puppy's en autisme

wij hebben ook een verstandelijk beperkt kind en hebben al jaren jackrussels bij hem en het gaat geweldig , als je maar zorgt dat er vaste regels voor hond en kind zijn , gaat het volgens mij altijd goed

Hoi,

Ik reageer ook even omdat ik op dit moment een traject doe bij een autistisch jongentje. (Een autisme geleidehond-traject, dat wel.)

Ik zag al heel wat rassen voorbij komen waaronder de King Charles en de Sheltie. De King Charles zou ik je inderdaad afraden ivm de toch wel veel voorkomende chronische hoofdpijnklachten waar deze hondjes mee kampen. Je kunt net geluk hebben, maar feit is gewoon dat de schedeltjes over het algemeen veel te klein zijn met nadelige gevolgen voor de hond. Zou ik persoonlijk dus niet doen.

De Sheltie zag ik ook voorbij komen. Interessant, want wij werken ook veel met Shelties. (Ik ben eveneens betrokken bij een tweetal organisatie die hulphonden opleiden.) De Shelties worden echter wel voor een andere doelgroep gebruikt, namelijk voor jongeren met anorexia en boulimia nervosa. Deze jongeren (jongens en meiden) zullen over het algemeen vol geduld met de honden om gaan en niet zomaar uit hun slof schieten. Het zijn veelal gevoelige jongeren, een ideale match met de Sheltie, die toch ook wel een erg gevoelig hartje heeft.. Ik zou een Sheltie niet zonder meer koppelen aan een kind met autisme. Dit omdat een kind met autisme nog wel eens zijn 'buien' heeft en de Sheltie daar in mijn ogen te gevoelig voor is. Hier ga je de hond geen plezier mee doen. (Ik heb zelf ook een Sheltie en ken het ras goed.)

Als ik je een suggestie mag doen.. Wellicht is een kruising wat. Dan kun je bepaalde karaktereigenschappen toch een beetje matchen. De labradoodle en goldendoodle worden ook veel ingezet tegenwoordig. Zijn goede gezinshonden, speels maar toch rustig, stabiel en evenwichtig. Nadeel kan zijn het jachtinstinct. (Maar dan heeft elke hond wel wat.) Voordeel van de doodle is ook dat, mocht je in een later stadium alsnog overwegen de hond te laten opleiden tot autisme geleidehond, de hond ook mee de klas in kan vanwege zijn anti-allergene vacht.

Veel succes bij je zoektocht!

Geeft niets hoor, dat promoten van het eigen ras. Ervaringsdekundigheid is erg belangrijk. Ik vind het allemaal erg leerzaam en zo kom ik uiteindelijk vast in de juiste richting. De input van Thera, over haar Sheltie, dat zij nogal eenkennig is bijvoorbeeld. Dat lijkt me een goede eigenschap, aangezien mijn kinderen letterlijk met iedereen meelopen (gebrekkige gezichtsherkenning).

De labradoodle vind ik echt te duur, maar ik ben wel blij dat ik weet wat een normale prijs is. Ik zou er zo intrappen hoor, een pup voor 600 euro. Ik kan me wel voorstellen dat ik op termijn, als de kinderen wat groter zijn, een hulphond voor ze zou laten opleiden. Voor hun zelfstandigheid. En dan zou een labradoodle ideaal zijn. Een hond nu helpt hen in elk geval er dan mee om te gaan.

Overigens is mijn man ineens helemaal in love met de beagle ... gaat ie er zelf mee rennen, zegt ie nu ...

Een poedel is dan dus ook heel geschikt en minder duur als een labradoodle en ook anti allergisch.

Ik heb een poedel met stamboom voor EUR 950,=.

Een poedel is erg lief, invoelend, past zich aan de situatie aan. Rustig binnen lekker actief buiten.

Veel vachtverzorging maar dat heeft een labradoodle ook nodig. Je kan hem trimmen zoals je zelf wilt.

