Boek Cesar s aanpak wie kent dit boek?

petra, deze manier werkt bij mij. heeftie altijd al gedaan, en ik ben er tevreden over.
Ik werk zeker niet met fysieke correcties, daar ben ik tegen, maar de roedelmethode werkt perfect voor mij dus ik gebruik ze.

iedereen werkt op zijn manier, iedereen zou respect moeten hebben voor elkaar, zolang de hond er goed mee doet.

mijn hond loopt in drukkere gebieden altijd naast of achter ons, hij heeft maar te volgen
moet ook wel, want als hij voorop mag ontwikkelt hij vrijwel direct nogal ongewenst initiataieven, tenzij hier nog wat gegadigden zijn om wat tijd in het ziekenhuis door te brengen, hebben wij het idee, dat die initiatieven niet echt wenselijk zijn.

wij hebben met Gorby verschillende testen afgelegd en weten inmiddels heel goed hoe hij in elkaar zit, leidinggeven, orde scheppen (maar dan in zijn ogen) zit in zijn bloed en karakter en is ook getriggerd

daarbij: honden die in drukkere gebieden rustig naast of iets (en dat hoeft geen meters te zijn) achter hun baas rustig lopen (wat is daar in vredesnaam zielig aan) stellen medemensen op hun gemak en bovendien, mocht je hond bv willen uitvallen, schrikken, nerveus worden, is hij vlak bij je, en zal dus ook dat gedrag niet zo gauw tonen.

Ik ben helemaal geen CM fan, maar ik kan me wel vinden in een deel van zijn filosofie

maar wat bij mij altijd voorop staat: geweld lokt geweld uit, creeert een onveilige en onstabiele omgeving, dus nee, zijn methode's wijs ik in die richting totaal af, bovendien zijn korte termijn werk....... ik geloof er niet in, als er patronen zijn, duurt het best lang om die echt zo om te buigen zodat er andere (wenselijker) patronen zijn.

wat ik op HP lees is soms zo totaal het omgekeerde, soms zo vermenselijke van honden, en dan vooral hun emotie's (zielig he, als de hond rustig zijn baas volgt, hij mag toch met zijn staart in zn oren best voorop, dat hij op dat moment totaal niet meer enige binding heeft met zn baas -wnat die volgt hem- ................)

ik ga voor een flink deel met Moira mee

ook onze hond is net meegeweest op vakantie naar duitsland, steden in, terasjes op, en dan wel met ruim 40kg hond bij ons he, die in duitsland gerespecteerd wordt om zijn werkkwaliteiten, maar geen moppertje, niks van de hond en niks van de mensen om ons heen, vriendelijke knikjes waren ons deel, soms met een glimlach naar de rustige Gorby.

tis op HP zo zwart wit vaak, en das heel erg jammer
want mensen, noch honden zijn zwart wit en dus past niets naadloos bij alles en iedereen

maar geweld, kettingen, schopjes, geprik.......... nee, dat pertinent niet
respect van de hond kweek je door hem te behandelen als hond en hem geen verantwoording te geven die hij niet dragen kan (en dan dus de fout in gaat en dan weer zo'n gestreste baas oplevert) en hem veiligheid te bieden, rust en natuurlijk een enorme berg liefde, maar wel op een manier die de hond begrijpt vanuit zijn hond zijn.

om te verduidelijken: ook wij volgen de roedelmethode, dat doen we consequent, en wat hebben we onze machtige hond tot rust zien komen, en wat is zijn leven juist rijker geworden, door nu volop los te kunnen lopen, rennen en vliegen met andere honden, iets wat de 1e jaren van zijn leven als ondenkbaar werd beschouwd, sterker nog, het zou levensgevaarlijk zijn........

@Gorby,
Wat jij schrijft over het naast lopen is in mijn ervaring heel erg hondafhankelijk. Lily is een stabiele hond en kan het aan om daar te lopen waar zij wil (rondom mij) zonder dat zij hiermee ongewenst gedrag ontwikkelt. Jip is een onzeker manneke die als hij te weinig 'binding' voelt teveel zelf gaat meesteren. Voor hem en mij werkt het prettiger als hij naast me loopt, hoewel hij tegenwoordig steeds meer aankan als hij maar aangelijnd is. Hij is ook zo weer bij me te halen, uit zijn hyperalerte staat van dat moment. Voor mij heeft dit niets te maken met dominante roedelleider zijn, maar meer met oog hebben voor wat welke specifieke hond nodig heeft om prettig te functioneren. Ik vind het voor Jip ook allesbahalve zielig. Hem laten 'zwemmen' is voor hem veel onaangenamer. Het is heel belangrijk dat je kijkt naar wat jouw specifieke hond nodig heeft om prettig te functioneren, maar daar heb ik dan weer geen roedelmethode of CM voor nodig

