Castreren of niet?

Wat vinden jullie, moet je een reu laten castreren, of niet?
En dan bedoel ik, als je niet de intentie hebt, om shows te lopen, of te fokken.

Bij een kater is het volgens mij veel vanzelfsprekender om die te castreren. De lucht van Kater urine is ook niet te harden
Bij een hond ligt het volgens mij anders.

Wat zijn voor jullie de beweegredenen om een reu te castreren, en op welke leeftijd zou je dat dan doen?

waarom zou je een hond castreren als er niks aan de hand is
nee vind ik totale onzin, ik vind dat je een hond pas mag castreren als er echt iets is waardoor het niet anders kan...
je gaat een man die geen kinderen wil toch ook niet castreren...lekker laten zitten die hap, je hond niet onnodig pijn doen.

Ja ik zal er ook niet zo voor kiezen. tenzij de hond er echt last van heeft van zijn hormonen. Maar veel mensen verwaren hormonen met een opvoed probleem en laten hun hond helpen.

Het is niet zo maar een ingreep om te laten doen, vind ik dan.
Er kunnen daar door veel problemen ontstaan, bij een reu wel iets minder als bij een teef, maar ik zal niet in een gezonde hond snijden.

Helaas waren wij toen Eros 1 jaar was leken hier in. Eros had in balletje in de buik, werden wij gek gemaakt met grote kans op kanker en zo. Hebben we hem laten helpen! grote vergissing die wij toen ooit hebben kunnen maken, maar ja niet meer terug te keren he. Nu moet hij nog een keer onder het mes om het af te maken, ze konden toen het balletje niet verwijderen. Nu hij in de lies zit kunnen ze er makkelijk bij. Maar ik twijfel of ik het wel doe. Mocht ons pup straks op een leeftijd komen dat ze voor het eerst loops wordt dan gaat Eros uit logee.
Wel heeft Eros veel last van loopse teven in de buurt, maar om je hond alleen daar voor te laten helpen, nee vind ik niet.

Groetjes Bianka

Ben ik met Floor eens.
Waarom zou je een hond laten castreren ?
Er zijn in mijn ogen te veel baasjes, die hun hond
om alles laten castreren, omdat het door veel baasjes
gezegd wordt, dat reutjes gecastreerd moeten worden,
omdat zij rijden op andere reutjes, rijden op teefjes,
te lang aan struikjes ruiken of likken, dat zijn zo
de redenen om dit te laten doen.
Al die boven genoemde zaken, hebben nooit gemaakt
dat ik een van mijn boys heb laten castreren, zelfs
bij hun vechtpartijen niet.
Wel zou ik het laten doen, maar dan ook alleen,
als er een medische noodzaak zou zijn.
Want ook het likken aan struikjes is zo vaak reden
om te castreren, terwijl een hond dit gedrag nodig heeft, dat ruiken, dat likken, is voor de hond
communicatie.
Nooit geen reden om te castreren.

Ik heb mijn hond wel laten castreren. Na zijn 2e jaar ging hij steeds achter teefjes aan in het bos terwijl hij dat voor die tijd nooit had gedaan. Ik kon roepen wat ik wilde maar als hij een leuk hondje zag was hij weg. Als er in de buurt een loops teefje was probeerde hij weg te lopen, hij at dan heel slecht en was op zulke momenten echt van streek.
Toen hij 3 was en ik weer een keer tevergeefs aan het roepen was in het bos heb ik de knoop doorgehakt en de dierenarts gebeld. Uiteindelijk resultaat: een vrolijke hond die weer lekker los kan lopen in het bos en goed luisterd, die zelfs al staat de poort open niet wegloopt. Op groepswandelingen hoef ik hem ook niet meer aan te lijnen omdat hij anders steeds op de teefjes zit en dat wandelt een stuk relaxter.
Enig nadeel is dat ik nu zijn gewicht goed in de gaten moet houden omdat hij veel sneller aankomt.
Mijn vorige reu heb ik overigens niet laten castreren omdat hij niet zo snel achter de teefjes aanging en er geen reden voor was.

Timo is nu 1 1/2, maar toen ik hem pas had, heb ik aan de dierenarts gevraagd of ik hem moest laten castreren. Toen zij hij : Als Timo geen problemen heeft, (tegen mensen oprijden, agressief of wat dan ook) moet je hem niet laten castreren. (En ook al was hij agressief, wil dat trouwens nog niet zeggen dat dat overgaat na een castratie.) Maar waarom snijden in iets wat gezond is? Nu was mijn man zowiezo al tegen. Maar misschien was dat om een andere reden.

Het reutje van mijn moeder, een kruising jr, hebben we ook laten castreren. Als dit hondje bij mij of bij m'n zus in huis was plaste hij overal tegen aan. Bij mijn moeder thuis deed hij dit niet en hij deed het ook niet als mijn zus of ik erbij waren. Maar paste mijn moeder bij ons op dan kon ik bij thuiskomst het hele huis nalopen op plasjes.
Na zijn castratie is dit gedrag helemaal over en gelukkig heeft hij er geen aanleg om dik te worden aan over gehouden want hij wordt door m'n moeder ontiegelijk verwend. Hij is nog even slank en gespierd als voor z'n castratie van bijna een jaar geleden.

Ik ben over Sire nog aan het twijfelen.
Waarom, hij heeft heel erg de neiging om in huis te markeren.
Als ik er echt bovenop zit dan niet. Maar zodra ik ziek ben, of er in de familie wat is dan is het gelijk weer raak.

Omdat ik chemische castratie geprobeerd heb weet ik dat ik als hij gecastreerd is hij veel beter luistert en niet meer markeert. Maar Sire is wel een hondje met een heel hoog testosteron gehalte.

