Het blijft moeilijk, doe ik het nou goed?

Hoi Allemaal,

Een tijdje geleden had ik al een topic over Benji en zijn nachtelijke perikelen.
Op zicht gaat het ondertussen heel goed met onze kerel, het is al heel veel nachten zonder 1 enkel probleem goed gegaan!
Maar vannacht was weer een drama, om 12 uur heeft hij zijn laatste rondje gelopen, dan legt mijn vriend hem altijd lekker op zijn plekje waar hij altijd slaapt en gaat zelf ook naar bed. Normaal slaapt hij dan lekker de hele nacht.

Vannacht echter niet, ik heb geen minuut geslapen omdat hij steeds zat de piepen bij de deur van de woonkamer, en aangezien wij op een flat wonen is het net of hij naast je oor zit.
Negeren, negeren, negeren, negeren, maar na 2,5 uur (en nee ik val er niet doorheen in slaap) wordt ik bijna wanhopig (IK WIL OOK SLAPEN, waarom nou net vannacht, ik moet morgen werken en het wordt druk!).
De neiging is dan toch om op het moment dat hij piept naar binnen te gaan en gelijk te corrigeren met FOEI en op zijn plek leggen. Ik heb dit vannacht dan ook gedaan, daarna is het een uur stil geweest en begon het feest weer opnieuw. Toen heb ik hem nog 1x met een FOEI op zijn plaats gestuurd en heb ik hem maar laten gaan, slapen kon ik toch niet meer.

Het is wel zo dat gister een heeeele drukke dag was voor ons mannetje, hij is bij mijn ouders geweest de hele middag en thuis hebben we ook nog bezoek gehad savonds (wat ook nog een beetje een leerpunt is, vreemden in huis, dus dat was voor hem ook best vermoeiend denk ik!).
Zou het kunnen zijn dat het daardoor kwam? Al die drukte en prikkels?

En is het heel erg verkeerd dat ik hem corrigeer? Want negeren heeft echt geen nut, eerder hebben we dat ook gedaan en hij blijft echt letterlijk zonder ophouden de hele nacht doorgaan. (En even voor de duidelijkheid, er word niet geslagen, getikt of fysiek geweetikveelwat, het is een verbale FOEI, en op de plaats).

En ik heb daarnet toch nog een keer het encyclopedie artikel over positief opvoeden gelezen, en daar staat dan in dat je je hond af moet leid van het ongewenste gedrag en dan moet aangeven wat gewenst is. Ik kan dus naar binnen gaan, hem op de plek leggen waar hij altijd slaapt, en dan weer weggaan, maar hij vind het gewoon veel en veel te fijn om bij mij te liggen. Dus vervolgens denkt hij weer 'mooi, blijven piepen, dan komt ze weer even om me op mijn plekje te leggen en krijg in aandacht'. En dat is toch ook niet wat we willen.

Vandaar ook dat ik hem corrigeerde met FOEI en naar zijn plaats stuurde (hij slaapt altijd op de bank, maar heeft ook een mand, dat is zijn 'plaats'), met de achterliggende gedachte dat hij het piepen en mekkeren (lijkt wel een zeehondje) associeert met iets dat NIET leuk is.

Ik weet ook dat dat niet helemaal in de lijn van het positef opvoeden ligt, maar ik probeer ook maar gewoon te vinden wat werkt

Je hebt een hond met een asiel verleden en heeft moeite (gehad) met de nachten. Je geeft zelf aan dat hij veel prikkels heeft gehad die dag...
En dan nog kun je geen begrip voor hem opbrengen op het moment dat hij last heeft van de vele prikkels.
Waarom steun je hem niet op het moment dat hij het moeilijk heeft?
Ik bedoel dit niet aanvallend, maar eigenlijk staan alle antwoorden in je eigen berichtje... Hij is een gevoelig hondje met een verleden en heeft een (te?) vermoeiende dag achter de rug.
En in plaats van dat hij steun van je krijgt als hij daar om vraagt, word ie gecorrigeerd.

Dus nee, ik vind niet dat je dit goed aangepakt hebt.
Ik had hem bij me op de slaapkamer gepakt of was bij hem gaan slapen / even kalmerend toegesproken.
En nee, daarmee leer je hem niet dat hij dan maar altijd die steun krijgt, hij zal er alleen om vragen als hij t nodig heeft.

Jip is erg snel overprikkeld en dit resulteerde oa ook in moeizame nachten na prikkelvolle dag(en). Hij zal beslist niet piepen of drammen, maar kan gewoon op geen enkele manier zelf zijn rust vinden. Hij blijft dus onrustig heen en weer lopen. Je hoort hem iedere keer een rustplek zoeken, maar zijn interne onrust maakt dat hij niet langer dan 5 min stil kan liggen.

Ik kon absoluut niet slapen van de nachtenlange onrust en het getrippel. Meestal trok ik op zo'n nacht met dekbed en al naar de bank en lag hij bij mij. Zo kwamen we beiden tot rust. het heeft er overigens nooit toe geleid dat hij ging piepen of drammen op navolgende nachten.

