Welk verschil hebben jullie gemerkt na castratie?

Ik zou graag willen weten welke verandering in gedrag jullie hebben gezien na het castreren van jullie reu rond de 3jaar.

kun je dan het gedrag van ervoor en erna vertellen.

alvast bedankt.

ik heb geen reu maar ik heb wel gehoord dat reutjes meestal wat 'vrouwelijker'worden na castratie en teefjes wat 'mannelijker'

ik geloof dat gecastreerde reuen onderdaniger worden etc, maarja ik heb dus geen reu en dus ook gee verstand ervan

oke bedankt.

Joop was erg dominant en markeerde hevig zijn plekjes in huis... tafelpoot, de bank, de gordijnen aargghhh, de deurpost. Overal "pretvlekken" ahum.

Dat gedrag was helemaal verdwenen na zijn castratie. 't nadeel was wel dat hij wat dikker werd en ik goed op zijn gewicht moest letten.

Jim is ook gecastreerd maar bij hem geen verschil in gedrag voor of na. (Was ook geen huisplasser hoor en niet domimant) Ook qua gewicht geen verandering.

hallo,
wij hebben onze reu laten catreren rond zijn 1,5 e, is dat ook goed? voorheen had onslow de behoefte om na elk grassprietje te plassen, nu doet hij het vaak in twee keer,verder vind ik hem wel rustiger geworden, voorheen trok hij erg aan de lijn om naar andere honden toe te gaan ik vind dat wat minder geworden, Ik moet wel zeggen dat hij wel meer eet, ook onderweg! dat is wel een nadeel.ook een nadeel is dat vaak andere reuen op hem willen rijden, das wel sneu maar ja is niet anders. Voorheen had Onslow ook last van uitsheiding dit heeft hij nu ook niet meer, dus schone vloeren!Maar ik moet er wel bij zeggen dat wij uit medische noodzaak dit hebben moeten doen, eigenlijk waren we het niet van plan,maar achteraf is het niet verkeerd geweest
Gr Claudia&Mr Onslow

Ik heb geen reu,maar wat ik zie is:

Kijk goed naar je hond,is hij wat opdringerig dominant en ga je er niet mee fokken dan is castereren zo wie zo iets om te overwegen.Als hij tijdens een wandeling alleen maar bezig is met rijden/opdringerig zijn en overal plassen dan zit hij toch ook zichzelf behoorlijk in de weg.Maar kijk ook naar in hoeverre deze ontbrekende zelfcontrole jou "schuld" is,door zwakke leiding.

Is je hond onderdanig dan niet (meteen/snel)laten castreren.

Verder is leiding geven heel belangrijk,wat Esther al aangaf,aan de lange lijn totdat hij door heeft wat jij van hem verwacht.En jezelf de leukste maken,maar als de hormonen hem in de weg zitten is dit lastig.
Maar blijft eerst goed kijken of het aan jou ligt of aan zijn vele hormonen.

(misschien zit ik in het verkeerde topic,maar op de andere mocht ik niet meer reageren toch?haha.Dan maar hier mijn verhaal.)

@Soraya.

Bedankt, ik heb al gekeken naar lange lijnen, dacht aan zn paardenlijnding. zn longeerlijn

Onze Goof was gecastreerd met ong een jaar (niet helemaal wat je zoekt maar ok).
Hier geen enkele negatieve bijwerking, geen vachtprobleem, niet sloom, niet zwaarder etc.
Wel een tikje zachtaardiger naar reuen, maar hij negeerde ze daarvoor meestal, dus eigenlijk geen problemen.
Hij werd gecastreerd vanwege 'aanvallen' (soort epilepsie, gezondheid), al was het waarschijnlijk door trauma, we wilden geen enkel risico nemen.

Robbie was voor de castratie altijd verliefd. Niet eten, s'nachts huilen, bellen blazen en het ergste; weglopen achter loopse teven aan. Hij was 2 toen hij gecastreerd werd en at voor het eerst zijn bak leeg na de operatie. Hij wordt wel sneller dik en verhaart altijd. Hij loopt niet meer weg. Hij is nu bijna 11 jaar en ik vind dat hij een stuk gelukkiger is geworden na de castratie. Hij kan nog wel dekken en vastzitten.

Ik heb toen nooit verschil gemerkt.

Bedankt voor jullie reactie.

up?

Ik ben ook aktief op het kangal forum, en heb daar alleen maar positieve dingen gehoord, dus Boeli heeft in Januari ook een date met de dierenarts.

