Kalmerende signalen - een trainingsmethode?

Helemaal eens met J&T

Ik denk dat het daarom ook belangrijk is alleen naar de echte problemen te kijken.

Hoe bedoel je dat?

Want als ik mensen ga helpen, blijf ik door vragen om alles te weten te komen, niet alleen naar het probleem kijken, maar naar alles in de relatie tussen baas en hond.
Zoals ik ook altijd tegen mijn klanten zeg, een hond heeft nooit maar 1 probleem..

Aja, ja dat is het probleem met een forum he, je weet nooit zeker wat er gebeurd aan de andere kant of hoe iemand het bedoeld.

Maar ik snap wat je bedoelt, ben het er ook wel mee eens

Dat met dat "de hond mag nooit voor je lopen" snap ik ook niet helemaal.. het schijnt met leiderschap te maken te hebben..

Maar uit mijn eigen situatie: mijn honden lopen altijd voor me, maar weten dondersgoed wie de baas is en wie bepaald wat er wel en niet gebeurt.. als we na het uitlaten terug komt en er is iemand thuis en heeft de deur wagenwijd open staan; de honden rennen naar de deur, remmen af en wachten tot ik de deur door ben en komen dan achter mij aan ..

Hieruit blijkt ( in mijn ogen ) dat die regel niet altijd opgaat in de zin van "anders ziet je hond je niet als leider"..

@michaja
mijn hond mag dus niet voorop, want als hij voor me loopt, veranderd zijn houding en ook zijn gedrag, en ik kan je vertellen dat je niet met dit gedrag in aanraking wilt komen.

maar daar gaat dit topic ook over: NIET generaliseren, wat je nu dus prompt weer doet, want rangorde gevoelige honden (en dat scheelt per hond hoe hij/zij in het leven staat) kunnen wel erg gevoelig reageren in gedrag op juist dit soort dingen, dat merk je pas als je zelf zo'n hond hebt.

je moet de hele hond zien, doorzien, observeren om te weten hoe hij bestaat, wat bij de 1 geen punt is, kan bij de ander wel degelijk een struikelblok zijn in de opvoeding/gedrag

Dat is een reden waarom ik Gorby wel eens een weekje of wat wil observeren. Natuurlijk geloof ik je dat hij anders word als je de roedelregels niet aanhoud, maar mijn vraag is dan, ligt het ook echt aan de hond.
Niet dat jij een slechte baas bent of zo, maar daar kan het natuurlijk ook aan liggen.

En blijkt het zo dat Gorby inderdaad zo is zoals je zegt, zal ik ook de eerste zijn die dit toegeeft.
Lijkt me gewoon fasinerend om te zien dat een hond zo anders is.

en Gerdine:
Gorby is door verschillende ervaren trainers gezien, uit verschillende achtergronden ook.
hun conclusie was grappig genoeg volkomen eender: zelfverzekerd, conflictvermijdend, kent geen angst, stabiel, slim, werklustig (gelukkig) zeer eerlijk, loyaal en in de juiste setting bereid leiding te accepteren. Potentieel kan hij gevaarlijk zijn (ook door zijn belabberde verleden)

maar ik moet eerlijk zeggen dat ik nooit had durven denken zo'n hond te mogen hebben
hoewel hij ons zeker voor grote problemen heeft gezet, kunnen wij ons momenteel geen betere vriend wensen, altijd moeten wel opletten, want Gorby is zo gevoelig voor "zwakheid" van onze kant, en dat is geen valsheid, hij weet niet beter, dat als een ander niet "voorop" gaat, hij dat dus moet doen. maar de roedelregels zijn "gewoonte" geworden, zowel voor ons als voor Gorby, tis echt geen vechtpartij, dat is het ook nooit geweest, dat is namelijk de kunst en daar zijn we ook in begeleid, hoe pas je dat toe, en in welke mate, welke oefeningen doe je, en hoe voer je dat op.

we hopen hem nog heel lang bij ons te mogen hebben en genieten enorm van hem
want nu de verhouding jusit zijn, is hij ook een hele vrolijke hond, die ontspannen door het leven gaat en een plezier om mee te leven

we hebben zaterdag weer met hem gespeurd, voor het eerst in 3 maanden (opvoeding ging even voor en was voor gorby niet goed te combineren) en werken dat hij deed, de strijd die mijn man eerder af en toe met hem had (gorby "aan het werk" houden) was totaal niet aan de orde, Gorby heeft bijna 1,5uur gedreven, vol plezier flinke sporen uitgewerkt, met de complimenten van de trainster vor zowel zijn als onze ontspanning en plezier.

maar ik begrijp je nieuwsgierigheid wel, deze honden zijn er niet zoveel denk ik

Nee veel van zulke honden zullen er zeker niet zijn. Toch maar weer eens kijken om samen te wandelen dan

Mooi!!