Maar nogmaals kijk naar het ras wat je aanspreekt en zoek dan een hond uit met een zacht karakter.

een grote poedel kost inmiddels rond de 1200 euro hoor! heel veel geld , maar als een pup 8 weken lang heel goed is opgegroeid , ouders getest zijn, enz heb ik dat er wel voor over..en ja waarom geen poedel dat is voor mij een persoonlijk iets, vind mijn labradoodles net iets mooier, ik hou niet van de spitse snuiten, en hou van een iets bredere bouw , alhoewel de meeste van mijn labradoodles genetisch tussen de 62,5 en 75% poedel zijn, de vacht is net wat losser dan een poedel, dus meer slag dan kleine krullen en niet verharend..de eerste kruising tussen een labrador en een poedel geeft vaak een slechte verharende vacht pas als je selectief fokt op de vachten krijg je niet verharende zachte vachten. Qua karakter super, voelen alles goed aan, 1 van mijn honden heeft zelfs mijn schoonvader "gered" zij heeft aangegeven dat hij ziek (kanker) was en is op aanraden van ons naar het ziekenhuis gegaan, hij had geen week later moeten komen

Ik snap heel goed dat je de labradoo.dle erg duur vindt. Dat is waar, helaas.. Het is indd wel een beetje een monopolyspel.

De Sheltie raad ik je écht af. Ik ken het ras inmiddels door en door (heb meerdere pups groot gebracht en heb zelf een Sheltie) maar ik vind ze echt te gevoelig. Ze zijn indd behoorlijk eenkennig (de meesten althans) en ik snap dat je dit een prettige bijkomstigheid vindt, maar deze eigenschap is ook goed trainbaar. (Als je een pup van begin af aan beloont voor het blijven contact zoeken krijg je ook een hond die minder snel zal mee lopen met vreemde mensen, ook op latere leeftijd.) Hooggevoeligheid is echter niet of nauwelijks te beinvloeden door middel van training..

Ik zal nog eens voor je verder zoeken, want zoals gezegd ben ik beroepsmatig bij deze trajecten betrokken. Een kruising Sheltie-.. zou mogelijk wel een optie zijn. Dan zou je moeten selecteren zodat de hooggevoeligheid niet versterkt wordt, maar het baasgerichte wel aanwezig blijft. Nogmaals, ik ga voor je verder kijken!

Heel veel succes

Hooggevoeligheid, niet aan gedacht. Dat gaat waarschijnlijk beter als je 22 bent dan wanneer je 6 bent.

Ze zitten nu bij de overburen in de tuin met een mini jack russel te stoeien. Ik blijf verbaasd staan over het effect.

Het effect is indd bijzonder.. Het is het mooiste werk om te doen vind ik: dit soort trajecten. (Dan bedoel ik zowel de 'autisme tracten' als de trajecten voor jongeren met eetproblemen.)

Ik denk nog voor je na en reageer zodra ik iets zinnigs weet.

Graag! Dank voor het meedenken. Iedereen trouwens, ik ben al een stuk wijzer dan ik was.

Ik ben dit topic een beetje aan het volgen en nu kwam ik toch wat tegen waarvan ik dacht "Hoe ga je dat organiseren?!"

"Een kruising Sheltie-.. zou mogelijk wel een optie zijn. Dan zou je moeten selecteren zodat de hooggevoeligheid niet versterkt wordt, maar het baasgerichte wel aanwezig blijft."

Het lijkt mij dat je bij een kruising nooit weet wat er voor pups komen en zeker niet met welk karakter!
Een kruising komt vaak voort uit een zogenaamd "oeps-nestje", waarbij het regelmatig uberhaupt niet de bedoeling was dat er pups kwamen.
Het lijkt me dan ook dat de zogenaamde 'fokker' geen idee heeft waar hij/zij mee bezig is.
Zo'n pup komt, in mijn ogen, niet van een betrouwbaar adres. En met betrouwbaar bedoel ik dat ze niet op karakter geselecteerd hebben, geen medische gezondheidschecks hebben laten doen bij de ouderdieren en maar wat aanrommelen met de opvoeding en verzorging van de pups.

Vanuit mijn professie gezien (ik werk beroepsmatig met dieren; voornamelijk honden) zou ik je een kruising juist afraden. Vooral omdat het karakter onvoorspelbaar is.

Ik zie heel veel pups voorbij komen, zowel kruisingen als rashonden, maar ben nog nooit een bewust gefokte kruising tegen gekomen.
Wel genoeg kruisingen van broodfokkers.
Of kruisingen van mensen die een keer een nestje willen en vervolgens elke dag bellen voor advies, omdat ze geen idee hebben waar ze mee bezig zijn. Of nog erger; helemaal niet bellen en vervolgens een slecht gesocialiseerde, niet gevaccineerde of ontwormde pup afleveren.

Ik weet het niet hoor. Ik zou toch voor een rashond met stamboom gaan.

