Sterilisatie of niet?

Maar eerlijk gezegd vind ik de wel niet discussie nogal zinloos. Alsof je een slecht baasje bent als je wel/niet ervoor kiest. Er spelen zoveel factoren mee. Sommige dingen verschillen ook nog eens per ras.

Ik denk dat het per hond en vooral per situatie bekeken moet worden. Ik heb er in mijn geval voor gekozen, en alles goed afgewogen. Ik had erg het gevoel te moeten kiezen "tussen 2 kwaden" en vond beide opties niet 100% goed. Ik had voor beide voors en voor beide tegens en heb er toch voor gekozen. Dat wil niet zeggen dat bij een volgende hond ik er weer voor kies. Dat bekijk ik dan.

@a Bilou mag ik vragen wat je niet vond kloppen wat er in de encyclopedie staat..
En waar je niets over kon vinden..


http://www.hondenpage.com/honden-encyclopedie/wid_61-Sterilisatie.php

Je zou ook een andere of paar andere dierenartsen kunnen bellen en het punt voorleggen.
Dan heb je professioneel advies en van meerdere kanten, daar kun jij dan zelf je uiteindelijke besluit uit halen.
Succes met dit grote dilemma

wat is de reden waarom je DA steralisatie aanraad?Tara is ook geholpen toen ze 5 jaar was,om medische reden,ze kreeg toen (epilepsie).ze is toen in gewicht aangekomen , door de steralisatie 1 kg, later door andere medische reden,nog zwaarder .Ik heb er geen spijt van dat ze geholpen is , haar Epiaanvallen zijn verminderd tot bijna niks, Zou het zo weer doen .ze is nu 11jaar en een vrolijk hondje

Ik heb Neeltje laten sterriliseren met anderhalf jaar, maar alleen omdat ze gigantisch schijndrachtig werd. Ze heeft er geen problemen mee, ze is niet dik geworden of dominant, alleen haar beharing is wat dun gebleven. Mijn andere dames zijn ruim 8 jaar en die hebben nergens last van en laat ik ook niet helpen als het niet medisch noodzakelijk is!

Ik heb meerder teefjes gehad...

Twee teven zijn intact 14/15 jaar geworden..
Een teef kreeg op latere leeftijd baarmoederproblemen en is gesteriliseerd toen ze 10 jaar was...

Ik raad het je zeker aan - als er medische geen reden voor is - de hond intact te laten..

Besluit je het toch te doen wacht dn in elk geval tot de hond volwassen is en volgroeit...

Misschien zelf even lezen over wat een dierenarts er van denkt..

http://www.whgdierenartsen.nl/Bibliotheek/tabid/69/ItemID/84/Default.aspx?Word=Castreren+-+Steriliseren+(hond+en+kat)+-+Pro's+en+contra's+zorgvuldig+tegen+elkaar+afwegen!

Mayra is gecatreerd toen ze 7 maanden oud was, dus voor de eerste loopsheid. Ze heeft heel weinig last van de ingreep gehad, is erg actief gebleven, vacht is prachtig, karakter is niet veranderd. Ik ben haar wat minder gaan voeren, omdat de stofwisseling iets vertraagd is waardoor ze te zwaar kan worden. Ik heb al teveel moddervette dwergpinschers gezien, zó zielig!
Ook ik (en mijn man nog meer) vond het een lastige keuze om in een gezond hondje te laten snijden, maar de risico's afwegend, kwam ik tot de conclusie dat ik het wel wilde. En ik heb geen spijt.

Ik zou voor de 1e loopsheid kiezen, na elke loopsheid vermeerderd de kans dat je teefje gezwellen kan krijgen!

Hier ook een dilemma of ik wel of niet laat steriliseren na de loopsheid of niet. Onze cairn terrier is 12 maanden en nog niet loops.
DA raadt aan te steriliseren. De oma van Yuna is met 7,5 jaar overleden aan kwaadaardige melkkliertumoren, na een operatie kwamen de tumoortjes weer terug. In mijn omgeving 2 honden overleden aan baarmoederontsteking, ook geen pretje.
De vachtverandering en eventuele gedragsverandering zie ik echt als grootste nadeel. Het blijft onomkeerbaar. Een teckelteef is stuk feller geworden, een superblafferdje. Maar ja, of zij dat ook was geworden zonder de ingreep, dat zijn dingen die je nooit zult weten.
Na de loopsheid goed je hond in de gaten houden, als je wat bemerkt er gelijk bij zijn is ook een prima optie denk ik.
Blijf het eng vinden in een gezonde hond te snijden...

