Hond overleden en dan??

Beste allemaal,

Mijn diensttijd bij Defensie heb ik vrijwel altijd gedeeld met mijn diensthond. Toen ik bij Defensie weg ging, kreeg ik de keuze: Of je neemt de hond mee, of we pogen hem te herplaatsen / laten hem inslapen.

Nu heb ik lief en leed met die hond gedeeld (net zoals veel ziekenhuis bezoekjes omdat meneer vaak dacht dat hij de baas over mij was) en heb hem dus maar mee genomen.

Inmiddels is hij 12 jaar oud en volgens de dierenarts is hij nog in goede gezondheid. Echter merk ik dat hij bepaalde dingen wel wil maar niet meer kan (over slootjes heen springen, lang hard lopen, reuk organen verminderen in hard tempo e.d.). Kortom ik denk dat hij het nog een jaartje maximaal 2 jaar uit houd en dat dan het einde in zicht is...

Nu is mijn vraag;

Op een ochtend wordt ik wakker en ligt mijn maatje levenloos op het voeteneind van mijn bed (ja daar slaapt hij). En dan??

Wel zou ik hem graag willen laten cremeren (heb reeds een mooie urn uitgezocht die nu deels wordt gegraveerd..

Kan iemand mij vertellen hoe dit alles dan verder zou gaan?? Moet ik met hem naar de dierenarts voor een overleidensakte (kan me voorstellen dat een burger die hondenbelasting betaald moet aantonen dat de hond dood is), moet ik meteen door naar een dieren crematorium en hoe weet ik zo zeker dat ik de as van mijn hond mee krijg en niet die van de tekkel van de buren?

Dat een hond op 12 jarige leeftijd dingen niet meer kan is volkomen normaal. Hier zou ik me dus geen zorgen over maken. Maar idd hij wordt ouder en ooit zal de dag komen dat je afscheid moet nemen. Zodra de hond pijn heeft (erge pijn heeft) zou ik direct naar de dierenarts gaan, een dier moet je namelijk niet laten lijden. In de meeste gevallen gebeurt dit voor een natuurlijke dood dus van zit je zelf niet met een levenloos maatje aan je voeteneinde. Mocht dit toch gebeuren dan bel je inderdaad de dierenarts op en die regelt het dan verder. Als je hem dan wilt laten cremeren dan meld je dit en dan wordt je hond doorgestuurd naar het crematorium. Ik weet niet waar je woont maar dit zal dan ergens bij je in de buurt worden. Meestal kun je dan na enkele dagen de overblijfselen van je hond ophalen bij het crematorium en handelen zij het verder met je af. Als je er voor kiest dat de hond daar wordt uitgestrooid dan zal die met anderen samen gecremeerd worden maar wil je de as mee naar huis toe nemen dan is de crematie duurder en zal dit prive gebeuren.
En hoe je zeker weet dat het je eigen hond is die je mee krijgt? Tja dat weet je net zo zeker al dat je een persoon laat cremeren en daarvan het as later mee naar huis neemt. Een garantie heb je nooit helaas...

Je kan de hond naar de DA brengen en die zorgt er dan voor dat je hond gecremeerd word (door een derde partij). Maar zoals ik het lees heb je daar vrees voor, omdat je zeker wilt weten dat je wel je eigen hond meekrijgt . Ze zijn bij crematiecentra heel erg secuur op die dingen hoor. Je kan ervoor kiezen om apart of met meer te cremeren. Maar je hebt daar al over nagedacht, dus dat is niet meer aan de orde. Wil je 100% zeker zijn, dan mag je bij de meeste crematiecentra ook zelf erbij zijn als je hond in de oven gaat (niet als de oven aangaat zeg maar). Dat zou een optie voor je kunnen zijn...
Je krijgt daar trouwens ook gewoon een overlijdensbericht mee hoor, dus dat is voor de administratie .
Succes met je keuze (ik hoop dat het voorlopig nog niet hoeft)!

