Hoe vertaald mijn hond mijn gedrag?

Onder geen enkel beding mag u gewelddadig worden tegen de hond, vermijd agressief gedrag zoals het schudden aan het nekvel, het bij de kop pakken terwijl u hem in de ogen kijkt of andere wrede en angstaanjagende strafmethodes.

Bovenstaand stukje las ik op een website.
Graag zou ik jullie mening hebben over de dikgedrukte zin.
Om het even uit te leggen: Vida komt heel vaak even bij me langs, steekt haar kop onder mn arm voor een knuffel.
Automatisch leg ik dan mn arm om haar kop en kijk haar recht in de ogen. Vervolgens aai ik haar op de kop en kriebel haar onder de kop, haar zijkant en haar buik en rug. Haar oren zijn dan plat, soms likt ze haar bek en haar staart is laag. Ze kwispeld dan met het uiteinde van haar staart.

Tot nu toe vertaalde ik dit met een onderdanige vraag om een knuffel, die ik haar dus geef. Ik dacht dat ze dat prettig vond, maar bovenstaand stukje doet me hieraan twijfelen.
Hoe vertaald Vida, mijn knuffel? Graag jullie mening!

Dit is bij jullie dan een uiting van genegenheid en ik denk niet dat je hond dit anders opvat, omdat het in ontspannen en rustige staat gebeurt. Anders had ze niet op die manier blijven komen voor een knuffel.
Anders is dit als je boos bent en haar corrigeert, dan is je lichaamstaal toch heel anders.
Misschien kan je "langs" haar ogen kijken, bv naar haar snuit of koppie, en kijken of dat een verschil heeft?
Ik zou zeggen, lekker blijven knuffelen zo.

Dank je Cleo, Langs haar ogen kijken is niet nodig. Ze draait zelf haar ogen weg.
Ze geeft aldoor kalmerende signalen blijkbaar, maar toch komt ze steeds terug

Dit knuffelen kan wel, ik zou wel haar kop vastpakken en aankijken vermijden.

kaily doet dit ook, en aan haar lichaam vind ze toch dingen eng. Dus ik aai haar terwijl ik haar niet aankijk verder.
Dit vind ze ook goed.

In de ogen kijken is voor de hond een uitdaging,honden kijken altijd weg tenzij ze strijd aan willen.

Likken aan haar bek betekend dat ze op dat moment zichzelf aan het kalmeren is.Let ook eens op of ze veel met haar oogjes knijpt/knippert op het knuffel moment.

Je arm om haar heen,op de kop aaien,kunnen voor je hond ook te direct zijn.Veel honden vinden op de kop aaien niet eens prettig,omdat het de ogen afsluit.De arm om haar heen kan ze opvatten als dat je wederom de "strijd"met haar aanwilt.Honden die met elkaar spelen en kracht meten,proberen ook op de nek te duwen.


Kwispelen is een vorm van opwinding,kan betekenen dat iets leuk is,kan betekenen dat iets minder leuk is.

Oren plat is ook onderdanig.Dit doen ze ook om zichzelf wat puppyachtiger te laten lijken(en in de hondenwereld mogen puppy's meer,die worden sneller "vergeven")

Verder is het kop in de jouw arm steken en dat ze vaak even langs komt,een beetje claimend gedrag.
Tuurlijk wil je haar aandacht geven,maar het is belangrijk dat ze leert dat dat "moet"gebeuren wanneer jij dit wilt,wanneer jij haar roept.


Sorry,iets uitgebreider dan je vroeg

En omdat Soraya al zo'n mooie uitleg heeft gegeven kan ik het kort doen:

Ik zou het vertalen naar claimend gedrag waarvan ze eigenlijk weet dat het niet hoort.

Wat een interessant topic! Ook ik vraag me wel eens af hoe mijn hond mijn gedrag interpreteerd. Mayra komt graag naar ons toe, als wij op handen en knieën op de grond zitten. Ze kruipt dan onder ons lichaam en wil dan graag aangehaald worden en spelen. Ook duwt ze, als ze op schoot zit, graag haar kop onder onze arm, of haar neus onder onze handpalm (zodat je dus de snuit omvat). Dit laatste verbaasd ons enorm, omdat dit een dominante handeling is die we dus nooit zelf uitvoeren bij haar. In de bench ligt ze af en toe met haar kop onder haar kleed.
Mayra is zeer gevoelig. We hadden voordat ze kwam al besloten haar zonder correctie op te voeden, en dat is voor haar extra belangrijk, denken we. Bij de 'nee' oefening op de hondenschool, moest ik fluisteren, want ze was heel snel onder de indruk. Ik mocht 'm ook niet vaak doen: 1 of 2x per dag. Ze heeft 'm op deze manier wel prima geleerd overigens.
Verder heeft ze, als we gaan wandelen, als ze speelt of als we thuis komen een hele vrolijke houding: staart en oren mooi rechtop, kop hoog. Gevoelig maar blij

Weg kijken is ook confrontatie vermijdend.

Phoe, ben ik even goed weggekomen de afgelopen maanden met onze honden.
Blijkt dat ik dus al een hele tijd gevaarlijk bezig ben..
Maargoed.
Onze honden weten heel goed waneer ik iets meen, en waneer het spel is.
Ze zijn niet gek.
Zeker onze Landseer vind het heerlijk om met 2 handen te worden vastgehouden aan haar kop, oortjes kriebelen, en dan wordt je gezicht en je oren schoongemaakt.
Maar ze blijft me wel aankijken.
En het spelletje fixeren is onze asielzoekert heel goed in.
Probleem voor hem is dat ik er net iets beter in ben.
Ik ben geen hond,en hij is geen mens. dus de verhouding van het fixceren tussen honden , en mij als baasje gaat voor mij niet op.
Het gaat over het complete plaatje.
Loop ik lachend naar de hond en kijk hem aan, begint hij te kwispelen.
Loop ik zo breed mogenlijk naar de hond en kijk ik hem strak en boos aan kwispeld hij niet.


Ze kijken ons bijna altijd direct aan, geen blik afwenden of iets anders kalmerends.
Behalve dan als we boos zijn als ze iets hebben gedaan wat niet mag.
Ja dan word er duidelijk oogcontact ontweken.
Maar heel vreemd , dat heb ik ook wel eens met mensen.
Dus of dat nou specifiek voor honden is, ik heb het idee van niet.

omdat zij zelf het initiatief neemt lijkt me dat het goed gaat dat ze het positief vertaald.

Maar bij andere honden kan het natuurlijk wel van toepassing zijn.

(mischien off topic)
Een kennis was met de laatste trainingen bezig voordat ze met de crufts meedeed.
Op de laatste trainingsdagen voor de obediance wedstrijd begon haar hond met het terug brengen van de apport (in 1 directe onderbroken lijn)in een boog naar haar toe te lopen.
En wat ze ook deed, de hond liep niet meer recht , maar in een wijde boog naar haar met de apport.
Tot een engelse bevriende gedragsdeskundige haar succes kwam wensen voor de wedstrijd van de volgende dag.
Hij zag het schouwspel en schoot in de lach.
"you looks like you wanne kill the dog"
Ze was zo zenuwachtig voor de wedstrijd dat ze gespannen stond te kijken.
Bij de wedstrijd keek ze over de hond heen, ontweek het oogcontact.......en ....een perfecte apport tijdens de wedstrijd.

*klik* en weer on topic