Puppy voor iemand in een rolstoel?

Eigenlijk denk ik dat je het uit elkaar moet halen.

Wat kan de rolstoeler zelf (de ene rolstoeler is de andere niet).
Hoe ben je als persoon?
Wat wil je er wel en niet voor overhebben?
Wat kan je omgeving voor je opknappen?
Wat verwacht je van je hond?
Kun je zelf een hond opvoeden?

Daarna:
Wat zijn de omstandigheden waarbinnen een hond komt te wonen?
Wat heb je financieel voor mogelijkheden?

Wat zijn de rassen die bij deze mogelijkheden passen

En pas dan wordt het belangrijk te bedenken of je een kleine of grote hond wilt.

Ik kan me voorstellen dat je in dit soort gevallen voor je een hond koopt eerst er iemand met ervaring en kennis erbij haalt voor je dit beslist. Vooral omdat het best een hoop moeilijke vragen zijn, die je niet zomaar kunt beantwoorden. En zeker niet door mensen die jou en je handicap niet kennen. Volgens mij zijn er best mensen te vinden die je daarbij kunnen helpen, misschien wel bij stichtingen zoals hulphond of zoiets. Anders heb je dadelijk niet het maatje waar je op hoopt, maar een blok aan je been, waarmee je niet kunt wat je hoopt.

Misschien is aankoopbegeleiding iets voor je? Dan komt een hondentrainer bij je langs, kijkt naar gezin en situatie en je wensen, en geeft dan advies wat voor een hond geschikt voor je is. Ras, reu/teef, karakter enzovoorts.

Cavalier zou ik toch ook niet doen. Je kan ook kijken naar een leuk klein hondje uit het asiel? Er zitten er genoeg zonder zware gedragsproblemen, die zoeken naar een goed mandje

Deze vereniging heeft een GRATIS spreekuur waarin ervaren mensen met je meekijken en meedenken..

http://www.sophia-vereeniging.nl/

Laat ik beginnen met te zeggen dat ik chronisch ziek ben, mobiel beperkt maar NOG niet rolstoelafhankelijk. Hier vecht ik dagelijks heel hard voor.

Dan hetgeen ik op minst een beetje gek vindt. Waarom krijgt iemand in een rolstoel het advies voor stichtingen, aankoopbegeleiding, hondentrainers, verenigingen enz.

Dit advies zie ik nou nooit bij valide personen. Zelfs niet als ze hier komen vragen voor een puppie en dan wel over 2 weken want dan hebben ze vakantie. Die mensen moet je dit advies geven.

Zoals velen al zeiden zou ik niet kiezen voor de cavalier, dit ras heeft ontzettend veel gezondheidsklachten !
De anderen zouden goede keuzes zijn

Ik zit wel in een rolstoel en mijn zoon ook. En wij hebben heel veel plezier van onze honden. Dat even als eerste. En dat gun ik iedereen. Maar ik denk dat met een hond kopen en dan achteraf tot de ontdekking komen dat het toch anders is dan je denk, dat gun in de hond en het baasje niet.

Een hond vraagt wel andere dingen van iemand die wel in een rolstoel zit. En ik denk dat je dit niet moet onderschatten. Het evenwicht is veel minder stabiel. Mijn zoon zit in een elektrische rolstoel, die kan gemakkelijker met onze honden uit dan ik. Ik heb om te rijden mijn handen nodig, hij maar een. Als ik de honden aan de rolstoel vastmaak en ze zien iemand uit het gezin aankomen willen ze daar in hun enthousiasme naar toe. Als ze vastzitten, ben ik de controle over de rolstoel kwijt. De rolstoel van mijn zoon weegt meer dan 100 kilo zonder zijn eigen gewicht, dan is het een ander verhaal.

Maar ook ik ben naar puppiecursus met een van de honden geweest. Ze moest onder andere stilliggen terwijl ik voor haar moest gaan staan. Ik wil dat wanneer ik beweeg mijn honden zorgen dat ze uit mijn pad gaan. Ik kan niet over ze heen stappen. Dus zelfs met de training is het anders.

Een pup 15 x per dag uitlaten had ik in het begin met geen mogelijkheid gered. S'nachts mijn bed uit, moet je niet bij mij mee aankomen. Maar ook hoe sterk ben je als persoonlijkheid. Kun je de baas zijn over een hond. Hoe zelfstandig ben je. En zo zijn er nog veel meer vragen die ik me vooraf zou stellen. Ik kan redelijk inschatten wat de hoeveelheid werk en tijd zou zijn die een hond met zich zou meebrengen.