een hond op de leeftijd van twaalf is niet meer jong,dus zal hij inderdaad al eens dingen niet meer kunnen
als hij sterft,ja meestal gebeurd het niet zo zoals jij zegt dat men ze dood vind ,meestal gebeurd het dat men bij de da ze moeten laten inslapen en dan kan je ze zelf naar een crematorium brengen of ze komen hem ophalen van het crematorium of de da doet hem er naar toe
als je je hond individueel laat cremeren zou je normaal de as van je eigen hond moeten meekrijgen ,je kunt dit nooit helemaal zeker zijn natuurlijk,maar ik denk niet dat je daaraan moet twijfelen;als je hem natuurlijk samen met andere laat cremeren kan je de as niet meekrijgen omdat ze dan ook niet jou hond kunnen geven
ik weet niet waar je woont ,ik woon in belgie en hier is dat zo,in het crematorium in oudenburg krijg je een certificaat dat jou hond individueel is gecremeerd met de dag en het uur erbij
het crematorium heet "somnia" verhelststraat oudenburg belgie
hopelijk kan je je maatje nog een tijdje bij je houden

Hoi Ger,

Wat mooi om te lezen dat jullie naast collega's ook beste vrienden zijn...

Ja... de kans dat je hond een keer levenloos aan je voeten ligt is aanwezig, en ik hoop ook dat dit uiteindelijk gebeurt. Dit is tenslotte beter dan zelf 'de beslissing' nemen.

Je hoeft geen overlijdensakte te regelen. Je hoeft straks enkel je hond bij de gemeente af te melden.

Daarnaast kun je bij een hondencrematorium (even Googlen voor de dichtsbijzijnde) heel makkelijk een afspraak maken voor een individuele crematie. En in het geval van mijn hondje toen, mocht ik haar ook zelf in de oven leggen.

Na een paar uur kun je haar as dan ophalen. Of je blijft wachten, dat kan ook, maar het duurt wel even (je hebt een grote hond).

Ik hoop dat je nog lang van je hond mag genieten.

Groetjes Marieke

Dat hij nu op zijn 12e minder kan, dat lijkt mij ook niet meer dan logisch. Als ik straks 80 ben loop ik ook niet meer iedere dag 20 km hard.

Het nadeel van mijn hond is dat je vrijwel niet aan hem ziet dat hij ergens last van heeft of pijn heeft. Hij heeft zoveel mee gemaakt dat het hem allemaal weinig kan scheelen wat hij wel en niet voelt. Hij heeft zoveel gekneusd, gebroken en dergelijke dat het een hele harde hond is geworden met een extreem hoge pijngrens.

De afgelopen 6 maanden ben ik met een aantal dingetjes bij de dierenarts geweest:

- Uitgedroogd (meerdere infusen over 3 dagen)
- Huidziekte (dure kuur over 2 maanden)
- Voor diverse verwondingen Anti Antibiotica kuren
- Oude (schot) wond die weer open was gegaan e.d.

Voor bovenstaande gaf hij zelf niets aan en ben ik allemaal zelf achter gekomen. Vooral bij oude wonden die volgens de Dierenarts erg veel pijn moeten hebben gedaan, geeft hij geen kik. Dus wanneer hij erg veel pijn heeft is bij hem zeer moeilijk te zeggen.

Qua crematie wil ik dat hij het liefste alleen wordt gecremeerd en dus niet in een massagraf beland. Zoals ik al aangaf is er wel reeds een urn in de maak (gelukkig kunnen ze hem nu nog niet afmaken) alwaar ik ZIJN as in wil bewaren.

Ik heb veel met hem mee gemaakt (zo heeft hij een kogel opgevangen, viel hij een belager aan die uit een huis kwam met een prikkeldraad wapen (om je keel mee door te snijden) met als gevolg dat hij de rol prikkeldraad door zijn hele lichaam had zitten e.d.) dat hij gewoon echt een volwaardig einde verdiend.

Kennissen uit Amerika hebben ook hun hond laten cremeren maar daar krijgen ze ondersteuning van de overheid (zij verzorgen de crematie en een waardig einde) Hier in Nederland ben je op jezelf, je eigen kennis en je portomonee aangewezen.

Begrijp me niet verkeerd, ik heb het financieel echt wel voor hem over anders had ik ook nooit ruim 3000 euro in de afgelopen 6 maanden aan zijn gezondheid gespendeerd.

