Sociale herdershonden?

Wat me heel veel opgevallen is, is dat de herdershond, en dan bedoel ik vooral de duitse herder, mechelaar, groenendaeler,...

Vaak zo "agressief" zijn naar andere honden. Als ze nog pups zijn, willen ze nog spelen met andere pups en volwassen honden. Maar als ze in de pubertijd komen, beginnen ze echt een ander karakter te ontwikkelen. Dan worden het meer macho-honden, dominanter? Ze kunnen dan weer wel goed opschieten met hun eigen rassoort, dat viel me bij de australische herders ook op. Is dit nu puur het karakter kenmerk van een herdershond of ligt het gewoon aan iets anders?
Zijn jullie herdershonden sociaal naar andere onbekende honden?

komt waarschijnlijk puur door de opvoeding en socialisatie
ik heb zelf geen herdershond kan er verder dus ook niks over zeggen

Vroeger dacht ik ook. Maar ik heb ondertussen ook veel lieve sociale herders ontmoeten. Het ligt dus niet aan de rassen, wel aan de opvoeding

Hier nog maar 2 agressieve herdersoorten gezien. Vaak hebben mensen dat soort gedachten ook, "herders, rottweilers en pitbulls zijn allemaal agressief, veel vaker dan andere rassen!" Dat is helemaal niet waar natuurlijk, het is gewoon zo dat dit soort honden zo'n imago hebben en dat, wanneer zij bijten, ze een grotere schade aanrichten dan bijvoorbeeld kleinere rassen. Toch is uit onderzoek gebleken dat mensen veel vaker door kleine honden gebeten worden dan door dit soort honden.
De herders die ik ken zijn vaak ook heel rustig en evenwichtig...

Agressie heeft puur en alleen te maken met de opvoeding van de hond. Het ligt dus niet aan het ras, het zal eerder liggen aan het bepaalde type mens dat herdershonden neemt

Mijn ervaring is met herders dat die steeds verder de grens opzoeken, als pup gaan ze steeds lomper spelen, dan zijn kleine hondjes nog net zo groot, maar naar mate de herder groter en ouder word zoekt die steeds meer de grens op, als je dit niet in goede banen leid dan word het een steeds feller spelletje, en dan begint de baas zich onzeker te voelen, waardoor de hond denkt dat die de baas moet beschermen en dat kleine hondje moet verdelgen.
Indien je met puppy periode meteen erbij bent, en goed duidelijk maakt dat dit niet mag, dan gaat dat prima, dan leren ze dat ze normaal moeten doen.
de duitse herder die op mijn profielstaat dacht ook een paar keer lollig te zijn totdat die keihard op zijn nummer werd gezet door de kangal, daarna kreeg ze nog een flinke knauw van de schotse terrier en werd ze ook nog niet eens door mij geholpen maar weggestuurd, zielig doen, doen ze maar ergens anders, daarna was ze een stuk rustiger met de andere honden.

Agressie heeft zeker erg veel te maken met de opvoeding, maar kan zeker wel aanwezig zijn in het ras, wat zonder goede begeleiding wel tot uiting komt.
Of door een verkeerde combinatie reu en teef, kan een heel nest vrij agressief reageren.

Maar meestal ligt het aan de persoon en niet aan de hond.

Ik heb hier met meerdere Duitse herders de ervaring dat ze eerst bang voor mijn honden zijn, zelfs voor een pup als ik op dat moment ook een pup heb. Als ze volwassen zijn zijn ze volgens mij nog steeds angstig, maar denken dan dat aanval de beste verdedinging is. Helaas ken ik er meerdere die zonder pardon met veel gegrauw boven op mijn honden springen.
Het gekke is dat de honden die dat doen, allemaal kortharige Duitse herders zijn. Met de oud Duitse herders heb ik juist nooit last, die zijn gek met mijn meiden.

Mijn ervaring is dat hoe ultiemer een hond een werkhond is, hoe makkelijker ze bij 10 zijn. Van 1 tot 10 binnen een seconde. Heel anders dan bijv een gezelschapshondje dat hooguit de 7 haalt na een lange tijd.

Met juiste begeleiding kunnen ze hun power/motivatie/drift beter leren handlen en zijn ze minder makkelijk geprikkeld om tot 10 te komen, maar dat kost tijd. Ze moeten groeien, uitrijpen, stabiel worden.