Naast dat ik nieuwsgierig ben naar wat een 'kalmerende signalen trainer' nou eigenlijk traint Gaat het mij inderdaad ook om dat generaliseren gewoon niet kan.
En dan zo'n mooi voorbeeld hierboven.
Ik heb alweer zoveel dingen opgepikt uit dit topic!

Maar mijn ervaring is ook echt dat er zo ontzettend veel verschillende honden zijn waarbij de ene hond uitstekend reageert op de roedelregels en de andere hond helemaal niet. Waarbij je bij de ene hond (bij wijze van) 'alsjeblieft' moet zeggen na een commando en bij de andere hond gewoon kort en duidelijk moet zijn. Waarbij de een de clicker geweldig vind en de ander zenuwachtig wordt van het zelf moeten nadenken.
Een hond die liever 1 keer hoort: 'ben je nou helemaal gek! dat mag niet!' dan zes keer afgeleid wordt en niet weet wat nou niet mocht.
Waarbij een andere hond bij stem verheffen een kop trekt van 'gaan we zo beginnen? daarrrr doe ik dus niet aan mee ' haha
De ene hond heeft een soort constante begeleiding nodig, de andere hond af en toe eens een zetje in de goede richting.

Voorbeeld de hond mn zus. Wou maar niet zindelijk worden, zes maanden, nog gewoon binnen plassen en poepen, leek geen flauw benul te hebben dat het de bedoeling was dat het buiten gebeurde. Uitbundig belonen buiten. Ieder uur naar buiten. Maar moest ze toevallig binnen, dan ging ze gewoon door haar hurken.
En mijn stelregel is gewoon echt: NOOOOOIT straffen voor onzindelijkheid, je creëert er alleen maar mee dat de hond uit je zicht gaat plassen (achter een bank).
Na een lekkere wandeling komen ze binnen, hangen de jassen op, hond gaat zo zitten plassen. En uit eigenlijk spontane reactie zegt mn zus: 'Nou! Verdorie Salto!! Ik heb net een hele wandeling met je gemaakt, wat is dit nou?!' En het was alsof er je het kwartje in die hond zijn kopje zag vallen 'Ohwww wacht! je wilt dat ik het niet binnen doe! Oke!'
Ze heeft nog wel eens een ongelukje maar verder is het over!
Ik stond met mn mond vol tanden, want ik beweer al maanden: 'nee niet straffen! dat werkt niet! volhouden! Bij sommige honden duurt het gewoon wat langer!'
Nog zou ik het niet aanraden hoor.. maar het geeft maar weer even aan dat ik heilig geloof(de) in mijn stelregel: 'straffen/boos worden werkt ALTIJD averechts' en dat 'altijd' dat klopt dus niet..

ze zijn ook heel verschillend
Mijn vorige schnauzer, die veel minder stabiel was, had een fenominaal oplossend vermogen, geen puzzel te moeilijk, kende 20 knuffels bij naam, en had een heerlijk gevoel voor humor, en hij kon zich onverzettelijk in iets "vastbijten" wat hij in zn peper en zout koppie had gezet.

Gorby is in leren heel slim(pakt echt binnen 3-5x een commando op en anticipeert heel makkelijk), weet heel snel hoe iets zit, dient te gaan, waar iets is, maar probleemoplossend vermogen of zoiets als puzzels heeft hij geen kaas gegeten, het zegt hem gewoon niks, zijn concentratie is veel korter, eigenlijk is hij minder "creatief", meer werkhond.

daaruit volgt dan ook dat beide honden totaal veschillend leren maar ook verschillend in het leven staan, de 1 is me niet liever dan de ander, maar met een kracht als Gorby leven is een kadootje in ons gevoel.

zo boeiend.......

Volgens mij is het zo; als je volledig 'fundamenteel' met kalmerende signalen 'traint', train je niet..
De echte hard core vind ook dat je geen commando's moet leren, alles moet vanuit de hond zelf gaan.
Alle hondensporten kunnen dan ook niet meer. Dus wat jij zegt 'trainen met kalmerende signalen' gaat eigenlijk niet.
Of zie ik het nu verkeerd?

@ Zonnetje!
Daarom volg ik deze topic al een paar dagen, daar ben ik ook erg nieuwsgierig naar!

De hondentaal is voor alle honden hetzelfde, er zit misschien soms een beetje verschil in dialect maar dat is alles.
Er zijn heel veel manieren om honden te leren wat wij graag van hun willen, koekjes, clickers, enz. maar daarmee leer je de hond 'kunstjes' te doen onder bepaalde omstandigheden, en dat de hond dit 'kunstje' ook werkelijk gaat doen is weer heel sterk afhankelijk van de omgeving, daarom doen honden op bekend terrein dit 'kunstje' wel maar op onbekend terrein is de gehoorzaamheid vaak ver zoek.
Honden doen de meeste dingen gewoon omdat ze geen conflict willen met hun baasje, maar als de prikkel te aantrekkelijk is voor de hond, dan heeft hij ineens bananen in de oren, en dat is logisch want de relatie bestaat eigenlijk alleen maar uit het voeren van lekkers nadat hij bepaald gedrag heeft getoond, en thats it.