Wow wat een reacties ineens

Uhh het bovenste bericht was voor Wichita en mijn grote liefdes Ashley & Abby

Ik zal nu de andere berichten beantwoorden

Ja er zitten sterke beesten tussen bij die honden, ken 't !
En idd in Nederland helpt eigenlijk niemand je met dat soort uitgave, en zeker bij een grote hond kan het flink wat gaan kosten. Niet 3000 euro hoor gelukkig maar je hebt gelijk het is allemaal erg duur hier...
Ach ja het enige wat je kunt doen is nu nog 'm een zo mooi en goed mogelijk leven geven, en er zo goed mogelijk van genieten! En zodra het zover is gewoon de dierenarts contacteren, deze kan je dan verder helpen.
Ik hoop in ieder geval dat jullie nog heel wat tijd samen met elkaar zullen hebben!

@Angela en Michel

Het zou inderdaad erg mooi zijn als hij dan "prive" wordt gecremeerd. Dat het wat meer kost maakt mij niet zo heel veel uit. Ik maak er op uit dat hun dan zorgen voor het overlijdensbericht en niet de Dierenarts?

@Bibiane
12 jaar is inderdaad al lekker op leeftijd. Vooral omdat het een wat grotere hond is (X mechelaar / Duitser). Ik merk vooral dat hij nog wel heel veel wil, maar doordat hij onder andere slechte heupen heeft, heel veel dingen tot zijn spijt moet laten. Je ziet hem wel veel proberen zo van: Hee dat kon ik vroeger ook, waarom nu niet meer dan? Vaak moet ik hem dan ook even terug fluiten omdat het anders wel eens erg verkeerd kan aflopen.

Ik woon zelf in Deventer dus Belgie is een beetje ver weg. Maar ik neem aan dat ik hier in NL dan ook een bewijs van crematie krijg.

@Kaatjekoek
Om eerlijk te zijn, hoop ik dat ergens natuurlijk ook... Het is namelijk niet aan mij om te bepalen wie er wel en niet blijft leven (Nee ook niet tijdens dienst tijd) en ik wil deze verantwoording ook liever niet op mij nemen.

Als ik nou een afspraak moet maken bij een crematorium, waar laat ik dan in de tussentijd mijn hond? Wordt deze bij de Dierenarts ingevroren of moet ik hem thuis invriezen (klinkt gek, maar zou niet weten hoe of wat anders)..

@Apple Pie
Als ik naar Roermond moet rijden om zekerheid te hebben dat ik de as van mijn hond mee krijg, dan doe ik dat. Kosten wat het kost! Ik zal meteen even googlen!

Om even antwoord te geven op die ene vraag...

Onze honden (die tot nu toe zijn overleden) zijn allemaal ingeslapen bij de dierenarts dus ik kan alleen op dat gebied wat zeggen...
Maar dagelijks worden bij de dierenarts de honden opgehaald door het crematorium en daar worden ze dan bewaard. Meestal heb je binnen een week dan het as weer in huis (ruim genomen hoor, duurt meestal enkele dagen maar en je krijgt een belletje als het zover is).
Onze honden zijn allemaal gecremeerd in de buurt van Amsterdam. Ook een erg goed bedrijf wat erg respectvol met de dieren en z'n klanten omgaat...

Hoi Ger,

Het is een beetje afhankelijk van de manier van overlijden. Is het een natuurlijke dood, ja dan kun je dan pas een afspraak maken voor de crematie en is het de vraag of ze snel plek hebben voor je. Invriezen is een optie (maar misschien is het dan winter en is de schuur koud genoeg?). En je kunt nog zo graag willen dat de dood natuurlijk wordt (wilde ik ook). Helaas zijn daar geen garanties voor en dien je er toch rekening mee te houden dat het besluit bij jou komt te liggen. En dat is echt K....!

Is dit uiteindelijk toch het geval, kun je de datum (waarschijnlijk) waarop het moet gebeuren zelf bepalen en zo ook de crematie.

Werkte je bij de KLU? Mijn pa is ooit verantwoordelijke geweest van die 'afdeling'.

