Een hond(en) en baby combineren? waarom wel of niet + ervaringen.

Beste,

Weet niet precies waar dit thuis hoort , maar het is gewoon kletsen dus dacht hier.

Vroeg me af of het voor jullie een drempel is een baby'tje te nemen terwijl je een hond(en) hebt. (Of andersom). Wij wonen in een 4 kamer appartement met een hond en een kat en we hebben het regelmatig over kinderen. Mijn vriend ziet het niet helemaal zitten om een baby en een hond te combineren. Sowieso omdat hij de hond alle aandacht geeft en bang is dat het met een baby veel minder word en daarbij vind hij het lastig een baby te laten kruipen etc als er hondenharen rond dwarrelen. We staan op de wachtlijst voor een 2de hondje dus dan zal het nog erger zijn! Wat waren jullie reden om wel of geen baby / hond erbij te nemen?

Gr,

Wij hebben er 4 en als het aan ons ligt morgen een baby haha

Ik zou niet weten waarom het niet zou gaan..
en die hondenharen??
ach ja..gewoon goed stofzuigen en een hondenhaar aan een broekje is niet ernstig toch?

Wandelen kan ook met baby erbij...en knuffelen op de bank ook

Wij zien er geen problemen in

nou dat is op zich wel te combineren.
Juist goed dan ga je er vaak uit met de kleine.
De hond moet zich aanpassen want het kind moet boven de hond staan.
Je kan je aandacht best goed verdelen.
Rustig aan laten wennen.
dan zal dat vast goed gaan.
dan zou niemand die een hond hebben een kind kunnen krijgen

Het zou voor mij geen reden zijn om geen kinderen te nemen.
Maar moet ook zeggen dat we nog geen kinderen willen misschien over een paar jaar.

Mij lijkt het ook dat de Baby alle aandacht krijgt en de hond wat minder. Vooral pup en baby zou ik zelf nooit samen combineren. Veel te veel werk.
Ik ken zo veel nare verhalen van mensen die een moeilijke zwangerschap en bevalling hebben gehad, inclusief depressie na de bevalling. Waardoor de hond de komst van de baby als iets heel negatiefs zag.
Allemaal heel erg sneu.

Dus mij lijkt het een hele opgave, baby en hond. Maar het gaat vast zeker goed als er genoeg aandacht is voor hond en baby afzonderlijk.

Hmm... voors en tegens .
Ik was hier zwanger toen Pippa erbij was (net). Nu moet ik zeggen, dat een pupje en hoogzwanger zijn, niet echt een handige combinatie is. Wij hadden dan wel 3 herders, dus wat grote honden. Ik liet ze dan om de beurt uit (anders ging het niet meer). Dus voor de makkelijkheid zou ik zeggen... Geen baby wanneer je een pupje hebt .
Verder... kruipen ging hier gewoon tussen de haren door hoor . Een baby moet ook wat 'gehard' worden he. Nu zijn het dus de beste maatjes ! Je kan echt duidelijk zien dat onze Tessa is opgegroeit met honden... Ik vind dat dus een duidelijk voordeel!

Geen enkel bezwaar hoor. Toen onze dochter geboren werd, hadden we Daddy. Een nogal jaloers aangelegen poedel. Maar vanaf het eerste moment dat hond met dochter kennis maakte, was het liefde op het eerste gezicht. Vanaf het begin beschermde Daddy onze dochter. Hij was er altijd bij als ze eten kreeg, of in bad ging. We lieten hem snuffelen aan de luier en natuurlijk werd er ook met hem geknuffeld als er ook met de baby geknuffeld werd. Hij hoorde er gewoon bij.

zeg nou zelf...

Wij hadden al twee kinderen, van 4 en 1 jaar, en hebben nu sinds 2 weken onze bruine Labradorpup Mieke. Ik vind het echt een verrijking van ons gezin, en de kinderen vinden het ge-wel-dig !!! Maar bij jullie is het andersom... jullie hebben al een hond en willen nu een kind. Bij ons ging het allemaal wat anders, maar anders hadden wij ook eerst de hond genomen, en dan de kinderen. Huisje- boompje- beestje volgorde, hahaha...