Een hond als Gorby is een hond, die als je hem zijn gang laat gaan, de wereld om hem heen gewoon gaat besturen en bepalen, die honden zijn er genoeg alleen zien wij het vaak niet. Maar een relatie opbouwen met Gorby die gebasseert is op het voeren met koekjes bij goed gedrag, of hem bestraffen met slecht gedrag, zal je duur komen te staan, want Gorby is niet een hond die het conflict uit de weg gaat, hij durft gewoon te corrigeren en wie er voor hem staat zal hem een worst zijn. Met Gorby zul je een band op moeten bouwen waarin Gorby een diep respect heeft voor zijn baas en de baas voor Gorby, dat Gorby zijn baas ook in alles kan vertrouwen, dat Gorby zijn baas ook in alles laat bepalen, en omdat voor elkaar te krijgen moet je weten wat een hond van binnen voelt, wat er in zijn koppie om gaat, wat is de motivatie van Gorby, en dit kan heel anders zijn dan de buitenkant ons verteld, is de motivatie wel gelijk aan de lichaamstaal?zien wij de lichaamstaal wel zoals de hond het bedoeld? kan de motivatie trouwens wel anders zijn dan dat de hond aan de buitenkant laat zien?
Veel mensen en de meeste hondenscholen gaan uit van wat ze zien, dat is de lichaamstaal van de hond en daar hoort die motivatie bij, en hier moet je grote vraagtekens bij neer zetten. Wat je dus veel ziet is dat wanneer een baasje bepaalde handelingen doet bij een hond, dat het lichaam van een hond innerlijke conflicten laat zien, dus is het heel belangrijk om de innerlijke conflicten te onderscheiden van de standaard lichaamstaal van een hond, als je bijvoorbeeld het boekje van TR. door leest, staan de innerlijke conflictsignalen en de lichaamstaal door elkaar heen, er wordt hierin geen onderscheid gemaakt, maar het is wel heel belangrijk voor ons .

Natuurlijk kan je sporten beoefenen met je hond, maar dit is niet natuurlijk voor een hond om te doen dus zul je hem duidelijk moeten maken en leren wat de bedoeling is wat de hond moet doen.

Training geven met kalmerende signalen kan niet, training geven rekening houdend met kalmerende signalen kan wel en is juist goed, maar wat hier weer voor gevaar ligt is; moet je gelijk op elk kalmerend signaaltje gaan reageren, en dat vind ik niet, want een hond is niet dom, zodra je dit namelijk wel doet heeft de hond binnen no time door wat je doet, en gaat het ook gewoon gebruiken of misbruiken

Ik geloof ook niet dat je alleen maar met kalmerende signalen kunt leven, want zoals zonnetje zegt, dan mag je geen commando's meer geven.

Ik heb pas 1 cursus weekend gehad maar dit was me wel duidelijk.
Dit gaat mij toch wel een beetje te ver. Tuurlijk moet je je hond commando's leren, al is het maar om je hond te beschermen. Zoals wachten bij de stoep.

Ik gebruik ook vaak het commando Nee, hier op het forum word dit ook uitgelegd en aangeraden, ik gebruik het dus ook.
Nou tijdens dat weekend werd mij dit streng verboden, mocht geen nee meer zeggen, want nee kan je niet lief zeggen. Je word altijd bozer door nee te zeggen.
Ik vond het onzin, gebruik nee nu al 5 jaar, nooit problemen mee, juist probleem oplossend. Kaily begrijpt donders goed wat het is, en ik zeg het op een strenge maar wel neutrale toon.

Ook leerde zij een aandachts geluidje aan, iets wat altijd positief is en je daardoor altijd kan helpen de aandacht voor je hond te vragen. Nou dit had ik ook al, ik zeg Kijk eens! op een hoge toon. Dit mocht ook al niet meer, je mag het niet zeggen want in je stem klinkt je emotie door.
Alweer ik gebruik het al 5 jaar.. geen problemen mee, honden pikken het zo op want kijk eens, betekend Eten!

En wat ik ook te ver vind gaan is dat Reili letterlijk nooit op een hond afkomt. Moet ze er persee langs, dan loopt ze er achteruit naar toe. Ja letterlijk achteruit. Kaily zat eens in de deuropening en ik had hun niet gezien, tot ze achteruit naar binnen kwamen. Reili en haar man hessu. Dit gaat mij toch wat te ver.

