Ik heb een berner sennen gehad een echte lieverd.
Maar helaas heb ik haar op 29-juni-2010 moeten in laten slapen!
Maandag 28 juni was ze nog lekker aan het spelen geweest met mijn 2 kinderen je kon niks aan haar merken, s'avonds wou ze niet eten en drinken meer ik dacht misschien last van de warmte maar als het morgen nog zo bel ik de dierenarts wel de volgende dag wou ze weer niet eten en drinken ik mijn man op gebeld, daarna de dierenarts en ik kon pas de volgende dag terecht maar wet het erger dan moest ik komen? S'avonds had ik een gesprek op school en ik dacht laat ik micha nog even uitlaten, nou het was net een dweil naast mij (terwijl ze anders zo gek als een deur is)ik dacht dat is niet goed maar ze plaste de op het veld en deet toen twee stappen en bam daar lag ze keek mij aan en ik van kom op lieverd gaan we naar huis, maar weer twee stappen en bam lag ze weer ik dacht oooo nee dit is niet goed ik mijn vader snel gebeld (ik was helemaal overstuur) die komen en roepen maar nee micha reageerde niet goed, ik na huis rennen auto op gehaald naar micha toe samen met mijn vader in de auto gedaan dierenarts op gebeld we komen gelijk komen, even snel naar huis (want ik voelde in mijn hart dat dit niet goed was) mijn twee kinderen hebben haar een knuffel en een kus gegeven. Ik met mijn vader er heen en er moest foto's gemaakt worden en ja hoor daar kwam het rot nieuws ze heeft twee grote gezwellen in de maag en ze was al aan het verkankeren kon niks meer aan gedaan worden, nou ik kan je vertellen ik dacht ik ga kapot huilen huilen haar knuffelen afscheid genomen en mijn vader is mee geweest om haar in te laten slapen ik kon het niet. Maar ik ben nog naar haar geweest toen ze ingeslapen was en een kus plus een dikke knuffel gegeven en haar bedankt voor die twee korte jaren dat ze bij mij was geweest. Helaas is ze maar 2 1/2 jaar mogen worden. Jullie mogen best weten dat dit mijn eerste keer is dat ik het op schrijf maar wel met nog veel tranen er bij.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "zo in één keer was ze er niet meer" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Wat is dit erg zo jong nog en dan al zo ziek.Ik wens je heel veel sterkte voor de komende tijd.
hoi jolanda
dat is snel gegaan,en nog zo jong
die tranen laat ze maar stromen,velen van ons hebben dit meegemaakt
je kunt hier altijd terecht
kan je alleen maar heel veel sterkte toewensen voor de komende tijd
gr liesbeth
dat is echt schrikken zo onverwachts ,heel veel sterkte met het verlies van je maatje
Wat een naar verhaal... En zo jong... en zo snel... Vreselijk! En natuurlijk komen er nog tranen! Je maatje verliezen is niet niks!
Wil je veel sterkte wensen met dit verlies...
Jolanda,
Ik krijg tranen in mijn ogen bij het lezen van jouw verhaal wat is er erger dan het verlies van zoiets dierbaars en nog zo jong. Ik leef met je mee ik weet wat je doormaakt want als ik op mijn site naar de pagina kijk(google: mac ghandor easy living)van mijn overleden Berner Bayla en de gedichten en de foto's bekijk krijg ik weer altijd en brok in mijn keel en druk de pagina maar weer weg.
Ik heb net een liedje op deze site gezet maar voor jou wil ik het hier nogmaals plaatsen.Jolanda en huisgenoten natuurlijk ik wens jullie heel veel warmte en sterkte bij het verwerken van jullie Berner..
AUTOSTART=TRUE WIDTH=219 HEIGHT=25>
ooooo meid, wat vind ik dit vreselijk om te lezen en voor jou. ik wens je veel sterkte...
wat erg is dit, zo heel onverwachts, je verwacht niet dat een schijnbaar gezonde hond zo plots aan zijn einde komt, dit moet zeker pijn doen, kan het me voorstellen.
Sterkte gewenst
Wat een naar verhaal en zoiets verwacht je dan ook natuurlijk niet als ze de dag ervoor nog gewoon fit is.
Heel veel sterkte gewenst.
Hoi Jolanda,
Wat een verschrikkelijk verhaal. Afscheid nemen doet pijn, erg veel pijn. Huil maar...je bent in een rouwproces. Het is allemaal nog zo vers. En jou lieverd was ook nog erg jong. En er komt bij dat het zo plotseling is gegaan, wie rekent hier nou ook op. Weet dat jou hond nu in je hart zit en ik wens je toe dat je het op een dag een plekje kunt geven. Dat je met een glimlach terug kunt denken aan dit schitterende dier. Voor nu wens ik jou en je gezin heel veel sterkte toe bij de verwerking. En je kunt hier altijd je verhaal kwijt, hoor! Wij begrijpen en voelen je verdriet.
Ik brand hierbij een kaarsje voor je lieve schat!!!