Dat is gerust te combineren hoor.Wel de hond er zoveel mogelijk er bij betrekken.

@ Maart
je foto doet het niet dus kan er niks van zeggen

@Claudia, ik zie de foto wel.
Lief om de band tussen hond en Kind te zien.

kinderen neem je niet, die krijg je

Maareh, als ik een vaste goede relatie heb, is het absoluut de bedoeling een kindje te krijgen.

Even voor de duidelijkheid: Mindy was op dat moment 7 jaar, Irza 3,5 jaar en Pippa dus pupje. Ik zou dus persoonlijk ook eerst de hond uit laten groeien, voordat je aan kinderen begint . Maar ja, je bent toch nog eerst 9 maanden zwanger .

Ach wat een schattige foto

ik had al een hond toen ik zwanger werd,en toen mijn dochtertje 3 maanden werd,kwam er nog een herplaatser bij.
toen ik zwanger was van de derde,heb ik herplaatser diego in huis genomen(de anderen waren overleden).
nee,het hebben van een hond of kind sluit bij mij het ander niet uit.ik kan niet zonder hond.(ook niet zonder mijn kids )

Ik persoonlijk zal eerst ook of al kinderen hebben die wat ouders zijn en dan beginnen met een pup, of eerst de hond uitlaten groeien en dan beginnen met kinderen. Want mij lijkt een pup en een baby heel zwaar, ook omdat je nooit weet hoe jij bent na de bevalling, een volwassen hond is dan iets weerbaarder en wat makkelijker zonder al die streken.

Ik hoop ooit een gezin te krijgen, maar die kans is heel heel klein.

Groetjes Bianka

Ben het met Lisanne eens, toch een kleine correctie: Een hond neem je, een kindje mag je krijgen (als je geluk hebt!!!)

Hier heb ik het geluk gehad drie kinderen te mogen krijgen. De hond was er al. En het ging prima, hoor! De baby ligt de eerste paar maanden toch in de box, hierdoor heb je niet meteen dat de baby achter de hond aan kan gaan. En als je je hond niet vertrouwd met kleine kindjes dan moet je een (verantwoorde) keuze maken.

Ik had een oppaskindje even oud als mijn duitse herder, en het was echt heel erg leuk, maarja misschien zeg ik dat omdat het kindje om zes uur naar huis ging, dat scheelt natuurlijk wel.

een pup en een baby tegelijk zou ik niet snel aanraden... simpleweg omdat het heel zwaar is... en niet omdat pup en baby niet samen kunnen hoor.... maar een pup heeft aandacht nodig... de baby heeft aandacht nodig.... de nachten met baby zijn heel kort en de dagen heeeeel lang... en dan zul je net zien dat als de baby slaapt, de pup wakker is... en andersom.... pfff...

maar... gelukkig duurt de zwangerschap 9 maanden.... dus al zou je morgen een pup krijgen, en morgen zwanger worden.... dan nog is de pup al bijna 1 als de baby eindelijk komt...

Als je al ruim zwanger bent, en dan ineens besluit om een pup te krijgen... tja.... dan krijg je wel even zware tijden.... met heel weinig slaap.... het is te doen... maar niet het handigste besluit....

verder zijn honden en kinderen natuurlijk een super combinatie... de hoeveelheid liefde dat gegeven en gekregen wordt is prachtig om te zien en mee te maken....

dat klopt,een pup en baby tegelijk is moordend.maar ja,ik ben van de herplaatsers,niet van de pups.moet je nog wel goed uitkijken wat je in huis haalt natuurlijk

Bedankt voor al jullie lieve reactie's. Correctie: Een kind mag je inderdaad krijgen Die neem je niet. Goed dat jullie het even zeggen had het niet helemaal door was zo druk aan het typen (Terwijl het bij ons ook met moeite hopelijk mag lukken). Verder tot nu toe alleen positieve reactie's super!

Een pup en een baby'tje lijkt me lastig..
Maar als je al een hond hebt en een kindje erbij, of andersom dan kan heel goed gaan.
Je moet het wel voorbereiden en er verstandig mee omgaan natuurlijk

Heel veel asielhonden zijn het slachteroffer van gezinsuitbreiding met kinderen. Zelf heb ik dit probleem niet (ben nog maar 14! ) Maar wat ik wel weet is dat erg veel van onze buren en kennisen dit zelfde "probleem" hadden. Zij deden gewoon en dachten er niet echt heel erg over na. Met alle gevolgen van dien. Er is nooit wat gebeurt.