En wat Ria schrijft, dat ze heel veel mensen zou aanraden om eerst goed te raden te gaan, dat zou niet onverstandig zijn. Maar toch denk ik dat die mensen minder risico nemen als iemand in een rolstoel of met een handicap.

Wat een vreemde verhalen gaan zich er nu weer ontwikkelen...

Mijn advies heeft - in elk geval niets met volwaardig of niet volwaardig te maken hahahahah..
Als iemand daar mee te maken heeft, ben ik er wel één van..

Ik adviseer wel vaker de Sophie stichting hoor..
Ben er zelfs lid van heb er zelf over nagedacht er voor te werken/adviseeren..

De stichting staat zelfs op mijn persoonlijke pagina aanbevolen..

En de afgekeurde hulphonden heb ik ook wel vaker aangeboden om daar een hond te zoeken voor div. mensen..
Wellicht misschien niet veel in het openbaar maar zeker wel via pb's...

Justme, dank

Wat weten we eigenlijk van TS ? Ze zit in een rolstoel maar verder ? Helemaal niets. Misschien kan ze in huis nog wel een stukje lopen. Ze schrijft zelf dat ze alles zelfstandig kan en indien nodig is er hulp van haar ouders. Zij kent haar beperkingen het best, veel beter dan wij allemaal bij elkaar. Alleen zij kan inschatten wat eventueel problemen op kan leveren en dan nog, problemen zijn er om opgelost te worden. Vieze poten van de hond ? Dan leg je een handdoek op je schoot ! Het kan zo simpel zijn. Hoe deskundig je ook bent op het gebied van honden, je kunt je onmogelijk verplaatsen in de situatie van TS. Dat kan overigens niemand, niet rolstoelers onderling maar ook niet valide mensen onderling.

Het is duidelijk dat ze een klein gezelschapshondje wil. De gezondheidsadviezen vind ik zeer waardevol en zeker iets om rekening mee te houden. Verder kan TS volgens mij prima zelf een keus maken. Dat ze niet kan lopen betekent niet ze niet na kan denken.

Sistar96
Ga lekker, net als wij hier allemaal, op zoek naar het ras dat je het leukst vindt. Ik hoop dat je een goede fokker vindt die rolstoeltoegankelijk is zodat je je hondje kan bezoeken, zelf uit kan zoeken en op kan halen. Ik wens je heel veel plezier en liefde van en met je hondje.

Mijn ervaring is dat juist als je beperkt bent je veel beter nadenkt over dit soort dingen. Daar kunnen valide mensen nog een voorbeeld aan nemen.

Maar als Statar 96 het allemaal zelf kan inschatten, is het niet nodig om advies te geven.

Ik zie een bericht van een relatief jong meisje jaar of 14/15), die aan het zoeken is op welke manier ze een iets meer plezier in haar leven kan krijgen. Op welke manier ze een stukje van haar eenzaamheid kan oplossen. Een meisje van die leeftijd niet in een rolstoel had ik niet eens op gereageerd, omdat ik die genoeg berichtjes krijgen waarin ze worden gewaarschuwd. Die had waarschijnlijk het advies gekregen om vrijwilligerswerk te gaan doen in een asiel. Door die waarschuwing niet te geven aan een meisje in een rolstoel bevestig je nog veel meer de ongelijkheid.

De vraag is los je het probleem van eenzaamheid op met een hond? Wat zijn de risico's die je daarin neemt. En neem van mij aan, die zijn groter dan bij een valide persoon. En zo zijn er nog veel meer vragen. Maar de kwetsbaarheid van het eerste berichtje maakt voor mij wel, dat ik vind dat ze beter dan gemiddeld moet nadenken over de beslissing die ze neemt.

Wat ik al eerder schreef. Ik weet heel goed hoe het in elkaar zit. Ik zit zelf in een rolstoel en ik heb een kind in een rolstoel. Als ik dit berichtje zie, zie ik een kind wat het moeilijk heeft, maar ik zie ook ouders die het moeilijk vinden om met een kind wat eenzaam is om te gaan. Dat herken ik. En door niet heel goed na te denken over welke hond je neemt, neem je alleen maar een risico op teleurstelling. En dat is iets, daar ben ik heel zeker van, dat kan Sistar 96 niet gebruiken.