Ik ben met Ester eens dat er veel gerommeld wordt met kruisingen. Toch ken ik ook een aantal goede fokkers die heel bewust af en toe twee rassen door elkaar gooien, indd voor speciale doelen. (En dit gaat dan om pups waarvan de ouders beide stambomen hebben, de lijnen zijn bekend, etc.)

Maar natuurlijk: dit is iets dat je goed moet overwegen. (En ook ik ben beroepsmatig met honden bezig, zelfs mbt autisme-trajecten dus ik zeg niet zomaar iets. Maar ik snap je terughoudendheid Ester, en vind het goed en alert van je dat je hier ook mee komt!)

Even een ander ras die gebruikt wordt voor kinderen met autisme: kortharige schotse collie. Een aantal jaren geleden heb ik gekeken naar een therapiehond (heb zelf autisme) helaas was het niet mogelijk ivm school. Schotse Collies hebben een vergelijkbaar sheltie karakter, alleen dan wat rustiger en tja... ik weet niet hoe ik het moet zeggen, zo goed ken ik het ras ook weer niet. Misschien zijn die meer geschikt, alleen zijn ze wel een stukje groter.
Er zijn hier vast wel Schotse collie eigenaren die je kunnen helpen.

He, ik wist niet eens dat er kortharige collie bestaan. Ik ga hem opzoeken.
Jammer trouwens dat school en therapiehond niet samen konden gaan, het lijkt me juist zo'n mooie aanvulling.

Ik dacht dat een oeps nestjes was: twee honden kruisen elkaar in de nacht enne ... tja, dan kan je inderdaad niet weten of de karakters bij elkaar passen. Een voordeel, in mijn ogen dan, is dat ze dan wel al meteen in een huiselijke omgeving geboren worden. Tja, tja, tja, wat is wijsheid. Eerst denken en dan doen, dat in elk geval.

En een hond uit het asiel, die al pup af is? Hoe verstandig is dat?

Een hond uit het asiel zou ik in dit geval echt niet doen. Je moet een hond met een evenwichtig karakter hebben, bij een asielhond weet je nooit wat ermee gebeurd is en wat het beestje al heeft meegemaakt.

Korthaar collie is indd een optie, hoewel ook zij vrij gevoelig zijn. (Wat mij betreft hangt dit ook af van de ernst van autisme, de leeftijd van het kind, etc.)
Misschien niet echt voor de hand liggend, maar wat dacht je van de New Foundlander? Van nature bereid te gehoorzamen, (een zgn 'want to do') rustig en uitermate trouw. De NF is vriendelijk en tolerant, past zich gemakkelijk aan en is dol op kinderen, dit laatste is duidelijk terug te vinden in zijn oorspronkelijke werktaak:

Van Wikipedia: 'De Newfoundlander werd vroeger gebruikt om sledes te trekken en mensen uit het water te redden, maar tegenwoordig wordt hij vooral gebruikt als gezelschapsdier. Ook werd hij veelvuldig gebruikt om kleine kinderen in de iglo of op de slede warm te houden.'

Echter heeft ook deze hond een gevoelig karakter. Hij zal niet erg dol zijn op chaos en geschreeuw, maar lijkt toch geschikter dan bijvoorbeeld de Sheltie. (Maar ook dit hangt af van d emate van autisme, leeftijd kind, karakter kind én karakter hond. Zal van individu tot individu verschillen maar ik vind de NF echt nog niet zo gel.) Bovendien heeft hij, júist door zijn imposante voorkomen wel een streepje voor, omdat dit alleen al een stukje respect afdwingt en vaak maakt dat kinderen rustiger worden. Het is bij uitstek een hond om tegenaan te gaan liggen als je je niet zo lekker voelt.
Qua vachtverzorging heeft de NF gemiddelde verzorging nodig, ongeveer 1-2x per week doorkammen.

Ter extra info: Er worden New Foundlanders ingezet als psychiatrische hulphond.

