twee katten met nierfalen?

hallo allemaal,

een nieuwe koffiehoek, leuk
ik mocht geloof ik hier mijn vraag over mijn katten stellen...
ik heb een vreemde en rot situatie bij me thuis en ik hoop dat jullie me kunnen helpen. ik zal het proberen samen te vatten.

7 weken geleden heb ik een poesje (missy) moeten laten inslapen die helemaal aan haar eindje was en schrompelnieren bleek te hebben.
het vreemde is dat het vrijwel ineens moet zijn gebeurd. dus niet van te voren veel drinken of iets anders afwijkends gemerkt. een maand daarvoor had ze een snauw gekregen van mijn hond, ze gaf een schreeuw en schoot bij de hond vandaan en had veel bloed in de buurt van haar mond, ik een diensdoende arts gebeld maar die vond dat ik tot morgen moest wachten. de kat trok zich terug in de kast en wilde niet meer eten, wel drinken. ik de volgende dag naar mijn dierenarts, er was helaas een inval dierenarts. die heeft haar helemaal nagekeken en geen schrammetje gevonden, ze had ook heel goed in haar bek gekeken maar echt niets te zien. ze vermoede dat ze een flinke bloedneus moest hebben gehad en dat ze er met de schrik vanaf was gekomen. ze dacht dat ze koppijn had en dat moest ik zien als een soort spierpijn. ze kreeg een pijnstillende prik en daarvan zou ze weer moeten gaan eten en zou het goed komen.

missy ging inderdaad weer eten en alles leek goed te gaan. ik was in die tijd heel erg met mijn hond bezig die voor een levershunt operatie naar utrecht moest, met een hele grote kans dat ze de operatie niet zou halen. dus lette niet echt op mijn katten, ze gingen allemaal eten als ik het neerzette enz. er leek niets aan de hand. maar vier weken na de beet van de hond viel het mij op dat missy wel wat sukkelig was en dat ze erg mager was. ze was altijd al een iel katje met een hele dikke vacht. ik ging haar beter bekijken en zag dat ze wel gelijk naar het eten ging en begon te eten maar naar twee happen stoppte en wat raar deed met haar bek. ik blik gekocht wat ze normaal super vind, dus ze dook er op af maar begon er alleen maar heel zacht aan te likken en gaf pijnklachten aan. zag ik ook ineens dat ze uitgedroogd was. ik gelijk een dienstdoende arts in de avond gebeld dat ze een infuus nodig had en dat er iets echt niet goed was. die avond heeft ze een infuus gehad en antibiotica voor 2 weken ingespoten gekregen, meer konden ze niet doen omdat ze in zo'n slechte toestand was. volgende dag weer naar mijn eigen dierenarts, helaas was daar weer de zelfde inval dierenarts. ik zei tegen haar dat ze haar een maand geleden had nagekeken in de bek en nu zat er etter in kon op een of andere manier niet meer eten, vooral pijn bij slikken. en ze had weer een infuus nodig. ze begreep er niets van en spoot haar nog extra vitamine in en ik moest haar maar dwangvoederen. ik zei al dat dat niet lukte omdat ze op een of andere manier niet kon eten maar wel honger had. er zat een weekend tussen en maandag met spoed na een dramatisch weekend van haar proberen te dwangvoederen en haar vanalles aanbieden qua voer, naar mijn dierenarts. ze had zich ondergeplast in de kast en zakte door haar achterpoten. toen zag mijn eigen dierenarts haar en stelde vrijwel direct schrompelnieren vast en moest ik haar direct laten inslapen.
hij zei dan moet ze al een hele tijd veel gedronken hebben en dit al lang aan de gang zijn. maar het kon ook komen dat als ze een maand slecht at en dronk dat haar nieren verschrompeld waren.

