Even meedenken aub?

Vanochtend was ik met Dobby én water Wubba naar het park gegaan om te oefenen "rust bij het water". Het doel is dat Dobby rustig volgend meegaat naar de rand van het water, en hij daar basis gehoorzaamheid vertoont, voornamelijk zit en lig omdat dat ook rust brengt. Het idee is dat er -rust- ontstaat bij de waterkant, zodat ik van daar uit verder kan gaan (en meneer luistert in en om het water).

Nu is dit nog te hoog gegrepen, zitten doet hij met moeite, en liggen niet (hij blijft half zitten, half liggen), dus we houden de afstand van het water tot nu toe groter, en verkleinen die langzaam.

Maar! Er ligt ijs in de sloten, en ik vroeg me toch af... Ik ben dus al volgend naar de rand van de ijssloot gelopen en een zit gegeven. Dat ging prima. Toen een lig. Dat ging prima. Herhaald, herhaald, herhaald. Langs de bevroren waterkant ging dat perfect.

Toen naar een wak. Naar de rand van het water gelopen, zit. Nope. Lig. Nope. Water mét vogels. Zit. Nee. Lig. Nee hoor.

Waar nu ijs ligt, ligt normaal natuurlijk water. En daar heeft Dobby ook al eens in gezwommen. Maar hij was bij het ijs rustig.

Ik dénk dus dat het niet de omgeving is, de waterkant in het park en het wéten dat er water ligt, waardoor er niet meer tot hem door te dringen is, maar écht het fysiek zien van water. Juist omdat hij aan diezelfde waterkant niet reageert op ijs. Wat denken jullie?

Ja, ik denk hetzelfde. Bij het zien van het water wil hij er meteen in.

Wel fijn dat het heel goed ging bij het ijs, want dat kan ook een gevaarlijke situatie zijn als hij daar zomaar op springt.

denk dat hij inderdaad niet op de omgeving reageert maar echt op het geluid, bewegen en ?geur? van het water...
ijs maakt geen geluid of beweging...