weet je wat het is Petra, er wordt hier zo snel een etiketje aan iets gehangen

jij schat als "roedelleider" (zoals ik het dus zie) in wat voor jouw honden goed is, waarmee jij ze kan laten toekomen wat ze nodig hebben, de 1 juist vertrouwen geven voorop te mogen gaan, de ander juist leidinggeven door hem in je buurt te houden, jij zorgt voor hen vanuit die positie waaruit jij het kan overzien, ik vind dat leiderschap, een goede leider is ook liefdevol, biedt veiligheid, bescherming, rust en voedsel, een leider is GEEN TIRAN (iets wat er op HP gauw van gemaakt wordt)


waarom zou je niet van roedelleider mogen spreken?
(dat dominant hoeft er helemaal niet bij, want dat zit in het woord op gesloten)

klinkt "verantwoordelijke" beter?
is toch gewoon een camouflage woord?

Het trouwens vragen van dingen aan de hond, die de hond niet aan kan is een heel belangrijke reden voor verkeerd gedrag en dat wordt ontzettend vaak vergeten, dan gaat de hond in de fout en worden er hele ingewikkelde dingen bedacht om andere factoren de schuld te geven, terwijl de fout in het begin is gemaakt: er is iets van de hond verlangd wat hij niet kon opbrengen, maar goed, dat is mijn visie.

mijn hond is trouwens niet onzeker, zijn motivatie's liggen totaal anders
maar dat doet er nu niet toe, want daar gaat het hier niet over

en iets niet nodig hebben........ klinkt zo arrogant
ik loop ook al heel wat jaren mee, maar iedere hond zet je voor nieuwe "problemen", omdat ze zo verschillend kunnen zijn, ik sta dan open voor hulp, die hebben we actief gezocht, Gorby was in feite levensgevaarlijk, en gevonden in de roedelmethode, die hebben ons veel aangedragen,ook met praktijklessen en testen, waarin heel veel duidelijk gewordne is, gewoon omdat je ziet wat er gebeurd, daar hebben wij onze lessen uit getrokken, sterker nog: ik heb er heel veel van geleerd en doe dat nog elke dag, maar dat wil niet zeggen dat ik iets klakkeloos aanneem, of stomweg zal projecteren op iedere andere hond.

maar het respect op HP voor "andersdenkenden" is weleens zoek
CM is fout, punt uit, geen nuace mogelijk, en dat is jammer.
(hoewel ik dus ook de kriebels al krijg als ik hem hoor of zie)

In mijn ogen/oren hebben het woord ''roedelleider'' en ''dominantie'' een hele negatieve lading, terwijl dit niet zo hoeft te zijn, in de prakijk.
Als iemand heel overtuigd roept; Ik ben de roedelleider! Ik ben altijd dominanter!
Dan krijg ik de rillingen over mn rug. Ik noem het liever begeleider, of baasje, whatever..
Dominant noem ik zelfverzekerd.

een echte dominante hond is zeer zelfverzekerd en maakt zelden of nooit ruzie
een dominant aangelegde en dus ook zelfverzekerde hond is moeilijk omdat hij vrijwel nooit een conflict aangaat, dat is het lastig commnuniceren, en dat weet je pas als je zo'n hond in handen krijgt.

heel wat vechtende, snel uitvallende honden worden dominant genoemd, wat dus in mijn visie onzin is, die honden zijn juist onzeker en vragen continu bevestiging van hun status, en dan ligt er een flinke taak voor de baas (of hoe je die ook wil noemen) om veiligheid en rust te bieden.

en het maakt mij persoonlijk niets uit of iemand mij roedelleider noemt, of baasje of vrouwtje of wat dan ook, als Gorby maar begrijpt dat ik altijd het laatste woord heb, en de ervaring heeft geleerd dat als hij dat begrijpt hij ongekende vrijheid terug krijgt, klinkt tegenstrijdig, maar dat is het beslist niet

@Gorby

Het woord roedel(bege)leider heb ik zelf niet zo heel veel problemen mee, leidt de roedel (in goede banen). Voor mij is dat niet synoniem aan dominantie en onderdrukking. Helaas wordt dit er wel vaak van gemaakt en dat is waar voor mij het 'gevaar' in schuilt.

Jij schrijft een leider is geen TIRAN, dat is wat er op HP van wordt gemaakt.

