Wat moeten we doen?

Hallo allemaal,

Onze Cavalier King Charles Spaniël Rickie is 7 jaar oud.
Sinds een jaar of 3 weten we dat hij een hartruis heeft (zoals vele Cavaliers). Hij leek daar in het begin weinig last van te hebben.

De laatste maanden ging hij erg hoesten, werd steeds minder actief. 3 weken geleden ging hij opeens niet meer eten, dit was echt niets voor hem. Dus naar de dierenarts en aan de tabletten (Benekor voor zijn hart en Furosemide voor het vocht). Echter knapt hij er niet van op. Door die plastabletten drinkt hij enorm veel en gaat daarna weer plassen, het is bijna water naar de zee dragen. Als we even weggaan en hij is in zijn bench dan gebeurt het soms dat hij daarin plast. Hij ligt ook maar een beetje te liggen heel de dag. Ik vind het zo enorm zielig.

We hebben in januari onze Raffi laten inslapen, ook een Cavalier en mét een hartruis. Na een half jaar medicatie is hij op 9 jarige leeftijd ingeslapen, hij was tot het laatst toe zichzelf en opeens (binnen 1 minuut) kon hij niet meer lopen en was hij aan het 'sterven'. We hebben hem toen laten inslapen bij de dierenarts om hem verder lijden te besparen.

Maar deze hond is nog maar 7! jaar oud, het doet me zo zeer. Het is altijd zo'n lief en vrolijk, aanhankelijk beestje geweest. Altijd lekker zichzelf en genieten van alles (wandelen, strand, zee, etc.) Hij kwispelt nog wel....

Vanmorgen heb ik de dierenarts gebeld, kreeg de assistente en zij adviseerde om tussen 12.00 en 12.30 uur nogmaals te bellen want dan krijg ik de dierenarts aan de telefoon. Ben zo benieuwd wat hij adviseert, het is zo moeilijk. We willen hem absoluut niet laten lijden en realiseren ons ook dat het voor hem nu toch niet beter zal worden.

Heeft iemand ervaring met plasmedicatie (Furosemide) en het vele plassen/drinken?
Of heeft er iemand ervaring met honden van ongeveer 7 jaar, die overlijden aan een hartruis?

Alvast bedankt voor jullie reacties,

Groetjes Dian

wat vervelend zeg
wat een moeilijk beslissing.

ik zou kijken naar de hond... heeft hij nog wel zin in het leven, geniet hij nog van wandelen, spelen.

ben benieuwd wat de Dierenarts zal zeggen.

succes

Wat een vreselijk moeilijk dilemma. Ik persoonlijk denk dat je niet moet kijken naar de leeftijd. Natuurlijk hoort een hond op deze leeftijd nog gezond en jong in het leven te staan. Maar hij is ziek. Mss wel ernstig ziek. Ik denk dat je samen met de da afwegingen moet maken. Wat is nog humaan en wat is lijden?? Wat is zijn toekomstprognose?? Wat doet de medicatie na lange tijd?? Hoe treffen we hem aan mocht het toch fout gaan?? Dit zijn allemaal vragen waarop de DA mss antwoord zou kunnen geven. Onze vorige hond had ook een hartafwijking, de DA vertelde ons dat het goed mogelijk was dat we hem op een morgen zouden vinden, nadat hij een benauwde dood was gestorven. Dit wilden we absoluut niet. Dus hebben wij een beslissing gemaakt hem niet langer te laten lijden!
Ik hoop van harte dat de DA jullie kan helpen. Maar wat is én blijft het toch moeilijk om als mens te moeten beslissen over je dier. Maar wat je ook beslist, je doet het uit liefde voor je dier!!!! Heel veel sterkte toegewenst!!!

Heb net gebeld, we gaan de plasmedicatie wat verminderen, hij kreeg nu 2 x dgs. 1 tabletje en we gaan naar 3 x dgs. 1/2 tabletje.

De dierenarts gaf ook aan dat we nog evt. met Vetmedin kunnen starten, hadden we bij Raffi ook, maar we gaan eerst even kijken of hij het beter doet met minder plasmedicatie. Het enigste wat hij de hele dag doet is drinken/plassen/slapen.
We kijken dus even aan of het drinken/plassen wat verminderd en of hij zich dan wat beter gaat voelen, zo niet zullen we denk ik toch de beslissing moeten maken om hem in te laten slapen...

(Bedenk me net dat dit misschien beter bij Medisch had gepast,ipv bij Afscheid en Memoriam.

Groetjes Dian en bedankt voor jullie reacties!

Die plaspillen dienen om het vocht uit de longen te krijgen, zodat het hart minder moet pompen, maar het zijn maar lapmiddelen. De hond is vermoeid omdat het vocht tegen het hart drukt en krijgt het met de minste inspanning benauwd? Ik heb het hier meegemaakt. En uiteindelijk, ik schrijf dit niet graag, zal je toch een beslissing moeten nemen.
Sterkte en hoop dat de medicatie zijn werk doet.

