dilemma : uitstrooien of urn in de tuin ?

Ik heb de moeilijke beslissing genomen van de urn van Billy niet meer hier in de woonkamer te laten staan. Het blijft voor mezelf te confronterend, en Isha wordt er - zoals je al in dat filmpje kon zien - onrustig van. Ik heb net een nieuw perkje aangelegd in de tuin bij het plekje waar Billy zich terugtrok als hij ergens bang voor was. Hij ging daar ook zijn laatste dag heen. Nu stel ik mij de vraag... maak ik een herdenkingsplaatsje waar de urn bij kan met de assen er in, of strooi ik hem daar gewoon uit ? Het is zo'n verscheurend keuze. Eens de assen gestrooid zijn kan ik niet terug... Ik wilde het vandaag doen maar ik kan het niet. En toch ben ik er klaar voor om de urn te verhuizen, maar het plekje is nog niet klaar.

Hoi Nathalie,

Een moeilijke keuze...
Persoonlijk zou ik de urn (met het as er dus in)
gewoon begraven.
Uitstrooien kan je inderdaad nooit meer terug.

Groetjes
Sara en Luna

De urn begraven, inderdaad nog een derde optie, waar ik je dankbaar voor ben !! Denk dat ik daarvoor ga !!

is een hele moeilijke keuze.
maar ik zal ook voor tip 2 gaan.
Urn begraven.

Maar je moet doen wat je hart je in geeft en neem alle tyd voor een beslissing meid.
Sterkte ermee

Ik heb zelf in 2007 en 2008 binnen een half jaar tijd 2 van mijn honden verloren en heb ook erg zitten twijfelen hoe hiermee om te gaan. Uiteindelijk heb ik de urnen die ik van het crematorium heb gehad hier in de kast staan met daarbij ook nog 2 mini-urnen met hierin ook nog wat as (deze zitten in een mooi hartvormig doosje en hebben tekens er op die in mijn ogen in connectie staan met de honden, zoals een roos op die van Belle wat weer linkt naar Belle en het Beest). Verder heb ik ook wat as uitgestrooid op de favoriete wandelplek van de honden. Niet veel maar wat.

Maar het belangrijkste ik heb een klein deel van het as in een assieraad zitten wat ik sinds hun dood niet een dag niet heb gedragen. Het hangt dicht bij mijn hart en geeft mij het gevoel dat ze toch nog een beetje bij mij zijn. Weet niet of je hier wat aan hebt maar zo heb ik het dus aangepakt en hier heb ik een goed gevoel bij ...

helemoeilijke keuze ik zou de urn begraven,
sterkte

Ik denk dat je er inderdaad goed aan doet de urn naar buiten te verplaatsen.

Ik begrijp dat je het al een goed idee vindt om de urn te begraven.
Uitstrooien is heel definitief. Ik weet niet of je daar klaar voor bent.
Mocht je ooit verhuizen kun je ook nog altijd beslissen de urn mee te nemen.
Hopelijk helpt het Isha in haar gedrag.

Ja juist Carla, nog een goed argument. Ik zou dan een grafsteentje maken met een fotootje. Ik denk dat ik dat ga doen, zeer hartelijk bedankt !!

ik zou ook voor urn begraven gaan.
uitstrooien kan altijd nog maar as terug halen gaat niet meer.
Wens je veel sterkte met je beslissing

ja zou ook voor begraven van de urn gaan, mooi plekje maken en er een mooie struik op zetten, ga je ooit verhuizen, kan je de urn mee nemen, as strooien ben je alles kwijt, weet wel dat er van je hond niets meer in zit, maar het idee, je hebt een plekje om te gedenken, vind ik zelf heel belangrijk.

maak een goeie keuze. de keus is aan jou.

Ik ga dit doen wanneer de schilderwerken gedaan zijn. Momenteel zijn we de muren van onze achtertuin aan het bezetten en dan schilderen. Het plekje waar ik Billy ga begraven, daar moet nog worden gewerkt, en dan zou iemand er moeten op staan met zn voeten, dat heb ik niet graag dus even wachten nog...

Hoi,

Ik snap je dilemma..
Je moet dingen doen als je er aan toe bent..
Niks forceren..
JIJ moet er een goed gevoel bij hebben..

Ik het er eerlijk gezegd juist voor gekozen om al onze honden te verstrooien...

Ik moet er niet aan denken - als wij hier ooit weg zouden gaan dat - mijn lieverds achterblijven, grafjes geruimd worden..

Wij hebben al onze dieren uitgestrooid op de plaatsen waar we altijd veel gewandeld hebben...

