Wat voor problemen hebben julie gehad met het uitzoeken van een asiel hond?

goed om jullie ervaringen te lezen

Wij hadden hiervoor ook een hond uit het asiel.
Het was een lieve hond,maar bij de asiel zeiden ze niet alles qua gezondheid van onze vorige hond.
Wij hadden hem 7 jaar gehad,met een dokters rekening van zo'n €3500.
Niet dat wij het erg vonden om te betalen,want de hond kan er ook niks aan doen.
Als de asiel eerlijk was geweest dan hadden wij er nog over nadenken.
maar tenslotte hadden wij geen spijt om hem te nemen.
Dus kijk ook uit welke asiel je een hond of een kat neemt.

Wij hadden een asielhond genaamd Floris. Deze hond kon alleen niet goed opschieten met jonge kinderen, wat ik toen was en mijn zusje ook. Een alleen staande vrouw had heel veel tijd voor hem dus hebben we hem aan haar gegeven zodat hij een beter leven kreeg

ojee, hoop dat dit topic geen nadelige gevolgen heeft voor de 2 lang zittertjes in het asiel in zandvoort ..daarbij word wel vermeld dat het hondjes met gedrags problemen zijn,en word er ook voor 3maanden iemand gezocht die ze wil en kan begeleiden zodat het asiel precies weet waar ze op moeten letten bij het plaatsen bij een nieuwe baas..

Toen wij op zoek gingen naar een hond, keken we eerst bij een asiel.
Ik ging samen met mijn moeder en broer kijken. Mijn vader was aan het werk.
We vonden de hond helemaal leuk dus we namen hem mee op proef. Ze zeiden dat het echt een goede hond voor ons zou zijn.
Bleek dus dat die hond helemaal niet van mannen hield.. Alleen maar blaffen enzo. Dus toen mijn vader thuiskwam werd hij bijna aangevallen door die hond.. Arm beest.. Wat zal die meegemaakt hebben dan..

Maarja.. vond het toch wel een beetje dom dat de mensen van het asiel daar niks over gezegd hadden....

Daarna nog voor een husky gaan kijken maar die werd net voor ons weer opgehaald door de oude eigenaar.

Wij hebben nu onze eerste hond in huis. Zijn rugzak is zo goed als leeg (hebben we ook bewust voor gekozen omwille van geen ervaring met honden). Het is een zalige goedzak.
Geen probleemgedrag (hij kon wel geen bevel en was niets gewoon van wandelen, spelen etc...) behalve dat hij heel erg vaak blaft. Ik weet dat hij me echt iets wil vertellen met zijn geblaf maar ik begrijp hem niet Binnenkort even een trainer bijhalen voor de vertaling

Het heeft me een jaar vrijwilligerswerk in het asiel gekost (deed ik met plezier hoor), heel wat diesel om overal heen te rijden. En toen was hij er: de match met Luca.
Omdat hij zo goed voldeed aan onze 'wensen' krijgt hij nu zijn gezin waar hij van 'droomde'!

We spelen dus in de buurt levend uithangbord voor asielhonden!
Wat al heel veel verraste blikken heeft opgeleverd: 'mevrouw zo'n brave hond, daar heeft u toch jaren voor gwerkt' 'neen hoor, 2 weken bij ons, hij komt uit het asiel'
(al hebben we nog heel wat hondenschool nodig hoor)

Wij hebben heel vaak laatste kans beleid honden gehad, vroeger al dus ik ben wel wat gewend. Dit waren vaak honden die niet te plaatsten waren en dan niet omdat ze zo veel angst hadden en weg renden, maar het waren honden die je rustig naar je keel zouden vliegen. Ik ben er mee opgegroeid en heb later zelf ook voor dat soort honden gekozen. Toen ik ruim 18 jaar was ben ik het leger in gegaan en heb daar met de top honden gewerkt, niets te vergelijken met de opleidingen hier in Nederland.

Ook daar kreeg ik altijd de honden die niet het makkelijkst waren, maar zag alles als een uitdaging en die uitdaging ging ik ook altijd aan. Helaas moest ik na 9 jaar stoppen vanwegen een ernstig ongeluk, dus ben ik met mijn eigen hond teruggekomen naar Nederland. Na de dood van mijn Dober wilde ik eerst geen andere honden meer, nooit meer die pijn willen voelen, nooit meer die keuze hoeven te maken.

Via via kreeg ik te horen over Shai en dat had me wel erg nieuwsgierig gemaakt, dus heb meteen contact opgenomen met het asiel. Uiteindelijk kreeg ik een uitnodiging, maar, ik zou maanden lang een paar keer per week langs moeten komen om de hond aan mij te laten wennen. Tot hun grote verbazing kwam er geen agressie, maar zat ik binnen 5 min met de hond op de grond te spelen en heb toen meteen gezegd dt ze daar zo snel mogelijk weg moest. Ik heb ook geen proefperiode gehad, dat doen ze niet meer volgens mij.

Via via kreeg ik te horen dat Shai zwaar mishandeld was, geslagen en zo hard geschopt dat ze gebroken ribben heeft opgelopen. Daarna is ze in een kleine bench gestopt en overgoten met benzine, totdat een buurman argwaan kreeg en de deur heeft ingeschopt.

Toen ik haar in huis had merken ik dat ze nou niet echt bepaald een huis tuin en keukenhondje was, ze kende commando's die ze niet hoorden te kennen en haar hele houding was ook in eerste instantie geen angst. Later ontdekten wij dat ze de commando's in het Hebreeuws beter kenden dan de commando's in het Nederlands. Wat ze in de trainingen liet zien was ook niet echt wat hier in Nederland wordt getraind, maar ik herkende duidelijk dingen uit Israel.

