Baas ziek, wat doen jullie?

Billy en Hanne willen je heel veel beterschap wensen

Ik heb afgelopen week ongeveer het zelfde probleem gehad. Ik kon geen stap meer zetten en hoe moet dat nou met 2 grote honden, waarvan er 1 nog een over-engergieke puber is.

Als ik achter mijn huis uit loop sta ik meteen bij een dijk, daar heb ik de honden, nadat ik een pijnstiller heb genomen, hun ding laten doen. Dit i.p.v 3 hele lange wandelingen, nu meerdere malen per dag. Tussendoor trok ik een dikke jas aan en ging in de tuin op een stoel zitten om even lekker een balletje te gooien. Ook heb ik ze een goed gevulde Kong gegeven, zodat ze zich in huis even lekker zelf konden vermaken. 'S avonds heeft mijn vriend ze uitgelaten.

Vandaag gaat het weer een stuk beter met me en daar ben ik erg blij mee, want ik merk toch wel dat mijn puber helemaal vol zit met energie. Eens kijken of we hem weer een beetje moe kunnen maken

Tsja, voor mij zit er meestal niks anders op dan kruipen...
Mijn man is overdag naar zijn werk, sinds ik moeder ben heb ik nog nooit een halve dag ziek kunen zijn. Ook heb ik vaak last van mijn rug, en dan doe ik alles kruipend en met een berg roze pillen

Wat je wel aan je pijn kunt doen: zoek een GOEDE osteopaat!!! Heb ik erg veel aan gehad, en ben sinds een jaar bijna pijnvrij. Een osteopaat is geen 'kraker' maar zorgt met manuele therapie dat het lichaam op een rustige manier weer 'gereset' wordt.

Goh, ik wist helemaal niet dat je in België geen hond naast de fiets mag hebben! Ik fiets hier regelmatig met Sil. Nou, succ6 en hopelijk vind je een oplossing. Iig beterschap toegewenst!!!

Wens je eerst en vooral veel beterschap toe want kan erg pijnlijk zijn , ben zelf al 2 x geopereerd aan mijn wervels .
Ik woon in turnhout , dus ook een heel eindje van dilsen hé en heb geen auto...ja wel sneu voor Baco maar je kan er ook niets aan doen..gaat er alleen terug uit met rusten .

Allereerst heel veel beterschap!

En ik moet echt goed ziek zijn of veel pijn hebben wil ik m'n honden niet zelf uitlaten. Nu heb ik ook wel het geluk dat ik op loopafstand meerdere parken en losloopveldjes heb Dus als ik me echt beroerd voel lopen we minder en gaan we langer naar het losloopveld zodat ze toch hun energie kwijt kunnen en ik op een bankje kan zitten

Maar mocht de nood echt hoog zijn, m'n moeder woont in dezelfde straat

ik ben zelf chronisch ziek en toen ik peanut kreeg kon ik vaker en langer lopen dan nu nu ben ik al blij dat ik een meter of 70 haal de pijn is vaak heel heavy en ben ook moe ben eerlijk dat mijn gezondheid ook de reden is dat ik peanut nu al heb want ik moet nu in beweging blijven ook op hele slechte dagen en ze brengt me veel vrolijkheid terwijl ik voor peanut elke dag zat te janken omdat ik het niet meer wist en ik het allemaal niet meer zag ik verplicht nu mezelf om 4x per dag toch een rondje te doen hoe vaak ik ook moet stoppe omdat het dan gewoon niet meer gaat maar die rondjes krijg ze al duurt het een uur over dat ene rondje waar een ander een kwartier over doet en zorg dat ze haar beweging met binnen spelen wel krijg om de dag komt een vriendin van me en laat haar dan uit in het weekend zijn we bi mijn vriend en die geeft haar ook de wandelingen die ik nu niet kan bieden ze is een hele vrolijke speelse pup en kan ook al kan ik haar zelf niet lang en veel uitlaten haar energie elke keer weer kwijt en op de vraag die sommige in mijn omgeving stellen en die misschien sommige van jullie ook hebben of ik niet het gevoel heb dat ik peanut te kort doe en egoistische beslissing heb genomen is het antwoord nee peanut komt hier niks te kort ze krijgt veel beweging door middel van spel dus nee voel me niet schuldig en geloof me peanut heeft hier gewoon een heerlijk leven en gaat het straks nog slechter met me dan leren we haar om naast een rolstoel te lopen maar er zal haarniks ontbreken

fies iets recht zetten voor er reacties komen mijn gezondheid is 1 van de redenen dat ik peanut kreeg niet de reden sorry verkreerd neergetikt sorry sorry

Wat erg voor je! Weet hoe je je voelt....ben zelf vorig jaar ernstig ziek geworden, ben voorgoed in een rolstoel beland, wordt ook niet meer beter.
Gelukkig is mijn man (gedwongen door mijn toestand) de hele dag thuis, voor mij, onze 4 honden, en 4 kinderen. Maar het zou idd fijn zijn als ook wij wat hulp zouden krijgen met de honden, John loopt hier elke dag zijn benen uit het lijf!! Als het puntje bij paaltje komt, is er dan ineens niemand toe bereidt...helaas!
Ik hoop echt dat er voor jou en je schat een oplossing komt, dat het met jou beter zal gaan.
Wens je heeeel veel sterkte toe, ik leef met je mee.

Ik ben deze morgend met moeite bij de dokter en apotheek geraakt. Daarna pijnstillers genomen en het gaat wat beter, we zijn dan ook al 2x gaan wandelen. Een kleine en een grotere wandeling.

Het is niet dat ik hier vaker last van heb hoor. Ik heb nu voor het eerst eigenlijk iets gekneld... Wist niet dat het zoveel pijn kon doen seg! Hoop dat het vanaf nu zo blijft gelijk ik het nu voel, voel het nog wel en met momenten felle steken (Krampen) maar ik kan tenminste wat wandelen.



Roos: Vind het erg voor je. Ik weet niet echt hoe het voelt om in een rolstoel te zitten maar kan me het wel inbeelden! Mijn broer zit in een rolstoel... Gelukkig heeft hij een electrice rolstoel en kan dus heel veel gaan wandelen 'rijden' of hoe ik het moet noemen... Met zijn Labrador.

Bedankt allemaal!