Wie zit er hier ook in een rolstoel, en heeft honden???

Wie zit er hier ook in een rolstoel, en heeft honden???
Wij hebben 3 hondjes, nu zit ik zelf in een rolstoel sinds Mei 2009 en kan ze zelf niet meer uitlaten....
Iets waar ik uiteraard heel veel verdriet van heb. Ik mis het zo enorm!!
Zijn er hier nog meer mensen die in een rolstoel zitten? En hoe doen jullie dat nu?

Hallo Roos.
Dat is zeker heel erg dat je de honden niet meer kunt uitlaten.Ik hoop voor je dat er iemand is die je raad kan geven.

roos, ik heb je een pbtje gestuurd.

Lieve Roos, wat erg dat je in een rolstoel zit.
Niemand weet hoe dat voelt.
Is het niet mogelijk dat je iemand meeneemt en met
jou en je hondjes kan gaan wandelen ?
Ik liep wel eens met mijn moeder, die pas is gestorven,duwde haar rolstoel en nam Romeo en ook
mijn pas overleden Luca mee. Liepen naast de rolstoel.
Dat vergde wel wat organisatietalent, maar het ging
toch. Hoe gaan jouw hondjes nu uit ?
Ik leef heel erg met je mee, Roos.
Maar ik ben ervan overtuigd, dat jouw hondjes niets
te kort komen.
Ik wens je heel veel sterkte toe !

Ik zit zelf niet in een rolstoel maar op cursus zat een vrouw in de groep met een elektrische rolstoel. Zeg ik dat zo goed? Zij zat met haar hond op cursus en het ging echt geweldig! De hond liep keurig mooi naast, sprong niet en luisterde keurig. Ze kreeg ook hele goede begeleiding van de instructeur. Ze kon helaas niet alle oefeningen zelf doen, daarvoor had ze iemand meegenomen.

Heel veel sterkte..

Goed gaat het helaas niet komen met mij, ik ben ongeneeslijk ziek. Door mijn aandoening moet ik 24 uur per dag in een temperatuur van 21 graden blijven.
Ik kan en mag dus niet naar buiten! Niet eens voor een open deur staan, of tocht onder een deur is al funest voor mij.
Ik zit nu al 1,5 jaar gevangen in mijn woonkamer.....
Wat verlang ik naar een flinke wandeling met mijn kanjers! Zoals ik dat elke dag deed.
Denk niet dat ik hier iemand zal treffen die in dezelfde situatie zit als ik, maar het is gewoon fijn om mede rolstoelers hier te treffen.

als het warmer wordt,kun jij toch ook weer naar buiten?
het is maar 138 km naar jou toe,en dan kom ik je gewoon duwen

Mijn broer zit in een rolstoel en heeft een labrador. Hij heeft wel een electrische rolstoel en gaat dus iedere dag (Tenzij met dit sneeuwweertje) paar km met de hond doen... Jammer dat jij het niet in de winterperiode's kan, ik zou het ook missen! Achter een paar maandjes kan je weer wat naar buiten met je honden... Heb je geen electrische rolstoel? Kan erg handig zijn hoor...

Wat vreselijk, mag ik vragen welke ziekte je hebt? (als je het niet wilt zeggen, prima natuurlijk )

Het word er lastig dat je met een koude temperatuur niet naar buiten mag, dat maakt jou al weer anders dan ''gewone'' mensen in een rolstoel..

Heel veel sterkte en ik hoop dat je goede tips krijgt!

roos is zowiezo "anders",want ik heb nog nooit iemand meegemaakt die zo lief is als roos.nog even en ik ga een fanclub oprichten

Hahaha "maar" 138 km??? Ga maar alvast beginnen met lopen
Ik ben afgelopen zomer 2x heel even in de achtertuin geweest. Maar toen had ik net 2 hele zware operaties achter de rug.
Ik ben nu aan het kijken of ik aan een scootmobiel kan komen...zodat ik hopelijk met warm weer kan proberen eens naar buiten te gaan, met de hondjes.
Maar ik moet nog erg aan dat idee wennen, voelt zo vernederend voor mezelf om in zo,n ding te moeten zitten.
Voel me dan zo "bejaard" en invalide....zo,n groot contrast met 1,5 jaar geleden! Toen liep en fietste ik wat af met de doggies en de kids....
Maar het zal gewoon een kwestie van wennen aan het idee zijn, had er in het begin ook grote moeite mee om in een rolstoel te moeten zitten.
Die heeft maanden in mijn woonkamer gestaan, ik weigerde er zelfs naar te kijken!!! Nu boeit het me totaal niet, dat ik daar in zit

Een scootmobiel, ook z'n leuk ding! Ga je je zeker mee amuseren... Het zal sowieso wennen zijn maar je moet je optrekken aan de mooie dingen zoals je honden zien genieten van een leuke wandeling met jou..

Hier in de buurt is een mevrouw (soort buurvrouw), in een scootmobiel. Zij kan helemaal niet meer lopen.

Iedere dag gaat zij erop uit met de hondjes, die lopen los en luisteren perfect, het zijn 2 Shi-tzu's.

Maar ik snap heel goed dat het raar voelt om in zo'n ding te zitten, zeker voor een jonge vrouw.

Dus, ik denk dat je met een scootmobiel lekker een wandeling kan maken met je hondjes!
Alleen zit je nog steeds met het probleem dat je niet in de kou naar buiten kan.

