in huis plast en poept, gaat bijten en je
weer voor de zoveelste keer de ontlasting moet opruimen, zijn er baasjes genoeg die de hond wegdoen.
De asiels zitten overvol met pups en honden, die weggedaan worden, omdat het hebben van een hond
onderschat wordt.
Maar al dat weegt niet op tegen een warm lijfje dat dicht tegen je aankruipt, de blijheid als
je thuiskomt, de onvoorwaardelijke trouw die een hond voor het baasje heeft.
Het verwachtingsvolle snoetje in de morgen, het enthousiasme als je het voer klaarmaakt.
En als het op is, naast je komt liggen en eens heel hard boert.
Om nog eens te tonen, dat het lekker was.
Ik zou het niet kunnen missen, een hond in mijn leven.
Een hond verdient een baasje met tijd, geduld en liefde.
Daar krijg je straks een kameraadje voor het leven voor terug.
Maar die beslissing neem je zelf, dat kunnen wij niet voor je doen.
Een hond die de hele dag alleen thuis is, is beter af bij een ander baasje.

Hoi, volgens mij gaat ze niet meer antwoorden. -___-
maar iig, als je dit toch kunt lezen: neem het aanbod van Henrike aan. Want het is niet eerlijk tegenover de hond.
en als je zo iemand bent die in het echt geen hond heeft en hier komt omdat ie niks te doen heeft en daarom HP'ers harten gaat breken: pieeeeep

Weet je, ik hoop eigenlijk dat dit weer zoiemand is die ons op stang wil jagen, gewoon voor de lol......omdat diegene zich verveelt....

Neem het aanbod alsjeblieft aan... mijn pupje ging als wij langer dan 2 uur weg waren naar de oppas...

Zoek naar een passende oplossing, zo kun en mag je niet doorgaan!

Laat ons alsjeblieft weten wat je gaat doen..!

Er is al veel geschreven, ook ik denk dat het beste voor de pup is om naar een andere baas te gaan of je er anders 100% voor in te zetten.
Zonde een pup die er net is al alleen te laten in een garage, het puppy is pas weg bij z'n nestgenootjes en voelt zich zeker de eerste dagen alleen en onwennig in een nieuwe omgeving.
Tibbe lag in de slaapkamer in een mandje naast het bed en ik werd wakker van ieder geluidje en we zijn samen die eerste nachten doorgekomen. Zwaar is het zeker maar je krijgt er veel voor terug!

Ik heb een burnout en word behandelt volgens een behandeling voor chronische oververmoeidheid, en hoe moe ik soms ook ben, ik sleur mezelf overeind voor tibbe en doe alles zoals een puppy opgevoed en begeleid moet worden. Niet dat ik hiermee zielig wil doen maar als ik het kan, dan kan iedereen het. Maar het draait om inzet en m'n hondje is mijn alles, waar een wil is, is een weg.

Ik weet dat het moeilijk ik maar probeer niet te kijken naar hoe het erg het is voor je ouders dat jullie er al veel geld aan hebben besteed maar denk aan wat het beste is voor de pup.

Heb je het er al over gehad met hun? Wat vinden zij ervan?

Spijtig dat je er niet beter over hebt nagedacht.
Uiteraard, als je graag een hondje wilt, ken het gevoel.
Ik ben 16 en binnenkort ook een pupje.
Maar, er is hier wel heel goed over nagedacht.
Ik hoop dat ie een baasje vind.

hmm een triest verhaal...
maar waar slaat de opmerking op:
als een hond een hele dag alleen thuis is, is beter af bij andere mensen?

