Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Hond uit het buitenland?" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Ik volg het nu net eigenlijk pas een beetje en de laatste berichten bekeken. Nu vraag ik me af of het land een verschil maakt want ....
Toen wij in Luxemburg woonden heb ik, zij het in dit geval een kat, uit een Asiel gehaald in België ... is dat dan ook verkeerd geweest.
olly hebben we uit kroatië
hij is volgens mij op 7 maanden naar nederland gebracht
en op 9 maanden hebben we hem geadopteerd.
hij is door stichting idemo gevonden op de vuilnisbelt :(
*woops oud topic, stond opeens bovenaan de lijst*
Ik had een hond uit Spanje geadopteerd 2jr geleden, na hem 2 dagen thuis te hebben gehad, ofja bij de dierenarts, kon ik hem meteen laten inslapen, dus ik zeg nooit meer!!
Voordat we Luna hadden keek manlief hier ook naar. Ikzelf had bedenkingen en wel ... zolang het land zelf niet aan het probleem werkt ...
maar het vinden van juiste hond in asiels eigen land .... als je al huisdieren hebt, kids ed en nog het juiste ras en leeftijd te vinden is ook niet gemakkelijk.
Het is en blijft een lastig iets. Ik persoonlijk vind het heel moeilijk. Hopende dat de landen zelf wakker worden.
Het was een witte herder die maar 21kilo woog ipv 40-50 maar dat wisten we, daarom wilden we hem ook om een mooier leven te geven, hij at bijna niet, werd toch gecastreerd op dat moment, kreeg nog 2 slaappillen voor de reis, en toen die uitwerkten kreeg hij epileptische aanvallen, in de auto zelfs al vanaf t vliegveld naar huis, en de schat wat t was liet zich gewoon zijn snuit afvegen van de snotter en speeksel die daardoor kwam. Eenmaal thuis, werden de aanvallen erger, heb toen de dienstdoende arts gebeld (t was 2e kerstdag) en die zei dat t beter was om hem in de bench te zetten zodat hij zichzelf en anderen geen pijn kon doen. De tabletten gingen uitwerken en dat kon de oorzaak zijn, als ik t niet vertrouwde kon k altijd terugbellen. De dag erna moest ik eigenlijk werken en mijn man ook, maar mijn schoonmoeder zou komen oppasse op hem, maar voordat ik me klaar ging maken om te gaan kreeg hij zown heftige aanval, k denk die gaat me hier ter plekke dood, pff dat beeld vergeet ik nooit meer.. Heb de dierenarts gebeld moest meteen langskomen voor hem te onderzoeken, nou.. heb hem daar moeten laten, 17.00 mocht ik hem weer ophalen, ondertussen tranen met tuiten gejankt bij me schoonmoeder, ouders en me zusje, die waren naar me toe gekomen. De epilepsie was "onder controle" maar morgen moest ie terug.. Dinsdagmorgen kon ie niet meer fatsoenlijk staan, kiepte steeds om zo high was ie van de medicijnen.. Pap en mam hebben hem toen naar de arts gebracht want ik moest werken, vol positieve zin, komt goed! Om 15.00 belt mijn man, ik moest om 17.15 bij arts zijn om een beslissing te maken met hem.
Onderweg naar de auto heb k mijn ouders gebeld wat k moest doen (pff krijg weer tranen..)
En toen ik hem zag liggen in zijn mandje, hij reageerde al niet meer, zijn lever en nieren waren zo dusdanig beschadigd door alle medicatie wat ie gehad had.. De narcose, slaappillen, alles is in de urine teruggevonden... Hij was niet meer te redden, en hebben we hem moeten laten gaan.. Pff arm beestje was net 1jr oud...
Pff t doet me gewoon nog steeds pijn..
Ik zeg ook niet welke organisatie t is, maar ik zag op de site wel dat t niet de enige hond is die zo snel ingeslapen moest worden nadat ie bij zijn baasjes terecht is gekomen..
Wat een verschrikkelijk verhaal Tanja, begrijp ik het goed dat deze hond door alle medicatie vergiftigd is en daardoor die aanvallen kreeg?
Heel erg voor de arme hond en voor jullie ook een enorme teleurstelling en verdriet. Sterkte.