Tegenwoordig slaapt hij bij mij boven. Ik voel aan wanneer hij contactliggen nodig heeft en dan mag hij op bed en wanneer hij zijn rust zelf kan pakken in zijn (openstaande)bench-hol. Het doet hem in meerdere opzichten meer dan goed. Eindelijk voelt hij zich 'veilig' genoeg om echt tot rust te komen. Hij is zelfs gaan dromen

Corrigeren zou ik zeker niet doen. Ik begrijp dat je haar niet wil bevestigen in haar schreeuw om aandacht, maar negatieve aandacht (corrigeren) is ook aandacht. Dus wat jij hoopt te bereiken (begatieve associatie) zal in dit geval niet op gaan. Ze wil je daar hebben en je bent daar. Boos of niet who cares Bovendien laat ze merken dat ze juist die nacht moeite heeft om tot haar rust te komen. Probeer dus liever te bedenken hoe je haar hier bij kunt helpen ipv haar te bestraffen voor iets waar ze eigenlijk weinig aan kan doen. (het is namelijk geen standaardritueel en komt alleen voor na een overprikkelene dag)

Probeer eens te kijken of je het van te voren kunt zien aankomen, zo'n onrustnacht. En bedenk voor jezelf wat je er mee wilt. Mag ze wel/niet op de slaapkamer, heeft zelf een nacht op de bank wel/geen zin en wil je dat. Neem je het gejammer voor lief en koop je oordoppen?

Fijn dat Mariska dezelfde mening is toegedaan. Veiligheid en steun bieden

Reken maar dat het daardoor komt, zo'n drukke dag. Alles moet verwerkt worden. Helemaal als het zoveel keren daarvoor wel goed ging.

Ik zou hem dan tot rust brengen. Niet corrigeren, niet negeren, maar hem doen zakken in emoties.

Onze herplaatser halen we ook nog steeds dicht bij bed als hij een enerverende dag heeft gehad.

Excuus Benji is een hij

Hoi Mariska,

Ik vind het ook helemaal niet erg hoor dat je zegt dat ik het niet goed heb gedaan. Want het is voor mij ook de eerste keer allemaal.
En mijn hart zei ook wel ga hem troosten ga hem troosten, maar aan de andere kant word er weer in heel veel fora geroepen dat je het hem dan aanleert en beloond!
Dus vandaar mijn twijfel!
Want ik lijkt een beetje op Benji, ik raak ook nogal overstuur van te veel drukte en te veel prikkels als dit lang aanhoud, en ja dan heb ik ook graag een arm om me heen.
Maar een hond is geen mens en ik wist niet of ik er goed aan deed om mijn gevoel te volgen.
En ja, ik heb er spijt van dat ik dat niet heb gedaan zoals ik het voor mijn gevoel moest doen!
Maar ik ga dit de volgende keer zeker wel doen!

En ja de dag was te druk, maar ook voor hem moeten we de grenzen nog leren kennen en ik heb zeker wat geleerd gisteren!

Dankjewel voor je reactie!
Ik moet wat meer mijn hart volgen af en toe, want ik ben zo verschrikkelijk gek op de lieve schat en wil het zo graag goed doen!

Allemaal dankjewel voor jullie reacties!

Dat maakt me maar meer duidelijk dat ik het niet heel erg bij het verkeerde eind had met mijn gevoel, maar het wel absoluut bij het verkeerde eind had met mijn reactie!

De volgende keer pak ik mijn kussen en ga ik bij hem liggen om hem te steunen!

Nogmaals bedankt voor deze reacties! Die geven me wel errug buikpijn en een schuldgevoel om wat ik hem tekort heb gedaan vannacht, maar doen me ook heel goed om te horen dat er meer hondjes zijn met dit 'probleem' en dat jullie oplossingen hetzelfde zijn als ik vannacht liever had willen doen!

En ja STOM dat ik het niet gewoon heb gedaan vannacht, hem getroost.

Hij krijgt straks heeeeel veeeeeeeeeeeel dikke knuffels als ik thuiskom, en ookal snapt hij er geen drol van, ik zal ook sorry zeggen!

Lieve Jaqueline.. Niemand wordt met alle wijsheid geboren.. Van elke hond leer je weer zo ontzettend veel.. Zoalng jij blijft leren en openstaat voor leermomenten, zal Benji je niks kwalijk nemen Hij weet het allang hoor, je "sorry"

Hup, buikpijn gevoel aan de kant. Geniet van je hondje en al dat hij je leert..

En steunen kan ook zijn; even naar hem toe gaan, hem kalm en neutraal toespreken. Zorgen dat hij tot rust komt. Als hij dat is, kan je wellicht weer naar boven. Is hij op dat moment zo gevoelig en makkelijk over de kook, dan kan je bij hem blijven .

Nogmaals bedankt voor deze reacties! Die geven me wel errug buikpijn en een schuldgevoel om wat ik hem tekort heb gedaan vannacht, maar doen me ook heel goed om te horen dat er meer hondjes zijn met dit 'probleem' en dat jullie oplossingen hetzelfde zijn als ik vannacht liever had willen doen!