O ja, hier vond ik nog een stukje op dit forum:
Zeer triest op zo'n jonge leeftijd je hondje al te moeten missen. Beginnende baarmoederinfectie en ...einde oefening pff!!!


Enkele jaren geleden hebben wij een teefje van 9 maanden moeten afgeven aan een baarmoederontsteking.
Ze was 1.5 maand ervoor voor de eerste keer loops geweest. Na 3 weken was de loopsheid gestopt, maar 2 weken verder begon ze opnieuw bloed te verliezen. Ze was niet zoek, buiten het bloedverlies. Omdat ik dit toch niet vertrouwde, hebben we een onderzoek gevraagd bij de DA. Hij kon ook niet dadelijk hier een verklaring voor vinden, maar gaf ons een antibiotica-kuurtje mee. Enkele dagen verder vond ik haar 's avonds opeens heel ziek thuis: hoge koorts en bijna niet meer kunnen lopen. Met spoed naar de DA. Diagnose: baarmoederinfectie. Maar omdat ze zo slecht was, kon hij niet dadelijk opereren. Dus verschillende spuiten gegeven. Als ze de nacht goed doorkwam en ze stabiel bleef, zou hij de volgende dag overwegen te opereren. Maar terug thuis gekomen ging het van kwaad naar erger. Ze kon niet meer lopen, ging een doodstrijd aan, en ging in shock. Wij midden in de nacht terug naar de DA. Maar terwijl we haar op tafel legden, slaakte ze nog een laatste zucht en verloren we ons jonge meisje...
Bij autopsie bleek dat haar baarmoeder was gescheurd...
Ik heb me lang schuldig gevoeld, dat ik haar niet dadelijk had laten inslapen, dat ze nog zo een pijnlijke, nutteloze strijd heeft moeten ondergaan tot haar laatste snik. Had ik dit voorop geweten, had ik haar waardig laten inslapen...

Ik ben voorstander van casteren ( bijna de enige hier )en ik zou het echt fijn vinden als er een stuk meer reuen van hun ballen afgeholpen worden..wat een hoop ellende zou dat schelen hier in de omgeving voor de honden.

Sterilisatie vind ik ingrijpender qua ingreep. Ik zie dat als een echte operatie en castratie als een kleine ingreep. (Mijn mening hoor. Ongetwijfeld vinden velen dat ik dit niet juist zie.) Als er een goede reden voor sterilisatie aangegeven wordt door meerdere artsen, dan zou ik het zeker doen.

Wij hebben Quint laten steriliseren voor de loopsheid. We hebben toen met twee DA contact gehad.
We hebben de voor en nadelen naast elkaar gelegd en toch overgegaan op sterilisatie.

Quint heeft nergens last van gehad, niet dikker geworden en vacht is nog stees mooi.
Ze was de volgende dag weer helemaal fit. Alleen mocht ze de eerste week niet loslopen. Dat was meer een probleem voor haar.

Nu laten we Bo ook steriliseren voor de loopsheid.

Wij willen geen nest en hier lopen ook wat reu's die niet gecastreerd zijn.

Ik denk dat steriliseren veel kan voorkomen maar ook wel wat negatieve bijwerkingen zal hebben. Je moet gewoon voor jezelf de rekensom maken. Wij hebben onze kangal op het advies van de dierenarts laten steriliseren. Ze stond altijd heel lang loops en alles was dan gezwollen. De dierenarts had schrik dat ze kanker zou ontwikkelen dus vandaar best steriliseren. Nu, onze Nala heeft de sterilisatie niet overleefd. De operatie was goed gegaan maar ze reageerde sterk op de narcose, werd slecht wakker en heeft uiteindelijk stuipen gekregen en is van ons heen gegaan. Ik zou een ander ras terug laten steriliseren als mijn dierenarts het aanraadt! Een kangal ben ik voorzichtig mee. Nu krijgen we binnenkort een Kangalpupje een reutje en misschien is het beter voor het dominante gedrag hem te laten castreren maar ik durf niet meer.

Ik moet altijd erg lachen om die uitdrukking "laten helpen"...Net of je de hond er een plezier mee doet.
En Melissa, ik heb ook vier teefjes en eentje was ook elke keer schijndrachtig. Toen heb ik een goede homeopaat gezocht. Eén behandeling van een paar maanden (druppels en granules) en ze is er nu van af. De kosten waren meen ik zo'n 65 euro. En als het zo is dat schijndrachtige teefjes meer kans op problemen hebben...

" Nuka is minstens 10 keer schijndrachtig geweest en heeft geen problemen. "

Nienke & de roedel

Te snel

Wat ik wil zeggen, als mijn hond zoveel schijndrachten moet doormaken spreek ik zeker wel van "helpen". Lijkt me toch niet zo fijn voor je teefje.

