Zo, de topic titel is heel kort door de bocht
Ik hoor graag jullie kijk. Dan kan ik daar dingen uithalen en in mijn achterhoofd houden.
Shadow blijft maar door en door en door gaan met het likken en besnuffelen van Joya.
Shadow is een hond waarmee we nog een lange weg te gaan hebben. Hij is nog lang niet stabiel. Ik zeg altijd "eerst kijken hoe ver je komt qua stabiliseren van het gedrag en dan evt castratie".
Maar Shadow is geobsedeerd door Joya. Hij moet en zal haar likken en besnuffelen. Maakt niet uit waar. Als hij maar aan haar kan frunniken. De eerste dagen deed hij dat bij alle teven, dat heb ik tot bepaalde mate toegestaan. Sinds een week doet hij het weer en dan enkel bij Joya. Joya is zo'n 8,5 week geleden loops geweest . Ik verwacht Daantje en Dace over een week of 6 loops. Joya is mijn alpha teef.
Hij kan zelfs staan te klappertanden bij Joya.
Van de hele tijd scheidsrechteren wordt het niet beter , dus is hij veel gescheiden van Joya en laat ik hem 'met frisse kop' een paar keer per dag met Joya om hem zo te begeleiden. Met frisse kop want: hij zit heel makkelijk vol. Kan maar erg weinig aan.
Shadow is een heel onzekere hond.
Joya is een heel tolerante hond. Die negeert, loopt weg, kan - buiten dit met Shadow - veel met haar natuurlijk overwicht aan. Dat wil ik graag zo houden. Ze snept niet van zich af, en als ze dat doet, is het meer irritatie/onzekerheid dan een correctie. Ik wil dat soort snepjes niet, dat doet Yila namelijk al makkelijk genoeg en 1 zo'n hond is genoeg
Shadow zal tzt toch gecastreerd worden aangezien hier 4 teven leven en ik niet met hem wil fokken.
Ik twijfel of ik hem op korte termijn zal laten castreren al; 4 lekker ruikende teefjes maakt het niet makkelijker hem stabiel te krijgen, hij is ook niet gewend met teven te leven. Er is sowieso nog zoveel werk aan de winkel met hem, dat ik denk "dan ook maar meteen castreren"
Of dat ik hem toch pas laat castreren als hij wat langer hier is; hij is al onzeker en er zit in die korte tijd dat hij hier woont al zoveel verbetering in..
Chemische castratie heeft niet mijn voorkeur, aangezien hij nog zo in ontwikkeling is en de komende tijd bepalend is voor zijn vorming hier. Hij wordt uiteindelijk toch definitief gecastreerd.
Via een beeldscherm kunnen jullie natuurlijk niet meekijken , maar graag hoor ik jullie ideeën zodat ik dat mee kan nemen..
*Zucht*
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Obsessief likken, castratie?" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Ik denk dat je hem het beste nu kunt laten castreren. Hij is al een tijdje bij je. Tuurlijk is het allerbeste om nog even te wachten, maar met 2 loopse teven op komt vraag ik me af of dat wijsheid is. Veel succes met beslissen...
Dankje Simone! Al hebben we logeeradresjes voor de loopse teven.. Maar al die luchtjes maakt het voor hem niet makkelijker..
Ik begrijp je dilemma.
Bij nu castreren houd je in je achterhoofd dat hij nog niet stabiel is EN onzeker.
Bij nu niet castreren realiseer je je dat zijn obsessieve gedrag van nu ten koste kan gaan van zijn optimale ontwikkeling van nu. Veel aandacht gaat uit naar dit obsessieve gedrag, waarbij het 'er bovenop' zitten ook extra onrust met zich mee kan brengen. Bovendien zal hij ook minder 'open' staan voor de rest van de ontwikkeling aangezien een groot percentage in beslag wordt genomen door de hormonen. Ook kan obsessief gedrag zicht ontwikkelen tot gewoontegedrag. Dit laatste kun je voorkomen door, zoals je doet veel te scheiden. Maar gaat dit dan ook weer niet ten koste van het werken aan verder stabiliseren?
Ik heb Jip wel laten castreren. Niet handig met een toch al zo onzekere en onstabiele hond. Natuurlijk weet ik niet 'wat als' had ik hem niet laten castreren, maar toch heb ik niet de indruk dat hij extremer is geworden in zijn onzekereheid en merk ook dat er ook eenmaal gecastreerd heel goed te werken is aan meer vertrouwen, zekerheid en stabiliteit.