Ik zie het anders...omdat vele mensen (met dank aan de dominantietheorie) van de roedelleider een TIRAN hebben gemaakt is het woord roedelleider nogal besmeurd geraakt. Goed Leiderschap is geduldig, stabiel, zorgzaam, vertrouwensvol, respectvol, biedt veiligheid en heeft niets te maken met dominatieregeltjes over overheersing en onderdrukking.

Even over zielig volgen...dit is "zielig volgen", maar perfect binnen een cursus.
http://www.hondenpage.com/foto/foto/165957.jpg

Niet iedere hond is hetzelfde, ook al is zijn ras dat wel. Je moet altijd de baken zijn voor je hond, waar hij/zij op terug kan vallen. voor mij zijn "vertrouwen" "liefde" en "samenspel" de belangrijkste opvoedings methoden. Daaruit onstaat respect voor elkaar. Dat is niet afdwingen maar dat ontstaat.

"zielig volgen".

tegelijk hanna! ja ik kan inderdaad beamen dat lady door de dominatie onderdukkings opvoedmethode is opgevoed. zij is inderdaad onzeker onderdanig. zodra ze iets niet begrijpt wordt lady dwangmatig onderdanig. hanna, je bent al heel ver om dr weer hond te laten zijn, helaas mag jij lady leren dat een roedelleider inderdaad respect heeft voor zn honden. en niet zoals cm een lady hondje creeert.

waarom is deze hond zielig ??
omdat haar staart ontspannen is en haar oren naar achter gedraaid?
zo'n foto zegt me niks, en al helemaal niet dat die hond zielig is.

weet je wat ik zielig vind? die honden die opgefokt tegen de knie van hun baas zitten geplakt, blaffend over het veld gaan, op het hysterische af.

een hond die 2 meter voor zijn baas loopt te bleren naar alles en iedereen, liefst aan een haspel, een hond die niet begeleid wordt, maar het zelf maar uit moet zoeken en daardoor uiteindelijk de correctie krijgt (bv het binnenhalen van het haspel bij de oversteek)

respect ontstaat zeker, door de hond het leiderschap aan te bieden zoals Petra het zo prachtig omschrijft (werkelijk)

je weet niets van die 1e hond, misschien loopt ze 2 meter verder wel met haar staart in haar oren, of is ze niet in orde maar mag ze wel lekker mee sjokken

wie zegt dat het een losloopgebied is, wij doen bv lange wandelingen van uren, iedere hond die we gehad hebben begrijpt dat zo gauw de rugzak erbij komt, en iedere hond heeft begrepen dat dan energie verspillen heel dom is, omdat er nog vele uren zijn te gaan, ze lopen dan effectief en smijten niet met hun krachten.

sterker nog: wij zeiden zeker met onze vorige hond (die heel europa -vaak los- is doorgewandeld): als we hem kwijt zijn kijken we eerst vlak achter ons, want 99 van de 100 keer zal hij daar lopen, rustig volgend, en of ze graag mee gaan en gingen.... niets zieligs aan.

sorry hoor, maar ik zie toch echt liever een hond ontspannen in de buurt van zijn baas, als die opgewonden standjes met staarten hoog, stijve poten op me af komen stormen, wat nogal eens gebeurd en ik denk dat we het allemaal herkennen.

je moet heel wat meer van honden zien dan een foto om hun gemoedstoestand te kunnen inschatten en dan nog, dat zijn studie's op zichzelf. ik vind het echt onzin om van deze foto's af iets te zeggen over de opvoeding van de hond


ik kan je vertellen dat mijn hond, hond rechts op de 2e foto niet leuk zal vinden, hij zou hem hooghartig negeren, want spelen ...... volwassen honden spelen nooit (of vrijwel nooit) het is altijd een meten van krachten en omdat honden van nature conflict vermijdend zijn, gebruiken ze "spel" om de onderlingen verhoudingen te testen, persoonlijk vind ik het totaal niet nodig dat mijn hond(en) dat altijd maar moeten en mogen doen.

aanvullend: ik vind de rechtse hond op foto 2 helemaal niet vrolijk en ontspannen, hij is gespannen, ze staart staat hoog en stijf, zn poten staan strak

de hond die ligt probeert de boel af te remmen, die is ook niet vrolijk, want die geeft overduidelijk aan dat de boel kalmeren moet, gevolg kan een aanvaring zijn, of als de rechtse hond het begrijpt en er een spelbuiging van maakt en ontspant een wat vriendelijkere ontmoeting

en zo kan je lekker door praten over foto's, maar om de 2e nu een voorbeel van ontspannen en vrolijk te noemen...... ik zie het niet.