IK WERK OOK GEWOON HOOR!

en ik ga daarnaast 4 keer per week naar de hondenschool.
nu heb ik mazzel dat mijn vriend andere tijden werkt maar als hij dat niet deed, deed ik me hond er niet om weg!

maar ik heb wel 3 maanden vrij gehad voor de puppy tijd.
en ik heb er van genoten!
moe maar voldaan noemen ze dat.
en waarom kan je dan geen hond houden als je werkt?

oke ik ben geen voorstander van een kennel...
(voor geen 1 hond... net als konijn alleen in klein hokje in de tuin.... samen gaat nog maar toch)

maar je kan gewoon werken als je een hond heb hoor...
dat vind ik hier toch zo'n stoorzender hier...
van die mensen die niet hoeven werken omdat ze een uitkering hebben dan al niet terecht of niet...
of teren op de zak van hun man/vriend... sorry maar hier een power women die de grote financiële bijdragen levert

Bedankt voor jullie snelle reacties. Ik zie dat er blijkbaar toch nog informatie langs mijn kant moet gezegd worden:

Allereerst hebben we het pupje een week, en is het nog nooit langer als een uur alleen geweest (enkel als er boodschappen moeten gedaan worden) mijn vader heeft een maand verlof genomen om het te socialiseren en dergelijke (ik ben schoolplichtig dus ik kan niet fulltime bezig zijn met mijn hond). Ze slaapt echter van 23u-6.30 in deze 'berging'. Hier is het warm,tocht-en watervrij dus zie ik niet in waarom dit een probleem vormt. Overdag als we niet thuis zijn in een kennel die een heel stuk meer ruimte bied als een bench, waar de meeste puppies in verblijven.

Daarnaast sta ik er natuurlijk helemaal niet alleen voor: ik heb een zus die zich ook zo goed mogelijk inzet en mijn beide ouders natuurlijk ook. Maar ik heb het gevoel dat 'ik niet weet waaraan ik begonnen ben'. Ik weet niet waarom ik mij zo voel eerlijk gezegd want ik ben echt verliefd op het hondje, misschien is het gewoon té snel gegaan, en zal het allemaal zichzelf wel uitwijzen? Misschien brengt de tijd raad.

En ik zie zo'n oppas wel zitten moest het echt niet anders kunnen, al vraag ik mij af hoe dat het komt dat ik blijkbaar de enigste ben die naar school gaat en 2 werkende ouders heeft zodat de hond niet alleen kan blijven doorheen de dag?

Als iemand mij kan zeggen dat ik gewoon het hoofd recht moet houden en eventjes moet doorzetten, dat het allemaal wel op zijn pootjes zal vallen, dan zou dat mij al enorm geruststellen. Misschien zit ik mij druk te maken om niets, het is gewoon allemaal veel ineens dat op mijn schouders komt.

het is een puppy die doe je niet nu al in een kennel.waarom geen lekkere bench in de huiskamer?dus jij vind een bench niet goed voor een puppy?nou het is in ieder geval beter dan een kennel voor zo een klein ding.en wie laat haar dan in de nacht plassen?

Ik denk dat je die reacties niet krijgt.

Op dit moment zijn jullie niet goed bezig. Kleine puppies (grote honden trouwens ook) horen niet alleen in een berging opgesloten te worden voor de nacht.
Ze moeten gehoord worden wanneer ze janken, het kan immers zijn dat ze een plasje moeten doen.
Op die manier begin je al met het zindelijk maken.

Overdag moeten ze er ook om de 2 uur uit, en dat moet echt nog wel een tijdje. De blaas is te klein en de sluitspieren nog te weinig ontwikkeld om langer op te houden.
Verder moeten pupjes van alles leren. Ze moeten leren om met mensen en andere dieren om te gaan. Ze moeten leren dat luisteren naar de baas leuk is.
Daar heb je een hele taak aan, en heel veel geduld voor nodig.

Ik weet het niet hoor..... t is jouw hond en je mag er mee doen wat je wilt. Maar niemand gaat je vertellen dat dan ook maar goed is.

Waar je hondje in verblijft is geen goed slaap plek dan kan het nog zo warm zijn of water of tocht vrij zijn.

