Castreren of de harde aanpak?

Hee,

Silver is nu drie jaar en is nu bijna 11maanden bij ons.
Hij heeft ontzettend last van zijn hormonen, en ik zie het steeds erger worden.

Namelijk overal tegen aan plassen, en dan niet alleen bomen, maar ook tegen mijn been en jassen van andere mensen. Tegen auto's, bankjes alles. Ik weet het is aan mij om te zorgen dat hij dit niet doet. Dit probeer ik ook zo veel mogelijk, door Nee te zeggen en hem mee te trekken, en vervolgens als hij zich netjes gedraagt een plasplek aan te wijzen.

Erg dominant tegenover andere honden, wanneer hij tijdens het wandelen er een tegen komt, gaat hij er gelijk bovenop met zijn kop, staart omhoog oren omhoog. Van ik ben de baas. Andere honden zien dit soms niet zitten, en grommen dan een beetje. Hier is hij dan niet van onder de indruk. En meestal ben ik ook niet in de buurt om hem zijn plek te wijzen. (wanneer ik met hem aan de lijn wandel, kom ik vaak geen andere honden tegen, en als dat wel zo is, willen die baasjes niet dat Silver snuffeld) Want dat brengt ons op het volgende punt.

Hij luisterd voor geen meter wanneer hij los is. Ik weet alle hussen zijn zo, maar hij vind bomen veel interresanter dan ik. Of ik nu ga staan springen, rennen, piepen met een speeltje, tennisballen gooien, met stinkende vis sta te wapperen het maakt allemaal niet uit. Hij moet markeren, en wanneer ik Silver roep. Dan kijkt hij me aan en rent regelrecht langs me heen. Of ik nu leuk roep, of streng maakt niet uit.
Ik laat hem dan ook alleen los in apeldoorn omdat het daar goed omheind is.

Dus nu mijn vraag, zou castreren helpen? Of moet ik volgens mijn vadersmethode werken, namelijk lichamelijke tikken. Hier ben ik totaal geen voorstander van. Het maakt me eigenlijk ontzettend verdrietig. Maar hij zegt dat Silver alleen dan doorheeft dat iets doet wat niet mag, want als ik het negeer dan gaat hij ermee door ofzo..

Advies?..

oh vergeten te zeggen dat hij met de poolhondenwandeling, vaak ging rijden op een reu. En ook de teefjes niet met rust liet..

Hoe is hij de lijn? Trekt hij aan de lijn? En wat voor lijn en halsband gebruik je? Als je andere honden tegen komt is hij dan rustig?

Wat vervelend zeg...
ik heb geen idee of castreren kan helpen maar de harde aanpak?? nee. denk dat de band tussen jou en Silver daar niet beter van wordt en het helpt zeker niet tegen de hormonen.

Goh en je had al een advertentie op marktplaats gezet voor een tweede hond omdat het zo super ging.

Aan de lijn trekt hij, ik probeer dit af te leren door steeds te stoppen en pas weer te gaan lopen als hij naast me staat. Maar dit lukt niet altijd.

Ik heb een nylon halsband en een riem van een meter ongeveer denk ik.

Als ik een andere hond tegen kom dan is hij op een afstandje rustig, als we dichterbij komen, gaat hij soms een soort van sluipen, en als we dan nog dichterbij zijn, gaat hij enthousiast trekken en springen. Als hij dan niet mag snuffelen gaat hij grommen. Meestal draai ik me dan om, en zet hem achter mij neer. zodat ik tussen de hond en hem in sta. dan wacht ik tot de andere hond weg gelopen is, en dan wanneer silver rustig is loop ik verder.

@Fay,

toen was het nog te controleren, maar ik merk op de curcus dat het ook steeds erger word. Dus willen we dit eerst oplossen.

Persoonlijk zou ik zeggen werk dan eerst aan bovenstaande totdat dat goed is en dan pas weer los met andere honden.

Want in je 1ste bericht schrijf je ook dat als hij los is je niet altijd in de buurt bent voor het begeleiden. Zorg dus dat jij het allerbelangrijkste wordt in zijn leven, eerst aan de gewone lijn en dan zou ik gaan voor een lange lijn zodat je de touwtjes toch in handen kan hebben.