Door krampachtig ongelijkheid te willen wegnemen, benadruk je de aanwezige ongelijkheid alleen maar. Die ongelijkheid is er. Daar kun je niet omheen. Met de opmerking 'die mensen' doe je dat zelf eigenlijk ook al. Het is een andere groep mensen dan de mensen zonder handicap. De manier waarop ik als gehandicapte daarmee omga is het enige waaraan ik dingen kan veranderen. Dus als mensen denken dat ik iets niet kan of moet doen, mag dat, net zo goed als ik zelf mag beslissen om het wel of niet toch te doen.

En als mensen dat niet kunnen accepteren, is dat prima, ik hoef toch niet bij ze op de koffie .

Deze vraag is gewoon complexer dan welke klein hond zal ik nemen.

In de vraag van TS lees ik tussen de regels een eenzaam meisje dat graag een hondje wil. Waarschijnlijk heeft ze al zo vaak het deksel op haar neus gekregen dat ze onzeker is geworden. Dan stelt ze hier haar vraag, ze weet al wat ze wil, zal ze echt wel over nagedacht hebben. Dan krijgt ze als advies dat er eerst een arsenaal aan deskundigen langs moet komen om naar de situatie te kijken. Ze woont voorlopig nog thuis, ouders om te helpen die, neem ik aan, er achter staan dat er een hondje komt en bij kunnen springen waar nodig.

Als ouder kun je in die situatie waarin je zorgen en verdriet om je kind hebben, soms ook beslissingen waar je normaal niet helemaal achter staat.

Een onzeker meisje help je meer door haar iets meer zekerheid te geven, dan door haar een gok te laten nemen is mijn mening. Hoe ga je als je onzeker bent een hond opvoeden en uitlaten vanuit een rolstoel=

Een hond zou heel prima kunnen zijn, dat heb ik op geen enkele manier afgeraden. We hebben zelf twee honden en daar plezier aan.

Maar ik blijf bij het punt dat je niet zomaar een advies kunt geven over welk soort hond in deze situatie, zonder dat je goed gekeken hebt naar de omstandigheden.

Hallo,

ja ik zit in een rolstoel en weet wat mijn beperkingen zijn, mijn leefsituatie. Maar om dat allemaal aan iedereen uit te leggen hier vind ik allemaal te persoonlijk.

Tuurlijk vind ik het hardstikke aardig dat iedereen probeert mee te denken, maar zoals Ria en JustMe het al hebben gemerkt. Ik ben gewoon op zoek naar een klein gezeldschapshond en ben niet op zoek naar de vraag hoe ik het moet opvoeden, vereniging etc. Want dat komt allemaal later wel, het is niet zo dat ik gelijk een puppy ga nemen. Want ik moet er natuurlijk er goed voor bereid zijn voordat ik er 1 ga nemen.

Ik wilde gewoon weten welk ras (klein hondje) het best zou passen voor iemand in een rolstoel. Of er hier misschien leden zijn die mensen kennen in een rolstoel met klein hond. Misschien moest ik het goed in mijn topic vermelden.

Het is niet zo dat ik het hondje alleen ga opvoeden. Ik woon nog thuis met mijn ouders en broer.

Beste Sistar,

Heel veel plezier met het nadenken en uitzoeken van je hondje.

hoi Sistar96,

prima antwoord hoor...

alleen is het een vreselijk moeilijke vraag om op afstand te beantwoorden.... of je nou rolstoelgebonden bent of niet.... het gaat namelijk vooral om jou.... welke raseigenschappen passen et beste bij jou karakter, bij welke rassen krijg jij bij voorbaat al een warm gevoel, en welke niet, en wat wil jij allemaal met je hond gaan doen....

Er zijn idd hier op HP een aantal leden die ook in een rolstoel zitten.... maar de meeste van ons niet... en wij kunnen jou situatie niet goed inschatten.... het enige is wel dat je juist wel moet nadenken over training, opvoeding etc voordat je een ras kiest.... wat jij de hond kunt bieden is namelijk van wezenlijk belang.....

feit is ook dat de stichtingen die zich bezighouden met hulphonden 1000X meer ervaring hebben met de vraag "welke hond is geweldig in combinatie met een rolstoel" dan wij hier op HP (de meeste van ons dan).... en dat heeft niets te maken met discriminatie, of dat ik iemand in een rolstoel minderwaardig (bah, wat een nare term) zou vinden.... het gaat er bij mij om dat er mensen zijn die gespecialiseerd zijn in het beantwoorden van juist deze vraag.... en dat zijn wij niet!

