waarom nou??

hallo allemaal, ik weet niet of dit onderwerp in het verleden eens is aangehaald, maar waarom schaffen mensen een pup of een wat oudere hond aan om er achter te komen dat het toch wel veel werk is?

voorbeeld, een collega van mij schaft een hele mooie pup aan, alles is leuk en aardig tot ze besluiten om op vakantie te gaan, hondje kan niet mee, familie wil hondje niet hebben, gevolg hondje komt in een asiel mev zit in het vliegtuig. ook gaf ze als reden op " Het was toch wel veel werk" AAAAAAAAAAAAAAAARG.

ook wij hebben nu 2 honden die in de weg lagen, Yoran flatcoated retriever, gecastereerde reu, was 3 1/2 jaar toen werd besloten dat hij maar weg moest ivm baby, dus geen tijd meer. Rixt flatcoated retriever, gesteriliseerd teefje, ze wordt in juni 5 jaar, moest weg omdat ze weg liep. nu liggen ze allebei opgekruld op de doggybags te slapen, en hebben al zeg ik het zelf een goed leven. ik heb de ruimte helaas niet maar mijn droom is een grote boerderij met land en dan alle hondjes die op latere leeftijd wegmoeten op te vangen en nog een goed leven te geven.

Ik ga hier maar niks op zeggen.
Alleen dat ik daar altijd heel erg boos van word..

tja dat is idd erg stom. maar mensen nemen nou eenmaal vaak ondoordacht n hond om er later achter te komen dat het helemaal niet in hun leven past..
erg dom, maar ben iig nog blij dat de hond naar het asiel is gebracht. het gebeurt ook vaak wel anders, ofwel verwaarlozing of de hond ergens dumpen en aan zn lot over laten..

ik ben er zeker n half jaar mee bezig geweest om te kijken of het voor mij gaat werken, een hond. gelukkig wel

Mja, er zijn mensen die blijven het onderschatten en denken dat opvoeden makkelijk is.

sommige mensen beseffen niet wat het inhoud om een hond in huis te nemen en beginnen eraan zonder nadenken, dit is zo erg want het beestje is altijd slachtoffer
het is wel heel tof van jouw dat de honden zijn gered en nu gelukkig zijn bij jouw, en die boerderij is ook een droom van mij

ik ben heel blij met zulke mensen,want daardoor heb ik steeds de meest geweldige herplaatsers

Het is blijkbaar toch heel moeilijk om in te schatten hoeveel werk een pup met zich meebrengt. Iedereen zou eerst verplicht moeten oefenen .

Ik vond twee pups ook heeeel veel werk, maar dan ga je ze toch niet weg doen?? Veel werk, maar ook veel plezier. En eraan wennen dat je niet zomaar steeds op vakantie kunt, of een weekendje weg, zonder dat je iets regelt.

En als het toch te veel werk is, de hond naar Fortuna

Helaas gaat het vaak zo... Op die manier is Luca ook bij mij gekomen... 'Het is toch wel heel veel werk en je bent toch wel heel gebonden...' Joh...Dat had je je toch ook wel wat eerder kunnen bedenken?!?! Ik kan daar ook niet tegen hoor... En als je in het asiel of op MP kijkt... Geen tijd (meer), baby, of weet ik het wat... En dan is de hond soms nog geen jaar oud... Dat weet je toch wel eerder! Of een oudere hond: we hebben ineens geen tijd meer... Ik kan d'r met de kop niet bij hoor... Maar goed... Ik denk dat mensen nooit zullen leren, dus dit blijf je altijd houden! Schattige puppies weten zó goed harten te veroveren...

Ik kan dat ook niet begrijpen... Maar ja, dat zijn van die impulsieve aankopen. Je vind het op dat moment schattig en je kan het binnen een paar dagen in huis hebben. Terwijl je juist de spanning opbouwt als je gaat zoeken, informatie gaat lezen en daar een paar maanden mee bezig bent, en wanneer het dan eindelijk zo ver is, ben je tot over je oren verliefd op de hond! (of pup).

ga er verder ook maar niet op reageren

Mensen nemen tegenwoordig honden(en kinderen) voor de heb.
Hun vrienden hebben er 1, dus dan moeten wij er ook een..