Ik heb een Schotse herder. Evenals mijn eerste collie een kindervriend. Ze zijn wel gevoelig voor stemmingen.Mijn huidige collie is iets stabieler dan de eerste, die was ook super lief maar ook super gevoelig.Je moet wel van borstelen houden,en ze zijn natuurlijk groter dan bv een Beagle.
Veel collies zijn in eerste instantie afstandelijk naar vreemden.
Weet eigenlijk niet goed of de collie echt geschikt is voor autistische kinderen.Als ik naar mijn huidige hond kijk zeg ik ja..maar als ik naar sommige collies binnen de rasvereniging kijk zeg ik nee. Ik heb trouwens een reu. Heb het idee dat collie reuen wat makkelijker zijn dan de teven.Reuen worden ongeveer 60 cm hoog. Er zijn inderdaad ook kortharige collies maar wel minder dan de langhaar. Ze hebben iets meer ijver dan de langhaar. Denk dat je met vragen zeker bij de Collieclub terecht kan.. http://collieclub.nl/

Denk nog even mee.
Ik heb in het verleden een Cairn terrier gehad. Een vrolijk, speels, levendig, aanhankelijk en ongecompliceerd hondje.Vriendelijk en niet van de wijs te brengen.Hij leefde samen met een drukke Boxer reu. Heeft wel een plukvacht, dus naar de trimmer.Mijn kinderen waren toen klein en dat ging heel goed samen met de Cairn.

ik vind een hond uit het asiel best een goede optie.. Tuurlijk moet je heel goed vragen naar zn karakter en het liefst ook informatie ontvangen over zn verleden.. en eerst een aantal keer langs gaan met je kinderen, maar in het asiel kunnen echt ook hele vriendelijke, zachtmoedige honden zitten, waarvan je tenminste van te voren weet of ze geschikt zijn voor kinderen.. Als je een hond neemt die al pup af is, is zn karakter meer gevormd. De meeste mensen vinden dat negatief, maar het kan juist ook heel positief zijn: er zitten zat honden die al hele positieve ervaringen met kinderen hebben, die al helemaal gek zijn op knuffelen enz. Als je een pup neemt weet je nooit hoe dat in de toekomst gaat. Ik vind dat je niet zomaar af kan gaan op een rasbeschrijving, want ook binnen een ras zijn zoveel verschillen.
Bovendien heb in een asiel vaak proeftijd, ik weet alleen niet of dat goed is met autistische kinderen als je de hond na een tijd weg zou moeten doen, maar ja dat heb je ook als je een rashond neemt waarmee het uiteindelijk niet gaat..
Ik heb een hond uit het asiel en mensen zijn altijd verbaast als ze dat horen, blijkbaar denken ze dat asielhonden allemaal problemen moeten hebben.. Jammer, want als je goed informatie inwint kan een asiel hond juist heel goed bij je passen.. In ieder geval succes met beslissen!

@ Marianne: daar heb je wel een punt.

Ik ben zelf altijd nogal huiverig voor asielhonden, zéker mbt autistische kinderen. Ik zou dan liever een pup nemen omdat pups nog zo kneedbaar zijn. Die voegen zich naar het gezin, schrikken niet meer zo van onverwachtse gebaren, geluiden, .. omdat ze ermee zijn opgegroeid.

Maar wat jij zegt over honden uit het asiel is ook wel erg doordacht. Blijft een lastige keus dit, maar Piper zal er vast en zeker uitkomen! (Is het niet vandaag, dan wel morgen. Of overmorgen )

Succes Piper!
Ik laat het hier ff bij voor vandaag!

Puppyprijs is afhankelijk van een aantal factoren.

Maar ligt meestal tussen de 700 en de 1200 afhankelijk van het ras.
Als het een ras met veel gezondheidsproblemen is of met vaak een keizerssnede dan ligt de prijs hoger.
Is het een ras dat op weinig getest hoeft te worden dan ligt de prijs vaak lager.

Ik zou wel voor een stamboomhondje gaan want een goede fokker fokt met stambomen zodat je lijnen kunt natrekken en dan weet of en zo ja welke gezondheidsproblemen de voorouders hadden.

Hoihoi,

Ik ben wel Heel erg benieuwd waar je op uit komt!

Zelf heb ik Asperger en ik heb dan wel geen hele ernstige vorm, en ik ben 24 en een stuk wijzer over wat ik heb dan je jongens, maar ik heb nu net mijn eerste hond, en ik wou dat ik 15 jaar geleden al een hond had! Of natuurlijk dat mijn ouders er een hadden gehad.