Een nadeel van castratie is dat honden er angstiger/onzekerder van worden. Ook hebben ze sneller de neiging wat dikker te worden.
Het is dan ook zeker niet in alle gevallen aan te raden. Maar het kan in sommige situaties wel uitkomst bieden als training niet werkt.

Omdat Sire al bang is voor andere honden, heb ik besloten om het (voorlopig) toch niet te doen.

Waarom zou een gecastreerde hond angstiger/onzekerder zijn dan een reu die niet is gecastreerd??
ik ben van mening dat castreren helemaal niet erg is.
Hoe zou jij het vinden als je vol hormonen zit, maar je mag nooit een teef dekken??? dat is pas zielig!!

het is helemaal niet zo dat als een hond niet gecastreerd is hij de hele dag aan niets anders denkt dan een teefje dekken. Zo werkt het voor een hond niet.
Ja als er een loopse teef ergens is, wil hij hem dekken. Maar ook een gecastreerde reu kan dat hebben. Dat heeft namelijk met instinct te maken, niet met hormonen.Dus castreren hoeft helemaal niets uit temaken bij zulke honden.

Wij zitten met Navaro ook in twijfel om te castreren of niet.
Voornamelijk omdat Nikita (ons teefje) nog niet geholpen is, en de ingreep over het algemeen bij reutjes minder risico's meedraagt.

Voor ons is het wel noodzakelijk om 1 van de 2 te helpen, aangezien ze allebei kruisingen zijn, en wij geen oeps-nestje willen met alle gezondheidsrisico's van dien.

Ik heb trouwens nooit geweten dat een hond angstiger/onzekerder kan worden na een castratie.
Navaro is over het algemeen wel een heel angstig hondje, dus dat zou ik dan wel extra in de gaten moeten houden neem ik aan.

even naar de voor en nadelen van castreren kijken in de encyclopedie, aanklikken, en dan bij medisch kijken, daar staat het onderwerp ..castratie, bij reuen.

is een hond volwassen en gesetteld, dan is de ingreep bijna niet van invloed op het gedrag. wel bij jonge honden die nog niet gesetteld zijn, volwassen laten worden en laten settelen voordat je de ingreep doet. en met settelen bedoel ik mee, dat de hond mooi stabiel van karakter is. dan heeft de castratie op karakter bijna geen invloed, ook bij teefjes is dat zo.

ik was soieso al van plan mijn hond te castreren. Omdat hij dus op alle honden rijdt die hij tegenkomt en als er loopse teven zijn niet eet. Nu hoef ik helemaal niet meer te kiezen want meneer heeft een vergrote prostaat dus hij moet ook medisch gecastreerd worden. Ja het kan ook chemisch, maar dan moet je dan zijn hele leven blijven doen. Nou dat lijkt me niet echt goed voor de hond.

Ik ben niet zo'n voorstander van het castreren van een reu. Het meeste ongewenste gedrag is met discipline te voorkomen of af te leren.

Ik heb zelf een jonge reu waarbij de hormoontjes momenteel volop werken. Op sommige dagen kan hij best wat irritant zijn hoor Meneertje is dan duidelijk met zijn omgeving bezig en daar maar moeilijk af te brengen.

Al van pup af aan hebben we hem geleerd dat rijden in geen geval is toegestaan. Dit hebben we gedaan om een rustige manier, omdat het meestal meer te maken heeft met spanning dan met de hormonen. Mochten het nu de hormoontjes zijn die hem ertoe verleiden, dan weet hij alsnog dat het niet toegestaan is.

Markeren in huis? Nee hoor, Pim weet heel goed dat dit niet mag

Markeren buiten? Ook niet... Klinkt overdreven, maar als ik hem zijn gang laat gaan plast hij tegen alles op en zal hij ook sneller op eigen balkon of in eigen tuin plassen of zelfs binnen. Pim mag tijdens een uitje 3x plassen en dan is het klaar. We geven het aan met een 'Klaar Pim' Hij weet het precies hoor. En komt hij bijna in de verleiding, dan hoef ik nog maar 'Nee Pim' te zeggen. Het heeft wat tijd en geduld gekost, maar ik ben blij dat we het hem geleerd hebben.

Moet er niet aan denken dat hij op visite of tijdens een dagje uit tegen van alles aan staat te plassen.

Af en toe toont hij gezonde interesse in Puzzle. Puzzle is weliswaar gesteriliseerd, maar ze ruikt toch aantrekkelijk voor veel reuen (op straat duidelijk te merken). We staan niet toe van Pim dat hij aan haar vulva zit te lebberen. Klinkt ook streng, maar Pim ging al snel over tot klappertanden en maakte aanstalten haar te bespringen. Nu is dat over... al weet ik natuurlijk niet wat die twee 's nachts uitspoken

Pim heeft overigens ook een poosje de neiging gehad bij sommige mensen de handen te willen likken. Hij werd hier duidelijk opgewonden van, ik denk dat hij het een spannend luchtje vond. Om die reden wordt er ook niet meer aan visite gelikt

Het klinkt allemaal wat streng. Maar we hebben het hem om een rustige manier geleerd en hij weet nu wat wel en wat niet mag. Er is nu geen verwarring, geen irritatie en dus geen spanning.

Pim is verder heel makkelijk hoor. We lessen gewoon tussen loopse honden zonder al te veel moeilijkheden. En als de buurhond loops is, heeft hij daar ook weinig last van. Bij reuen die steeds helemaal van slag zijn als er een hond in de buurt loops is, zou ik een castratie eventueel wel overwegen. Maar nooit omdat ik zelf de discipline en opvoeding niet kon opbrengen.