Het heeft me heel wat hoofdbrekens gekost en op 'wat als' is gewoon geen antwoord te vinden.
Blijf heel dicht bij jezelf en wat jouw intuitieve gevoel je aangeeft. Ik kan je hierin niet 'raden', maar wel mijn ervaring meegeven.
Succes met je manneke
Dankje Petra
We moeten hier toch doorheen, roeien met de riemen die je hebt, maar wat in deze is nou wijsheid? Ik ben in ieder geval blij te weten wat jouw ervaring is.
Wat ik ook bedacht heb. Als hij straks veel zekerder en stabieler is kan castreren een terugval bewerkstelligen. Let wel kan. Castreer je nu neem je het mee in de weg die je toch al ingeslagen bent.
Dit is nu typisch gedrag van een reu die graag in aanzien komt bij zijn meiden en naar zekerheden zoekt. De acceptatie van het likken en frunikken aan de alfa geeft hem een zekere plaats in het roedel. De rest spiegelt zich aan de alfa. Reuen klimmen in tijd van loopsheden vaak een plaatsje hogerop.
Eigenlijk is dit een goede ontwikkeling als hij zich alleen op de alfa concentreert. Was bij mij ook! De andere konden rustig loops worden , het was interressant, maar de reu vraagt toestemming aan de alfa teef. Hier behoedde de alfa de andere teven voor dekking. Het is echt een interressant proces.
Voor jezelf super makkelijk, heb je de alfa in de hand , heb je het hele roedel!
Ik zou zeker niet voor castratie gaan , en zeker nu niet! Laat alles zijn gangetje gaan! Met een beetje opletten is dit héél goed in de hand te houden! De alfa teef regelt dit meestal heel goed zelf, ze geniet van de aandacht, bevestigt ook haar status. Af en toe wat verplichte rust, zodat ze weer even energie kunnen tanken, en dan kun jij en de honden er weer tegenaan.
Annelies Joya staat naast mij en stuurt met mij, de roedel aan. Ze regelt in overleg met mij.
Ze geniet van de aandacht zeg je, ik denk dat ze niet weet wat haar overkomt. Ze zoekt namelijk regelmatig steun/bevestiging bij mij, welke ze ook krijgt. Ze is nog piepjong en ook mijn teven hebben niet met een reu geleefd.
Dankjewel voor je reactie, ook daar heb ik zeker wat aan! En ja, een interessant proces zeker, de interactie en verhoudingen onderling
Je mag hem ook rustig een keertje wegsturen hoor! Ook dit moet Joya leren dat ze zich dit best mag permiteren als ze het zat is. Als ik hier de reu wegstuurde met zachte hand, reageerde Chiran en naderhand Yoshka daarop van ,O mag dat ook! , dat kan ik ook zelf! Ze hingen dan wel eens de bitch uit maar het moet ook niet al te makkelijk worden voor de jongens hè! Pajtas en Ravasz de reuen die ik had, versierden dat het een lieve lust was, maar werden ook regelmatig afgewezen. De teven snauwden dan eens en na herhaalde pogingen leerden ze hun les. De reuen vroegen om hun rustplekje hoor, en gingen graag in de koele gang liggen, minste luchtjes, om even bij te tanken. Het regelde zich vanzelf. Reuen worden niet hysterisch zolang ze maar de loopsheden kunnen controleren. Ze bouwen mee op, maar bouwen ook mee af!
Als de teven , meestal een voor een dekrijp waren, bleef de reu bij de niet loopse of niet dekrijpe teven en de andere teven gingen apart als ik er niet bij was. Voor de rest zorgde ik ervoor dat ik of de betreffende reu of de betreffende teef in het zicht had!
s'Nachts kreeg iedereen zijn welverdiende rust, door de groep op te splitsen.
Een verder voordeel wat de reu betreft was hier,... mijn reuen reageerden ook niet meer hysterisch als ze buiten een loopse teef opspoorden. Het was wel een lekker ding, maar daar bleef het bij! Ze hielden zich bij hun eigen roedel.
Kwamen er vreemde teven om te dekken vroegen ze wel eerst toestemming aan mij, en dan was het geen probleem meer!
Ik kan mij persoonlijk meer vinden bij wat Annelies schrijft.