De regelmaat van het wandelen, en de beweging waar ik eindelijk van leer ontspannen, doen mij heel veel goed!
Ik ben ook erg zorgzaam en dat kan ik nu ook beter kwijt.
Daarnaast zijn 'wij auties' niet altijd even communicatief, en ookal kan ik erg goed ouwehoeren, het onderhouden van sociale relaties brengt mij vaak in de war en geeft me soms zelfs veel stress!
Gelukkig heb ik wel vrienden om me heen natuurlijk, en mijn lieve partner, maar de rust van het gevoel dat er nu altijd 'iemand' is waar ik mee kan knuffelen, mee op pad kan en op terug kan vallen, zonder dat ik na moet denken over de relatie, want ik hou van hem en hij houd van mij en we zijn beide loyaal, en dan is het goed!

Ik heb gekozen voor een poedel om zijn lieve en zachte karakter, en borstelen vind ik alleen maar fijn en Benji ook.
Het niet verharen is ook een groot voordeel!

Ik weet niet of ik nou echt wat bij hebben dragen aan je keuze, maar ik vind het wel top om te horen dat je een hond neemt voor je jongens en ik hoop echt heel erg dat zij er net zo veel aan hebben als ik nu!

Ha dank je wel Fanny. Onze vorige hond kochten we nog in het guldentijdperk... je kunt me dus van alles wijsmaken.

Na ruim overleg gaan we verder kijken naar het hoe en wat van ... jawel, trommel trommel, toch de beagle. Waarom? Omdat mijn man graag wandelt en wel een loopmaatje kan gebruiken, wat mijn wandelprobleem goeddeels oplost. Mijn man vertrouw ik wel, als de kinderen nu gezegd hadden: o wij laten hem wel uit, dan was het wat anders. En omdat ze vrolijk en onvermoeibaar zijn: mijn oudste heeft wat vrolijkheid nodig en de jongste is zelf onvermoeibaar. Consequent opvoeden zal wel lukken, hier in huis moet alles toch al consequent.

Andere kandidaten zijn de engelse springer, de cocker spaniel en de teckel. Bij de teckel ben ik bang voor rugklachten, als hij het druk krijgt met de kinderen, dus daar ben ik zelf niet zo voor. Leuk is wel dat ik nu van deze honden de goede ipv de slechte eigenschappen mag gaan opzoeken, jippie.

We denken ook dat we een pupje willen dat in een gezin/huis is opgegroeit, ik geloof dat jullie het een pretnestje noemen? En anders misschien toch van het asiel, dat ie dan al iets ouder is, tot een jaar. Dat ie gewend is aan wat drukte. Dat er nog wel wat te socialiseren valt maar dat het hele kwetsbare er van af is.

Jacqueline, wat lief, dank je wel. Ik 'verdenk' mijn oudste ook van asperger (zijn diagnose is nu pdd nos) en ik herken wat je zegt over de beweging, het zorgen, en het ontspannen. Zodra hij met een hondje bezig is, is hij gelukkig. Dan komt er een lach, ach, je voelt gewoon dat hij dan ontspannen en blij is. Normaal is hij ontzettend gespannen, de wereld vraagt zoveel van hem. En zijn broertje vraagt veel van hem. Die is klassiek autistisch met een vermoeden van adhd. Sinds hij een pact heeft gesloten met de buurvrouw, zit hij nu weleens daar op de veranda in de zon met hun hondje - helemaal rustig en zen. Tja... daar heb ik heel veel plukken haar, kapotte schoenen en plasongelukjes voor over.

Dat kan ik me voorstellen da je dat er voor over hebt!
Ik heb zelf ook dat het 'normale' leven al heel erg veel energie kost, het lijkt of alle prikkels extra binnenkomen en alles moet bewust verwerkt worden, vermoeiend.
Ik heb ook nog de pech dat stress en spanning bij mij op mijn spieren en gewrichten slaat waardoor ik dan ook nog eens veel pijn heb.
Vroeger kon ik ontspannen door mijn sport. Ik deed aan ballroomdansen op hoog niveau en op de dansvloer was ik eindelijk mezelf, ik kon doen, niet praten, maar genieten! Maar helaas heb ik 3,5 jaar geleden een auto ongeluk gehad en een whiplash opgelopen, en dansen kan en mag ik nooit meer!
Maar wat een ontspanning geeft lieve benji! Als hij blij is en ronddarteld ben ik ook rustig en ontspannen. Of we liggen lekker samen op de bank te knuffelen en relaxen met zijn koppie op schoot.
Na een werkdag sta ik meestal stijf van de spanning en Benji helpt me daar weer uit!
De afgelopen drie weken waren ook niet alleen voor Benji wennen maar ook voor mij haha, verandering hè! Maar we beginnen nu beide een beetje tot rust te komen, heeeerlijk!