Ja klopt inderdaad, we hebben t niet officieel zo genoemd, maar alle medicatie is wel in de urine terug gevonden.
Ik heb wel alle kosten, zowel de dierenarts kosten alsde adoptiekosten op de organisatie verhaald en na 5maanden alles teruggekregen.
Ik hoop dat wanneer je op H.P mensen voorbij ziet komen, op zoek naar een buitenlandse hond, je ze via een pb. de naam van de organisatie wilt melden. Ik snap dat je het niet hier openlijk wilt doen, maar dan kun je in ieder geval hier en daar nog een waarschuwing tegen deze 'stichting' strooien.
Wat een afschuwelijk verhaal, het arme dier is mede door zijn onder-gewicht w.s bezweken aan een overdosis. Een fatsoenlijk lichamelijk onderzoek alvorens ze van alles in het beestje vol propte zal vast ook achterwege gelaten zijn. Ik kan niet anders zeggen dan: ''Schande!''
En een hele verdrietige ervaring voor jullie.
Ja is ook zo, ik wil t opzich wel zeggen, maar ik weet niet of ik daar problemen mee krijg.. Omdat t toch negatieve informatie is heh.. Als het gewoon mag, dan zet ik het hier gewoon neer, geen probleem.
Ik heb nu gelukkig wel ook een hele lieve andere hond kunnen weghalen bij mensen die niet goed voor haar waren, maar dat is via kennissen gegaan dus dat was wel vertrouwd.
Ik hoop dat mensen twee keer nadenken voordat ze een dier uit t buitenland halen, en ook eerst goede informatie opzoeken over de organisatie want dat heb ik dus niet gedaan.
Tanja wat een vreselijk verhaal. Zelfs een leek weet dat je een hond met zo'n ondergewicht niet al die medicatie kan geven...hij had eerst goed moeten aansterken. Vreselijk voor jou en voor de herder.
Sterkte ermee!
Wij hebben onze Mica uit Roemenie en zijn daar zoooooo gelukkig mee! Ik kan het iedereen aanraden. Ik twijfelde in eerste instantie en mensen in mijn omgeving hadden zo hun twijfels, maar ik heb mijn hart gevolgd en het gewoon gedaan. Nu word ik dagelijks belaagd met mensen die me vragen wat voor een ras dit leuke hondje is en waar ik haar vandaan heb. Dat doet me goed, zeker als je bedenkt dat er daar nog talloze honden van zulke leuke honden rond zwerven. Mica is nog jong, maar had slechts op straat geleefd. Wonderbaarlijk om te zien dat zo een hondje zich direct aanpast aan de huiselijke omgeving. Mica is via Dog Adoptians Nederland. Ik heb het ervaren als een betrouwbare stichting, die je geen mooie woorden voorhouden, oprecht zijn, goed voorlichten en een goede, zeer betrokken nazorg leveren.
Ik wil er nog aan toevoegen dat ik het heel erg vind voor de mensen die al snel hun hondje verloren of nog voor ze deze daadwerkelijk adopteerden. Eerlijk gezegd heb ik me deze rampscenario's ook voorgehouden. Het kan altijd (ook met een hond uit eigen land) en dat is natuurlijk vreselijk. Maar al zou mijn hond dit lot ook overkomen dan nog zou ik deze keuze maken. Ik ben er van overtuigd dat een eerkijke, op het dier gerichte, stichting naar eer en geweten handelt. Garanties heb je nooit, zeker niet als de levensomstandigheden niet optimaal waren. Maar daar doe je het san toch juist voor? Om zo een hond een beter leven te geven. Iedere hond is uniek en onvervangbaar en het is schrijnend dat zoveel dieren dit leed ondergaat.
Mica is nog jong, maar had slechts op straat geleefd. Wonderbaarlijk om te zien dat zo een hondje zich direct aanpast aan de huiselijke omgeving.
Geweldig he. Ik heb Eva van Roemenië...zij was ook een zwerfhondje en zij doet het ook zo goed...gaat gewoon mee met de metro, trein enz. eerst een beetje wantrouwend naar mensen maar dat is nu ook na een paar maanden over.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Hond uit het buitenland?" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?