Moet onze hond wennen aan de pup of wordt het niks?

Hallo allemaal,

Vandaag heb ik mn nieuwe chihuahua puppie (teefje) opgehaald van 10 weken. Het is echt een droppie en ben heel blij met d'r. Nu hebben we ook een hollandse herder van 11 jaar oud (reu) en die is helaas niet zo positief. Ik kwam aanlopen met lady op mn arm en aron begon meteen te blaffen en leek wel alsof tie dr wou verscheuren..

Tegenover andere teefjes gedraagt hij zich altijd heel goed, snuffelt en kwispelt hij even en gaat dan weer lekker zn eigen ding doen, maar ben nu bang dat het niks gaat worden. En ben ook bang om ze beiden los te laten omdat hij ze bij wijze van in 1 hap opeet, en dat is natuurlijk niet de bedoeling!

Is het misschien een idee dat ik lady in de bench doe en aron langzaam aan haar laat wennen en elke keer een poosje langer eruit? Of is dit niet de juiste manier voor de pup? Ze is namelijk best bang en geïntimideerd, en wil niet dat ze niet de rest van dr leven bang voor grote honden is omdat dit natuurlijk wel een belangrijke periode is..

Zit hier best wel mee in mn maag, dus graag jullie advies!

Groetjes Leonie

Pfoe dat vind ik nogal heftig. Een chihuahua is (als pupje al helemaal) erg kwetsbaar. Herder - Chihuahua vind ik sowieso al een risicovolle combinatie. Maar als jou herder dan ook nog zo reageert vind ik het wel erg gevaarlijk. Hoe reageert hij als de pup in de bench zit? Hebben ze wel al even aan elkaar gesnuffeld of is dat helemaal niet mogelijk?

hoi leonie

Ten eerste zou ik haar al nooit hebben opgetild bij de kennismaking
Denk dat je hond jou angst perfect aanvoeld
Normaal gesproken doen ze pups zelden iets Ze zeggen op een onbekend terrein kennis laten maken ,maar daar is het nu te laat voor (maar dit heb ik ook niet gedaan )
Ik zou haar gewoon los laten in de kamer als eerste (teken dat jij haar accepteerd als roedelleider ) ,de oudere hond even in andere kamer en dan gewoon erbij laten Niet bang zijn nogmaals een normale hond doet zelden een pup wat Geen angst als je pup begint te piepen (is ook een bijtdrempel voor je andere hond )of wegvlucht . Mijn hond piepte ook en rende terug de gang op toen die dikke bulldog als een dolle op haar afstormde Niet mee bemoeien honden regelen dat zelf wel (zijn overiggens dikke maatjes nu )maak dus niet de fout om je pup te gaan betuttelen met o germ kom maar bij baasje etc Zo bevestig je alleen maar de angst

Kortom mijn advies niet bang zijn (honden volen dit ) en gewoon los laten

succes ermee Ik ben geen voorstander van dat langzaam wennen

Jammer genoeg zijn niet alle honden gediend van een nieuw lid in de roedel, hoe graag wij mensen dit ook zouden willen... Heb je al vaker getest met een pupje in huis? Dat is namelijk wel belangrijk als je zo een keuze maakt...

Daarbij heb je wel een heel kwetsbaar ras gekozen natuurlijk, heel klein en breekbaar en dat tegenover een herder...

Maar......

Het kan ook heel goed een kwestie van wennen zijn!

Mijn Dobermann Dico was tegen alles en iedereen een voorbeeldige en lieve hond alleen toen ik met pupje Ziva (Dobermann) thuis kwam we meneer minder gecharmeerd... Vaak trouwens ook angst omdat pups klein zijn en dus eng... Maar bij Dico was het meer van "vrouwtje wat flik je me nu" brommen tegen Ziva en mij vooral negeren en laten weten dat hij totaal niet blij was met mijn keuze... Een week lang was het wennen en na een week ging hij niet meer brommen en kon ze alles hier in huis doen... Even later lag ze op zijn rug te slapen en nog later aten ze uit 1 bak... Ziva heeft flink haar best moeten doen om Dico zijn hart te veroveren maar eenmaal gelukt werd het een stel die nooit te scheiden was... Dico kon trouwens wel goed zonder Ziva (als ze opgenoman was in de kliniek bijvoorbeeld) maar Ziva kon slecht zonder Dico, hij was haar alles...