Als 1 van mijn honden dit doet:
Erg dominant tegenover andere honden, wanneer hij tijdens het wandelen er een tegen komt, gaat hij er gelijk bovenop met zijn kop, staart omhoog oren omhoog. Van ik ben de baas. Dan grijp ik in en ga gelijk terug naar de basis. Vast en op afstand oefenen.

hoi remie denk dat je eens op bezoek moet gaan en hem eens flink van bil laat gaan doet echt wonderen verichten ja die hormonen greeets

oei en vergeet niet jij hebt recht op eerst geborene

Maar hij heeft geen stamboom en wij hebben geen plek voor een pup..

Maar serieus, hem laten dekken?
zou dan helpen ;o

Serieus?Pfft nee tuurlijk helpt dat niet...

tuurlijk helpt dat niet als die een keer mag.
Mijn hond is doordat heel vervelent geworden.

Nee dekken heeft geen nut,

Ik denk niet dat je hond last heeft van zijn hormonen maar dat hij gewoon lekker een husky is.

Vol eerst de tips van Esther en geef je hond meer geestelijke uitdaging. Zodat hij wat energie kwijt is.

@ Gerdine, ik train veel met silver, steeds meer nieuwe commando's en truckjes.

Oke, dat is mooi maar ga ook speuren, en aporteren. Maar commando's zijn ook goed.

Hoe oud is hij nu?

hoi dan is castreren niet uitgesloten

Wat bij Irza heel goed werkt als ze afgeleid is... is een 'por' (gewoon met 1 vinger even aanraken). Ze heeft dan ineens weer de aandacht. Zo van... Oh ja, ik was hier bezig . Werkt hier super en het is geen harde aanpak, maar wel een andere .

Mijn ouders hebben ook lang getwijfeld of ze hun hond zouden laten castreren. Enorm trekken aan de lijn, piepen en schuimbekken als er binnen een straal van enkele kilometers een loopse teef was, overal tegen aan plassen en piemelspetters in huis waren de grootste ergernissen. Omdat ze niet zeker waren of castratie zou helpen, hebben ze hem een chip gegeven. Die werkt ongeveer een half jaar en geeft een signaal af dat er geen testosteron meer aangemaakt hoeft te worden. Resultaat na een maand: een mak lammetje! De eerste weken zat hij niet lekker in zijn vel, maar nu is het zalig om met hem buiten te lopen. Hij heeft nog wel zijn energie en streken, maar de echt vervelende dingen zijn er uit. Als dit zo blijft (het is nu denk ik 2 maanden geleden) dan wordt hij definitief gecastreerd. Misschien ook iets voor jullie om te proberen?

@Sanne, wow, zo te horen helpt dat echt goed!

Castreren helpt alleen als de problemen hormonaal zijn. Ik zou hier sowieso een goede gt bij halen, want deze problemen spelen al heel lang. Omdat het een maand goed gaat, kun je er niet gelijk een 2e hond bijhalen. Er is ook veel gebeurd; je andere hond is herplaatst. De hond wordt keer op keer beloond (zelfbelonend gedrag iedere keer als hij los mag/is). Een harde aanpak is niet nodig, zou ik ook niet doen bij een hus. Maar wel een consequente aanpak met voldoende overwicht. Hussen zijn enorm moeilijke honden, die hebben eigenlijk een ervaren baas nodig met overwicht. Misschien past dit hondenras niet bij je en moet je eerst meer ervaring opdoen met makkelijkere honden.

tja, ik ben er ook niet zo moeilijk in, als een reu van 3 jaar zo vervelend wordt dat je hem ook ernstig zijn vrijheid moet gaan inperken, je het gevoel hebt je grip op hem te verliezen, er niet geshowd wordt, geen stamboom is........ castreren of als je het wilt uitproberen, is de castratie chip een geweldige mogelijkheid.

mijn vorige reu heb ik bijna 3 jaar ongecastreerd gehad, toen had ik rondweg een hekel aan hem, zeker buiten, ondanks dat hij dus al ver in de gehoorzaamheid was op een hoog niveau, en hij heeeeel goed wist wie de baas was, waren zijn hormonen nog veel sterker.