Oow... vergeten. Je kunt een dierenarts altijd bij je thuis uitnodigen voor het toedienen van 'de coctail naar de eeuwige heidevelden', kost wel wat meer, maar is zoveel fijner voor jou en de hond.

Nou ja, schat ik zo in.

hallo ger,

ik heb van de crematie van murdoch een gebakken klei tablet met zijn nummer bij de paieren mee gekregen en hij is solo gecremeerd aangezien ik niet wilde dat hij met 100 cavia's en konijnen etc gecremeert zou worden.
ik heb murdoch in 2 urnen , 1 staat bij ons thuis en de andere bij mijn ouders aangezien hij daar vaak en graag kwam.
mijn da stuurde pas een maand later de rekening van het inslapen want hij vond het niet eerder kunnen .het heeft veel geld gekost de laatste 6 weken van murdoch zijn leven maar het boeide me niks en het was elke cent waard want ik zou het zo over doen.
hoop dat nog lang niet te hoeven doen met tank hoor!

ik hoop dat je nog lang mag genieten van je grote vriend en zie het dat hij nu met pensioen is en dan hoeft het niet meer zo vlotjes te gaan.heeft hij ook verdiend als ik zo je verhaal lees. lekker genieten op zijn oude dag en daar horen ook de kwaaltjes bij.

Je hond is toch nog niet dood.
Een hond mag van mij in waarde oud worden.
Mag ook minder kunnen. Dat is toch normaal.
Mijn Luca is pas dood, gestorven op zijn tiende verjaardag.
Hij is individueel gecremeerd en de urn en zijn
foto staan hier in huis.
De kliniek heeft hiervoor gezorgd, ook de begeleiding
naar het crematorium en het vervoer van de as
naar de kliniek, die mij belde toen hij daar was.
Ik kon niet bij de crematie zijn, heel erg, want
de nacht dat hij stierf, lag mijn moeder op sterven
en zij stierf 2 weken erna.
Je kunt alles laten regelen door de kliniek.
Of hij individueel gecremeerd wordt, of je erbij
bent, er hoeft geen overlijdensakte ingevuld worden,
je krijgt gewoon een schrijven van de kliniek.
Ik heb vertrouwen gehad dat de as die van mijn
ventje is, temeer omdat ik hem individueel liet
cremeren. Als je wilt weten of het echt zo is,'
kun je meegaan tot aan de oven.
Dan weet je het zeker.
Ik heb een medaillon met zijn haartjes en zijn as
en ook daarvoor heeft de kliniek gezorgd.
Ze waren heel menselijk en wisten dat mijn moeder
zo ernstig ziek was en regelden alles.
Ik vond het wel heel dubbel, dat ik niet bij
de crematie kon zijn.
Voor de hondenbelasting bel je de gemeente, die stuurt een formulier en daar vul je alles in,
de dood, de datum en dan krijg je het geld verrekend
dat te veel is betaald.
Zo ging het met Luca.
Romeo blijft dan gewoon ingeschreven staan en
daar betaal ik dan gewoon hondenbelasting voor.
Maar gelukkig is het voor jou niet zover.
En ik hoop dat hij nog jaren en jaren in goede
gezondheid bij je is.

Luca heeft vijf dagen in de kliniek geknokt voor zijn leven en is daar gestorven.
Hij heeft een week in de vriezer in de kliniek
gelegen en ik heb toen vanuit het ziekenhuis gebeld,
dat ik besloten had hen de crematie te laten regelen.
Hoe pijn me dat ook deed.
Maar ze deden het fantastisch.
Kreeg een grote bos bloemen toen hij dood was.
Met een kaart erbij.
Toen ik de urn haalde waren ze heel meelevend.
Maar als een hond thuis sterft, kun je deze ook
door de dierenambulance laten ophalen.
En hen voor de crematie laten zorgen.
Of afspreken dat je de hond zelf naar het crematorium
wilt brengen. Er kan echt heel veel.

Voor de honden belasting heb je meerdere vormen van bewijs: van de dierenarts die hem in laat slapen. Een bericht van het crematorium, of een bericht van de politie.