Misschien dat een modje je bericht even kan verplaatsen?

Binnen dit ras komen heel veel hartruizen voor. Ik weet niet wat de juiste manier is om hier mee om te gaan. Misschien dat ze op dit forum er meer ervaring mee hebben?
http://www.cavalierforum.org/forum/?sid=e72b421acb025d4da96d43fabb9e377a
en anders zou ik eens contact opnemen met de rasvereniging. Misschien dat zij een specialist weten waar je het beste naar toe kunt gaan.

Op dit forum zitten ook eigenaren waarvan hun Cavalier het aan hun hart hebben.

Sorry,dit is de url.

http://www.cavalierpage.com/

Die site ken ik inderdaad ook, zal daar mijn bericht ook even neerzetten.

Bedankt voor jullie reacties! Ik hoop dat ie zich wat beter gaat voelen!

veel succes met de uitslag van da

Oh, wat vreselijk moeilijk...
Ik hoop echt zo dat hij zich beter gaat voelen met die aanpassing van de plastabletten!
Wij hebben onze hond ook op 7 jarige leeftijd moeten laten gaan, weet hoe het voelt...ik ga heel erg duimen dat hij zich beter gaat voelen..
Heel veel sterkte..

hello
ik voel met je mee want ik heb het ook meegemaakt!
mijn hond nam ook furosimide 3x 1/2 per dag maar daarbij nam hij vetmidin 3 per dag en prelium en nog een soort pillen waarvan de naam mij ontgaat
ze gaan uiteraard veel plassen,bij mij werden de nieren regelmatig gecontroleerd want ook deze kunnen soms de waterafdrijvers niet aan
hij mocht zich voor niets meer opjagen,maar leg dat maar uit aan een levendige hond,levendig was hij en speelde ook nog maar was rap vermoeid en kortademig,hij mocht ook geen lange wandelingen meer maken en heb daarom een buggy gekocht om hem zo nog buiten te hebben ,en wonder hij zat er zonder problemen in
uiteindelijk gaan ze altijd maar achteruit en is het uitstel van...
er waren ook momenten dat hij opeens op zijn pootjes niet meer kon staan ,mijn dierenarts zegde dat het een tekort aan zuurstof is en het weinige zuurstof dat ze hebben gaat naar de belangrijkste delen,zijnde hart longen enz en op dit moment zijn de poten niet het belangrijkste,dat is toch wat ze mij vertelden en na wat rusten ging het inderdaad over
toch vind ik het vreselijk te moeten zeggen dat het inderdaad uitstel is en dat je waarschijnlijk voor een vreselijke beslissing zal komen te staan
ik vind het vreselijk omdat ik ook in maart die beslissing heb moeten nemen en weet wat je nu doormaakt
veel sterkte en weet als je die beslissing moet nemen ,je het uit liefde voor je hond doet
bibiane

Ik heb op 31 juli onze 8,5 maand oude poedel in moeten laten slapen.
Zeer ernstig hartprobleem, bij haar ging het ineens heel hard achteruit.
De kans op stikken was heel groot en dat maakte de keus voor mij wat makkelijker.

Was niet fijn, maar liever een dood zonder veel angst dan dat ze met veel angst zou stikken.

Ik wil je in ieder geval heel erg veel sterkte wensen.

wat n vreselijke ervaring én dan 2 hondjes veel sterkte hopelijk gaat t snel beter met je hondje

heel veel sterkte!!!

gr lianne

Sterkte...hoop dat het toch beter gaat binnenkort met je hondje.Blijft altijd moeilijk.

heel veel sterkte

Heel veel sterkte gewenst...

lieve Dian
helaas herken ik je verhaal
wij hadden noedel een japanse chin
elk jaar een controle als hij zijn prik moest hebben
toen hij 4 was zij de D A anita hij heeft een erge hartruis ik geloofde hem niet
toen ben ik naar een honden cardioloog gegaan
en die zei mevr u hond heeft een hartkwaal als hij 7 jaar word mag ik zich gelukkig prijzen
dus ik ging verslagen naar huis
ik heb toen pillen gehad voor hem en hem een rustig leven gegeven
echt met op tijd lopen en slapen
hij is op 2 maanden na 13 geworden
dus geef het niet meteen op
als je iets weten wil mag je mailen

denk wel in het belang van het beestje, hij moet wel een fijn hondenleven hebben.weet dat het erg moeilijk is want je hart denkt anders dan je verstand.als je weet dat je alles hebt geprobeerd kan je niet anders meer.
ik heb bij murdoch ook alles gedaan totdat ik niks meer kon doen dan hem laten gaan.doet veel pijn maar we mogen blij zijn dat we dit voor onze dieren kunnen doen.ging het bij mensen ook maar zo.

veel sterkte en beterschap gewenst ook namens tank een dikke lebber.