Ben jij kalm?

Raar onderwerp weer hé. Maar dit keer wou ik jullie weer iets vragen. Zou jij je hond óóit naar het asiel brengen? Zelfs als hij ineens de duivel op pootjes wordt, geef je haar/hem? -ikzelf zou het eerlijk gezegt nooit doen, het is toch familie? - maar als je hond bv agressief wordt.

Groetjes

Nee, ik zou mijn honden nooit naar een asiel brengen.
zal wel een goed tehuis voor ze zoeken als er iets ECHT goed mis is en niet op te lossen.

maar we proberen het eerst natuurlijk zelf.

Voor wij besloten een hondje te nemen, hebben we bedacht 'wat als' - allerlei scenario's zijn de revue gepasseerd. Scheiding, drukke werkweek, vakantie; dan kan Daantje naar mijn ouders, naar mijn schoonouders, we hebben kennissen die wel eens bij willen springen.

Maar de mogelijkheid dat je hond agressief wordt? Daar hebben we niet bij stil gestaan. Wel is het zo, dat als een beest er bij ons eenmaal is, hij niet zomaar weggaat. Bij de dus hond idem dito, ik zal heel ver gaan met een dier. Maar vind het nu lastig te zeggen. Ik heb bijvoorbeeld nu geen kinderen, dat kan zo'n situatie behoorlijk veranderen.

Groetjes Marit

nee, nooit niet.
Zal geen rust hebben En alleen maar aan de hond denken.

Ik heb nog nooit geen dier naar het asiel gebracht, heb er wel honden opgehaald.
Zal het waarschijnlijk ook nooit doen, asl e riets mis zou gaan met een van de honden zal ik dat altijd proberen op te lossen op de een of andere manier. Maar niet naar het asiel!!!

Groetjes Annelies

Ik zou geen enkele hond naar het asiel brengen.
Alleen maar een hond er gaan halen
Agressief ja dat wordt moeilijk maar ik denk als je je hond goed behandeld dat hij niet agressief zal worden en dan ook niet voor die keuze zal staan .
Tenzij om medische redenen maar daar denk ik liever niet aan

Nee. Niet naar het asiel. Wij zouden er eerst álles, maar ook echt álles aan proberen te doen om het 'probleem' op te lossen. Mocht het niet baten, zou de hond het liefst in de omgeving blijven (familie, kennisen. collega's?) Maar niet naar 't asiel, weet je nooit waar je hond terecht komt :(

Liefs,

Nooit naar het asiel. Ik heb rashonden, als er herplaatst moet worden dan zou ik dat via rasherplaatsgroepen doen, en dan nog zoek ik zelf een nieuw gezin voor ze uit.

Zou één van mijn honden agressief worden, dan los ik dat op met een GT. Geeft de GT aan dat er geen oplossing voor is, en wordt de situatie bij mij thuis onhoudbaar, dan laat ik het dier inslapen.

Het is voor mij een schrikbeeld dat één van mijn honden van hand tot hand gaan.

ik zou het nooit doe eender wat er gebeurt en agressief worden van de 1 op de ander dag is een teken dat er iets anders aan de hand is ofwel ligt het aan jezelf ofwel heeft de hond ergens pijn

en er is altijd wel iets aan te doen maar naar de asiel brengen no way
als je goed nadenkt zo'n hondje kan nooit meer een goede leven krijgen dat wens je je eigen kinderen nog niet toelaat staan een hond

ik zou ook nooit m'n hond of kat na een asiel brengen!
ruim 22 jaar geleden bleek onze zoon allergies,we hadden toen 5 katten en een bouvier.
we hebben voor hun allemaal een goed huisje gezocht en gevonden,de bouvier bij een neef van een collega van jan(m'n man),de katten bij 3 verschillende mensen.

gelukkig is onze zoon in zijn pubertijd er over heen gegroeid!

als een hond agresief zou worden zou ik er alles aan doen om het goed tekrijgen,en als dat niet lukt zou ik hem/haar met heel veel pijn in m'n hart laten inslapen want dan is hij/zij dus ook niet meer herplaatsbaar!