Het kan ook heel anders gaan.. Mijn Sammy bijvoorbeeld is ook voor alles en iedereen lief en leuk en die was juist geweldig blij met Deva die er als pupje hier bij kwam.... Spelen en nog eens spelen ... Die twee zijn geweldig koppel al vanaf de eerste minuut...

Het is dus echt per hond verschillend!

Moet wel eerlijk zeggen dat ik bij een hond van 11 jaar geen pup zou hebben genomen, maar dat is ook persoonlijk natuurlijk! Ligt er ook aan wat de hond gewend is, maar als de hond altijd alleen is geweest had ik die laatste jaren ook het zelfde gelaten en geen jonge gup erbij gezet, hoe graag we als mens soms ook willen we moeten natuurlijk ook denken aan waar de hond gelukkig van wordt...

Hoop dat het allemaal nog bij gaat trekken, maar de beschrijving zoals je geeft baart me toch wat zorgen...

Hi everyone,

@sanne: bij andere chihuahua's is hij heel lief dus het ras is het probleem niet. Nee heb ze nog niet in de bench gedaan. Snuffelen heb ik nog niet geprobeerd omdat ik schrok in eerst instantie en daarom wil ik eerst wat advies eigenlijk..

@daven: was niet de bedoeling eigenlijk om ze vast te houden, maar haalde ze uit mn auto en toen kwam aron zoals gewoonlijk mij begroeten en toen zagtie lady. Was geloof ik niet zo'n aangename verassing.

@Nantastic Ja, heb het geprobeerd met een andere pup (charles spaniel) wat wel prima ging! Z'n maatje is een jaar geleden overleden, en omdat dat ook een klein hondje was (maltezer) dachten wij dat het wel zou werken.

Denken jullie dat ik haar gewoon het beste los kan laten bij aron? En erbij blijven zodat ik kan ingrijpen voordat er iets gebeurt?

Bedankt voor de snelle reacties.

Groetjes Leonie

Gewoon loslaten en er bij blijven, maar zelf niet te onzeker zijn (die energie straal je dan ook uit) zodra je té beschermend bent naar de pup zal je herder erop reageren.

Aangezien de herder eerder al pups van kleine rassen kent, moet het geen probleem worden. Een volwassen hond die een pup letterlijk aanvalt is niet goed.
Been there done that dat die van ons pup was, werd aangevallen door een volwassen reu en ook al gaf hij zich over, die reu bleef aanvallen iedere keer weer zodra die ging staan. Zelfs in de rug toen onze hond met de staart tussen de poten naar ons toe kwam... Die eigenaar met die hond is ook daarna "vakkundig" geweerd uit het park .

Het is voor je herder even wennen aan een nieuw "maatje" in huis. Komt wel goed!!!

ik persoonlijk zou het gewoon proberen je zegt zelf dat je hond goed met andere honden omgaat.
Een oudere hond kan best snauwen naar pup (ook hier leert een pup van ),maar zal deze zelden verwonden (lijkt soms allemaal erger dan het is )Belangrijk is dat jezelf ook rustig blijft en niet te snel in panniek raak bij het eerste piepje (hoe moeilijk dat ook voor je is )

succes ermee

stel je in gedachten voor dat ze vredig naast elkaar aan het slapen zijn

daven milaan

Het goede nieuws is dat je weet dat jou herder prima met andere honden overweg kan. Geloof het of niet, er zijn zat mensen die minder goed gesocialiseerde honden hebben en dan verbaast zijn dat een tweede hond erbij niet werkt.

Probeer je even in de rol van jullie herder te verplaatsen: Voor jou herder is dit een enorme gebeurtenis. Dit tast de rangorde aan, het tast de aandacht aan die naar hem uitgaat, dit tast de geurtjes aan, de plekje die altijd "van hem" waren... het is echt een hele happening voor jullie reu. En daar zal hij aan moeten wennen.