Een hond is een roedeldier! moet mensen of andere honden om zich heen hebben. Zeker een pup wat nog een baby is moet iemand bij zich hebben!

Ja ze zal gaan janken piepen, vind je het gek, ze is nog jong en vraagt om hulp aandacht. Ze moet nog leren stil te zijn en leren dat jij heus wel komt, dat ze je niet hoeft te roepen. Ze moet je kunnen leren vertrouwen daar gaat het om.

Het is goed dat jij je zorgen maakt, want dat is terecht!

Een pup in een berging stoppen vind ik niet oke. Het kan dan misschien warm en tochtvrij zijn. Maar een pup heeft toch wel wat meer nodig. Je stopt een baby toch ook niet in een schuur?
Ik zou maar is goed gaan praten met ouders. Zoek liever nu een goed baasje dan over een paar maanden.

Nu begrijp ik je denk ik beter. Zoals je er over schrijft klinkt het alsof de verantwoordelijkheid je behoorlijk overvalt. Het verantwoordelijkheids gevoel dat je nu ervaart voor z'n levend wezentje die afhankelijk is van jou. Waar je dus ook echt in zult moeten investeren. Dit betekent ook keuzes maken in het belang van de pup.

Wij kunnen vanaf hier niet weten of jij in staat bent om de verantwoording ook echt op je te nemen. Alleen jijzelf zult tot een conlusie daarin kunnen komen. Toen ik 14 was kon ik het al prima aan, maar er zijn geen twee mensen gelijk.

Neem even tijd voor jezelf om tot een gevoel/verstand besluit te komen. Als je dan tot de conclusie komt dat je het aan wilt gaan met alles erop en eraan dan zal het je ook veel makkelijker af gaan. Blijf je het voelen als een last ipv een lust dan weet je ook genoeg.

Veel wijsheid gewenst. En omwille van de pup eerlijk zijn he en niet aan het lijntje houden.

M,n hart breekt na het lezen van je verhaal

Wat je beschrijft hoort niet bij het opvoeden van een pup, buiten laten slapen etc,

Dan over 2 weken van 8u-16u alleen, niet uitlaten, de pup word aan z,n lot overgelaten

M,n hart huilt om je arme pup .

Bedenk wat je wilt, je pup is pas 11 weken, elke dag die je pup zo langer moet doorbrengen in deze situatie is funest voor de pup, en funest voor z,n toekomst

Ik zou je pup zo in huis nemen

Ga alsjeblieft nadenken wat je wilt, elke dag telt mee, zeker in de pupfase van de pup, voor z,n toekomst en de socialisatie

Als je besluit om de verantwoording van de pup (en dliefde en het plezier) aan te gaan dan hoop ik dat we je ook adviezen mogen geven, waardoor we je ook weer wat mee kunnen geven waar zowel jij als pup baat bij hebben.

Eerst zeg je dat je vader de komende 2 weken tijd heeft, nu heeft hij een maand verlof genomen?

Er is al veel gezegd, en ik vind dat iedereen je wens om respectvol behoorlijk ter harte heeft genomen. Dat is fijn, want zo is er al meer info door jou gegeven.

De ene 17 jarige zal de andere niet zijn, dus ik kijk ook even naar je ouders.
Heb je dit gevoel al met je ouders besproken?
ik kan erover heen hebben gelezen maar dit lijkt me wel essentieel.
Jij hebt nu veel zorgen en twijfels, jouw ouders moeten hierin ook echt de volwassenen zijn.

Tot slot, ik hoop dat het goedkomt, op welke wijze dan ook.
Ik vrees namelijk dat ik een dergelijke "Impulsaankoop-Golden Retriever" heb, dus als het echt niet gaat, breng hem terug naar de fokker.
Wij werken al 9 maanden keihard om onze niet gesocialiseerde Golden op te voeden en lekker in zijn vel te komen.
Jouw verhaal raakt me dan ook enorm.

Ik hoop indd. wat hierboven gezegd wordt, dat het gewoon weer de zóveelste gast is, die niets te doen heeft..

