Het was zo'n mooie schaal.

Ik was het afgelopen weekend naar mijn vriendin in Baarle Nassau geweest.
Echt heel leuk geweest.
Toen ik zondagmiddag thuis kwam was er niemand thuis.
Na een half uurtje kwam mijn zoon thuis die was naar het bos geweest met de honden.
Toen ze mij zagen werden ze helemaal gek van vreugde.
Ik werd afgelebberd en begroet van alle kanten.
Ben toen naar de kelderkast gegaan en pakte voor ze een lekker vleesstaafje als beloning.
Luna nam deze aan en sprong gelijk op de bank,
Turbo neemt deze nooit aan maar gaat altijd eerst op de stoel liggen en dan geef ik het.
Nu vergiste hij zich en sprong van gekkigheid niet op de stoel maar op de salontafel.
Nu was mijn schoonmoeder pas terug van een vakantie naar Nieuw zeeland en daar had ze een prachtige schaal voor me mee gebracht.
Deze had ik dus op de salontafel gezet.
Nu kun je wel raden wat er gebeurde.
Nou 100.000 stukken was er niks bij.
Turbo helemaal in de stress omdat hij iets had stuk genmaakt.
Waar hij echt niks aan kon doen was pure blijdschap.
Ik heb deze maar opgeruimd en mijn zoon heeft ondertussen Turbo getroost want die was echt van slag.
Gelukkig komt mijn zwager in Oktober naar Nederland en kan ik vragen of hij voor mij weer zo'n mooie schaal mee brengt.

jah, dan kan gebeuren...

jammer van de schaal, maar gelukkig dat je in oktober een nieuwe krijgt!

Aaaah arme turbo die zal zeker wel geschrokken zijn.

Je moet maar zo denken, scherven brengen geluk hoop niet dat hij er met zijn pootjes in gestaan heeft want dat is zielig. Maar aan je verhaal te zien alleen goed geschrokken.

Nou als je Zwager naar nederland komt en die neemt zo schaal mee, zet hem dan maar niet weer op de sallon tafel. Weet niet hoeveel familie leden daar nog zitten, maar anders word het een dure hobby

aaach...die arme Turbo...
En arme jij! Wel lief dat ze dan zo blij zijn he? Ik geef daar ook altijd aan toe hoor. Vind ik prachtig als Zoëy als een dolle op me afkomt en me allemaal kusjes komt brengen..

Sommige zeggen dan: Rangorde!! De hond negeren en pas aandacht als jij daar zin in hebt...hahaha...doe ik noooooit...vind het altijd zo gezellig als ze zo enthousiast op me af komt!!
Lief!!

groetjes,
Helga

Gelukkig had hij niet in het glas gestaan,en Ronny bleef bij hem zodat hij niet naar mij kon komen terwijl ik het opruimde.

En rangorde nee daar doe ik op zo'n moment ook niet aan gewoon gelijk knuffelen en afgelebberd worden.

Zeker jammer, maar gelukkig vervangbaar.
Ooit meegemaakt bij iemand die helemaal dweepte met een antieke wijnglas waaruit ze dronk, de kat sprong op schoot en het glas viel op de grond, kapot.
Gelukkig reageerde ze er goed op.

Op zich ben je wel geliefd bij je honden

O ja liesbeth dat zeer zeker.
Waar ik ben zijn zij ook.
Alleen dat weekend konden ze niet met me mee.
Nu ook ik zit weer ff achter de pc en Turbo zit voor mijn burostoel.
Als ik zo weer op de bank ga zitten zit Turbo weer bij me op schoot.

Bo heeft een keer een cola glas van de salontafel met zijn neus getikt, kapot en zojuist had hij een 5 eurobiljet van de tafel gegapt en gooide die omhoog en liet hem op de grond vallen.

In iedergeval leren we ons te onthechten van waardevolle spullen

Ocharme, die Turbo! Zit hem niet mee zo allemaal!

'Hopelijk' zal hij door de schrik van de kapotgevallen schaal, niet nogmaals op de tafel springen. Alhoewel, dit deed hij in puur enthousiasme. Waarschijnlijk als hij íetsje rustiger was, had hij wel beter gekeken. Haha, een brilletje voor Turbo

Ik zat op een terasje en mijn vriend kwam ook met Daantje. Ik 'Banaaaaaaan' Daantje helemaal enthousiast, joehoe mijn baasje! Maar ze mag niet bij mij op schoot springen, tenzij ik dat zeg. Maar ze was zó hyper (vooral mijn schuld hoor) dat ze zo bij degene naast mij op schoot springt.. Je zag die persoon en Daan beide denken 'huh?' Toen maar weer op de grond en bij mij weer rustig worden.

Die hondjes toch he

Leuk verhaal,Marit, ik zie het zo voor me

Ja, het gebeurde echt in een fractie van een seconde, nog voor ik of die andere persoon had kunnen reageren (haar van de schoot begeleiden) was ze er al weer af Gelukkig had ze geen vieze poten..!

Ach die arme Turbo, helemaal blij dat het vrouwtje weer thuis en dan zo'n schrik krijgen!

Wel fijn om te weten dat hij zo dolenthousiast was om jou weer te zien En Tja dat er dan een mooie schaal onder moet lijden is erg jammer


Marit, erg leuk verhaal,hahha ik zie het zo gebeuren. Jij helemaal enthousiast doen en Daantje zo blij dat ze op de verkeerde schoot springt,hahha...

Liefs,Alie