Ik zal hem zeker nu hij nog zo onzeker is niet laten helpen. Het kan zijn dat hij er helemaal geen last van heeft en hij zo blijft zoals hij is op dit moment. Maar het kan het gedrag ook versterken, en dat het een vast gegeven wordt en dat moet je niet hebben.
Groetjes Bianka
Ps: Hier gaat het trouwens steeds beter, ik was echt even bang van dit gaat niet goed met die twee, maar we hebben het licht gezien en het gaat steeds beter
Mooi om te lezen hoe het bij jou in de roedel ging Annelies Hier mag Shadow met mate snuffelen. Hij blijft even voor rede vatbaar als ik hem erbij weg'stuur'. Maar hij zit makkelijk vol in zijn koppie en durft dan te happen. Als hij niet een hondje was waar zoveel aan bijgewerkt hoefde te worden, was het makkelijker geweest. Maar hij heeft moeite met onze regels nog, wat het dus extra lastig maakt.
Wat goed om te lezen Bianka!!!
Joepie!! Jullie hebben het ook niet makkelijk gehad met Eros en Djuna, super dat jullie het licht hebben gezien!
Een update;
Ik werp mezelf nu letterlijk als barrière tussen Shadow en Joya, en; het werkt. Gewoon er tussenin gaan zitten. Joya aan de ene kant liggend, Shadow aan de andere kant liggend. Het brengt rust bij beide. Shadow is kennelijk nog niet zo ver dat ik hem met enkel mijn stem kan 'wegsturen'. Als ik zo tussen beide kom, taait hij na een tijdje af, gaat dan elders liggen kauwen op een botje, of met Dace spelen, of een speeltje gooien en vangen.
En vooruit, Joya ligt op de bank. Maar Shadow gaat er niet bij. Hij geeft haar een lik, snuffelt even en gaat dan in de buurt op de grond liggen.
Hij loopt niet meer zo achter Joya aan. Mag van mij met mate snuffelen en knuffelen met haar. Hij is weer bereikbaar voor mij als ik hem bij me roep. De focus is te doorbreken.
Bovendien krijgt Shadow nog meer benchrust.
Zoals het nu gaat, voorlopig nog geen castratie. Hij is weer stukken gegroeid en tot rust gekomen, een stukje stabieler weer. Goh, wie had dat gedacht.. Ik tussen de honden.. Maar het werkt blijkbaar, al zijn we nog lang niet klaar
Bijzonder om hem te zien ontwikkelen en te zien hoe hij toch beetje bij beetje leert leven met ons - en wij met hem.
Mooi Marit
Dat heeft bij mij ook gewerkt bij Eros en Djuna, omdat Djuna soms druk kan zijn waar Eros grote moeite mee heeft soms ga ik er tussen zitten, als Djuna dan weer naar Eros wil gaan steek ik mijn arm uit, maak een soort grens, wat voor Eros pretig is en hij dus nog kalm is. Nu weet ze dus wat de grens is voor Eros. Dus nu als Eros aan geeft van move ik wil jou niet, dan stopt ze precies op die grens.
Dat werkt bij ons dus ook.
Soms heeft ze nog wel eens dat ze ook die grens over gaat, maar dan weten wij dat haar koppie te vol is, en dan neem ik haar mee voor rust.
Ik heb wel op het punt gestaan om haar terug te doen naar de fokker, zo ver was het al hier, zij zat meer in de bench dan er buiten omdat Eros het gewoon weg niet aan kon, nu wij dit hebben geoefend, gaat het nu beter en ze kan wel uren er uit zonder dat Eros gestress raakt en zij dus daar door nog drukker wordt.
Heerlijk is het nu
Groetjes Bianka
Weer een update;
Er is rust. Bij Shadow en de teefjes.
Hij kent zijn rol, hij weet waar hij staat en wat hij met de teefjes aanmoet. Is stukken zekerder. Ik ben heel blij dat ik hem niet heb laten castreren. Ze leven nu in prima harmonie samen
wauw, Marit! Respect hoor! Ik heb je verhaal gelezen, en eigenlijk herken ik het volkomen. Het dilemma, wel of niet castreren nu of later, etc.... Yori kan ook zo obsessief zijn bij sommige teven, maar dan inderdaad die teven die of net loops geweest zijn, of binnenkort loops gaan worden. Bij hem stel ik de grens, tot hier en niet verder (tenzij de teef het zelf al aan geeft..) Hij gaat niet klappertanden e.d. Hij heeft ooit 1 teefje gehad die loopt ging worden, waar hij echt zoooo smoor op was, dat hij 3 dagen amper tot niet gegeten heeft, maar dat is tot nu toe de eerste keer.