@Caitlin - Ik heb CRPS Type 1, na een val van de trap, had alleen mijn voet geschaafd en flink gekneusd. Binnen een half jaar zat het door mijn gehele lijf, alleen mijn linker arm is nog vrij van CRPS. Heb 2x een mislukte zenuwblokkade gehad. En nu heb ik dan een pijnpacemaker (neurostimulator) geimplanteerd.
Ik heb de meest agressieve vorm van CRPS, en komt bij slechts 1% van de CRPS patienten voor.
Het is ongeneeslijk, vandaar ook dat ik een pijn pacemaker heb (die blijft levenslang zitten) anders krijg je dat niet. Het is een zeer kostbare operatie, en niet zonder risico,s zoals verlamming.
Met CRPS in de vorm die ik heb, heb je 24 uur per dag pijn! En de morfine maakt me suf en vergeetachtig.
Het gaat nu een stuk beter met mijn pacemaker, ben nu veel meer bij. Daarvoor had ik niet op HP kunnen zitten, had zo,n moeite met lezen. En de pijnen waren ondragelijk, was alleen maar bezig met overleven.
Dus wat dat betreft heb ik al heel veel gewonnen!
John mijn man laat de honden nu uit, of de oudste kinderen.

@Fortuna - Dit is een enorm groot compliment voor mij, doet me haast blozen!!
Ga ik een fanclub voor jou oprichten, voor het persoon met het liefste karakter en haar hart op de juiste plek!! hihi

De nicht van mijn vader zit ook in een rolstoel. Zij heeft een labrador gehad, die ze helemaal trainde om dingetjes te doen voor haar... Jammer genoeg is het beestje niet erg oud mogen worden... Maar ze heeft een nieuwtje geadopteerd! Een kruising uit het buitenland.

Wat vreselijk voor je Roos
Gelukkig steunen je hondjes je

Ow wat lijkt me dat erg zeg je mag ook niet meer naar buiten! wat verschrikkelijk...

Jeetje, Roos, respect en bewondering!!
Pootje van Gio en Kyra!

Vorig jaar had ik een operatie aan mijn knie gehad en een scootmobiel gehuurd. Ik kreeg alleen maar leuke reacties toen ik met 4 honden en de scootmobiel reed. Hier in het dorp, is een vrouw die elke dag met haar twee honden en scootmobiel er op uit gaat. Ik hoop dat je over de drempel kan komen om er wel in te stappen als het weer wat warmer is. Je komt er weer uit en spreekt weer mensen. Mijn honden konden al bij de fiets lopen en met de scoot hadden ze geen probleem. Wist je dat scootmobiel rijders elkaar groeten net als motorrijders??
Ik zit op een markiesjesforum en daar zit ook iemand die met de honden en scootmobiel wandelt.
De mensen spreken je aan omdat je honden hebt en niet omdat je in een karretje zit. Heel veel sterkte met je ernstige ziekte.

Dat is erg wat je hebt.Ik wens je heel veel sterkt.

Dank jullie wel, voor jullie steun en lieve woorden!
Toch voel ik me niet echt zielig, ben zelfs gelukkig. Gelukkig met wat ik heb, in mijn kleine wereldje, John, mijn kinderen en mijn honden!
Maar missen doe ik wel veel....alleen al eens een keertje frisse lucht te kunnen opsnuiven!! Of leuke schoenen aan, mensen op straat te zien, etalages van winkels te bekijken, wandelen. Maar dit zijn niet de belangrijkste dingen in de wereld. Dat is mijn gezin en dieren...en die ben ik niet kwijt!

@Lin - Ik zou er denk ook veel minder moeite hebben, als een scootmobiel tijdelijk zou zijn....nu wordt dat mijn leven, als invalide. En zo voel ik me gewoon niet.
Maar ik kan me, die paar dagen per jaar dat ik daar gebruik van zou kunnen maken, er denk best wel overheen zetten. Al is het alleen maar dat blijde koppie van mijn dochtertje van 6 jaar, als ik haar weer eens van school zou kunnen ophalen!! Daar doe ik het voor.
Ik heb nog wel ff de tijd om aan het idee te wennen, voorlopig is het nog niet boven de 21 graden buiten, hihi

Roos , heb één en al bewondering voor jou...het zal je maar overkomen..niemand staat daar bij stil.

Jij zou wel naar een warm land moeten verhuizen in de winter zodat je de koude winters hier niet moet trotseren...maar dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Wens je veel sterkte toe.

ja roos,waarom ga je eigenlijk niet in spanje wonen?of is de medische zorg daar slechter?

Zelf zit ik in een rolstoel en mijn zoon zit in een elektrische rolstoel. En we laten allebei de honden uit.
Ze zijn niet anders gewend.

In de wintermaanden ga ik zelf alleen naar buiten om te werken, voor de rest blijf ik binnen. Dat is jammer, maar over een paar maanden is het weer lekker en dan haal ik de schade wel in.

Roos, ik heb echt veel respect voor je.
Ik zou het echt niet aan kunnen om niet naar buiten te kunnen, om niet te rennen en te spelen met mijn hondje.

ilja van sterre zit ook in een rolstoel....

Das niet eens zo'n gek idee, lekker emigreren ?

Hoi Roos,

Is het misschien een idee om eens contact te leggen met Hulphond Nederland? Zij hebben veel kennis in huis over hoe om te gaan met je honden als je in een rolstoel zit. Ennne het zou toch wel heel prettig zijn als je een scootmobiel zou hebben zodat jij wanneer het wel kan even naar buiten kan.

Sterkte meid,

Fiona en Rossi

Ik heb heel veel respect en bewondering voor jou zeg. Wat erg. Kan me voorstellen dat je het heel erg mist. Je bent zo gewend om je honden uit te laten. heel veel sterkte! Ik heb echt