Help ik weet het echt niet meer!

Er is niemand die mij kan bij staan.
Behalve het forum waar ik heel veel aan heb.
Ik heb net het dieren asiel gebeld maar die kunnen mij ook niet helpen en zeggen dat als het niet gaat wij Barkey kunnen terug brengen
De klik met barkey was zijn uitstraling en zijn karakter.
Hij is ontzettend lief.

Oh mariska! Ik vind het heel erg voor jullie want je wilt zo graag dat het goed komt! Maar barky heeft zoveel problemen en je moet heel eerlijk tegenover jezelf zijn kan ik barky helpen of niet hoe erg dat ook is! Ik wil je heel veel wijsheid en sterkte wensen!

Een pup vergt ook tijd en je sociale leven door het opvoeden, zo ook een herplaatser.

Ik heb het idee dat je de lat heel erg hoog legt voor jezelf. je wilt overal aan voldoen.
Laat dat even los, want dat hoeft niet.
Het is belangrijk dat er eerst rust komt. Vanuit daar kan je je richten op problemen oplossen.

Als je zelf gestresst bent, werkt dat over op je hond, en kan je wel dingen gaan oplossen, maar dat is vechten tegen de bierkaai, want het gevoel is niet goed.

Je hoeft niet per direct keihard aan de slag. Rust is de eerste prioriteit.
Negeer hem als je alleen met hem bent en hij onrustig is.
Hij zoekt jou vanzelf op.

Ik heb zelf een herplaatsertje van 16 week in huis genomen in januari. Die had wat meegemaakt :s Hij was overal bang voor.

Ik vind dit allemaal heel sneu voor jullie. En als ik dit allemaal zo eens lees, den ben ik bang dat het niet goed gaat komen. De hond heeft een stabiele leefomgeving nodig. Een herplaatser kost heel veel energie. En vooral deze hond.
Soms moet je een verstandige beslissing maken die het beste is voor jou en voor de hond. Hoe moeilijk dat soms ook kan zijn. Ik weet hier alles van. Wij hadden een Jack Russelpup die zeer dominant was en bijterig. Niet speels bijten, maar echt grommen en fel bijten. Je kon de hond niet oppakken, of ze ging grommen. En liet je haar niet gauw los, dan beet ze hard en fel in je hand. Mijn dochtertje van 4 kon niet meer rustig spelen. Het was allemaal spanning en stress. We waren zo gek op dat beestje. En we konden haar echt niet missen. Maar op een gegeven moment moet je toch een keuze maken. Gelukkig mocht ons hondje weer terug naar de fokker. Maar we hebben allemaal gehuild en we waren allemaal van slag. Want ondanks dat het een moeilijk hondje was, hielden we heel van het diertje.

(vervolg) Maar het was toch beter dat het diertje bij ons weg ging. Het was ons eerste hondje, en we hadden nog te weinig kennis en ervaring hoe je met zo'n diertje om moesten gaan dat zulk probleemgedrag vertoonde. Nu hebben we een Labrador. En het was vanaf dag 1 alleen maar genieten. Zo'n schat van een hond.
Soms moet je door een diep dal, maar achteraf zie je dat het de beste keus was. Ik denk dat als de hond al zoveel spanning bij jullie teweeg brent, dat het dan niet goed gaat komen. Maar dat weet jij het beste. Misschien zie ik het helemaal verkeerd.
Wees heel eerlijk tegenover jezelf en de hond. En wat is het beste voor de hond? Als je van haar/hem houdt, dan wil je het beste voor Barkey. En jij weet wat het beste is.
Ik hoop dat jullie er samen uitkomen!

heb je een prive bericht gestuurd.

Tot mijn grote verdriet heb ik toch de beslissing moeten nemen dat barkey terug moest naar het asiel.
Hij is uit eindelijk beter af, dat is wat ik hoop inieder geval.
De dieren arts vertelde en constateerde dat hij een huidziekte zou hebben en dat het met zijn staart ook niet zo snel goed zou komen.
En hij zag dat barkey ernstig getraumatiseerd is.
De kosten voor alles zouden zo hoog oplopen en dit konden wij niet veroorloven.
Als ik het had zou ik hem dit niet onthouden.
Met veel verdriet maar ook met hoop is hij terug en hij was gek genoeg enorm blij om daar weer terug te zijn.
Met de info die ze nu hebben kunnen ze gerichter een baasje voor hem zoeken.
Groetjes mariska

wat erg voor je,meid.maar het is de juiste beslissing,twijfel daar niet aan.*knufff*

Mariska schreef: Met de info die ze nu hebben kunnen ze gerichter een baasje voor hem zoeken.

