Gevoelige hond anders opvoeden?

Ik heb op het forum gelezen dat sommige honden(rassen) gevoeliger zijn dan andere, en dat je hier bij de opvoeding rekening mee moet houden. Er staat alleen nooit bij hoe!

Wat moet je anders doen bij een gevoelige hond?

Ik denk dat je iedere hond individueel moet opvoeden. Ik maak de keuze om positief op te voeden, dus zonder dwang en/of fysieke en verbale correctie. Maar ook dan vragen ze ieder hun eigen unieke individuele insteek. Dus vind ik dat lastig zo even te beantwoorden.


Sommige honden doen het beter met gebaren/lichaamstaal dan met duidelijk gesproken commando's.
Sommige (prikkel)gevoelige honden vragen meer begeleiding in het vinden van de balans tussen rust/actie.
Sommige honden hebben een veel duidelijker kader nodig om zich daarbinnen vrij te kunnen bewegen.
Zo kan ik nog een aantal dingen opnoemen.

Wat bedoel jij met gevoelig? Waar dacht je aan bij het stellen van de vraag?

Wat bedoel je precies met gevoelige hond (welk ras). Ik heb witte herder wat ook als gevoelig wordt omschreven. Fokker zei dat dat inhield dat je zeker niet met slipketting mag werken en gewoon niet met harde hand opvoeden. Betekent niet dat je ze over jou moet laten lopen hé. Maar ik merk wel dat ze heel snel reageert op een boze toon. Dus je hebt niet veel nodig om haar te laten merken van dit is niet ok.
In het begin had ze schrik in de auto. Ze begon dan te jammeren en echt te gillen. Omdat het een gevoelig ras is durfde ik niet met haar gaan rijden omdat ik schrik had haar te traumatiseren. Toen maar eens naar fokker gebeld en die zei dat je ook niet mag overdrijven daarin. Je moet hen correct behandelen, maar ze moeten ook tegen iets kunnen. Dus die zei gewoon blijven rijden. En idd na 15 min was het over en ze had er geen trauma aan over gehouden.
Het gaat dus meer over geen harde correctieve handelingen gebruiken, maar wel correct en consequent zijn.

Nou, eigenlijk was ik door het lezen op het forum nieuwsgierig geworden wat andere mensen er mee bedoelden!
Maar wel omdat ik zelf een ras heb (koningspoedel) waarvan gezegd wordt dat het gevoelige honden zijn. Het is mijn eerste pup, dus ik sta altijd open voor goed advies.

Ik ben niet van de harde hand, dus dat komt wel goed denk ik

Maar dat is bij andere rassen toch ook niet nodig?

Sluit ik me helemaal bij aan

En verder ... kijk goed naar jouw hond, naar de interactie tussen jullie beide, leer hem kennen door dik en dun en leer jezelf kennen als mens van deze hond. Zo leer je wat jouw hond nodig heeft

iedere hond is uniek en heeft een voor hem op maat gemaakte, individueele opvoeding nodig. persoonlijk kies ik ook voor een positieve opvoeding zonder harde hand. voor alle 3 mijn honden gelden de zelfde regels maar ze hebben alle 3 wel een andere aanpak nodig want ze zijn 3 verschillende individuen.

Ik heb ook een koningspoedel en die is ook erg gevoelig ik weet niet echt of het helemaal ras eigen is.

Bij mijn hond uit het zich er in dat hij onzeker is richting andere honden(vooral reuen) en mensen (meestal mannen) met een wat dominantere houding.

Bij Koda is het iedere keer zoeken wat het best bij hem werkt. Niet te veel in een keer willen iedere hond is anders als je merkt dat iets te veel is voor je hond niet de situatie vermijden maar proberen de volgende keer het wat korter te doen of op een andere manier zodat je hond het wel aankan. Zodat je hond wel langzaam leert wennen aan dingen die hij/zij spannend vind. Met Koda is dat bv zoeken op welke afstand kan ik een hond passeren zonder dat hij blaft en dat kan ook nog per dag verschillend zijn.

Kijk wat bij jouw hond en bij jou past en als het een keer niet gelukt is volgende keer beter.

p.s. als poedelfan wil ik natuurlijk wel graag een foto van je pup zien (welke kleur is hij/zij)

Veel plezier en geniet van je pup.

nou hier heb ik weinig nieuws op in te brengen. Volgens mij zien de meeste mensen zelf gauw genoeg wat bij hun hond past. Maar je moet ook een stijl hebben die bij jezelf past. Daarom ben ik er ook een voorstander van dat je echt goed kijkt welke hond je wilt. Ik had voor mijzelf een ander ras in gedachte maar werd stapel op pippa. Toen de fokker mij uitnodigde was er geen houden aan. Ik belde haar iedere dag om dingen na te vragen. Ze moest zo lachen en zei, als je zo bezorgt bent en zelf zo gevoelig en nauwkeurig denk ik juist dat je aan de podenco een fijne hond hebt. En ik zag van al die prachti pupjes alleen maar pippa. En wij zonderde ons eigenlijk meteen af. Of zo herinner ik me het. De twee keer visite zat ik met die kleine achterin de keuken. Terwijl er 5 pupjes omheen tolden. Ik ken nu nog steeds al der broertjes en zusjes....maar pip blijft voor mij precies de goeie. Ze is eigenwijs maar aanhankelijk. Ze voelt de situatie precies aan. Dus als ik een keer kort aangebonden ben en ze niet veel mag doet ze dat...maar anders is voor haar het kalm aanwijzen, het lichaamstaal en gebaren...de beste manier. En zie je dat ze onzeker wordt van commando's die ze niet goed begrijpt een barse stem etc etc. Ja het is geen rakket wetenschap. Het is net als met kindenen de ene vraagt je gewoon om een andere benadering. Als wij olie op bezoek hebben: een beagle...merk ik in no time dat ik niet doordring met mijn gebaren en zachte stemmetje

He, wat leuk, nog een poedel!