Het ligt er ook aan wat vooreen hond je hebt (niet kwa ras maar karakter). Als je bijvoorbeeld een oudje knorrig viervoetertje hebt is het misschien niet zo verstandig met die kleine kinderhandjes die plots de staart vast kunnen grijpen (niks persoonlijks voor de oudjes onder ons ). Heb je nu een stuiterbal als hond is het ook niet slim, hij zou plots je baby omver kunnen lopen of per ongeluk om hem haar gaan staan. Ik wil je niet bang maken of zo. Maar je moet alles wel op een rij zetten. Niet dat je straks voor een verassing staat.


Ik zie op de foto dat je een bordercollie hebt je kunt informatie over hen opzoeken, hoe hun relatie over het algemeen met kinderen is. En je kunt kijken hoe hij?zij met kinderen omgaat. In het park lopen wel eens kinderen kijk wat ie er mee doet. Je kunt de tijsd met je hond en kind combineren. Is minder moeilijk dat het lijkt. Ik moet ook regelmatig oppassen en neem dan de hondjes mee. Ze zijn gek op die kinderen en spelen graag met hen in het bos. De kinderen vinden het ook super leuk en er zijn nooit problemen ontstaan, toch doe ik het al een paar jaar.

Groetjes Merel en de groep

even een kleine off-topic ps: bij mij werd ook gezegd dat het vanuit medisch oogpunt heel moeilijk zou worden om kinderen te krijgen.... maar voila: ik heb er 2.... dus geef de moed niet op, en, zoals het spreekwoord zegt: er zijn vele wegen die tot Rome leiden...

claire,ik kon er ook geen krijgen,of heel moeilijk,maar ben 5 keer zwanger geweest,en heb 3 gezonde kids.

@ Angela wat een schattige foto.

Beste Ashley,

Ik zal je mijn ervaring met je delen. Wij hadden Iggy (boxer) al toen ik zwanger werd. Iggy was toen ongeveer 6 jaar. Wij hebben Iggy altijd overal bij betrokken. Helaas moesten wij (ik en Baby) eerste week in het ziekenhuis blijven. Mijn man had kleertjes meegenomen en bij Iggy weggelegd. Iggy heeft Justin volledig geaccepteerd. Nu hebben wij Sam (berner sennen)van 4 maanden en Justin is inmiddels 2,5 jaar. Persoonlijk denk ik dat een baby en hond makkelijker te combineren is. Een baby slaapt in het begin nog erg veel en als je die tijd dan met je hond doorbrengt komt hij denk ik niets te kort aan aandacht. Van honden haren heb ik nie zoveel last gehad. Je moet toch elka dag stofzuigen en dan dwijlen en klaar. In iedergeval succes met de beslissing

Een baby is prima te combineren met een hond (ik had er 2 toen mijn eerste kind werd geboren) maar ga er niet te gemakkelijk van uit dat baby's veel slapen. Nummer 1 sliep heel weinig, huilde veel, dus ik wandelde veel met kind en dus honden. Nummer 2 wist wel wat slapen was. Best fijn.
Onze honden zijn steeds bij de kinderen in de buurt geweest (alleen als wij er bij waren uiteraard) en gingen daar heel natuurlijk mee om. Wij vonden het dan ook geen probleem dat de honden de kinderen in hun gezicht likten ofzo. En als je kindje gaat kruipen ga je vanzelf vaker stofzuigen en dweilen!
Onze kruising Pyrenese berghond x Tatra lag graag op het kleed waar onze zoon op lag, legde zijn kop op het buikje van de kleine.
Maar nogmaals: nooit het kind en de hond alleen laten. Een hond is uiteindelijk niet helemaal te vertrouwen en een klein kind al helemaal niet

Nog ff off-topic: er is niets mooier dan moeder worden!!!

Wij hebben twee honden en een kat, en een zoontje van 7jaar, als het aan ons ligt dan hebben we morgen nog een baby