Liefs Jacq
Wat een triest verhaal, en nog maar 2 1/2 jaar, vreselijk!! Heel veel sterkte en kracht toegewenst met het verlies van Micha. Probeer er over te blijven praten en te schrijven, dat helpt echt.....
Liefs, Elly en een pootje van Noah
ach,meisje hoe erg.Wat zul je verdriet hebben.Zo jong,zo plots.Heel veel sterkte met dit zware verlies.Maar vanaf nu woont ze in je hart,en blijft ze daar voor altijd.Wij weten allemaal hoe ontzettend moeilijk deze periode voor je is.Het doet zo een pijn.Rust zacht lieve schat.
Ik krijg tranen in mijn ogen bij het lezen van jou verhaal.
Vreselijk zeg.Heel veel sterkte en ik hoop dat het een beetje help dat je het nu opgeschreven hebt.
Ach meid, wat vreselijk akelig..
Je lieve Mischa
Natuurlijk schrijf je met tranen, dat is toch logisch. Het verdriet is echt niet voorbij omdat het "al" 3 weken geleden is hoor. Mensen die geen dieren hebben denken vaak wel zo, maar die begrijpen niet wat het is.
Goed van je dat je erover schrijft, dat helpt.
Meid, ik wens je enorm veel sterkte toe
Vreselijk zo jong nog en dan al afscheid moeten nemen en dan ook nog helemaal onverwachts. Ik hoop dat je kracht kan putten uit alle mooie herinneringen. Ik wil je heel veel sterkte wensen in deze zeer moeilijke tijd. Ik zal een kaarsje voor je kanjer branden...
vreselijk heel veel sterkte.
wij hebben hetzelfde met onze vorige hond meegemaakt ,we gingen naar bed niks aan de hand de volgende ochtend lag ze er als een hoopje ellende bij meteen naar de DA en ook buik vol kanker en was al uitgezaait naar andere delen
Heel veel sterkte toegewenst aan gans de familie,spijtig dat ze nog zo jong was hè!Daaraan zie je dat het allemaal niet eerlijk gaat en dat de wereld raar inelkaar zit.
Och Jolanda, wat vreselijk! Zo jong en zo onverwachts en snel!
Heel veel sterkte, ook voor je gezin!
Heel veel sterkte de komende tijd, ik weet hoe het is om je hond te moeten verliezen, bij ons is het inmiddels bijna 8 maanden geleden, wij hebben er nog steeds verdriet over, en denken nog iedere dag aan Iggy+, ik hoop dat jij ook nog vele mooie herinneringen aan je hondje hebt, wat bij mij heel goed werkte, was er heel veel over praten, en veel schrijven, ik heb een mooi boekje van onze Iggy+ gemaakt, daarin staan heel veel foto's van haar, en de herinneringen die we nog van haar hebben.
Misschien is dit op langer termijn ook wel een goed idee voor jou, maar nu komt eerst het verwerken van het verdriet over je hondje, ze was immers ook nog zo jong, maar die 2½ jaar dat ze bij jullie was, heeft ze een goed leven bij jullie gehad, en ze zit voor eeuwig in jullie harten, om daar voor altijd te blijven..
Hallo Jolanda
Wat verschikkelijk om zo'n lieve maar veel te jonge hond te moeten missen.
Schrijf het van je af dat helpt en je weet dat hier mensen zijn die jou verdriet kunnen voelen
heel veel sterkte met dit grote verlies
liefs en knuffel van Laura Snowy en Benjy
oh, wat sneu......
Een lange lijdensweg is haar nu wel bespaard gebleven,
Sterkte met jullie verlies..
Lieve Yolanda...ik weet er alles van...ik heb zo al 5 berner sennens af moeten geven en de pijn en het verdriet en het "waarom"!!! Ik heb vorig jaar mijn berner weer af moeten geven ze was 5 jaar... en we hebben er nu nog één van 8 jaar... maar ik wil geen berner sennen meer...ik heb ze allemaal af moeten geven aan kanker en elke keer weer dat vele verdriet!!! Meis ik ken het verdriet... onze laatste berner, Kinthala was ook binnen een week overleden...wil je erover praten...lucht je hart!!! Ik zit er nog elke week mee... Ze was mijnmaatje, kameraadje... waarom?!?!
Ik wens je heel veel sterkte en wil je je hart luchten stuur me maar een PB...
Liefs, Nicole
Ohhhh,war verschrikkelijk,dan moet ik aan Bo denken
als dat met hem zou gebeuren,pfffff.
Lieverd,ik voel je pijn en verdriet en wil je veel sterkte wensen
liefs Corrie
Jolanda wat vreselijk is dit. Je hebt je ook helemaal niet kunnen voorbereiden op dit snelle afscheid he? Dat maakt het ook moeilijker om te verwerken denk ik.
Juist veel over je Micha praten helpt om het te verwerken. En huilen is ook ok, je verliest immers een kameraadje........
Ik wil je veel sterkte wensen met de lege plek in huis. Dat is zo moeilijk, je mist ze immers bij alles wat je doet.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "zo in één keer was ze er niet meer" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?