Ik zal me binnenkort even voorstellen Mirjam, want ik heb me al geregistreerd maar was er nog even niet aan toe gekomen.
Dan probeer ik meteen een leuke foto te plaatsen.

Je gaat vast genieten poedels zijn zo'n leuke honden de mijne is echt een clown en een ontzettende knuffelkont.
Ik zie de foto wel komen.

Voor mij betekent dit: voldoende rust inbouwen om de prikkels te verwerken (gevoelige honden zijn gauw overprikkeld), niet schreeuwen, niet fysiek ingrijpen en zo positief mogelijk (veel complimenten, veel geduld, geen druk, etc.).

Ik heb een Whippet en dat worden gevoelige honden genoemd.
Maar ook daar heb je weer verschillen in. Turbo (nu 5 maanden) is niet zo "gevoelig" als Bentley (bijna 1 jaar)
Turbo kan je best een harde "he" doen terwijl Bentley daar eerder van schrikt. Maar daarin tegen kan Bentley beter tegen harde knallen als Turbo.

Eigenlijk precies zoals Angela zei:

Voldoende rust inbouwen om de prikkels te verwerken (gevoelige honden zijn gauw overprikkeld), niet schreeuwen, niet fysiek ingrijpen en zo positief mogelijk (veel complimenten, veel geduld, geen druk, etc.).

Dit geld natuurlijk voor meer rassen, maar de ene hond (welk ras dan ook) is gewoon gevoeliger dan de ander.

Jah dat is zo!
Sita is bijvoorbeeld een hond waarbij je een harde stem op moet zetten om haar te 'straffen' . Daar reageert ze op. En ze luistert. Als je te lief tegen haar bent maakt ze er misbruik van.

Sefa is heel erg gevoelig. Als je je stem verheft dan duikt hij in elkaar. Bij hem werkt het beter om hem te motiveren en te belonen. Als hij iets doet wat die mag, dan moet je gewoon heel aardig zeggen: neenee Sefa niet doen heh! En daarna motiveren om iets anders te doen: Ga je bal maar pakken!

Zo leren ze het ook!

Ik heb en Mechelaar X Hollandse herder..
Ook zéér gevoelige honden..

Alle honden hebben gevoel en zjn gevoelig voor stemmingen, vriendelijke en boze woorden..
Géén één hond moet met harde hand opgevoed..

Je bent een begeleider, aanvoerder, beschermer en veilig voor je hond...

Een zekere hond kan meer aan, geestelijk en lichamelijk. Op een zekere hond kan je meer druk zetten, de spanning makkelijker opvoeren. Een zekere hond kan je laten zwemmen, het zelf laten uitzoeken, zonder dat hij verzuipt of in de stress schiet.

Een onzekere hond heeft meer rust nodig tussen indrukken om dezse te verwerken. Heeft meer steun en hulp nodig. Kan niet zoveel druk aan tijdens trainingen. Kan je niet lang laten zwemmen en aan zijn lot overlaten maar moet je nog wat vaker bij de hand nemen.

Zowel een zekere als een onzekere hond kan je bij elk ras treffen. Beide kan je prima opvoeden zonder boze woorden of fysieke correcties. Beide moeten uiteindelijk je maatje worden toch? Met beide moet je er naartoe werken dat ze het leuk vinden om met je bezig te zijn, samen te werken? Ik zie geen verschil

Hier ook een gevoelige hond hoor, een rottweiler.
Ik moet mijn stem niet verheffen want dan duikt hij in elkaar.
Hij heeft weinig zelfvertrouwen, wat gelukkig al steeds meer word.
Maar hij heeft het meeste profeit van een hele zachte hand en alleen goed gedrag belonen en het slechte gedrag negeren. ( wat soms erg moeilijk is)
En een vast schema.
-vaste tijden eten wandelen enzovoorts.
Tuurlijk ga ik wel eens ergens met hem naartoe maar zodra ik merk dat het te veel word ga ik weer naar huis.
Je moet heel veel geduld hebben met een gevoelige hond.

Helemaal mee eens!

Mijn eerste 2 honden heb ik volgens de toen geldende ideëen opgevoed: slipketting om en luisteren! Toen Mayra kwam (ben dus heel lang hond-loos geweest) heb ik een hondenschool gezocht. Ik kwam er één tegen die zonder correcties werkt. Kon me niet voorstellen dat het zou werken, maar het principe sprak me erg aan. Ik ben er in gedoken (zo gaat dat bij mij) en enthousiast geworden. Ik denk nu ook te weten waarom er zoveel bijterige, blafferige, trekkerige dwergpinschers zijn. Als ik Mayra had opgevoed zoals ik vroeger deed, was het ongetwijfeld een angstbijter geworden. Nu is het een leuke, vrolijke hond, die wel weet dat ze klein is en daarom vrij voorzichtig is naar andere honden. Ze is (daarom?) nog nooit aangevallen. Verder vindt ze de wereld en het leven geweldig! Gevoelig? Ja, ze vind het heel erg als er gemopperd wordt (probeer ik dus ook niet te doen, maar ja, ik ben ook maar een mens) en nee, ze vindt alles wat wij ondernemen geweldig! Schrikt niet van motorrijden, niet van onweer, niet van harde geluiden, niet van andere mensen.