ik schaamde me dood en voelde me verschrikkelijk schuldig en dacht dat het door mij kwam omdat er niets met haar aan de hand was voordat ze die beet had gehad. een paar dagen daarna begon mijn andere kat (mickey, haar zoon) ook ineens wat raar te doen. het is een hele gevoelige en wat bange kat, dus ik dacht dat het kon komen door de veranderingen omdat zijn moeder ineens weg was en 2 tuinen drastisch veranderd waren waar hij graag in zat, en de hond was ineens een paar dagen weg voor zijn operatie. dus heb hem wat extra aandacht gegeven
en het leek best wel weer goed tegaan....alleen deed hij ook zo raar met zijn bek en zat hard te slikken soms. ik zag niet iets van ontstoken tandvlees ofzo en hij bleef eten en actief genoeg.
op een gegeven moment dacht ik hij lijkt wel het zelfde als missy te hebben en hij was wat afgevallen, dus ben ik vorige week met hem naar de dierenarts gegaan en zei ik dat ik dacht dat hij het zelfde als missy had. na onderzoek en een bloedonderzoek blijkt dat hij ineens ook nierfalen heeft en al redelijke schrompelnieren. terwijl er een maand van te voren niets afwijkend te voelen was geweest bij een buikonderzoek!!! de dierenarts denkt dat hij en missy een erfelijke afwijking hebben waardoor er ineens een soort schrompelnieren optreed en acuut nierfalen. hij vond dat ik hem maar gelijk moest brengen voor in te laten slapen. ik zei dat ik het wel heel erg vreemd vond dat ze allebei vrijwel direct na elkaar nierfalen krijgen op zo'n jonge leeftijd, missy was 6 jaar en mickey is 5 jaar. ik vroeg of het geen gif kon zijn of een virus ofzo, volgens hem kon dat niet bij deze vorm.

ik heb mickey niet laten inslapen, daar vond ik hem nog veel te goed voor en gevraagd of hij toch de behandeling wou starten die hij van plan was als het kreatinine niveau niet zo hoog was. hij vond dat niet echt verantwoord maar als ik hem nog niet wou laten inslapen wilde hij dat wel doen. dan moest hij na een week niet verder achteruit gegaan zijn anders vond hij dat hij echt ingeslapen moest worden. ik ben nu een week verder en het gaat wat beter met mickey (ik durf het niet te zeggen maar af en toe is hij gewoon de oude) heb afgesproken om hem over een week weer te laten zien en als hij dan aangekomen is en verbeterd lijkt te zijn, wil hij wel verder kijken naar de waarden van bijvb kalium om evt tekorten aan te vullen (op mijn verzoek, want er is naast het bloedonderzoek niets gedaan)

nu kreeg sinds een paar dagen mijn andere kat(minnie)ook ineens problemen met haar bek ook pijn bij slikken.
ineens was ze ook nog kreupel...ik weer naar de dierenarts en ze had een rode keel, opgezette amandelen hij vermoed een rare bacterie die ook haar kreupelheid veroorzaakt. ze heeft pijnstillers en een peneciline kuur meegekregen. hij heeft ook haar bloed nagekeken voor de zekerheid op haar nierwaarden. die was gelukkig goed en er was niets afwijkends aan haar nieren te voelen. maar ze vertoond wel het zelfde gedrag als de andere twee en ik heb zoiets van straks gaat het ook in rap tempo richt nierfalen.

ze zijn trouwens allemaal wat niezerig.

een heel lang verhaal....dat samenvatten is geloof ik niet zo goed gelukt...sorry...
mijn vraag is, heeft iemand hier ervaring mee? zou dit nierfalen niet ergens mee te maken kunnen hebben? ik vind het te toevallig dat ze ineens een erfelijk iets hebben waardoor ze alle twee bijna tegelijk er aan sterven. wat zou dit kunnen zijn? een bacerie of iets besmettelijks?

ik hoop dat jullie een idee hebben.

groetjess eileen

mijn eerste vraag zou zijn of minnie ook verwant is aan de andere 2 katten??

zijn het raskatten of HTK katjes??