Ik werp me inderdaad als een soort "barriere" tussen de 2 in. Yori de ene kant op, de teef de andere kant op, met lichaamstaal. Later zoeken ze elkaar echt wel weer op, en dat mag ook wel, even. (bij Yori is het met name natuurlijk met wandelingen, waar meerdere honden bij aanwezig zijn)
Maar ik lees dat het met Shadow nu al opgelost is, en dat vind ik echt heel stoer! Nogmaals *respect*
Thnks Inge
En jij hebt ook veel bereikt met Yori, zal ook niet makkelijk zijn geweest. Helemaal niet als eerste eigen hond! Maar Yori dus ook een echte reu
Shadow kwam bij ons en kon helemaal niet tegen druk. Ging dan happen . Dat maakte het extra tricky. Maar hij is nu bekend met het fenomeen "teef" en tja, kent zijn rol. Heerlijk zoals ze nu samen leven.
Buiten is het nog een ander verhaal, en dan met name met reuen. Maar daar wordt aan gewerkt Ook dan weet hij steeds meer hoe hij zich moet gedragen en waar hij staat . Hij leert zijn schouders op te halen en door te lopen.
Genoeg buurhondjes die loops zijn, maar Shadow reageert niet. Genoeg reuen die op straat tegen onze deurpost piesen.. Shadow ruikt en hoeft er niet overheen. Hij wordt zekerder en relaxter
Hé super zeg om te horen. Ik had hem ook niet laten castreren. De kans dat hij zou blijven is zeer zeker aanwezig en nu kunnen jullie straks de plannen doorzetten nu hij stabieler is. Top!!
Goede keus geweest Marit. Fijn dat het toch zo in balans gekomen is!
Ik lees mijn post nog eens door en het klopt niet wat ik opgeschreven heb.
Het moet zijn: de kans dat hij in dit gedrag zou blijven hangen is zo groot dat risico zou ik niet nemen. Nu kunnen jullie de castratie bijna gaan plannen. Hij wordt steeds stabieler.
Toppie Marit!!! ook dat hij buiten zo verandert!!! Jaaa, daar heb je nog wel wat werk aan, maar die uitdaging kun je wel aan! Leuk, heerlijk zelfs...
Wat je zegt doet Yor ook: als hij een zekerdere hond tegenkomt, haakt hij af. Heerlijk, ik hoef nooit bang te zijn voor gevechten, zelfs niet hier in "zijn" park!
Jakkes, dat de buurt-reuen gewoon jullie deurpost onder plassen, BAH!
Shadow komt er wel hoor! Net als Yor... Duurt even, maar dan heb je ook wat!
en inderdaad, ik heb het met Yor niet makkelijk gehad, zeker niet als 1e hond.. zo'n 'afgedankte onopgevoede' reu midden in z'n puberteit, hardstikke onzeker.. pff! Maar, hij is nóg steeds reu, en doet het goed! *trots* (afentoekanikmwelwurgengrrrrmaarsssssjt ons geheimpje )
Esther ik snapte wat je bedoelde
Ik wacht nog wel even met castratie. Hij is nog volop aan het ontwikkelen. Hij komt makkelijker mee uit een situatie, is makkelijk bereikbaar. Hij begint te grommen! . Dus het gaat goed, dat wil ik nog even doorzetten.
Oh je herkent hem niet vergeleken met een paar weken geleden. Hij is vrolijk. Maakt gekke bokkesprongen.
Ja Inge.. Midden in de puberteit, dan kan het 2 kanten opgaan. Of ze komen goed terecht, of ze gaan verkeerd.. Fijn dat Yori bij jou terecht is gekomen Terecht dat je trots bent Mag ook zeker
Erg boeiend topic! Ik lees mee!
Succes met Shadow! Fijn dat hij zijn plek beter weet!
Hihi Fanny, dit topic is al bijna klaar
Hij gaat zo goed
Ik laat hem nog verder uitgroeien nu en dan 'straks' als hij echt stabiel is en er weinig verbetering meer uit te halen valt, laat ik hem castreren..
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Obsessief likken, castratie?" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?