Ik ben in deze een groot voorstander van de pup niet alle ruimte van de wereld geven. Creëer een soort van ren, en dat wordt het plekje van de pup. Bij voorkeur zelf waar je wilt dat de pup uiteindelijk ook de eigen plek krijgt. Hierdoor is het makkelijker overzicht houden, de pup en herder krijgen tijd om te wennen aan elkaar zonder meteen echt bij elkaar te zijn, de herder houdt voorlopig alle vrijheid in huis en je beschermt jezelf enigszins door niet steeds alle aandacht aan de pup te schenken.
Op deze wijze kunnen de honden wennen. Zeker als ze wat ouder worden en in hun eigen ritme zitten kan dat even duren. Mijn oudste hond is nu 8 en ik merk nu al dat ze veranderingen moeilijker kan accepteren. En dus heeft het tijd nodig.

Succes!

hier is een grote newfoundlander die met zo,n pup kennis heeft gemaakt, een chihuahua, ging gemoedelijk, en goed. altijd oppassen dat de lobbes niet te wild doet.

ook jij kan daar je herder aan laten wennen, er altijd bij blijven, zeker in het begin, ga op vreemd terrein samen met ze wandelen, dan zie je hoe het gaat, je herder moet zeker wennen aan dat kleine ding, tis niet mis dat er opeens een nieuwe huisgenoot bij komt.

maar het lukt zeker, maar zelf moet je proberen de angst te overwinnen, en goeie opties met ze ondernemen, ga eens een drukke winkelstraat in, met de twee, dan wordt de aandacht verdeeld van de herder, de winkelstraat en de pup. ga eens samen koffie drinken ergens, en neem ze beiden mee, de herder heeft genoeg te zien, en accepteerd de pup dan wat gemakkelijker, doe dingen met ze maar blijf er bij, zodat je kan zien wat de herder doet met de kleine.

niet te veel aandacht aan de pup geven dan, en niet op schoot nemen, laat hem op de grond zitten, net als de herder.

Geweldig bedankt voor al het goede advies!

Ben net met de auto naar een rustig plekje gereden waar ik normaal nooit kom, allebei mee en heb ze losgelaten en het ging goed!! Aron ging eerst snuffelen wat likken werd en toen gingdie gewoon z'n behoefte doen. heb de pup gewoon laten lopen en de herder veel aandacht gegeven en het werkte! Er is echt een pak van mn hart af, ben ontzettend opgelucht. Nu ligt aron lekker in zn mand en lady is in haar mandje 3 meter er vandaan aan het slapen. Af en toe gaat aron even kijken en snuffelen en dan gaattie gewoon lekker weer in zn eigen mand. Hij moet duidelijk nog wel wennen, maar zoals het er nu uitziet komt het helemaal goed.

Bedankt voor de hulp!! Ik hou jullie op de hoogte!

Dat wilde ik net zeggen hihhi, neutraal terrein. Spannend hoor.

Super dat het zo goed ging!
Lag het toen vast indd. aan de situatie dat je haar vast had enz.

onze daisy is ook nogal een mopperkont wat betreft andere honden, ze tollereerd ze en als ze ze eenmaal kent dan vind ze ze ook wel leuk.

toen wij de eerste keer met diva binnen kwamen begon ze ook te grommen en te blaffen, het resultaat was dat diva heel hard begon te piepen, terwijl ze een meter van elkaar af waren!

we hebben toen de honden aangelijnd en zijn met ze naar buiten gegaan.

toen we thuis waren was er niets meer aan de hand.

denk idd dat je de pup niet hoog (op de arm enz) moet houden, maar gewoon als hond moet behandelen en dus op de grond.

succes!

Super fijn dat het zo goed is gegaan dan kan het echte genieten nu ook gaan beginnen en is de rust (op de puppystreken na) weer wedergekeerd

Wat fijn zeg! Wel nog voorzichtig blijven he, niet samen alles thuis laten, maar dat zul je ook vast niet doen. Misschien ben ik iets te overbezorgd maar ik heb helaas al meerdere verhalen gehoord van chihuahua pupjes waar het niet goed afliep, en dan wel per ongeluk, te lomp spelen o.i.d. Ze zijn nou eenmaal erg kwetsbaar.

Maar vooral genieten van je duo nu!