Schijnt hij iets minder alert te worden, iets minder dominant naar andere honden, niet dat ik problemen met hem heb, absoluut niet het is alleen, als ik een loops teefje heb, krijgt hij de kolder in de kop.

Slopen, drup piemel, kwijlen, constant klappertanden, en tot gewoon ziekelijk die arme teefjes aanranden.
En zijn gezien zijn postuur, zit ik daar straks niet op de wachten, opend hier straks iemand een topic dat haar lieve Mifi chihuahua is aangerand door een kangal, hahahahaha

Mijn hond had overal spermavlekken in huis , piste tegen elk takje wat ie tegen kwam.
Luisterde slecht en rende weg waarschijnlijk omdat ie loopse teven rook.

Met 14 maanden heb ik hem gecastreerd en de dag er na was alle bovenstaande problemen OVER.. Luisterd nu bijzonder goed , komt direct terug wanneer ik hem roep , en plast in 1x alles eruit.. ipv er 83902890438290x over te doen. En het lijkt dat ie veel minder gestressed is. (maar dat zal ook komen omdat ie loopse teven rook en daardoor erg hyper werd)

Stef was ook rond de 3jaar toen ik hem liet 'helpen'.
Het enigste wat ik duidelijk kon merken dat hij meer waaks werd. (althans; daarbij meer ging blaffen)
Verder merkte ik géén verschil.

Helaas. Ik liet hem helpen vanwege het gedrag naar andere honden/reuen. Had eerst een chemische castratie gedaan; die gaf resultaat maar toen hij voor het eggie ging was er weining tot geen effect te merken....

Bo is gecastreerd toen hij 1,5 was. Hij had geen rust in z'n kont, was volledig van slag als er loopse teven in de buurt waren dan zat ie dagen piepend voor de deur en at niks. Had totaal geen aandacht, plaste over elk grassprietje, was best opdringerig en dominant. Al met al hij had behoorlijk last van hormoongerelateerd gedrag. Ik merkte aan hem dat hij echt 'niet lekker in z'n vel' zat was haast nooit meet vrolijk zoals hij voorheen altijd wel was. Maar hormoongerelateerd gedrag kun je niet zomaar even onderdukken, wij hebben eerst een chmische castratie laten plaatsen (superolin implantaat) en later definitief laten helpen.

Bij Bo verdween dit gedrag voor de zon, is weer een zeer vrolijke huishond waarbij al het hormoongerelateerd gedrag is verdwenen. Bo is niet zwaarder geworden, zijn vacht werd niet dof, eigenlijk geen echte nadelen van gemerkt.

Wij hebben onze vorige hond laten castreren omdat hij mij het hel huis onderspetterde ( las je begrijpt wat ik bedoel )
toen kreeg ik van te voren ook alleerlei adviezen en negatieve reacties, maar iik heb er zlef eigenlijk weinig van gemerkt.
Hij was na de castratie niets rustiger dan daarvoor, hij werd hooguit een beetje dikker, maar dat kon hij wel hebben.
Oook heb ik er niets van gemerkt dat hij dominanter werd of juist minder dominant.

sloebertje was wild voor de castratie er was soms geen houden aan en hij durfde al eens op mijn rug rijden als ik in de zetel zat
na de castratie werd hij veel rustiger en liever; zachter
ik was er ook tegen maar op aanraden van mijn da omdat hij kort van adem was geen grote wandelingen kon maken,hij ging rustiger worden zei hij en heb ik het toch gedaan en geen moment beklaagd
veel succes

wat is de reden om mogelijk te castreren?

Hier is Ryu geholpen iets na zijn drie jaar omdat hij toch geen pups meer zal krijgen en om de reden dat hijzelf eindelijk rust zou krijgen in de roedel (loopse teven)
Hij was zo gefixeert op loosheden dat hij heel die periode nauwelijks at of sliep. verschrikkelijk dus voor hem (en ons hahaha)


hoe dan ook
een 4 a 5 tal maand later is de eerste loopsheid en wat een opluchting! er was al zo een verbetering in zijn gedrag dat ik dolgelukkig ben de keuze gemaakt te hebben. Hij eet terug gewoon tijdens loopsheden en is helemaal niet meer zo heftig.
enkel de hoogdagen kan hij wat actiever worden.

perfecte oplossing dus!

nog een ding wel

mocht ik een teef in huis hebben die in de toekomst geen pups zal verwachten zou ik altijd de teef laten helpen ipv de reu!