En van mijn reu Jip, daar ligt de as verstrooid van op de akker achter onze boerderij, in een stukje bos - wat nooit veranderd zal worden - onder een prachtige krachtige eik...

Sterkte hoor..

Lieve groet, Ilja

Als je het uitstrooit, is het weg.
Stel je voor dat je ooit eens gaat verhuizen, dan kun je Billy niet meer meenemen.
Ik zou de urn op het plekje in de tuin zetten. Desnoods begraven als dat beter is, maar uitstrooien zou ik zelf nooit doen.

Onze Mindy is nu ruim een half jaar geleden gecremeerd. Ik wilde haar ook in de tuin verstrooien (hier de helft en bij mijn ouders de helft) zo zou ze er altijd nog bij zijn...
Nu weet ik niet of je ooit de as hebt bekeken? Maar uitstrooien zat er hier dus niet in. Het as was heel erg grof zeg maar, net vogelgrit (beetje grof gezegt). Uiteindelijk hebben we haar dus toch maar voor de helft hier en de andere helft bij mijn ouders begraven. Ik heb daar vrede mee.
Je moet dus doen waar je zelf vrede mee hebt. Als je twijfelt, moet je dus nog even wachten tot je het zeker weet.

Als je toch een stukje van je hond wilt behouden ...

Ik heb bij een Goudsmid een staafje laten maken en daarin as laten doen..

Dit draag ik nu om mijn nek met een kettinkje...

Groet, Ilja

Ik heb de as inderdaad al 1 keertje vluchtig bekeken, ik heb het er moeilijk mee, durfde het zelfs niet uit het plastic zakje halen, de elastiek zit er nog rond. Ik heb het gevoel dat ik zo zijn rust zou verstoren of toch iets in die aard. Dus ja, strooien is voor mij toch misschien een brugje te ver...

Lieve Nathalie,
Wat moeilijk deze beslissing.
Ik denk dat je het beste de urn kunt begraven.
Bij uitstrooien is er niets meer van je ventje over
en als je de urn begraaft, nog wel.
Ik denk dat je dat zelf ook zo voelt.
Ook als je zou verhuizen, kun je deze meenemen.
Een vriendin van mij waarvan de man is gestorven,
heeft de urn in een soort van beeld gedaan, zodat
de urn in huis is en toch niet als urn gezien wordt.
De urn past in het beeld.
Heel apart en niet zo confronterend.
Ik wens je heel veel sterkte en wijsheid toe.

Wat je ook zou kunnen doen, wat as in een mooi
medaillon verwerken.
Heb ik zelf ook, een medaillon met de haartjes en as
van mijn ventje.
Met een hondenpootje aan de voorkant.
Het voelt heel goed Luca dicht bij me te hebben.

ik zou dan ook de urn met het as er in begraven. ik snap dat het wel moeilijk is, goed van je dat je het verplaatst.

Nathalie, in huis is het te confronterend voor je, in de tuin heb je dat liever.

waarom graaf je de urn niet in op het plekje ? zodat je toch weet dat tie daar is ? ingraven, mooie plant erop. is het zo dat je toch je bedenkingen daarover krijgt, kan je altijd nog de urn opgraven en uitstrooien, niets doen waar je spijt van krijgt.

probeer een mooie keuze te maken.

dat heb ik weer, oud topic, sorry, misschien kan je toch nog laten weten wat je gedaan hebt.

Op het graf van mijn vorige hond staan allemaal sneeuwklokjes en elk voorjaar bloeien die weer uitbundig. Nieuw leven. Ze ligt in een hoek van het grasveld. Dat is haar plekje. Persoonlijk zou ik de as al dan niet in een urn begraven en er iets dergelijks op zetten. Ze heeft dan haar eigen plekje.

Ik heb de as van mijn hondje gedeeltelijk in een hartjesurn in het crematorium laten vullen en dan had ik nog een deel fijnere as voor een petmemorial en dat draag ik nu bij mij evenals mijn zoon omdat we dan het gevoel nog hebben dat ze bij ons is ik had geen optie om mijn hondje te begraven in de tuin want anders had ik daar ook voor gekozen en omdat ik in het verleden al een asuitstrooiing heb meegemaakt zal ik daar nooit zelf voor kiezen
Maar ieder mens doet ermee wat zij zelf willen en voelen want dat is het belangrijkste.

ik zou de urne begraven,dan kan je ze altijd terug opgraven als dit nodig zou zijn,bv bij een verhuis,op het lievelingsplekje met een steentje en een foto
veel sterkte