Mijn hond zou ook nooit meer terug gaan naar het asiel .Mocht er ooit wat gebeuren zou ik voor haar aan het zoeken gaan Word ze agrsief dan is er niet iets in haar koppie goed en als het dan zo erg word zou ik haar laten inslapen .
groetjes joke

Pfff... Antoinet, dat zal erin gehakt hebben... vijf katten en je hond weg, allemachtig. En toch gelukt om er zelf goede adressen voor te vinden! Ja, als je van je dieren houdt, en je zoekt stug door, dan is de kans het grootst dat je een nieuw liefdevol thuis voor ze vindt.

Neen, ik zou mijn hond nooit naar het asiel brengen..

Een hond wordt niet "zomaar" een duivel op pootjes...

Dat wordt hij/zij wel als het dier onterecht en stelselmatig wreed behandeld wordt..

Een hond zal een standje van de baas accepteren als het dier snapt wat het fout heeft gedaan...

Een dier kan wel van erbstige pijn agressief wordeneen of van tumor e.d. in de kop minder vriendelijk worden...
Maar dat is vaak een proces...

Dus als je merkt dat je hond anders wordt in de omgang dan ga je eerst op onderzoek uit WAT er mis kan zijn waarom je hond zich zo gedraagd...

Heeft dat met de realtie baas/hond te maken of is er een mdische aanleiding...

Maar geen haar op mij hoofd die er aan denk "m'n maatje" af te staan aan een asiel..

Of we duiken de medische molen in - met de hond - of er komt een GT aan huis die mij verteld wat ik verkeerd doe...

Lieve groet, Ilja

wij hebben onze eerste hond uit het asiel gehaald maar helaas weer terug moeten brengen!

we wisten dat het moeilijk zou worden maar hij had gewoon een kronkel in zn hoofd we hebben er ALLES aan gedaan om hem te kunnen houden zijn op cursus gegaan hebben een GT erbij gehaald maar niks mocht baten!

hij was zooo onbetrouwbaar soms als wij zijn naam al zeiden begon hij te grommen heeft ons meerdere keren gebeten en andere mensen kon hij al helemaal niet mee!

ga hier geen lang verhaal van maken we hebben hem een paar maanden gehad en hebben de moeilijke keus gemaakt om hem terug te brengen!
ze vonden het daar als "knap" dat we het zolang volgehouden hadden ( achteraf vind ik dat ze ons te weinig info hebben gegeven )
we hebben er nachten wakker van gelegen en zoveel gehuild samen het was VERSCHRIKKELIJK!!!!!!!

nu is hij als het goed is bij iemand anders die eigenlijk nooit bezoek krijgt en nog een hondje heeft miss dat Rocky ( ons oude hondje ) wat van het andere hondje leerd!

ik zeg verder NOOIT NOOIT!!!!!
ik weet het gewoon echt niet!

Hey Aadje,

Maar dat is iets anders... die hond kwam uit het asiel, het beste is dan om hem terug te geven naar het asiel, want daar hebben ze hem leren kennen omdat hij daar al gezeten heeft... snap je? Bovendien is het dan al een veilige, bekende omgeving voor hem geworden.

Aan de andere kant is Durga een keer weggelopen, opgehaald door de Dierenambulance, afgeleverd bij het asiel, en ik kon haar pas de volgende dag ophalen. Toen ze eruit mocht liep ze te stuiteren, ze was helemaal van streek. Ze is al vanaf dat ze acht weken oud was bij me, nooit van huis geweest zonder haar hondenbroers, en dan in haar eentje in het asiel... nee, dat kan voor mij niet.

Zo zie je, elke situatie is anders. En ik geloof gerust dat jullie er alles aan gedaan hebben hoor!

Lieve groet,

Linda.

dat weet ik wel Linda maar
het ging meer om het gevoel wat er dan allemaal bij komt kijken!

Ik zou geen van mijn honden ooit naar een asiel brengen. Moesten mijn honden ineens agressief worden dan zal er altijd meer aan de hand zijn en zo'n hond hoort niet in een asiel. Dan word er een reden gezocht op medisch vlak, is dat uitgesloten dan op vlak van het gedrag, helpt niets zelfs dan zou ik ze nog niet naar het asiel brengen, want als niets helpt dan is er maar 1 uitweg vind ik en dat is laten inslapen.
Moest Kai ooit om een vreemde reden niet kunnen blijven dan gaat hij zowieso terug naar de fokker, dus asiel is eigenlijk helemaal geen optie hier, ook niet voor Lotje.

Groetjes
Linsey

Nee, hier gaat ook geen hond naar het asiel.