Ik heb geen idee hoe Charlie als pup was en hoe hij door zijn pubertijd is heen gekomen, want we hebben hem uit het asiel. Wat ik weet van hem is hoe hij zich nu gedraagt, en dat is wisselvallig. Sommige honden mag hij wel (en dat zijn niet alleen herders) en andere honden mag hij niet.
Heeft hij een slechte opvoeding gehad? Dat zou ik niet durven zeggen. Charlie is wel een macho ja
Herders agressiever dan andere rassen? Niet mee eens. Ieder ras zal individuen hebben die agressie naar andere honden hebben ontwikkeld. Ik ben het eens met wat hierboven ook al is gezegd; het zal eerder aan de mensen liggen die een bepaald ras nemen, dan aan het ras zelf.

Mijn hond is een mechelse-duitse herder/stabij-kruising. Een hele lieve hond, ook voor vreemden. Spelen met andere honden is een groot feest. Ze is wel waaks maar ook heel beschermend. Het was toen goed dat ik haar aan de lijn had.

ik denk dat het eraan ligt hoeveel contact zij met vreemde honden hebben ion het algemeen, 2 keren naar een hondenschool gaan en v reemde honden is niet genoeg dan moet je al elke dag tussen vreemde honden inlopen.
ik heb een mechelse herder en zij is ook niet echt ruk naar vreemde honden, maar agressief zal ik haar zeker niet noemen en dominant ook zeker niet.

en in de kantine neem ik haar niet graag mee omdat er mensen zijn die hun eigen honden neit kunnen bijhouden.
ons 5 honden gaan goed samen en pups vanaf 3 maanden daar beginnen onze honden al op te reageren zo ver en verder niet, pups van 7-10 weken daar kunnen ze nog mee om gaan. maar vanaf maanden dus 12 weken houden ze liever afstand.

ik heb zelf ook niet graag dat een wilsvreemde hond plots naar mijn honden toekomen, om te spelen of te snuffelen.

Helaas zie ik dit zelf ook heel vaak om me heen, maar wat mij wel ontzettend veel opvalt is dat de meeste herders verschrikkelijk onzeker zijn.

Het verbaast me hoeveel herders hier denken de aanval te moeten inzetten als verdediging en hoe ontzettend vaak dit bestempeld wordt als dominant door de baasjes.

Je ziet dan duidelijk dat de hond angstig is om vervolgens nog gecorrigeerd te worden door hun baasje ook.

Ik heb dus zelf een witte herder en ook hij is verschrikkelijk onzeker.

Los is Storm eigenlijk altijd erg lief voor alle honden, al moeten we wel oppassen met jack russels die het hoog in de bol hebben.

Aan de lijn valt hij uit naar andere honden helaas. Dit komt omdat hij ontzettend vaak is aangevallen en met name door andere herders en jack russels (vandaar dat we ook moeten oppassen met jack russels).

Mijn ervaring is dezelfde als die van Marit; het emmertje bij veel herder is bijzonder snel vol. Over het algemeen zijn het erg reactieve honden, wat ze natuurlijk ook weer zo geschikt maakt voor een nauwe samenwerking met de baas.

Daarnaast zie ik bij mijn eigen honden ook wat Nienke observeert; een angstige herder heeft erg snel door dat de aanval de beste verdediging is.

Ik weet niet of andere (herder)baasjes dezelfde ervaring hebben, maar wat mij bij mijn (niet optimaal gesocialiseerde) herders opvalt is dat ze echt enorm gevoelig zijn voor hondentaal en daardoor niet altijd even tolerant zijn naar zwakkere individuen waar iets "mis" mee is (oude honden, invalide honden etc)...

ik heb zelf een groenendaeler gehad en het was een super lieve hond, zowel naar mensen als andere honden. was alleen niet zo gek op katten.
dus naar mijn idee ligt dat aan de opvoeding en socialisatie en ik denk ook wel dat het met fokken te maken heeft

Het snel vol zitten en gevoelig voor de hondentaal zoals mischa zegt herken ik trouwens ook bij Storm

Ik heb een X Mechelse Herder Groenedaeler.
Hij is totaal niet agressief, speelt het liefst met katten en met kinderen maar zeker ook met honden en puppies, hij knuffelt iedereen, luistert best goed voor een puber, hijs is enthousiast, en nieuwschierig, op een hele goede en lieve manier,
Ik ken hier wel een paar agressieve herders, maar er zitten ook hele lieve tussen.

Herders zijn honden die niet voor iedereen geschikt is, maar die ja en alleman toch wil hebben. Ze hebben de aanleg om te waken.

Het is bij praktisch alle honden zo dat het in de opvoeding ligt, het begint klein en de baas maakt het steeds erger door aan de lijn te sjorren en tegen de hond te schreeuwen. De hond meent echter dat de baas zegt: goed zo, jaag die indringer weg!