Je kan je hond dus gewoon naar de dierenarts brengen voor destructie (ewww!), naar de dierenarts om te laten ophalen door een crematorium, of zelf naar een crematorium brengen.

Helaas voor ons gaan honden meestal niet dood in hun slaap.

BIjna in elke provincie zijn er meerdere dierencrematoriums te vinden. Overal kun je kiezen voor apart cremeren. Mocht je hond thuis sterven dan kun je hem vaak dezelfde dag nog zelf naar het crematorium brengen of door hun thuis op laten halen. ook een dierenambulance kan voor vervoer van je hond naar het crematorium zorgen. Mocht je hond laat op de dag sterven dan wordt hij meestal ter plekke in de koeling gelegd en de volgende dag gecremeerd. Je kunt dan kiezen uit een urm of uitstrooien. Geef duidelijk aan wat je wilt dan komt het altijd goed. Vergeet niet de eigen urm mee te geven met de hond anders krijg je een urn van het crematorium.
Hier in Gelderland krijg je een prachtige brief met gedicht thuis gestuurd met de naam van je hond erop en datum en tijd van cremeren.

hello
eerst en vooral ben ik erg onder de indruk met hetgeen jou hond allemaal meemaakte en ik vind het super van jou dat je zo voor hem zorgt,je bent zeker een goed baasje en hij zal het wel weten hoor,hij kan minder en wil het wel,echt iets voor een hond,ze gaan tot het uiterste,mijn ventje had een slecht werkende hartklep en was rap vermoeid en toch wou hij nog altijd naar mij toe komen en spelen al zag ik dat het niet meer ging,ook wandelen deed hij maar toch zag je dat het met veel moeite was,een hond is gewoon een prachtbeest een trouwe vriend die je nooit in de steek laat hoe hij zich ook voeltl
jammer dat je niet in belgie woont want hier is de crematie niet zo duur,het kost altijd geld natuurlijk,van mijn eerste hond ben ik naar boom moeten gaan omdat deze in oudenburg toen nog niet bestond,ik had mijn beestje thuis laten inslapen en heb samen met familie naar boom geweest en had hem een paar uren later terug mee in zijn urn,nu moet ik zeggen van mijn laatste lieverd nog niet zo lang geleden was het in oudenburg en daar gaat het er heel mooi en sereen aan toe,hun doel is daar je huisdier een waardig afscheid te geven en dat kan daar inderdaad alles zoals jij zelf wenst en wat jij zelf verkiest,hij is in de kliniek gestorven en ze nemen hem dan en leggen hem in koelkamers tot de crematie,gebeurd het thuis, komen ze hem ophalen als je het wenst of je kan hem zelf brengen;daar kan je ook kiezen om hem nog eens te zien voor hij naar de oven gaat,dan ligt hij mooi opgebaard en kan je in een aparte ruimte er bij zolang je wenst,ik heb dat gedaan je kunt dit zien op mijn forum ik denk dat dit erbij nemen je 20 euro kost,ben je zeker niet verplicht,je hoeft er ook niet te zijn ze bellen wanneer er om mag komen of je kan er blijven wachten in een aparte ruimte,je kunt er ook allerhande aandenken kopen maar ze spreken er zelf niet over,ik heb en hanger met hun as gekocht en een pootafdruk in een hals ketting.Je krijg er gewoon de kans om op jou manier afscheid te nemen van je huisdier,in boom was het wel niet zo dat moet ik er wel bij zeggen
ik geef je het web adres van oudenburg toch even mee,je kunt er gewoon even op zien,er moeten in nederland toch ook zulke crematoriums zijn van matin gaus bv want deze in boom is er zo een
waar je woont dat kan ik nu niet direct situeren hoever het is ik ken alleen waar groningen ligt,dat is van bijons 4,5 h rijden omdat ik er familie heb wonen
ik hoop in elk geval dat je je vriend nog lang mag hebben zonder al te veel kwaaltjes en pijnvoor hem

hierbij het web adres:www.somnia.be
groetjes

Eerst even een excuses mijner zijde. Ik had een computer crash en was deze webpagina kwijt. Gelukkig heb ik een zeer goede vriend genaamd Google en had hem na wat zoekwerk weer gevonden

@Kaatjekoek
Heb inderdaad bij de KLU gezeten. Nu ben ik verstandiger en zit ik bij private militaire organisaties / beveiligingsbedrijven in oorlogsgebieden. 3 maanden werken voor een jaar salaris...