En anders: nee, niet twijfelen.
Wég die pup!
Alleen de gedachte om de pup überhaupt te houden.
Maak dan alsjeblieft een account aan en stuur Henrike een PB dat je de pup bij wijze van morgen nog komt brengen.

Sorry, ik ben hier echt stil van..

Ik wil het liefst van al mijn hond houden natuurlijk, maar als ik er van 'sochtends 6.30 tot ik vertrek naar school en van het moment dat ik toekom thuis tot ik ga slapen (wat nu al een uur vroeger is als normaal door mentale vermoeidheid) al mijn aandacht aan moet geven dan vrees ik dat dit te veel gaat worden voor mij. Ik heb namelijk in dit laatste jaar ontzettend veel huiswerk en kan dit mij echt niet permitteren. Mijn ouders en zus nemen al een aanzienlijk deel op zich door hem ook zoveel mogelijk te entertainen, maar ik vraag mij gewoon af of er na een tijd een wat 'rustigere' relatie komt met de hond, die niet zo intensief is als nu het geval is. Voor iemand van mijn leeftijd is het ook niet altijd eenvoudig om zo stressvrij te leven, dat weet ik. Ik weet ook dat ik dan mij niet had moeten binden aan een hond, maar het is nu zo en ik probeer er het beste van te maken. En dit hoopte ik te bereiken met behulp van jullie advies, maar het is blijkbaar leuker voor jullie om te zeggen dat ik hem dieronwaardig behandel, terwijl ik juist mijn uiterste best doe...

Ik begrijp gewoon niet dat ik blijkbaar ook de enigste ben volgens jullie die in deze gezinssituatie een hond houdt...

Maar goed,

Jij en je zus en ouders zullen met elkaar goed moeten praten en het OF met zn allen goed gaan aanpakken dus veel liefde verzorging tijd geduld en aandacht aan besteden.
Of voor je pup zo snel mogelijk en dan natuurlijk een heeel goed ander thuis voor hem vinden!

Zelf werk ik 3 dagen in de week en breng mijn hond naar een hondenopvang vlakbij mn werk.
Mijn hond is ook een pup.
De dagen dat hij daar zit heeft hij het goed en prima naar zn zin en is niet alleen en wordt ook gewoon verzorgt mbt zindelijkheid ed!

Succes met je besluit, laat je het ons nog even weten hoe het verder gaat?

grtz

Een hond voed je zijn hele leven op niet alleen als pup. Er zullen vast mensen zijn zoals jij maar dat wil niet zeggen dat deze honden een fijn leven hebben. Jij denkt daar tenminste wel aan, dat is fijn. Vind je het zelf ook niet sneu om je pup in de berging te laten slapen? Besef wel dat jij je pup nu vormt tot de hond wie hij word.

weet ook dat ik dan mij niet had moeten binden aan een hond, maar het is nu zo en ik probeer er het beste van te maken.

Je pup verdient vele malen meer dan er het beste van maken. Als dit de insteek is neem dan het aanbod van Henirke aan.

Ik voel er weinig voor, en velen met mij, om jou te helpen er het beste van te maken.

Nog een eerlijke vraag, wat ga je na deze school doen? Een hond leeft gemideld 12 jaar. Past een hond over een jaar of 2 of 3 nog steeds in je leven? En zeker als het dit nu al niet doet. Als het hele gezin voor een hond kiest dan is het de verantwoordelijkheid van de ouders. De kinderen dragen hun deel bij. Zoals jij beschrijft ligt de verantwoording bij jou en dragen de rest van de gezinsleden hun steentje bij. Dat is wel een heel ander uitgangspunt.

Zoals jij er over schrijft anoniem, kan ik alleen maar denken 'arme pup' Hij verdient het om ergens 100% welkom te zijn en vooral lust te zijn en geen last. Ik denk dat jij niet klaar bent voor een hond.