Ik heb nog contact met het asiel waar ik haar vandaan heb en we denken (samen met een gd), dat ze zwaar is afgericht, maar dat er ergens iets fout is gegaan. Werksituaties kent ze wel, maar de gewone maatschappij kent ze duidelijk niet goed. Het is niet een hondje die voor alles wegkruipt, maar eerder een hond die geleerd heeft om meteen de aanval in te gaan (in combi met angst). Het asiel, de gd een controleur van de dierenbescherming en ik hebben ook besloten, dat als het bij mij niet mocht gaan, dan laten we haar inslapen, dat is wel zo eerlijk. Ik heb haar sinds 14-02-2011, we trainen 3 keer per week en we zijn nog steeds heel erg blij met haar!

We hebben verschillende honden uit het asiel gehad. Bij geen van allen klopte de beschrijving van de vorige eigenaar. Degene die met kinderen overweg kon hapte de eerste dag al naar mijn jongste dochter. Hadden we overigens al snel onder controle. De ander was extreem bang voor alles, heeft jaren gekost om haar vertrouwen in de mens te herstellen. Ook hadden we er een die niet alleen kon blijven, niet zindelijk was etc., hier waren helemaal op ingesteld en we hebben er geheel niets van terug gezien. Was gewoon zindelijk had geen verlating angst.Allen waren pracht honden uiteindelijk en ik zou ze weer allen opnemen in mijn gezin.

Ik heb 2 asielhondjes in huis waarvan 1 nog maar bijna 2 weken.
Problemen met uitzoeken heb ik niet gehad.

Boomer was pas 3 maanden oud toen ik hem tegen kwam in het asiel. Aangezien puppies altijd lief en cute zijn was ik al snel verliefd op hem. Boomer is gevonden en dus niks van zijn achtergrond bekend. Hij heeft wat kleine opstart probleempjes gehad. Hij was bang voor mensen die met krukken of met een stok liepen. Die ontweek hij of viel de krukken of stok aan. Gelukkig doet hij dit niet meer. En omdat het een puppie was natuurlijk het zindelijkheid probleem. Hij wou buiten niks doen en als we terug kwamen deed hij het op het balkon.
Verder eigenlijk geen problemen gehad met Boomer.

Amber hebben we bijna 2 weken in huis en ook bij het uitzoeken geen problemen gehad. Al bij de eerste keer haar gezien te hebben was ik al verliefd. Ook van Amber weten we geen achtergrond omdat ook zij is gevonden.
Amber is op 6 jaar geschat. De problemen die we tegenkomen is dat ze totaal geen commando's kent. Helemaal niks.
Dus daar zijn we nu rustig mee bezig. Verder was eten een probleem. Bakje neerzetten en binnen een minuut leeg schrokken. Waarschijnlijk heeft ze moeten vechten om haar eten of dat ze niet voldoende tijd kreeg om te eten. Gelukkig doet madam dat nu niet meer en eet rustig en schrokt niet meer.Verder heeft ze geen liefde en aandacht gehad dus dat is even kijken wanneer madam het wel of niet wil aangehaald te worden.
Blaffen naar mensen en dieren tijdens het lopen wordt ook al minder.

Ik heb denk ik geluk gehad met deze 2 ondeugden dat ze eigenlijk niet echt problemen hebben zoals je hoort en leest.

Wij wilden toendertijd eigenlijk alleen even kijken bij het asiel hier in de buurt, omdat we er nog nooit waren geweest. Wel wilden we al een hele tijd een hond. Toen we daar binnenkwamen en rond liepen bij de honden viel ons oog meteen op Kyra, die konden we daar echt niet laten haha. Dus eigenlijk hebben we haar totaal onvoorbereid mee genomen, op de terugweg snel langs de dierenwinkel en een hoop spullen ingeslagen want die hadden we natuurlijk ook nog niet.

Kyra was als "zwervertje" gevonden en is daarna 2 x bij andere bazen geweest en ook weer steeds terug naar het asiel teruggebracht. Kunnen we ons nu echt niet voorstellen.....
Ze zou niet met kinderen kunnen, niet alleen kunnen zijn, wantrouwig naar vreemden, niet met andere honden kunnen.
Hier gaat ze geweldig met kinderen om, heel voorzichtig bij de wat kleinere en daarna speelt ze erop los met de buurkinderen. De baby van mijn schoonzus komt geregeld langs en kan hier gewoon op haar plaid op de grond liggen en rondkruipen, helemaal niks aan de hand.
Ze is altijd enthousiast na vreemden toe en rent er het liefst heen om een lekkere aai te krijgen. Ook gaat ze het liefst bij iedereen die op visite komt op schoot zitten.
Ze is inderdaad niet altijd goed met andere honden, aan de lijn valt ze nog wel eens uit, vooral na de grotere honden, maar met de honden die ze kent kan ze erg goed. En het alleen kunnen zijn gaat ook allemaal prima.

Iedereen die wij kennen en Kyra kennen vinden haar helemaal geweldig en als wij haar ooit weg willen doen (natuurlijk niet!!) mag ze overal wel komen wonen, haha zo vaak gehoord nu!

Ik ga morgen informeren naar een hond die in het asiel zit, hoop maar dat er een klik is, en vooral ook voor onze eigen hond die we al hebben