Het zijn gewoon honden die dicht bij de wolf liggen qua gedrag. Alle mensen en honden buiten de roedel zijn voor honden indringers, dus handelen ze daar naar. Honden die supertolerant zijn naar andere honden, dat is eigenlijk een wonder. Het ligt in elk geval niet in hun natuur. Er zijn natuurlijk gradaties en nuances in gedachtes maar qua basis is het toch: "de indringer moet of weg of dood".

Herders denken maar kort na en reageren snel. De agressiedrempel is vrij laag, dus ze zijn behoorlijk reactief.

En onbekende besnuffelt hij dan is het goed, of hij is heel erg alert als hij iemand ziet die hij niet vertrouwt.

Sterre kan niet met alle honden spelen..
Gewoon omdat zij TE hard, TE snel speelt..

Als ik naar mijn collie meisje keek - die ik jaren gehad heb - hoe zij speelden....
Dat waren ballet danseresjes..
Zo zacht en teder, alles met beleid..

Sterre is net een tank, kan alleen maar met honden spelen die net zo hard en snel spelen als zij..
Die niet onder de indruk zijn van maar snelle manier van..

Dat heeft niets met vals te maken..
Alles met de manier waarop een hond speelt..

Ligt aan de opvoeding en waar je de hond vandaan heb! Iedereen bij ons in de buurt is bang voor herders, echt een drama, Ayla is ook nog eens nogal lomp en wild, en vooral aan de lijn valt ze soms uit. Dit komt voornamelijk door veel onzekerheid.
En iedereen is verliefd op Yuna want ze slijmt ook zo (vooral bij de baasjes, de honden krijgen niet veel aandacht). Maar als ze hun hier thuis zouden ervaren dan wisten ze wel dat ze eerder voor Yuna als voor Ayla bang moeten zijn.
Helaas = Vooroordelen, elke hond is anders. Als je een ziet aankomen en je denkt Oh neej, dan voelt de hond dat en doet ie ook anders tegen jou.

Dat komt omdat de eigenaar ze vaak niet goed opgevoed heb, mijn vorige hond was een Mechelaar, het enige waar hij een hekel aan had was een zwarte hond,hij was lief voor kinderen ook die op bezoek kwamen,was een schat van een hond hij is bijna14 jaar gewoorden,.Veel beweging elke dag en je heb er geen(kind) uuuh hond aan

Heb zelf een hollandse herder.
En ik krijg ook vaak genoeg de reactie van oeh laat hem maar niet bij mijn hond. Totale onzin bij Andor, want andor is enorm sociaal, kent en gebruikt de hondentaal super, en kan werkelijk met elke andere hond opschieten, nooit een blafje, ja soms is speels blaffen.
Fel is hij ook niet, ja soms iets lomp, maar dat komt meer door zijn formaat dan door agressie of weet ik het.
Kleine hondjes past hij zich op aan en gaat rustiger spelen. Honden van zijn formaat, ja dan gaat hij los.

Altijd jammer dat mensen vooroordelen over een ras hebben. Bijna elk ras zitten wel vooroordelen aan.

ik laat ze niet bij andere honden, vind het ook zo een onnozel iets, dat 'spelen' met vreemden. Ze spelen ook nogal gewelddadig, vele honden begrijpen dat inderdaad niet.

Ze kunnen met elkaar overweg, dat is het belangrijkste voor me. Andere honden vind ik niet zo interessant.
Ik ga wel dikwijls met een paar andere honden wandelen, iedereen negeert iedereen, dat vind ik veel socialer en gewenster gedrag dan dat voortdurend elkaar opzoeken.

Mijn herder is heel sociaal. Het probleem is vaak dat de baasje geen 'hondentaal' begrijpen. Als Rex begint te blaffen houden die andere honden baasjes hun hond kort. Daarop reageert hun hond agressief en dan zeggen ze vaak dat mijn hond hun hondje op wil eten.. Terwijl Rex dus alleen maar spelen wil

Mechelse herders kunnen in een onbekende situatie wel sneller happen uit onzekerheid als bijvoorbeeld een Duitse Herder, maar agressie ligt meestal aan de opvoeding van de hond en niet aan het karakter. Ze worden niet agressief geboren.