De dierenarts thuis uitnodigen zal inderdaad ook nog een oplossing zijn... Maar om realistisch te blijven denk ik dat we bij de dierenarts eindigen omdat mijn 4 voeter ergens last van heeft.

@diane en tank
Inmiddels wordt er al wel druk aan zijn urn gewerkt... Na lang zoeken en ruzie maken met de grafisch ontwerper zijn we het eindelijk eens geworden over de afbeelding. Nu gaan we iemand zoeken die hem exact op de urn na kan maken. Ik zit er over na te denken om naast de urn ook een as-sieraad aan te schaffen zodat hij "altijd bij mij is"

Natuurlijk mag hij het nu rustiger aan gaan doen.. Al lijkt het soms of hij me expres wil treiteren door het allemaal nog langzamer aan te doen dan hij kan

@Machtel, Romeo en Luca +
Nee hij is nog niet dood. Ligt nu mijn voeten te likken in bed.. Daarom was mijn vraag ook Wat moet je doen ALS je hond is overleden? Hoe moet je verder handelen.. Zie het als een stukje voorbereiding voor het moment voor als het helaas zover is. Zonder de tips en verhalen van de reaguurders had ik nu veel minder informatie gehad en had ik nog steeds veel vraagtekens gehad die nu gelukkig vrijwel allemaal weg zijn plus dat ik weet welke wegen ik moet gaan bewandelen..

Verder hoor je mij niet zeggen dat het niet normaal is dat een oudere hond minder kan, maar als je ziet dat je hond in een zeer snel tempo minder dingen kan omdat bepaalde delen van het lichaam hem in de steek laten en het er niet echt beter op wordt, zet je dat toch wel even aan het nadenken..

Maar goed, gelukkig is het nog niet zo ver en ga ik straks gewoon weer met hem aan de wandel en kan hij zich weer suf rennen achter zijn balletje aan...

@Wilma en Dobby
Hmm Destructie vindt ik maar niks.. Wil niet dat mijn hond een tube Velpon lijm wordt.. Verder heb ik er eigenlijk nooit bij nagedacht hoe een hond dood gaat en wil hier eigenlijk ook niet bij nadenken als je het niet heel erg vindt... Brrr de gedachte alleen al...

@marian de waard
Ik heb op Google inderdaad meerdere crematoriums gevonden en ook al contact met hun gehad. Heb ook van hun veel informatie gehad en een overzicht van de kosten (en daar zit soms best wel veel verschil tussen zeg!).

@bibiane
Toen ik mijn hond kreeg, heeft hij een belofte afgelegd en daar heeft hij zich altijd aan gehouden:

Mijn ogen, zijn jouw ogen
Om te kijken en jou en wat van jou is te beschermen

Mijn oren zijn jouw oren
Om mee te horen en om kwaadwillende gedachten in de duisternis te detecteren

Mijn neus, is jouw neus
Om de indringer in jouw territorium te detecteren

En zo hou ik JOU in leven want jou leven is ook mijn leven

Maar als mijn leven zijn leven is, wie ben ik dan om niet goed voor hem te zorgen.. Hij heeft het al die jaren ook voor mij gedaan zonder ook maar 1x te twijfelen.. Sterker nog, hij doet het tot op de dag van vandaag nog steeds.

Een hond is inderdaad een pracht beest waar je altijd op terug kan vallen... Hij is er altijd voor je, of je nou blij bent, je slecht voelt of als je beschoten wordt, hij is er voor je..

Wat jij verteld over jou hond, herken ik mijn hond erg in terug.. Hij wil nog zo veel, maar het lukt allemaal niet meer.. Zo merk ik ook dat zijn neus hem vaak in de steek laat.. Als ik een balletje in hoog gras gooi, kan ik 8 van de 10x zelf gaan zoeken omdat hij hem niet meer ruikt... Als je hem dan pakt, en de hij een paar meter van je af staat en je dan staat aan te staren van "baasje waar heb je die bal vandaan??" tja dat is niet leuk.. voor zowel de hond als baas niet..