Ik kan me erg goed in kalmernde signalen vinden, maar ik ben niet "hard core" zo gezegt. haha.

@Gerdine; Met alle respect voor de cursusleidster, maar dat zou mij dus ook te ver gaan. Alles waar té voor staat is gewoon niet zo handig, lijkt mij...

Grappig te lezen dat jij eigenlijk hetzelfde doet bij honden als ik. Tenminste, ik zei ook 'nee' als iets niet mocht, wat voldoende was om te stoppen bij een hond als Bijou, en als ik haar aandacht wilde zei ik 'kijk eens', werkte altijd.
Stel je nu voor dat je beide woorden nooit meer mag gebruiken, dan word het toch een zooitje?

Maar dat is mijn mening. Met je rug naar een hond toe lopen, dat lijkt me ook iets overdreven, tenzij het om een extreem geval gaat. Met een boogje naar een hond toe lopen is toch net zo goed, zou je denken.

Zo blijft het interessant om allerlei manieren te bestuderen, en daar je eigen manier van te maken.

Ik vind dit een leuk topic trouwens, heel leerzaam

Wat ik heb geleerd in een heel andere tak van sport; muziek is dit:

ik heb 20 jaar in een steen goede bigband gespeeld, onder de leiding van een dirigent van het allerhoogste nivo.
Als je op de repetities 90 % haalt van je doelen en op optredens 80% dan mag je heel erg trots zijn.

maw; als je o pcursus 100% gevraagd wordt, en er blijft 75% hangen, dan is het een mooie score.
Vandaar dat ze altijd lichtelijk overdrijven misschien?

ik weet niet wie anoniem is, maar die kent ons wel erg goed

een klein incident om toe te lichten hoe Gorby bestaat:

ik sta een poosje terug even met iemand te praten na een wandeling.
Gorby zit rustig naast me, ik stap weg (en dan zeggen wij niks trouwens) en verwacht dat hij me volgt, maar dat deed hij niet, hij blijft zitten, en reageert door zich uitgebreid te gaan zitten krabben.

dit is gedrag wat we herkennen van hem als hij ergens geen zin in heeft, hij bepaald dan het tempo en wij staan braaf stil, jeuk heeft tie niet, want in huis krabt hij nooit, heel typerend gedrag om zijn wil subtiel aan ons op te leggen.

dus ik stap in een reflex terug (ouderwetse reactie) tik hem tegen zn schouder en zeg : "he, snor, opschieten". en klats daar hoor ik naast mn hand zn kaken op elkaar slaan.

ik daagde hem uit, vroeg om een reactie en die kreeg ik dan dus ook, en die was niet mis te verstaan, is hij vals, oncontroleerbaar, abnormaal, nee hoor, dit is Gorby ten voeten uit, als hij raak had willen bijten had hij dat wel gedaan, het was zijn antwoord op mijn uitdaging.

dan stap ik gelijk terug naar de basis van de oefeningen die we gekregen hebben, ik neem Gorby mee en een stukje verder heb ik er daar een aantal van uitgevoerd in alle rust en dat was geen enkel probleem (daar zit veel aanraking bij trouwens, geen commando's het zijn handelingen), is het weer "over" ik zie ook meer en meer aan zijn gedrag en houding of ik zelf wel op het goede spoor zit, en langzaam wordt het zowel bij hem als bij ons een gewoonte.

maar hij is geweldig, heeft niks met vals te maken of gevaarlijk, hij bestaat gewoon zo
zo zou hij ook reageren op een hond die hem ongevraagd aan stoot, en hoe reageert zo'n hond, die stapt weg en gaat wat anders doen, die snapt het prima, voelt zich niet bedreigd of angstig, dat zijn ze nooit in gorby's buurt, tis gewoon zijn taal.

Ik zou ook zo niet reageren. Krabben kan overegens wel jeuk zijn, misschien een beesje die prikte.
Verder vind ik het apart dat hij zo snel hapt. Zeker een hond waar, ik tot nu toe, van geloofde dat hij enorme beheersing had.

tja jij kent je hond het beste, maar dit prikkeld mijn nieuwschierigheid alleen maar meer haha

Hahaha, dat ineens krabbelen ken ik, dat doet me denken aan een lab bij ons in de buurt. Ook als je hem een commando geeft begint hij de schudden, net alsof hij water uit zijn vacht schud! Hij staat duidelijk in 2 strijd, wel luisteren, niet luisteren!

Krabben kan btw ook een signaal zijn dat je hond het eng vind of spannend.
Dus ook een stresssignaal. Zeker als ze het gaan doen nadat hun iets gevraagd is.

Die lab doet het bijna bij elk commando, ook de commando's die hij gewoon makkelijk doet bv zit. Er wordt bij die lab nooit echt druk gezet op de commando's.