Goeie instelling! Je hebt inderdaad meer info kunnen geven, zoals over zijn verlatingsangst en medische problemen. Het asiel kan die info dan aan toekomstige baasjes geven, waardoor die een bewuste keuze kunnen maken voor Barkey, mét de problemen die hij heeft.

Ook al is het met jou niet gelukt, met jouw ervaring is de kans groter dat Barkey op een goeie plek voor hém terecht komt.

En ik zou als jullie weer op zoek gaan naar een hond even stevig met je vriend praten over hoe jullie het dan gaan aanpakken.

Dank je fortuna, ik kom er wel weer boven op.
T zal alleen even een tijdje duren

Wilma dank je wel voor je berichtje.
Ik zal goed moeten kijken naar een hond die niet deze problemen heeft.
Maar goed dat is nu even niet aan de orde.
Wat ik wel even kwijt wil is dat het niet aan mijn vriend lag hé dit is namelijk vanaf gisteren pas het geval dat hij het er niet meer mee eens was.
Wel moeten we in de toekomst goed praten en op 1 lijn zitten.

ik ben trots op je Mariska!!!!! je hebt het belang van Barkey boven je eigen belang gezet!!!! heel heel heel goed!!!! Moeilijk... maar je hebt het wel gedaan....

Verdriet heb je.... maar je moet juist heel trots op jezelf zijn.....

mijn dikke pluim heb je verdient!!!!!

Mariska schreef: Wel moeten we in de toekomst goed praten en op 1 lijn zitten.

Precies, en weten dat voor veel dingen geduld nodig is.

Sterkte hoor. Ik vind het een moedig besluit. En je mag best verdrietig wezen. Dat is heel normaal. Wie weet wat er voor je in het verschiet ligt. En ook voor Barkey! Ik hoop dat voor jou en voor Barkey de zon gaat schijnen!!!
Liefs,
Ineke

ach Mariska toch, zit hier ff hard te slikken hoor, wat een moed heb je getoond, eerlijk en open met de dierenarts praten en ook echt naar hem luisteren en daar conclusies aan verbinden, dat vereist heel veel moed. Je mag zeker trots zijn, het kater gevoel zal nu overheersen en veel verdriet, hopelijk in de komende dagen komt ook het gevoel dat je uit de 2 slechtste het beste hebt gekozen, voor Barkey.

dat hij blij terug was.... tja, vertrouwede omgeving, hij zal zich er veilig voelen, gelukkig maar, maakt het misschien voor jou net iets minder pijnlijk, en.... al jouw info is natuurlijk enorm veel waard.

ik hoop dat jij en je vriend in de toekomst samen een stabiele hondenvriend vinden, die deze nare ervaring uit kan wissen.

sterkte.

Wat heb je een moedig besluit genomen, rekening houdend met het welzijn van je zelf EN van Barkey! Ja, daar is moed voor nodig, moed om oprecht te durven zijn en te weten wat je mogelijkheden en beperkingen zijn. Moed om de knoop door te hakken en niet door te modderen terwijl het niet goed voelt. Maar wat moet het ook moeilijk voor je zijn! Laat het er zijn, het is goed.

Het is misschien wel logisch dat hij blij was met de herkenning van het asiel. Die plek kende hij nog, omdat je niet te lang gewacht hebt! En inderdaad kunnen ze nu met jouw aanvullingen gerichter inschatten of een nieuw thuis wat zich aandiend geschikt is.

Sterkte met wat het allemaal overhoop gehaald heeft.

Heel moedig besluit, Je hebt gekozen wat nu het beste was voor Barkey!

Sterkte, en ik hoop dat jullie in de toekomst een heel leuk maatje zullen vinden!!