moet je dan nog 10 jaar knokken met je hond?
allelei dingen gaan ontzeggen,vooral het loslopen?
altijd en altijd maar de baas blijven spelen?

wij hebben hem na een heel lelijke knokpartij met een andere reu (wat trouwens neit zijn schuld was, de andere reu werd vergezeld door een ook loslopende loopse teef waar van de eigenaresse later zei "is ze loops, meen je dat, hoe kan ik dat zien dan"?') laten castreren, wat kregen we terug, nou, geen suffe saaie hond hoor, maar wel weer 1 die gewoon op 4 voeten op deze aardbodem liep, die ons weer zag staan, weer normaal geen eten (en poepen ipv bloed erbij), die geen gevechten meer aanging tenzij nadrukkelijk uitgedaagd, die niet meer wegliep, die niet meer op andere reuen of teven klom, en dus heeeeeel veel vrijheid terug kreeg, zn trainingen met veel plezier heeft afgemaakt en los van de lijn zo'n beetje heel europa is doorgewandeld (letterlijk)

zal wel niet goed zijn deze reactie, maar ik vind persoonlijk dat er van castreren een te groot drama wordt gemaakt. Een ongecastreerde reu, die veel hormonen heeft, dominant is aangelegd heeft ongecastrerd vaak geen leuk leven:
want hij wil maar een roedel hebben, besturen en zich voortplanten, maar dat mag niet van de omgeving, das in mijn ogen ook erg onnatuurlijk, met bergen en bergen stress als gevolg.

maar ........... das allemaal mijn mening.

@Gorby,

Bedankt voor je reactie. Zo dacht ik ook eigenlijk..

oh maar ik wil me niet makkelijk afdoen hoor, zo van; oh laten we hem maar castreren. Ik blijf natuurlijk hard doortrainen.

@Gerdiene

Drie jaar.

geloof me, ik heb met die hond ook hard getraind, want ik ben beslist niet "onervaren", maar ik was het na bijna 3 jaar gewoon zat om atlijd "bovenop" de hond te moeten zitten, ogen te hebben die om het hoekje moesten kunnen zien en een hond die duidelijk neit goed meer kon ontspannen.

je had toen nog geen chips, nu wel, en dat zou ik nu zeker wel eerst uitproberen, kijken of het resultaat geeft waar je iets mee kan, of tijdens de periode van rust in de hormomen, je het gedrag kan ombuigen.

en ik heb er ook niet "makkelijk" af gemaakt want zo werkt castreren niet, maar zeker de eerste manden na de castratie, als het hormoonniveau gaat dalen, kan je geweldige dingen met de hond bereiken omdat hij eigenlijk even een beetje "de weg kwijt is" want wat belangrijk was, valt een beetje weg, ze worden voer gevoeliger (makkelijk met trainen) en richten zich meer op jou als je het slim aanpakt.

Ik heb nog enkele jaren met hem getraind, tot vrij hoog niveau (voor een koppige, dominante en onverzettelijke schnauzer zeker) maar we (mijn man ook niet) hebben nooit 1 seconde spijt gehad van de castratie.

maak ik reclame voor castreren: nee, als het niet hoeft, moet je het niet doen, maar als je na goed overwegen, goed kijken naar jezelf -wat doe ik fout, kan het ergens beter, kan ik dit aan etc etc- en de hond toch castreert......... maak ik er geen drama van.

Ik maak even een nieuwe topic met een andere vraagstelling.

Graag hier niet meer reageren.

http://www.hondenpage.com/hondenforum/53150/welk-verschil-hebben-jullie-gemerkt-na-castratie?.php

Ik ben niet tegen castreren, maar als het geen nut heeft is het soms zonde.
Als het helpt is het fantasties, maar zoals angela ook zegt. Het helpt alleen als het homoniaal is.

Als je verder toch geen fok ambities of show ambitisch hebt dan kan je het gewoon doen. Daarna kan je altijd verder werken met een gt als het niet geholpen heeft.