Voed jij je hond eens op (???)

Bah, ik ben zo boos, moet het even kwijt hoor. Sorry voor het lange verhaal, maar dit zit me echt even dwars.
Ik ging Bobby uitlaten, stap de deur uit, staan er een paar honden pal voor mijn hekje. Bobby blaft even, begint een van die vrouwen toch een potje tegen Bobby te schreeuwen, van rothond, houd toch eens een keer je bek. Ja, toen ging Bobby helemaal blaffen natuurlijk. Daar vraagt ze dan toch echt zelf om, door zo pal voor mijn huis recht tegen mijn hond te gaan schreeuwen. Niet dat ik het goed vind dat Bobby zo blaft, maar inmiddels was ik de tuin uitgelopen en liep met ferme stap op die vrouw toe en Bobby was meteen stil. Maar dat had mevrouw niet eens in de gaten. Nee, mijn hond blafte altijd, ik moest die hond eens een keer opvoeden, daar deed ik duidelijk niets aan, ze moest gewoon eens opgevoed worden. Terwijl ik juist altijd zo bezig met met Bobby's opvoeding!

Naast en boven mij wonen ook mensen met honden, maar die blaffen wel echt op alles. Volgens die vrouw was dat dus helemaal niet waar, had ze die honden nog nooit gehoord, alleen Bobby. Ja hoor. Nu heeft de buurvrouw naast me een malthezer die niet zo heel hard blaft, dus misschien dat dat niet als blaffen telt ofzo. Omdat het niet zo heel hard is heb ik er zelf ook niet zoveel last van hoor, maar zodra die buurhond in de tuin is, blaft ie aan een stuk, door op alles. Ook als ik langs kom, terwijl hij allang al aan mij gewend moet zijn. Dat gaat dan net zo lang door, tot de burvrouw zelf er ook helemaal kriegel van wordt en hem binnen zet. Sorry hoor, maar dat vind ik geen opvoeden.

Bobby heb ik juist geleerd dat het niet nodig is om op heel veel dingen te blaffen. Met name door zelf rustig te blijven, afleiden met een speeltje, wat lekkers, oefeningen, op ja, hoe zeg ik dat, beetje kalme, opgeruimde toon tegen haar praten zo van 'niets aan de hand Bob' en een vast commando om stil te zijn. Nu is dat commando hier simpelweg 'ssst', met als extra handgebaar mijn vinger tegen de mond leggen. Dan kan ik me ook wel weer voorstellen dat andere mensen mij dat commando niet horen geven, of het helemaal niet als commando herkennen, maar reken maar dat Bobby het prima hoort.
Bijvoorbeeld, aanvankelijk blafte ze steeds als ze in de tuin was en de bovenbuurman stond op het blakon. Logisch natuurlijk, staat er ineens een vreemde vent boven je. Maar dat wil niet zeggen dat ik het goedkeur. Dus, ik zelf gewoon heel rustig gebleven, met een houding alsof het normaalste zaak van de wereld is dat er mensen boven de tuin hangen (wat het natuurlijk ook is als je in een benedenhuis van een flat woont), praatje met de buurman gemaakt, beetje geruststellend tegen Bobby gesproken en nu bekijkt ze de buren niet eens meer, als zouden ze de horlepiep staan te dansen op dat balkon. Nou ja, misschien met zoiets raars als die horlepiep dat ze wel zou reageren, maar normaal gesproken reageert ze niet meer op mensen op balkons.

Die bovenburen hebben dus ook een hond. Die blaft ook elke keer als ik de tuin in of uit loop. Dat klinkt er ergens uit huis een schreeuw en wordt er een rammelend ding gegooid en is het even stil, maar de volgende keer blaft hij net zo hard weer. Hij leert met deze methode dus alleen van schrik even stil te zijn, maar helemaal niet dat alledaagse situaties zoals voorbij lopende honden en mensen bij het normale leven horen en niet de moeite zijn om op te blaffen. Dat laatste is dus waar ik met Bobby aan werk. Nog steeds, want hoewel ze op zeker 90% van wat er voorbij komt niet reageert, blijven er toch altijd moeilijke zaken zoals postbodes en sommige honden, maar daar blijf ik aan werken en dat het gaat juist zo goed.
Vanmiddag moest ik even wat halen in een winkel om de hoek die gelukkig open was. Bobby was in de tuin, met het kattenraampje open zodat ze zelf naar binnen kon. Juist omdat het inmiddels zo goed gaat en omdat ik toch zo weer terug was, durfde ik het aan om haar even in de tuin te laten. Ik was inderdaad zo weer terug, maar terwijl ik aan kwam rijden, zag ik een hele groep kinderen langs mijn tuin rennen. Ik schrok al een beetje, want juist van rennende, schreeuwende kinderen kan Bobby wel eens opgewonden raken. Als ik erbij ben gaat het inmiddels goed, maar nu, helemaal alleen in de tuin, zou ze dan ook rustig blijven, of was dat teveel gevraagd, had ik nu weer alles verpest door haar alleen te laten? Maar nee, niks hoor, ik had me voor niets zorgen gemaakt. Bobby liet nog geen kikje horen! Terwijl die kinderen luid roepend bij de zijkant van de tuin bleven staan. Mijn geweldige hondje! Van nature blaft ze best wel, maar in de ruim anderhalf jaar dat ze is heeft ze gigantisch veel geleerd en ik was dus supertrots op haar. Ze reageert nu op de meeste dingen niet meer, al is het niet perfect natuurlijk en gebeurt het nog steeds wel dat ze begint te mopperen, voorbode voor blaffen en dan moet ik dus meteen ingrijpen met afleiden en ssst en zo.

En komt zo'n mens even schreeuwen dat ik haar eens een keer op moet voeden! Nee, ik loop inderdaad niet te schreeuwen en te slaan en met rammelaars te gooien, maar dat noem ik ook geen opvoeden. Wat ik doe, althans probeer dat tenminste, is de basis aan pakken en Bobby tot een zekere, stabiele hond op voeden die niets alarmerends ziet in allerlei verkeer langs het huis. Maar dat wordt dan kennelijk raar gevonden, nee je moet je hond toeschreeuwen en alleen maar binnenshuis houden.
Vervolgens liep die vrouw met een overigens erg schattig pupje weg, nog steeds omkijkend en roepend. Het pupje dat aan alle kanten aan de riem aan het trekken was werd gewoon meegesleurd. Ik heb daarop aangeboden haar te helpen met de opvoeding omdat ze daar kennelijk geen kaas van gegeten had, maar daar kreeg ik geeneens antwoord op. Vreemd he?

VERPLAATST naar de juiste rubriek

Dat soort mensen lekker laten praten jij weet wel beter toch?
Ze komen er vanzelf achter

Bedankt voor je reactie, Kimmy. Eigenlijk heb je gelijk en moet je het gewoon naast je neer leggen. Zo iemand is dat verder niet waard.

Tja krijg hem hier ook vaak genoeg (puber ) en ik weet hoe hard ik zelf werk.
Kost mij ook nog steeds moeite om diep adem te halen en door te lopen.

Ja en het stomme is, net als dat soort mensen erbij zijn gaat het even helemaal mis. En als je hond juist net perfect luistert, rustig uit zichzelf wacht voor het oversteken bijvoorbeeld, dan zie je ze niet.

inderdaad je snapt hem