Helaas doe je er weinig aan..

helaas kan je er nix aan doen nee was dat maar zo.En alle dieren zijn veel werk of het nou een hond is of een ander dier je moet er je tijd en energie insteken dan komt het ten goede van het dier en heb je er lang plezier van.Maar ik kende ook zulke mensen hoor gelukkig nu geen contact meer mee maar die schafte een hond of kat of konijn of van alles wat aan om net voor de vakantie het weer weg te doen om op vakantie te kunnen en na de vakantie gaan we toch gewoon een nieuwe halen:(bah bah....
Ik heb ook altijd van alles opgevangen hier hoor maar op een gegeven moment kwamen ze hier gewoon aan de deur met een konijn in een plastic zak ze wist dat ik veel dieren had of ik het konijn wilde want ze had een hond die er niet mee overweg kon mmm nou ja heb wel gemopperd op haar maar heb het konijn wel aangenomen maar zulke mensen doe je toch wat....Ik heb nu wel geleerd om nee te zeggen hoe zielig voor dieren maar het werd gewoon teveel en anders kan ik mijn eigen dieren niet de aandacht geven die ze verdienen en daarbij ik ben geen opvang...
greetz monic

Ik kan wel begrijpen dat mensen een pupje te veel werk vinden, meer dan ze hadden verwacht. Dat hoeft niet eens een 'impulsaankoop' te zijn. Ik had me wel degelijk goed geïnformeerd naar het opvoeden van een pup maar toen Ziva er kwam was ik toch nog overweldigd en nog steeds vind ik het soms veel werk. Ik zou desondanks Ziva nooit kunnen of willen weg doen!

Ik kan dus niet begrijpen hoe die persoon zijn hondje heeft kunnen weg doen. Ten eerste heb je de keuze gemaakt om het hondje in huis te nemen en wat je er soms ook voor moet laten, je moet daar nu maar de gevolgen van dragen.
Ten tweede hangt er aan al dat 'werk' ook heel veel vreugde en plezier vast!
Ten laatste: je bent toch super gehecht aan zo'n dier? Ik begrijp niet hoe je dan doodleuk op vakantie kan vertrekken nadat je hem in een asiel hebt gestopt!


Soms moeten mensen met veel pijn in het hart hun hond afstaan om de een of de andere (goede) reden en dan heb ik daar zeker respect voor maar omdat je op reis wil?!

Ja, waardeloos als mensen niet eerst nadenken voor ze een hondje nemen. Een ex-collega van mij ook. Die wilde heel graag een hondje dus kochten ze Cavalier-pupje. Na twee weken moest het beestje alweer weg, want haar vriend baalde dat hij nog niet zindelijk was en was bang dat hij de bank ging slopen. Het beestje zat hele dagen alleen, want de baasjes werkten allebei 40 uur per week. Nogal wiedus dat een pupje van 9 weken dan de hele boel onder piest.

triest zulke mensen

Laten de mensen toch eens goed nadenken voor ze aan een hond beginnen.
Het hondje wordt er weer de dupe van.
Je weet dat je niet altijd zomaar weg kan gaan en je bent meer gebonden.Maar daar kies je toch voor.

Ik snap het ook niet..Een pupje is veel werk, maar vind dit helemaal geen reden om de hond weg te doen.
Vanaf de moment dat Harley hier was, ben ik zo gehecht aan haar geraakt..Denk dat ik voor de andere hondenliefhebbers ook spreek
Hoe kan je zo'n pupje dan zomaar wegdoen..

Afschuwelijk die mensen.
nadenken is te moeilijk.
Zo hoorde ik deze week ook weer een verhaal.
de broer van levi is in November of december ook naar nederland gehaald.
Het nest waar levi uitkomt blijken allemaal hele bange honden te zijn.
en dat wist degene die Luca(levi's broer) had geadopteerd.
maar nu na amper 2 maanden moet hij weer weg.
want het duurt te lang komt geen verbetering in zijn angst.
Pfffff levi heb ik alweer 7 maanden en hij is ook nog steeds erg bang.
Maar ze vertelde wel heel vrolijk dat ze weer een DH pup op het oog hebben.
nou echt dat gaat er bij mij niet in.

Zo ken ik ook iemand helaas.
Het hondje is er nog wel.
Nu is de pup 11 weken denk ik, maar hij poept nog in huis!
Ja hallo het is een pup. En binnenkort gaat ze misschien weer aan het werk als ze een baan heeft, dus ze zocht een nieuw baasje ervoor. Het is een dwerg pincher.
Heb medelijden met het hondje. Hoop dat het hondje snel een liefdevol thuis heeft waar hij nooit meer weg hoeft!

Ik ken deze mensen ook.

Oh het duurt nog min. 9 maanden voor de baby er is, dus laten we maar een puppy nemen.
En zodra het kind bijna geboren wordt wordt de hond de deur uit gedaan.

