Pfoeh, was me dat schrikken!

Een paar uur geleden was mijn moeder samen met Kobe en Naomi gaan wandelen en ze laat de honden ook meteen los aan de brug, waar zo'n cirkel waar vroeger boten konden aanschepen (of hoe zeg je dat? :P) Maar dat is al een lange tijd te ondiep, dus staan er geen boten meer.

Dus even later nadat mijn moeder was vertrokken, belde ze in alle paniek aan om te zeggen dat Kobe door het ijs was gezakt. Ik dacht: geen probleem, die kunnen we makkelijk met z'n twee eruit halen. Nou, dat bleek wel anders te zijn!
Kobe lag vijftig meter van de kom af en zat vast met zijn twee achter pootjes! Even dacht ik echt dat zijn kleine hartje dat vast niet zou aankunnen, maar laatst las ik een artikel over onderkoeling bij honden en daarin werd verteld dat honden prima tegen de kou kunnen. Dus daar werd ik iets geruster op, maar mijn moeder was zo in paniek dat ze dat natuurlijk overbracht bij Kobe (Kobe zat helemaal in paniek naar alle kanten te wriemelen, wat natuurlijk niet echt slim is), dus ik zei dat ze een touw moest gaan halen. Toen heb rustig Kobe zitten aanmoedigen (in de plaats van te roepen en te gillen zoals mijn moeder heeft gedaan, het is niets voor niets haar lievelingetje - ze was écht hemelsbang dat hij er niet levend zou uitgeraken!). Gelukkig kreeg Kobe al snel zijn achterpootje uit het ijskoude water waarna hij er even bij ging liggen.

Toen was ik wel even bang dat hij té uitgeput was en wou opgeven. Na een paar keer roepen dat hij moest komen, ging hij eindelijk terug rechtop staan en haalde zijn andere pootje eruit waarna hij helemaal verward, blij, maar toch nog een beetje in shock over het ijs naar mij toe waggelde. Héél traag, zo traag dat ik bang was dat hij ergens weer door het ijs zou zakken, maar gelukkig gebeurde dat niet. Ik was zó ontzettend blij dat hij terug op het land stond met zijn trillende pootjes en een kwispelend staartje dat ik meteen mijn jas om hem heen sloeg. Mijn moeder kwam ook net terug met een stuk touw (alsof dat wat uitgemaakt had.. sorry mama :'D) en was zó ontzettend blij dat hij er terug uit was.
Ja, het was me het dagje wel. Ik hoop dat die kleine deugniet dat niet snel vergeet..

NOOIT een hond op ijs laten lopen..
Dan leert hij het ook niet aan..

Gelukkig is het goed afgelopen..

Gelukkig dat hij er uit is gekomen.
Je zal inderdaad wel geschrokken zijn en je moeder ook.

We lieten ze ook niet op het ijs (sinds ze bij ons zijn ook nog nooit op ijs geweest), mijn moeder liet hem te snel los waardoor hij achter een vogeltje aanliep dat op het ijs was, waardoor hij ook op het ijs sukkelde en daardoor een eindje verder vast kwam te zitten.
(Ik vraag me af waarom mijn moeder hem niet terug riep toen..)

Wow wat zal je geschrokken zijn!! Gelukkig goed afgelopen..pff