Een moeilijke beslissing vind ik......Ikzelf sta ook voor hetzelfde dilemma met Luna. Ze is vandaag precies 1 jaar (hiephiephoera!)en is nu 1 keer loops geweest. Zonder problemen overigens. Mijn dierenarts steraliseert liever niet voor de 1ste loopsheid. Ze zijn meestal dan nog niet volgroeid en hij vindt dat ze beter wat groter kunnen zijn. Hij is trouwens wel voor steraliseren als je geen nestje wilt. De honden die ik eerder gehad heb zijn allebei gesteraliseerd na de eerste loopsheid. Eentje is inderdaad flink aangekomen en ook haar haren zijn veranderd. Bij de andere moest ik wel opletten dat ze niet te dik zou worden maar opzich is dat wel goed gegaan.
En nu met Luna weet ik het dus nog niet. In juli verwacht ik weer de volgende loopsheid en ik denk dat ik die maar eens afwacht. De tweede loopsheid verloopt vaak toch anders dan de eerste. Maar het is een moeilijke beslissing....

Och ik drukte op reageren,zonder reaktie, sorry....Antoinet.
De dierenarts is wel voor sterilisatie, maar geeft ook duidelijk aan dat als de hond ook niet veel last van de loopsheid, schijnzwangerschap heeft, het voor de eigenaar een nog lastigere beslissing is.
Blijft moeilijk

Heb je al een besluit genomen?

Zelf zou ik niet voor de eerste loopsheid steriliseren. Gewoon gevoel.
Dat een hond dikker kan worden na de sterilisatie, dat klopt, maar dat heb je zelf in de hand, dus het hoeft niet.
Dat de vacht kan veranderen, ja dat heb ik ook meegemaakt, maar die was enkel voller, mooi glanzend en verder geen problemen daarmee. Dus ook geen probleem.
Bij mijn oudste teefje is er toch nog melkkliertumoren ontdekt, die we hebben laten wegsnijden, ze was wel pas 5 of 6 toen zij gesteriliseerd werd. Bij mijn teefje die 2 jaar was, is nooit iets veranderd. Qua gedrag was er ook geen verschil.

Dus wanneer ik een teefje heb die bijv. niet geschikt is voor de fok, dikke kans dat ik haar laat steriliseren. Voor haar gezondheid maar ook om de oepsnesten te verkomen.

Ik heb mijn vorige hond met 10 jaar moeten laten castreren (steriliseren) omdat zij een ernstige baarmoederontsteking had.
Ze werd wel dik kreeg minder eten maar werd toch dik, mijn hond had ook artrose dus lange einden kon ze niet meer lopen.
Haar vacht werd heel vol maar wel doffer.
Maar wat werd het een andere hond veel vrolijker en geen pijn meer.

Dus ik zit ook in dubio met Fleur wel of niet?

Idd geen makkelijke keuze. Iedereen doet er ook altijd over of het is een standaardoperatie. Bij ons is het verkeerd afgelopen, de dierenarts had het nog nooit meegemaakt dat hij een gezonde hond heeft verloren. Maar juist de routine maakt misschien dat dierenartsen het makkelijk vinden. Wij zijn trouwens nooit ingelicht geweest over wat de mogelijke risico's en nadelen zijn. Toch denk ik als je dierenarts het aanraadt en je hebt vertrouwen in hem, dat je er zeker van kan zijn dat hij het juiste advies geeft!

Onze Mexx, kruising Duistse staander x Pointer wordt morgen gesteriliseerd. Ze is nu 13 maanden oud en is 1 keer loops geweest afgelopen juni/juli. Daarna ruim 2 maanden schijnzwanger dat niet vanzelf overging. Ze heeft melkremmers en uiteindelijk ook antibiotica moeten krijgen omdat ze hard en ontstoken melkklierweefsel ging krijgen. Al met al niet iets wat ik haar nogmaals zou willen aandoen. Bovendien wonen wij in Italië op het platteland en er komen veel andere honden "op bezoek" als ze loops is omdat veel honden hier vrij lopen op de velden rond hun huizen. Ik heb haar voor de zekerheid 4 weken niet los buiten laten lopen en dat vind ik zowel voor haar als voor ons een last. We willen ook persé geen pups (hebben een paar jaar geleden met een andere hond al eens een "per ongeluk"-nest gehad.

Het blijft uiteindelijk een beslissing die je puur voor je eigen hond en je eigen situatie maakt, in goed overleg met je DA.

ik ben benieuwd hoe het Mezz morgen zal vergaan en de rest van de week. Als er nieuws ik horen jullie het hier op het forum.