Dank jullie wel allemaal, ik heb het er heel moeilijk mee maar dit beurt mij weer iets op.
Ik mis hem zo erg Maar ik moest een keuze maken en wat beter voor hem was/is.
De lege bench spreekt boekdelen en ik zie hem daar nog zo liggen.
Hij was en is heel erg speciaal voor mij ook al duurde het maar even en kon ik hem zijn toekomst vol rust en zonder angst niet geven

Mariska,ik weet dat je deze keuze niet zomaar hebt gemaakt!! Ik heb groot respect voor je keuze, ik weet hoe moeilijk dat is!! Je zal hem nu missen maar ik denk dat je stiekum ook wel opgelucht bent dat je de knoop hebt doorgehakt, wetende dat jij Barkey niet kon geven wat hij nodig had!! Er komt vast wel weer een nieuw maatje in jullies leven en er gebeurt niets zonder reden, geloof dat maar. Wie weet waar dit goed voor was!

Dikke knuffel; Elize

Wat kl*te joh voor je, niet bij de pakken neer gaan zitten nu, het was jammer dat jullie het niet eens waren met elkaar, het is wel belangrijk dat jullie er beide achter staan en dat jullie zulke dingen met z'n tweeen doen, het was allemaal misschien ook wel een beetje te snel.
Jullie zijn nu een paar ervaringen rijker en stappen de volgende keer hier weer heel anders in.
Sterkte en veel succes

Hey mariska!

Je hebt er goed aan gedaan ook al voel je je nu heel rot! Het is het beste voor jou en barky! Heel veel sterke meis!

Je heb het goed gedaan Mariska.
Ik heb bewondering voor je je hebt een hele goede keus gemaakt.
Voor jou maar ook zeker voor Barkey.
En idd met de info die ze nu hebben kunnen ze een geschikter baasje voor Barkey vinden.

Heel veel sterkte.

Liefs Claudia en een poot van Spike

Ik mis hem enorm!
Zelfs vanacht dat hij mij wakker hield.
Ik ben de hele nacht wakker geweest en als ik even in slaap viel en ik werdt weer wakker zag ik hem liggen op zijn warme deken.
T is hier stil en ik ben overdag weer alleen
Ik moet er heel erg aan wennen dat hij er niet meer is.
Geen kopjes meer en nagels die tikken op de vloer.
Zijn lieve kop die mij aankijkt.
Ik mis hem

Gevoel VS Verstand is moeilijk.
Je wilde hem alles geven, maar dat ging niet.
Je hebt een moedige beslissing gedaan. Neem je tijd meis.
Sterkte

Als je werkelijk van iemand houd, moet je die gene ook los kunnen laten...

Dat is precies wat jij hebt gedaan met Barkey, je houd van hem maar je beseft ook dat je hem niet kunt bieden wat hij nodig heeft. Helaas was de klik er niet tussen jullie, ik hoop dat dit je er niet van weerhoud in de toekomst nog een hond te nemen.
Als je de klik wel hebt is het een kamaraad voor het leven. En dat gun ik je enorm... Neem het jezelf niet kwalijk dat dit anders heeft uitgepakt dan je graag zou willen, je hebt je best gedaan en ook de juiste beslissing genomen.. Eigenlijk mag je trots op jezelf zijn, want makkelijk is het niet.. En voor barkey hoop ik dat hij een baasje mag vinden waar hij gelukkig is.
Sterkte....

Liefs skyla en haar baasje

Wat zal het leeg zijn Mariska. Kan me voorstellen dat het je zwaar valt.

Ik wens je in de toekomst een passend maatje!

Wat een moedige beslissing!! Ik kan me goed voorstellen dat je hem mist, wij hebben pas sinds twee weken een hondje in huis en kan me nu al niet meer voorstellen dat ze er niet meer zou zijn. Hou vol en bedenk dat dit de beste oplossing was voor allemaal. Jullie hebben hier veel van geleerd wat goed van pas komt als je jullie een eventueel een nieuwe toekomstige viervoeter in huis gaan nemen!

Het is hier heel erg leeg Petra.
Ik hoop op het beste in de toekomst voor Barkey.

Ach Mariska, wat een moeilijk besluit heb je moeten nemen. Ik vind het een heel moedige beslissing van je.

En dat je moeite hebt dat het zo stil is in huis...heel begrijpelijk hoor. Het valt ook allemaal niet mee. Je verheugd je eigen op een maatje in huis en vervolgens moet je het besluit nemen om hem weer terug te brengen, dat geeft een hoop verdriet.
Gun jezelf de tijd om alles te verwerken.

Sterkte!!

Mijn goede en positieve gedachten gaan ook uit naar Barkey Mariska.