Ik heb wel een tijd gehad dat ik de roedel moest gaan splitsen ja of nee. De oudste cavalier en de kelpie hadden een gevecht gehad i.v.m. eten en dit is gelukkig goed afgelopen maar de schrik zat er goed in.

De cavalier was sindsdien sneller grommer en daardoor ben ik naar de dierenarts geweest. Ze heeft last van artrose op haar rechterheup en daardoor werd nu grommer en dat verpeste de sfeer in huis.

Herplaatsen of asiel nooit wist ik dan maar sluizen in ons huis en maar aparte kamers maken maar ze krijgt nu standaart een kleine hoeveelheid pijnstiller zodat ze wat milder is tegen over de rest en nu gaat het prima. Zelfs zo goed dat weer achter de balletjes aan gaat en er weer spieren op haar heup groeien en ze weer beter staat op de rechter poot.

Groetjes van esther

Gezien ik Lucky uit het asiel gehaald heb ben ik verplicht om haar daar, als ik haar weg zou doen, ook weer terug te brengen.

Lucky is op het moment een duivel op pootjes en er komen steeds meer negatieve trekjes uit...
Als ik haar al weg zou doen dan zou ik een baasje voor haar zoeken en dan de naam laten omschrijven bij het asiel..Op die manier hoeft ze er niet meer naar terug

Nooit zou ik een hond naar een asiel brengen.
Ik kan geen reden bedenken waarom ooit een hond weg zou moeten.
Ik zou doodgaan als ik er eentje weg zou moeten doen.
Als het waarom weet ik niet maar zou moeten dan staan er al zeker 3 gezinnen in de rij die mijn hondjes zo zouden willen hebben.
Dus asiel gaan ze nooit in hooguit komt er een uit het asiel hierbij.

Gr Liesbeth,turbo en Luna

nee ik zou mijn hond niet naar het asiel brengen maar een oplossing zoeken desnoods met een deskundige

Nee, Ik denk niet dat ik een van mijn dieren ooit naar het asiel zou doen.
HEt zijn mijn dieren, en ik doe alles en geef alles wat ze nodig hebben al moet ik er een boterham minder voor eten
Maar zou er ooit iets gebeuren waardoor ik niet meer voor ze kan zorgen. Kan ik terug vallen op mijn ouders. En een paar kennissen waar ik zeker van ben dat ze de honden en kat graag willen opvangen.
zouden ze om de een of andere reden onhandelbaar of agressief worden zoek ik daar een oplossing voor medisch en of gedrag. Maar daar voor zou ik ze niet weg doen.

Gr. Joke

Ik sluit me aan bij alle voorgaande reacties. Een hond die "plots" agressief wordt, daar moet een oorzaak voor zijn. En is die niet op te lossen, dan zou ik toch ook liever met pijn in het hart voor het inslapen kiezen. Want er is dan ook maar één reden waarom ik ooit een hond zou wegdoen, dat is omdat hij agressief zou worden tegenover mij en/of mijn gezin, maar niet zonder er eerst de oorzaak van te vinden, en het proberen te verhelpen. Een asiel is geen oplossing voor een probleemhond, het maakt zijn leventje alleen maar ellendiger. Want ik denk ook dat een hond met probleemgedrag een ongelukkige hond is, dus het moeilijker voor hem maken zou ik zeker niet.

Nee, mijn honden gaan never te nooit niet naar het assiel.
Een hond die ineens zo agressief zou worden?
Daar ging ik mee naar de dierenarts om te kijken of ie wel helemaal gezond was.
Ik zou ze ook nooit herplaatsen, al zouden ze agressief worden.
Ik heb voor ze gekozen en ik zorg voor ze.
Ik heb geen kinderen, ook geen kinderwens.
Het is alleen ik en mijn man.
Geen haar op mijn hoofd die eraan denkt om ze dan weg te doen.

Groetjes Debbie

Hoi,nee ik zou mijn hond never nooit naar het asiel brengen ik vind dat vreselijk om de honden daar te zien zitten in overvolle kleine hokjes.