Vind het echt heel triest dat er zulke mensen zijn, en dat ze zulke dingen kunnen doen.

Ik kan heel goed snappen dat als de klik tussen baas en hond er niet is, of de hond niet krijgt wat hij nodig heeft, dat er een herplaatsing aan wordt gevraagd.
Maar niet omdat er een baby komt en het ineens te "druk" wordt of iets dergelijks.

nog zo een voorbeeld.het zusje van jazzy werd door de mevrouw verkocht omdat de pup toen nog 11 weekjes oud niet zindelijk werd ik hoop echt ze een goed huis heeft gevonden.en dan denk ik,ja maar babys zijn toch ook niet binnen een paar weken zindelijk?tja sommige mensen


grt noor en een pootje van jazzy en poppy

Tja Yoran en Rixt,
Ik zie het ook heel veel. Maar denk met je mee. Had ik maar een groot verlaten eiland met een leuk boerderijtje ofzow. En dan alle honden opvangen
Maja, is dan weer wel veel werk. Ik denk dat je t dan over miljarden hebt! hihi.

Een aantal jaren geleden kregen wij een herplaatser. Ons werd verteld dat hij met spoed weg moest vanwege een scheiding. De hond was van de man, maar die ging terug naar zijn ouders, en die wilde geen hond in huis. Het enige wat wij verder wisten was dat de hond was opgegroeid met kinderen. Vanaf dag 1 was het een ramp. Hij was totaal onberekenbaar, viel uit naar alles en iedereen, maar voor ons was het een schat. Via via kwamen we er achter dat de hond was mishandeld, opgesloten, en eigenlijk geen huiselijk leven was gewend. We hebben hem gehouden, tot zijn dood aan toe, hem wegdoen was geen optie, wie wil nu zo'n hond? En hij verdiende ook een goed leven. Maar ik moet heel eerlijk zeggen dat er momenten zijn geweest dat ik er wel spijt van had dat we er toen aan begonnen zijn.

Vreselijk als je zoiets hoort!
Eerst nadenken...

Helaas ken ik ook zo iemand.

Ze had net een baby en het raakte uit met haar vriend. Toen heeft ze een tijdje bij haar ouders geweest met haar dochtertje en gelukkig had ze snel een eigen stekkie. Broerlief dacht ze wel een maatje kon gebruiken en gaf haar op de dag dat ze ging verhuizen een pup 'kado'... (En ook nog een hele grote hond; een duitse herder)Zij vond dat natuurlijk hartstikke geweldig; totdat ze haar dochtertje én haar pupje moest verzorgen... Dat viel haar vies tegen.

Resultaat; Pa- lief heeft een 'heel mooi stekkie gebouwd' en de hond rot buiten weg, dag en nacht... Hij mag absoluut niet binnen, want hij 'is toch groter geworden als ik dacht' en nog niet zindelijk...

Vreselijk Ik kan daar erg slecht tegen. Wij krijgen over 1 maand onze eerste eigen hond/ pup. We hebben er héél erg goed over nagedacht, en zoals iemand hierboven al zei, in de realiteit zal het misschien nog weleens erg tegenvallen, maar ik vind; een hond neem je voor zijn leven, en niet maar voor heel even !!!

dat snap ik nou niet.als ik een hond kan verzorgen,met 3 heel jonge kinderen,waarom lukt het anderen dan niet met maar 1 kind?
toen ik zwanger was van de 3de,had ik diego net,en kwam ik steeds een zwangere vrouw tegen met een oude akita inu.ze zei toen al dat de hond weg moest,want ze zag het niet zitten met hond EN kind.ik vroeg haar wat dan het probleem was,want die hond was heel makkelijk,en met een kinderwagen lopen was toch geen probleem?
maar nee,ze wilde dat echt niet,herplaatste de hond,en die stierf binnen de kortste keren ik heb haar dat heel erg kwalijk genomen.

@ Fortuna;
Als ik je zo 'zie/ hoor praten' dan weet ik wel waarom jij dat met 3 jonge kinderen wél kan en zijn niet met 1 kind;

Zij is daar wel te zwakjes voor. Alles gaat altijd moeizaam, bladiebladiebla... Het is maar nét waar je je voor inzet vind ik.

Zoals ik al zei; wij krijgen ook een pup over 4 weken, maar hebben die keuze zeer bewust gemaakt, en ook echt met het toekomstbeeld van; die blijft bij ons, en zal bij ons zijn voor 10 tot 15 jaar, hoe oud ze mag worden, maar ze zal thuis zijn bij ons en sterven bij ons...