Het is niet omdat de reu geholpen is dat de daad niet kan of de stressfactor volledig verdwijnt!


geen loopsheid = geen stress

eigenlijk alleen maar positief hier, bij meeerdere reun inmiddels (om verschillende redenen trouwens).

ik zie geen vachtveranderingen nog bij de schnauzers, nog vroeger bij de poedel kruising,
geen dikke honden (wel oppassen en minder voeren, dat moet hier echt wel minder na castreren)
geen vrouwelijke honden,
maar gewoon stoere reuen, die net iets minder kribbig zijn, net wat minder gespannen,
niet dat gemeier bij de deur en niet willen eten, geen rij-gedrag meer(zover uberhaupt aanwezig cq getolereerd)
er wordt niet meer weggelopen,
er worden geen gevechten meer uitgedaagd, makkelijker trainbaar.

tja, als het niet hoeft, dan overweeg je het als het goed is ook niet, en doe je het niet.

voor uitvallen trouwens maakt het niet veel uit, wel is de hond makkelijker trainbaar en vaker wat voedsel gevoeliger.

als het wel moet omdat het gedrag ondanks opvoeding zover in jouw vermogen ligt (iedereen is anders en ieder ander weet het altijd beter he, vooral als ze jouw reu zelf niet hebben weten mensen het je goed te vertellen) moet je het gewoon doen.

ik zou denk ik wel eerst uittesten met een chip, tenzij het echt overduidelijk hormonaal is zoals bv bij mijn vorige schnauzer.

ze worden trouwens ook niet vrouwelijk ofzo iets.
als je je reu gewoon volwassen laat worden tot zo 2-2,5jr oud zijn zijn hersenen volledig mannelijk ontwikkeld, en maken de bijnieren ook testoteron aan.

je zal dan gewoon een uitgezwaarde reu hebben met een reuen kop, met reuen gedrag die ook reu blijft in zijn kop, alleen met een wat lager testoteron niveau.

Fedro is toch wel wat makkelijker geworden hoor.

Hij was eerst een soort kwijlende stofzuiger bij het uitlaten Ik kon niks meer zeggen, hij had nauwelijks in de gaten dat er nog iemand aan de andere kant van die lijn bungelde, ook al hield je hem een frikandel voor zn neus.. Hij is dus beter te berijken, beter 'trainbaar' zoals Gorby al zegt.

Hij at slecht, nu eet hij gewoon.

Hijis echt wel wat rustiger, geen slome hoor, tis nog steeds een vrolijke stuiterbal, alleen is het nu niet meer zo dat ik ervan schrik

En zn geblaf op straat naar andere honden is echt wel minder overtuigend aan het worden. Hij blaft nog wel, maar de scherpe kantjes zijn eraf. Dit kan ik wel onder controle krijgen.

ik denk dat zonnetje het wat mij betreft goed samenvat

"de scherpe kantjes gaan er van af"

Oke, bedankt voor jullie reacties.

Bo is rond de 2 jaar gecastreerd.
hij had veel last van het druppelsyndroom.
( van die vieze druppels an zijn piepie.)
daar is hij vanaf.
verder is hij werkelijk niets veranderd.
hij staat te klappertanden boven een plas van een loops teefje.
als hij een loopsteefje tegenkomt die hij kent gaat hij op haar rijen..( 1x gehad met de new foundlander van oude buren, geen gezicht natuurlijk..)
en qua dominantie ofzo ook geen verschil, hij doet nog steeds lelijk tegen reuen en andere honden die hij niet leuk vind.

ik ken wel mensen die hun hond cheminsch gecastreed hadden om te kijken hoe de hond hier op reageert
na de castratie was de hond heel bang en agresief geworden naar andere honden
echt niet meer leuk
en voor grote honden rende die weg, echt weg
en de vacht word langer en slordiger tenminste als je robbie en die andere hond vergelijkt(zelfde ras)
en hij werd ook een stuk dikker
nu is de chemische casratie gelukkig voorbij
hij snuffeld wel een stuk meer bij plasjes maar de agressie is al een stuk minder

ik heb het met mijn 2 chihuahua s laten doen
en verschil is er zeker wel
ze zijn rustiger aanhankelijker en ze
RIJDEN niet meer hoeraaaaaaaaaaaaaaaa

HAHA! Gorby! Ja, zo kun je het ook zien.

iig vieren wij dit jaar kerst zonder ballen

ach ja, zo'n uitspraak kan je echt van alle kanten bekijken en dan nog is t waar

Haha! kerst zonder ballen. xd