Verder heb ik ook al contact gezocht met een aantal dieren crematoriums hier in Nederland en ben er achter dat de prijzen tot wel 150 euro bij elkaar vandaan liggen. Nu moet ik er wel bijvertellen dat je bij de duurste waar voor je geld krijgt en dat ze echt alles voor je regelen.. Jij (of de dieren arts) belt hun wanneer de hond is overleden, hun halen de hond op, zorgen voor aparte crematie, de administratie e.d. Ook kunnen ze samen met je een Urn / As sieraad gaan uitzoeken. Eveneens kan je zelf je hond begeleiden naar de oven (mocht je dit willen) kortom, alles wat je wenst, is te regelen.

Beste Ger
We staan er allemaal voor,hoe wil je het uiteinde van je dierbare hond hebben,je bent er al mee bezig en hij is nog niet overleden,geniet nog van zijn oude dag,dat heeft hij dubel en drwars verdient.
Mijn Perrito is onlangs ook overleden na een zeer hoge leeftijd,en ook ik was al bezig met die nare voorbereidingen,hoe ik het wilde.
Ik hoopte dat Perrito uit zichzelf zou gaan,maar dat hebben we niet voor het zeggen ,ik moest de beslissing nemen uit liefde voor mijn maatje en het werd euthansie.Na dat moment heb ik alles zelf gedaan bij het crematorium en ik ben daar nu toch content mee want het helpt bij je rouwproces.
Ook kreeg ik van het crematorium een overlijdensakte en de euthanasie verklaring van de DA.
Ik heb Perrito direct afgemeld bij de chip data bank,en wat de gemeente betreft,het was niet eens nodig om de verklaring van de DA erbij te doen.
Hoop dat je hiermee bent geholpen en geef je trouwe maat nog een fijne oude dag!Sterkte ermee!

hello
hoe gaat het nu trouwens met je lieve maatje

Ik ben onder de indruk van je verhaal en vind het goed dat je al wat aan het voorbereiden op het einde van je maatje.(hopelijk is het nog lang niet zover)

Dat heb ik ook gedaan toen Cindy ziek werd ( 2 maanden voor haar dood ), want ik wist helemaal niet wat er zoal mogelijk was.
Toen ze niet meer kon, zo verzwakt was, heb ik de dierenarts aan huis laten komen, en is ze zodoende veilig en geborgen in mijn armen gestorven. Heel bewust afscheid kunnen nemen. Ook heb ik wat plukjes haar bewaard , en pootafdrukjes met verf gemaakt.

Toen is ze nog de nacht bij mij thuis gebleven, en de volgende dag bracht ik haar naar het crematorium , waar ik haar individueel heb laten cremeren en de as met de mooie urn een week later kon ophalen.
Ze is op 17 augustus gestorven, 2 weken voor haar 15e verjaardag......

Als je zo`n bijzondere en hechte band met je hond hebt , verdient ie ook een waardig einde, en op deze manier heb ik er vrede mee ( en enorm verdriet van het gemis ).

Wat een ontroerend verhaal over je Cindy.

Hallo Ger,

Ik woon niet zo erg ver van Deventer vandaan.
Toen er 3 jaar geleden een groot hersentumor bij onze boxer van 11 werd geconstateerd, is de DA van "de Driehoek" bij ons thuis geweest en heeft onze hond in zijn eigen omgeving en in het bijzijn van ons allemaal, gabber uit zijn lijden verlost. En hoewel het erg verdrietig was voor ons, mijn kinderen zijn met hem opgegroeid, ging dat op een erg mooie manier, met veel begrip en emphatie van de dierenarts.
We hebben Gabber de volgende dag hier in de tuin begraven. Voor ons geeft het toch een beetje een gevoel dat hij nog vlak bij is....

Sterkte met je 'bejaarde' hond!