In feite is iedere goed gefokte hond geschikt mits hij of zij goed getraind wordt.... en ditzelfde advies geef ik aan iedereen die hier op HP komt met de vraag "welke hond is geschikt voor mij"....

veel plezier met je zoektocht!

Ik heb zelf een oogziekte, waardoor het licht zeer doet aan mijn ogen. Mijn hond kan niet los, dus alle beweging komt aan de lijn. Verre van ideaal, want dat betekent dat ik langer moet lopen, langer buiten moet zijn en groter risico loop op migraine dan bij een hond waarbij ik één wandeling per dag even flink kan ballen voor echt even lekker rennen.

Had ik geweten dat Dobby zo hyper was, had ik hem niet genomen. Had ik geweten dat hij problemen zou hebben, had ik hem niet genomen. Dit kon ík niet weten, maar een professional had dit met een wandeling bij het asiel waarschijnlijk wel kunnen zien.

Je wilt niet dat je een te hyper hondje neemt dat je niet rustig kunt krijgen en je later omver trekt of anders bezeert, zeker niet als je al problemen hebt. Wat is het ergste dat er kan gebeuren als je gezond bent en je hond veroorzaakt letsel bij jou? Realistisch gezien breek je iets en ben je een paar weken uit de running. Als je al iets mankeert en moet vechten om niet achteruit te gaan en je krijgt een ongeluk kan dat levenslang consequenties hebben.

Daarom laat ik mijn bejaarde vader die moeite heeft met lopen ook niet met Dobby lopen, want dan kan hij zijn heup breken en dat is gewoon een gróót risico bij ouderen.

Je wilt gewoon geen risico lopen. Niet voor jezelf, en niet dat het hondje qua karakter en activiteitsniveau niet bij je past en je het moet herplaatsen. Daarom is wat extra voorzichtigheid op zijn plaats. Hoewel ik het geen slechte zaak zou vinden als iederéén die voor het eerst een hond koopt dit met begeleiding zou doen, maar dat is wishful thinking.

Ik heb niet alles gelezen, maar mij lijkt dat Ilja wel een punt heeft met de informatie over de voordelen van een grotere hond.
Ilja heeft tenslotte ervaring en de topicstarter gaat af op, een keer een hond te zien trekken aan een rolstoel, om geen grote te nemen, terwijl er ook zeer veel goede voorbeelden zijn. En kleine honden ook nadelen kunnen hebben zoals Ilja beschreef.

Daar dit forum ter info is lijkt me alle info dus welkom en het waard om te overwegen. Jammer dat het word opgevat als voorliefde voor een afmeting en afkeur voor een andere afmeting. Ik zou het gewoon als extra info en ervaring zien en iets om over na te denken. Tenslotte leef je met een hond tien a vijftien jaar samen.

Veel succes met je voorbereidingen, goed dat je dit serieus wil doen.

ik denk dat je gewoon naar alle adviezen moet kijken en er mee moet doen wat je wilt
ik denk misschien dat het ras maltezer wel wat is wel met stamboom want die zijn klein en dus niet zo zwaar en je kan lekker tutten maar zo zijn er natuurlijk meer optie,s

Ik zit ook geregeld in een rolstoel, en heb een groot uitgevallen husky. zij loopt gewoon mee en soms trekt ze mij mee...het is net hoe je je hond opvoed en traint met de rolstoel en andere dingen...groot of klein hondje maakt niet uit hoor...kleine hondjes trekken je ook zo mee, spreek uit ervaring hahaha....als anderen niet hadden ingegrepen had ik ook zo op de grond gelegen.
je moet zelf kijken wat beste bij je past en wat je verlangd van een hond en wat jij kan bieden aan een hond...ras doet er dan niet zo toe...vind heel knap dat je informatie zoekt en een hondje kan je leven een stuk fijne maken..zeker als je rolstoel gebonden bent....
ik hoop dat je gauw een lief gezellig hondje vind...die goed bij je past...