Het boek in de open haard gooien,als ik die man zie wordt ik al beroerd.
Maargoed dat is mijn mening.

haha ik zag de topic titel en dacht: jujjjjj, discussie!
ik zit hier nog niet zo lang, en heb deze denk al wel 5 keer voorbij zien komen...

hier komen we nooit uit...ieder zn eigen aanpak...

ik kijk vaak naar CM, maar nee, ik voed lola niet op zijn manier op...maar sommige dingen van m vind ik wel erg bruikbaar.
ik kijk vele en lees veel, tja waar je wat aan hebt neem je mee, of dat nou van cm af komt, of mg of wie dan ook...
smeed je eigen opvoedmanier met een snufje van die, en een snufje van die

en we zijn allemaal anders, en onze honden ook...laat ieder doen wat ie prettig vind en wat werkt he...wie zijn wij om vanachter onze computer te oordelen..?

maar ontopic: ik ken het boek niet, zou het best wle door willen kijken, maar ga het er niet voor kopen

ik oordeel niks (dat doe je zelf trouwens wel): ik constateer dat je van een foto niets zeggen kan, en dat jij de hond kent, zet je er niet bij toch? En dan nog, wat jouw interpretatie is is wat jij ziet en mee werkt, mijn ervaring is, dat een mening "van buiten" (en nu spreek ik niet over deze foto's of mijn mening) weleens heel verhelderend kan zijn

en nee, naar mijn mening spelen volwassen honden (en pups trouwens ook) niet in de vorm van pure ontspanning, tenzij ze elkaar ontzettend goed kennen en volkomen ontspannen zijn, er is altijd een vorm van krachtmeting, die op sociale wijze tot stand komt, dat is toch een redelijke aanvaarde zienswijze. Dat wil niet zeggen dat honden dit niet nodig hebben om te leren communiceren, maar wat wat mij betreft ook niet nodig is, is dat volwassen honden dit ook telkens maar moeten of hoeven doen, daar komen ngoal eens vechtpartijen van als de partijen elkaar niet goed kennen (hoe gezellig is het vaak op het hondenveldje??

binnen de eigen roedel ligt dit anders en dan nog, ik heb mijn volwassen reuen nooit met elkaar zien spelen nadat er duidelijk was geworden hoe de verhoudingen liggen, ze leven (en leefden) ontspannen met elkaar, maar spelen...... nee nooit.

je oordeelt nog al wat zelf trouwens, maar dan over mijn persoon, maar dat is zooooo HP tegenwoordig, je weet niets verder van mij, maar weet wel hoe mijn leven, honden ervaring en karakter in elkaar zit, en dat allemaal omdat we het niet eens zijn?

fijn dat HP toch weer.

zo gauw een mening afwijkt.... sta jij notabene vrolijker in het leven als ik.. toe maar

Iedereen heeft het recht om zelf te beslissen hoe hij of zij zijn hond opvoed.

ik lees dit vaker, maar ben het daar niet mee eens, ik vind dat iedereen de plicht heeft om de hond een zo aardgerecht mogelijke begeleiding te geven.

Wie zijn wij om te beslissen dat het ok is om een hond half te wurgen, te kicken, te demoedigen?

heb het boek niet gelezen.
En hier zul je weinig mensen vinden die het wel gelezen hebben.
Cesar is hier niet zo populair...
*zacht gezegd*

Ik denk omdat we niets van elkaar weten, juist dingen overkomen, lees menningen, als oordelen.

Ik bedoel het niet als een aanval...heb een andere mening.

Het gedrag van Lady is juist de verkeerde manier geweest van drammen tot een gedrag. Dus het omgekeerde effect. Dit was mijn bedoeling om te laten zien. Soms denk ik dat we elkaar wel kennen.

Zowel jij als ik hebben daar een mening over, maar staan wel voor onze honden. Hoop dat het duidelijk is wat ik bedoel.

Ik oordeel niet over Cesarmethoden, alleen wat het effect ook kan zijn. Ieder moet zelf weten hoe hij zijn hond opvoed, daar kan ik niet over beslissen, alleen vraagtekens bij zetten.

In het boek wordt diep ingegaan op het vormen van je eigen roedel/huishouden. hoe je hond hierdoor weet waar hij mee af is.
Ik vond het een heel interresant boek om te lezen!!
Ik heb mijn hond nooit hoeven straffen o.i.d. ik heb het geluk dat ik een leuke ondernemende lieve pup heb, die met positief belonen, ondernemen etc. alles leert!
Maar als een hond een trauma heeft, vaak door toedoen van mensen, dan kan Cesar die honden echt helpen! En weer kalm en gelukkig maken
Maar helaas denken heel wat leken dat ze door de filmpjes te kijken het zelf ook wel kunnen... En missen ze de roedelvisie e.d....