Nogmaals super top! En ik hoop dat jullie er heel gelukkig mee worden! Want dat is toch het enige wat je wilt zien?! Je jongens die ontspannen!

Teckel is ook zeker een aanrader, i.v.m. de kwetsbare rug zou ik dan zeker voor de standaard gaan, deze kunnen net iets meer hebben dan de dwerg en kaninchen. Teckels kunnen zich heel erg aan een persoon/of meerdere gaan hechten. Ze kunnen goed een eind wandelen, maar als ze een dag niet ver wandelen is dat ook prima.

De beagle...??? Ik snap die keus echt niet.
Want dit zijn gewoon echt geen makkelijke honden.
Het zijn vaak geen knuffels,eerder onafhankelijk....loslopen is vaak een probleem.
Nee zou niet mijn advies zijn in jou situatie

Ik hield me eerlijk gezegd ook maar even op de vlakte.. Piper heeft natuurlijk alle recht van de wereld om alsnog voor een beagle te kiezen als zij dat wil, maar ik ben het met Cabasja eens en vind dit ook echt niet erg verstandig. Die honden zijn gewoon niet makkelijk, buitengewoon snel afgeleid, lopen continu hun neus achter na, zijn daarnaast behoorlijk eigenwijs. Bovendien komt er tegenwoordig steeds meer agressie in dit ras voor, daar wordt echt voor gewaarschuwd.

Mochten jullie toch voor een Beagle willen gaan Piper, dan is je dat natuurlijk goed recht. Ik zou je wel willen aanraden om dan echt naar een goede fokker te gaan, een die goed bekend staat. Doe daarnaast enig research mbt de lijnen. (Dit vanwege het risico op agressief gedrag.) Sjah en een herplaatser.. Ik wil je echt niet ontmoedigen maar weet waar je aan begint. Want al is zo'n hond prima groot gebracht, hij is niet opgegroeid met het gedrag van twee autistische kinderen. Dat voordeel heb je met een pup wel.. Die groeit er letterlijk en figuurlijk in mee.

Hoe dan ook, ik wens je heel veel succes en hoop dat de hond jullie gezin mag gaan verrijken!

Dat klopt een Poedel is goedkoper.

Het karakter is bijna het zelfde, Australian Labradoodle's houden van buiten spelen binnen zijn ze rustig!

Vacht verzorging is bij een Poedel veel, bij een Australian Labradoodle eigenlijk helemaal niet zoveel 1 keer in de 2 weken kammen.

Oja en een wat veel mesen denken is dat een Labradoodle het zelfde is als een Australian Labradoodle maar dat is niet zo! In een Australian Labradoodle zitten 6 verschilende rassen en in Labradoodle maar 2.

dna testen geven aan dat het helemaal niet waar is dat er in de australian labradoodle 6 rassen zitten, is toch voornamelijk poedel, de originele fokster heeft nogal moeite om de waarheid te vertellen mijn labradoodles zijn ook goedkoper.. ik hoop dat je een geschikt hondje voor je kind gaat vinden

Oei! Een Beagle of Teckel? Dat zijn twee rassen die, ook wat mij betreft, juist meteen af zouden vallen.
Dit zijn twee rassen die erg graag hun eigen gang gaan en niet allemaal los kunnen lopen in bijvoorbeeld het bos.

Miscchien is het een idee om eens een tijdje te gaan wandelen in bossen waar de honden los mogen lopen. Knoop een praatje aan met hondeneigenaren en laat je inspireren.
Zo kom je zelf in aanraking met meerdere rassen en ontdek je snel genoeg de voor- en nadelen van een ras.

Een pretnestje is trouwens een nestje bij mensen die het leuk vinden om hun teefje een keer te laten dekken.
Persoonlijk zou mijn voorkeur hier niet naar uit gaan. Dit omdat de ouderdieren niet geselecteerd worden op bepaalde gezondheidsaspecten.
Een rashondenfokker doet dit wel en ook hier groeien de pups in huiselijke kring op.

Pretnestjes worden vaak aangeboden op Marktplaats. Het lijkt dan alsof die mensen 1 nestje hebben liggen, maar het komt voor dat een broodfokker het door jullie gewenste nestje even uit de schuur haalt om bij 'tante Annie' te stallen totdat jullie zijn wezen kijken. Daarna gaan ze, hup, de stal weer in.
Kijk hier dus goed voor uit!