Toyo is nu 8 maanden en is een kruising mhxhh.
Ik ken geen lievere hond naar andere honden! Het enige nadeel is dat hij een echte LEO is. Hij doet geen vlieg kwaad, maar hij is gewoon een beetje lomp.
Als een hond hem wegsnauwt gaat hij weg, als een hond duidelijk maakt dat hij al niet in de buurt hoeft te komen gaat hij er niet heen. Andere mensen met honden die ik tegenkom zijn wel vaak bang voor Toyo. Hij gaat vaak op een afstand de sluiphouding aannemen en dan vol gas naar de andere hond toe. Daar doet hij niks, maar het komt beangstigend over voor mensen. Daarnaast blaft hij tijdens het spelen veel en laat daarbij tanden zien. Het is puur spelen, maar mensen vinden dat eng, totdat ze zien dat hij niks doet. Vind het wel jammer dat ik de herder altijd moet verdedigen. Ik word zelf een beetje naar van de labradors die ik tegenkom, die vind ik echt vals, dik en chagrijnig (sorry voor de mensen die een labrador hebben). En natuurlijk de mensen met de kleine honden die uit hun dak gaan en boos worden als Toyo dan een keer terugblaft.
Afgelopen week heeft hij zelf voor de eerste keer een hond weggesnauwd, die hond duwde elke keer tegen hem aan en Toyo liet al meteen merken dat hij niks van deze hond moest hebben. Toen heeft hij dat wel even duidelijk gemaakt.
Een duitse herder (oppashond) is duidelijk onzeker. Meteen haren op de rug omhoog en snauwen. Toyo en hem gaat super, ik weet waar ik op moeten letten als ik ze samen uitlaat en dat scheelt een hoop.

ik ken inderdaad herders die agressief zijn, maar ook herders die naar vreemde honden zich wel wat agressief gedragen, maar als ze eenmaal bekend zijn kunnen ze gewoon spelen, dus dat lijkt me toch meer angst. ik heb het hierbij dan over duitse/mechelse herders.

bij aussies ben ik het eigenlijk nog niet echt tegengekomen. je hebt wel dat reuen niet bij andere reuen kunnen, maar dat heb je bij bijna alle rassen. maar mijn dames kunnen met alle honden spelen, en ben nog geen aussie tegengekomen die niet met ze kon spelen..........

Ik zie alleen maar leuke herders

1 in het park is wat happerig,maar die kom ik zelf nooit tegen,die zou ook politie getraind zijn en met 6 maanden afgekeurd omdat hij niet in ijzer wilde bijten,en dan was hij meegegeven aan een alcoholist...tja,dan zoek je problemen met zo'n combinatie.

hier in de buurt wonen helaas alleen sneaky herders.ze komen kwispelend aanrennen,en slaan ineens om als ze voor onze neus staan.ik geef daarvan de schuld aan de baasjes,want ik heb er zelf ook 2 gehad,en ken er genoeg die WEL normaal reageren.

Wat je zegt over aussies valt mij ook op. Vaak als ik andere aussies tegenkom (das niet zo vaak) maar dan zijn ze vaak heel onsociaal. Mijn aus reu gaat eigenlijk heel goed met andere honden, reu, teef maakt niks uit. Grote honden vind hij eng, maar hij zal dan eerder vluchten als dat hij in de aanval gaat. Aan de lijn vertoont hij wel angagressie naar bepaalde andere honden als ze dichtbij komen. Maar dit is gewoon omdat als hij los is hij kan vluchten en nu niet. En ik train er ook op. Maar als ze eenmaal een nare ervaring hebben gehad is het erg lastig...

Maar voor de rest sluit ik me aan bij wat andere zeggen, het is voor een groot deel de opvoeding wat ze (a)sociaal maakt

Ik kan mijn reu gerust mee nemen naar de 2 mechelse herder mannen van mijn schoonmoeder. Gaat perfekt

Het zijn gewoon honden die dicht bij de wolf liggen qua gedrag. Alle mensen en honden buiten de roedel zijn voor honden indringers, dus handelen ze daar naar. Honden die supertolerant zijn naar andere honden, dat is eigenlijk een wonder. Het ligt in elk geval niet in hun natuur. Er zijn natuurlijk gradaties en nuances in gedachtes maar qua basis is het toch: "de indringer moet of weg of dood".



Sandra, dit ben ik niet met je eens. De samojeed (en andere poolhonden) staan vele malen dichter bij de wolf dan de herder. En die zijn over het algemeen wel heel sociaal naar andere honden. En het is juist niet zo dat honden die je buiten tegen komt tijdens de wandeling een bedreiging voor de roedel vormen, omdat je dan op neutraal terrein bent. Honden die het territorium van de roedel binnen komen, die kunnen wel een bedreiging vormen, maar juist die toevallige voorbijgangers niet.