het klinkt namelijk als een erfelijk probleem waarvan mensen denken dat het alleen bij de raskatten voorkomt maar verschillende nierproblemen komen bij alle katten voor en dan bedoel ik PKD, HCM, CIN en zelfs HCM een hartprobleem is ook vaak de oorzaak van overlijden van katten (ras of rasloos)

als je zeker wil weten wat er met de nieren is zou ik aanraden om een echo te laten doen want alleen voelen vind ik niet een diagnose stellen. bloedtesten kan je de waardes mee bepalen maar wil je weten wat er echt aan de hand is zou ik vragen om een echo door iemand die gespecialiseerd is in nierecho's want ook niet iedere dierenarts kan de echo's goed uitlezen

sterkte en ik hoop dat je hier wat aan hebt.

ja ik dacht inderdaad ook al om een echo te laten maken en dan inderdaad bij iemand die daar verstand van heeft. de nierwaarden gaven een duidelijk nierfalen aan, hij voelde een onregelmatig oppervlakte en te kleine nieren. ik denk omdat het zo hard bij zijn moeder was gegaan dat hij niet meer verder wilde kijken.

het zijn europese kortharen (huis tuin en keuken katten)en minnie is inderdaad een zus van mickey.
en ik heb zeker wat aan je antwoord hoor, het geeft mij een bevestiging om die echo te willen.
ik had eerst zoiets dat hij wat moest opknappen ook ivm de stress.
bedankt

als minnie het zusje is zou ik haar ook laten testen/echo laten doen. want vanaf hier denk ik inderdaad aan een erfelijk probleem. en dan in de nieren.

ik zou niet wachten tot hij wat is opgeknapt want het kan in 1x weer giga achteruit gaan en als je de echo hebt gedaan kunnen ze gelijk zien wat het is en een goede behandeling opstarten voor ze.

veel sterkte en geef ze maar een flinke knuffel!!

http://www.dreamofnorway.com/Gezondheid.htm

hier kan je wat info vinden over een paar aandoeningen. het is mijn site en daar heb ik de meest voorkomende erfelijke ziektes bij (ras) katten uitgewerkt. misschien heb je er wat aan.

ik heb gekeken op je site,leuke en informatieve site heb je!

in feite heeft hij nu de behandeling die ze aan katten met nierfalen geven.
hij krijgt fortekor en renalzin en nierdieet.
ik zag op jouw site dat er ook een medicijn is om ureum af te voeren..ipaktinine.
daar ga ik nog achteraan.
volgens mij kun je het bloed na laten kijken op stoffen die hij te kort komt zoals die kalium en dat ze daar zo vermoeit door worden. dus ook dat wil ik laten doen.denk dat het dan een vorm van cin is want de nieren zijn kleiner, bij pkd worden de nieren groter zoals ik nu begrijp.

minnie's nieren voelen normaal aan en het bloedonderzoek naar de leverwaarden, zoals de creatinine en ureum waren normaal. maar als dit blijkbaar zo rare agressieve vorm is misschien straks niet meer.
ik blijf nog steeds denken dat dit door iets getriggerd is omdat het zo samen valt allemaal. misschien wel door de rare bacterie of wat het ook is wat minnie nu ook heeft? ik heb ook nog nooit gehoord van een dier met keelproblemen die daarvan kreupel gaat lopen.

ik ga wel even wat info opvragen over een echo van de nieren.

thanks voor de info en het meedenken, en die knuffels zijn gegeven hoor ze weten niet wat hun overkomt met alle extra aandacht en het lekkers wat ze krijgen.

groetjess eileen

Hoi Eileen,

Wat ben ik blij dat je dit van je af kunt praten. En dat je nog nuttige suggesties krijgt ook.

Van wat je beschrijft heb ik niet zo'n vertrouwen in je dierenarts. Ze zijn niet allemaal even goed hè? Er komen nu ook steeds meer specialisten in de dierenzorg, ik zou daar zeker ook eens naar kijken.