Ik zou dan bv als mn hond agressief zou worden eerst naar de dierenarts gaan en kijken of er nog wat aan gedaan kan worden.

groetjes petra

Hier zou nooit en te nimmer een hond naar het asiel gaan. Ik heb voor mijn honden gekozen en het moet heel gek lopen, wil ik niet meer voor ze kunnen zorgen....Als dat wel het geval zou zijn, dan zou ik onze Flos in ieder geval bij bekende onderbrengen ivm zijn leeftijd en voor Morris zou ik samen met zijn fokker en eventueel de rasvereniging op zoek gaan naar een heel goed tehuis voor hem....Een liefhebber van het ras en een kenner van het ras! Ik zou er niet tegen kunnen om niet te weten waar mijn kanjers zijn en hoe ze het hebben! Wat ik zo erg vind is als een probleemhond in het asiel komt, dat hij/zij vaak meerdere baasjes krijgt..De hond moet dan wel het vertrouwen blijven houden in de mens!! Sommige mensen denken helaas te makkelijk over het wegdoen van een hond!

Groetjes Monique

Hier ook niet hoor. We hebben goed nagedacht voor we onze Sam in huis haalden. Mijn vader staat op de eerste rij om hem in huis te nemen, moest het nodig zijn... Ik bedoel dan bij scheiding of ziekte ofzo.
En anders zou ik zeker zelf een ander baasje zoeken.En al de moeite van de wereld doen om hem toch nog te kunnen houden. Een dier neem je voor het leven, anders begin je er niet aan!Net zoals je kinderen.
Bij agressie, wat ik me niet kan inbeelden, want dan zouden we dit nu al moeten gezien hebben hé. (hij is 11 maanden en de meest sociale hond die ik ken!) Maar moest het zo zijn, dan denk ik nog steeds dat euthanasie de beste oplossing zou zijn, maar dan ook alleen als het echt niet anders kan!!!

Mijn honden gaan dus nooit naar een asiel. Ik heb dus zo'n hond die bij tijden behoorlijk agressief kan zijn naar vreemde mensen en kinderen. Wij hebben wel op het punt gestaan om hem te herplaatsen maar ik kan het niet over mijn hart verkrijgen omdat ik weet dat ik daar het probleem niet mee oplos. Er is behoorlijk wat mis in zijn koppie en ik neem alle voorzorgsmaatregelen in acht om te voorkomen dat er wat gebeurt! Als er kinderen komen spelen en op bezoek komen en hij kent ze niet dan krijgt hij een snuitje om. Niet leuk maar het is niet anders. De poort is altijd op slot.
Het is wel een probleem als we weggaan want niemand kan op Spikey passen Voor de komende vakantie wordt dat dus een probleem. Een probleem watik voor me uit schuif want ik wil daar nog niet aan denken. Zouden ze bij een dierenhotel ook minder sociale honden willen?? Ik weet nu al dat dat voor Spikey een hele traumatische gebeurtenis gaat worden. Ikzelf denk eigenlijk dat hij autistisch is of zoiets of kan dat niet bij honden??

Maar dit is eigenlijk geen antwoord op je vraag!! Nee dus!! Nooit naar een asiel!!

nee, zoals joke al zegt: het is mijn hond!
en ik zou alles op alles zetten om lara bij me te houden!
en mijn hond is zo sociaal als wat, dus dat wil ik graag zo houden!
heb gister te horen gekregen dat de hond van mijn ouders is ingeslapen afgelopen vrijdag, de hond waarmee ik ben opgegroeid!
heb niet eens normaal afscheid kunnen nemen!

Gewoon; zint eer ge begint. Tegenwoordig heb je de mogelijkheden je juist te laten informeren en een hondenras/ kruising te kiezen die bij je past. Soms heb ik er ook weleens moeite mee om weer dingen te moeten "regelen" als we weggaan. Maar dat is bijzaak. Lux had ook wel wat minder hyper mogen zijn. Joep had eigenlijk ook geen krulstaart moeten hebben.. Verandering van baan? Vinden we ook wel een oplossing voor. Asiel is NO. Ik snap niet hoe mensen erbij komen! Lux zou verkocht worden als politiehond. Never nooit niet! De gedachte alleen al gaat door merg en been! Een vriendin koos voor een Labrador vanwege het karakter en uiterlijk. Dit liep anders dan verwacht, want de hond was hyperactief, vreselijk dominant, onhandelbaar enzz... Vanwege omstandigheden is de Lab "tijdelijk" bij een collega terechtgekomen. Deze kan ermee lezen en schrijven. Hij kon er ook geen afstand van doen.. Prima, opgelost. De hond heeft er geen seconde om gerouwd. Honden in het asiel zijn gedumpt en verlaten. Vreselijk.