@ Denise
Ik ben er inderdaad mee bezig terwijl hij nog leeft. Ik zorg dat ik nu zo veel mogelijk te weten kom over hoe en wat ik moet doen, waar ik hen moet e.d. dan dat ik het allemaal bij de dierenarts moet gaan beslissen..

Inmiddels heb ik de hoop dat hij uit zich zelf zou gaan opgegeven omdat het steeds slechter en slechter met hem gaat en de dierenarts vandaag na aanleiding van ons bezoek weinig hoop meer had...

@Bibiana

Het gaat momenteel niet zo heel erg goed met hem.. Vandaag ben ik naar de dierenarts geweest alwaar ze hem direct aan het infuus hebben gelegd. Hij had in 2 dagen nog bijna niets gedronken en was dus zo goed als uitgedroogd. Daarnaast is het eten de afgelopen week sterk verminderd en had hij soms bloed bij de ontlasting.

Ook viel het mij op dat hij tijdens het lopen soms door zijn heupen heen zakt zeg maar en dat hij na een 20 tal minuten lopen iedere mogelijkheid aangrijpt om te gaan liggen. De foto's van de heupen zagen er niet al te best uit en heb het zeer dringende advies gekregen om vaker, maar korter met hem te gaan wandelen omdat hij het gewoon niet meer aankan.

Ook heb ik een aantal pijnstillers mee gekregen voor het geval dat hij er erg veel last van krijgt.

Na thuiskomst is meneer wel weer "normaal" gaan eten (bak leeg). Drinken nog niet helemaal maar dat was volgens de arts normaal na een infuus. Als hij morgen weer niet of weinig heeft gedronken moest ik direct terug komen...

Ook zij de arts dat hij begreep dat ik alles wel voor mijn maatje wil kopen / regelen en laten behandelen maar dat het wat de heupen betreft alleen al een begin zonder einde was en als hij niet uit zich zelf ging drinken, er wel eens meer met hem aan de hand kon zijn dan dat we gezien hadden. Indien dit het geval is wil de arts hem eerst beter onderzoeken en daarna met mij in overleg verder handelen (en dat laatste klink mij NIET als muziek in de oren).

hier in belgie is als je hond stamboom hebt bij het overlijden de stamboom naar sint hubertus op te sturen en dan word dit geregistreert.
bij de da kun je zelf je hond ophalen en tijdens het cremeren mag je er zelf bij zijn zo weet je ook meteen dat het werkelijk jou hond is die gecremeerd word.

@Sima

Gelukkig ben ik niet de enige die ver van te voren op zoek gaat naar de te bewandelen wegen voor als het zover is... Ik kan je wel vertellen dat ik er stukken wijzer uit ben geworden en dat mij dat toch een \\\"geruster\\\" gevoel geeft in de toch wat onzekere tijden momenteel (zie ook mijn vorige post).

Ik vindt het een erg leuk idee om pootafdrukken van hem te bewaren en ga dit ook zeker doen. Op wat voor manier precies weet ik nog niet helemaal maar dat het gaat gebeuren staat vast.

Ik heb zelf contact gehad met een aantal dieren crematoriums in Nederland en weet een aantal te vinden alwaar je voor een individuele crematie snel te recht kunt en die vrijwel alles voor je uit handen nemen zodat je later ook daadwerkelijk de as van je eigen hond mee krijgt (en daar blijf ik nog een beetje over in zitten). Het kost wel wat meer maar zoals je zelf zegt Als je zo`n bijzondere en hechte band met je hond hebt , verdient ie ook een waardig einde

@Christel
Helaas zou ik er op het moment dat hij uit zijn lijden wordt verlost even alleen voor staan... Ik kan je nu al vertellen dat mijn vriendin er niet bij blijft. Onlangs dat ze het een xxxxx beest vindt, mag ze hem toch wel een beetje Begraven in de tuin zou inderdaad ook een mooie oplossing zijn maar helaas ben ik iemand die niet lang op 1 plek blijft wonen. Daarom heb ik gekozen voor een crematie en ben ook bezig met het laten maken van een Militair werkhonden monument. Niet alleen voor mij maar ook voor al die andere werkhonden die wat voor onze samenleving hebben betekend..