Nu heb ik er niet speciaal veel verstand van, maar als je brokjes voert, zou ik geneigd zijn om over te stappen naar zacht voer. Ik zou anders bang zijn dat mijn katten niet genoeg dronken.

Groetjes,

Linda.

zacht voer zou je wel ernaast kunnen geven maar dan het liefst hills a/d (of een ander merk) hier zitten namelijk meer voedingsstoffen in dan gewoon zacht voer. en de voedingsstoffen zijn nu heel belangrijk.

en voeding wat de nieren ontziet.

ik hoop dat je DA goed advies geeft en vraag anders bij een andere dierenarts om een second opinion. dat mag en is in sommige gevallen zelfs aan te raden omdat sommige dierenartsen niet helemaal op de hoogte zijn van de nieuwste ontwikkelingen.

heel veel succes met de poezels en als je vragen heb dan horen we het weer, en natuurlijk willen we op de hoogte gehouden worden!!

ik vind het ook prettig om dit te delen en ik krijg goede tips
ik geef idd blik nierdieet voer en kan daar prima pilletjes in verstoppen en kan het aanlengen met water. in dat voer zitten andere eiwitten en minder fosfor en dat soort dingen. probleem is wel dat hij steeds ander eten wil, heb diverse smaken van royal canin en trovet gehad, ga morgen hills kd halen.
vraag me af of er nog meer merken met nierdieet blikvoer zijn. moet nu regelmatig ander blik (gewoon soort, met zo min mogelijk eiwitten)geven met renalzin erop, die haalt de fosfor uit het voer in de darmen. daarom vind ik dat middel dat het ureum opneemt een super uitkomst. waar kan ik ipaktinine kopen tamara?
er zijn gelukkig nog geen uitdrogings verschijnselen.

ik ga morgen eens informeren bij een praktijk in de buurt die specialistische echo's kan maken, of ze ook veel verstand van de nieren hebben enz.

op zich heb ik best vertrouwen in mijn dierenarts, alleen om je niet ongerust te maken zegt hij vaak niet veel of alleen positieve dingen. en hij kan wel eens erg koppig zijn. soms blijkt dat hij dan ook gelijk heeft maar heeft hij dan niet verteld waarom hij bij zijn standpunt bleef. het is iemand die ook altijd wel de nieuwste onderzoeken nog probeerd bij een dier voordat hij hem opgeeft. daarom baart me dit ook best zorgen dat hij zo weinig vertrouwen in herstel heeft bij mickey. verder is hij heel lief en zacht voor mijn dieren. maar zat ook al aan iemand te denken die meer gespecialiceerd is op het gebied van de nieren.

groetjess en thanks, eileen

even een update over mickey.

hij is stabiel gebleven, er is verder bloedonderzoek gedaan en de natrium en kalium waren helemaal normaal en het ureum en kreatinine waren een klein beetje gezakt. heb gebeld voor die echo, maar daar wilden ze eerst spoelen. heb met nog een andere arts gesproken en een kennis die dierenartsassistente is, het blijkt gewoon dat mickey enorm hoge waarden heeft. normaal zijn ze ziek zwak en misselijk en komen ze binnen met een waarde van 235, mickey's waarde was meteen 568. de ene kat blijkt beter tegen hoge waarden te kunnen als de andere. de mijne kan er blijkbaar goed tegen, hij is er niet zo ziek van. ik heb nog aan mijn dierenarts gevraagd of het nut heeft om te spoelen maar hij zegt dat met die hoge waarden het spoelen maar voor een paar dagen werkt en dat je dat meer doet als ze heel misselijk enz zijn. zoiets zei die andere dierenarts ook al. voor dat spoelen moeten ze ook nog een keer 3 dagen opgenomen worden, en als de waarden dan onvoldoende zouden zakken adviseerde een andere arts ook inslapen. maar zolang mickey het goed doet en niet gaat lijden laat ik hem niet inslapen. hij loopt nog lekker buiten en oogt niet ziek, dus voor zolang het kan hou ik hem lekker bij me

groetjess eileen