Probeer verlammende schuldgevoelens om te zetten in een leerproces. Je weet het nu en dus kun je naar je gevoel handelen. Ik herken je onzekerheid en ook je gevoel van soms falen in dingen. Maar het zou kwalijker zijn nu je je bewust bent willens en wetens hem iets te onthouden waarvan je voelt dat het goed is. Het is al doende ervaren en leren. De berichten en adviezen zijn soms zo tegenstrijdig dat het verwarring en onzekerheid kan geven. Maar als jij open staat voor je spiegeltje (benji) dan zul je merken dat je steeds dichter bij je eigenheid komt van jouw manier en die bij jullie past. Ieder moment kun je opnieuw kiezen he, honden zijn prachtige voorbeelden van leven in het nu! Steun hem maar lekker

Dankjewel!
Ik ben ook een beetje een tranentrekker vandaag omdat ik niet heb geslapen, en ben wel aan het werk hihi, dus mijn lijft schreeuwt MOE en mijn ogen prikken als ik aan mijn lieve 'kind' denk haha!
Maar ik vind jullie reacties echt fijn! Ik heb soms ook een beetje bevestiging nodig, want wat je zegt; ik heb nog niet alle wijsheid in pacht, maar wil graag leren! Want hij verdiend het beste!

En we genieten zo van hem, want het is de allerliefste hond die er is (met alle respect voor jullie honden, die krijgen een eerlijke tweede plaats )

Thanks! Mooi gesproken

We beginnen thuis steeds meer het pad te ontdekken waar wij graag overheen willen lopen met onze schat, en af en toe neem je een zijweggetje om na een kleine omweg weer op het pad terecht te komen!

We beginnen thuis steeds meer het pad te ontdekken waar wij graag overheen willen lopen met onze schat, en af en toe neem je een zijweggetje om na een kleine omweg weer op het pad terecht te komen!

Prachtig Benji heeft een geluk met jou/jullie. En ik ben blij te lezen hoe blij jij met hem bent!

Wat fijn om te lezen dat Benji zulke goede baasjes gevonden hebt
En Jacqueline onthou wij zijn allemaal oud genoeg om te leren
Praat je zelf geen schuldgevoel aan nergens voor nodig
Ook ik heb wel is iets verkeerd gedaan bij Taat
Omdat andere in mijn omgeving dat zeiden
Je wil het niet geloven
Ik ben stapel gek op Taat en door andere heb ik haar gelukkig maar 1x in haar nekvel gepakt
Omdat die andere dat zo goed wisten
Was helemaal verkeerd van mij
En ook ik heb hier verdriet van gehad
Dat ik dat gedaan had
Dus Meis ont hou we zijn niet allemaal perfect
Je bent op de goede weg
Liefs Joke

Dankjewel! Dat is lief!
En ik moet inderdaad zeggen dat ik me ook het 'hardere optreden' een beetje heb aan laten praten door mijn grote zus. Die is dierenartsassistente en voor mijn gevoel wist zij het dus wel allemaal.
Naja, dat is dus niet zo, maar ik ben niet zo gewend tegen haar in te gaan hihi. Maar nu is het tijd om te handelen zoals wij dat willen met ONS hondje! (want dat is het!)
En het is ook niet dat ze het verkeerd bedoeld!
Maar gewoon dat we vooral moeten doen wat ons hart ons ingeeft, en zo hier en daar een beetje advies inwinnen!
En met dat advies van mede hondeliefhebbers die graag leren en advies geven ben ik zo blij zo blij! Anders had ik dit allemaal nog niet geweten!!

Het is niet zozeer troosten wat je moet doen, niet 'zielig' behandelen of een 'hoop gedoe'erom heen maken (Aaaaah arm mannekeeee... zoiets). Als je het zo doet, heb je idd kans dat je hem bevestigt.
Rustig, kalm en neutraal steun bieden. Met zachte, neutrale stem spreken, een geruststellende hand op zijn flank. Baas rustig = hond rustig = iedereen blij

Fijn om te horen dat jullie zo begaan zijn met Bemji. Het is logisch dat je zoekende bent naar wat het beste werkt voor jullie.
Probeer dingen uit, volg je gevoel en kijk naar Benji wat het effect is.
Maar jullie zijn op de goede weg hoor, daar bestaat geen twijfel over

Ik snap wat je bedoelt inderdaad met steun geven, gewoon er even voor hem zijn!
Dankjewel!

Voel je zeker niet schuldig Jacqueline..Al doende leert men, iedereen heeft fouten gemaakt in de opvoeding, een hond leeft in het hier in nu, probeer er dus niet teveel mee bezig te blijven.
Je hebt er van geleerd, en doet het een volgende keer anders, dat is toch geweldig? Een geweldige leer ervaring!

Dat is wel de beste manier om er naar te kijken inderdaad!

Bovenstaande reacties van Mariska & Zena zijn van mij
Ik was op mijn werk en kon daar niet inloggen.

Fijn om te horen dat jullie onze adviezen graag oppakken. Het gaat helemaal goed komen met jullie & Benji.