Heb nood aan objectieve reactie...

beste forumleden ! graag een objectief antwoord op de volgende vraag...Als pleegbaasje van een lieve 1jarige Jack russel (van een heel zieke vriendin) heb ik noodgedwongen en met veel pijn in het hart een andere thuis moeten zoeken . Een bevriend koppel dat reeds twee honden hebben heeft zich aangeboden en na een vlot lopende kennismaking werd hij door hen in huis genomen. De volgende dagen kreeg ik alleen maar positieve berichten over hoe goed alles wel ging en hoe snel hij zich aanpaste aan zijn nieuwe omgeveing. Na 5 dagen wilde ik even langsgaan om dag te zeggen . Even bellen om te informeren of het pastte. Ik kreeg het nogal botte antwoord "de eerste maand mag je hem niet zien, hij is nu goed en na een bezoekje nu zou hij alleen maar het gevoel krijgen wééral in de steek gelaten te worden..." Ik was te verbouwereert om te antwoorden en heb het maar zo gelaten maar sindsdien kan ik het niet uit m'n hoofd zetten en stel ik me dus de vraag :Is het inderdaad mogelijk dat zo'n hondje dat door allen geliefd wordt dergelijke gevoelens heeft en aan zo'n bezoekje een trauma zou overhouden.Dank voor uw objectieve reacties!

ik geloof er niet in dat honden dat zo voelen. lijkt mij dat het weinig uit maakt als je een keer langs gaat

Weet je wat het is, dat hondje herkent jou natuurlijk. En woont nu bij andere mensen. Dus ik snap waarom hun zeggen voorlopig even niet. Maar ik kan me ook voorstellen dat jij graag wilt weten hoe het met het hondje gaat, en hem graag wil zien.
Het hondje zal je nooit vergeten.Ook al kom je over een paar maanden binnen. Hij zal de geur nog herkennen.Ik vind zoiets moeilijk,omdat ik jullie beide snap.Maar ze hadden het naar jou toe,wel wat tactischer mogen brengen vind ik.

tja , moeilijk. ik zou denk ik er ook voor kiezen om een tijdje uit beeld te blijven ,zo went de hond beter en weet waar hij aan toe is .
ik heb zelf Roxy , ook een herplaatser die uit een noodsituatie hier kwam , wij hebben zelf een half jaar !! aangehouden voordat haar eerste vrouwtje haar weer zag ( wel al die tijd contakt gehouden hoe het met haar ging).
sterkte

mm het is wel kort door de bocht hebben ze je niet meer verteld??

Ze hedden je ook een hoop kunnnen vertellen fotos laten zien een update zeg maar hem dus niet zien maar wel op de hoogte ben je wel een beetje terustgesteld is wel het minste toch??

Een tegenovergesteld antwoord als van de andere, ik zou wel gaan kijken, ik zou uitleggen dat ik zelf wil zien hoe het met hem gaat, en daarna uiteraard de afstand bewaren, maar zou hem toch wel willen zien om zeker te weten dat het goed zit..

Het wordt over het algemeen wel geadviseerd om een tijd weg te blijven. Anders kan de hond idd weer moeite ermee hebben als de oude (opvang)baasjes weer weg gaan. Zo'n hond die nu al bij zijn 3e baasje is, kan best verlatingsangst hebben of ontwikkelen. Dus ik zou zelf ook zeggen om even afstand te houden. Je kunt natuurlijk wel naar foto's of filmpjes vragen.

maar wilma volgende maand herkend die hond haar toch ook nog? ik denk dat in deze situatie teveel van uit de mens wordt gedacht ipv de hond

ja klopt Roy. Ik typte het misschien een beetje verwarrend. Maar in de ogen van de hond gezien. zou ik het dus niet doen.. de mensen van Diego wilde na een maand ook komen kijken. En dat heb ik dus niet gedaan. En dat was puur voor Diego.

tja vind het een beetje dubbel denk ik. denk dat het ook per hond wel zou verschillen

Tis een beedje moeilijke vraag...

Heb zelf wat ervaring met her-opvoeden van moeilijke honden, en ik ken je hond niet, dus ik kan niet 100% objectief hier oordelen.
Maar met een probleemhond die moet worden her-opgevoed kan de oude eigenaar een slechte reactie triggeren, bij Vecht honden (Jack Russels zijn zeker vecht hondjes)die aggressief zijn, kunnen door de aanwezigheid van de oude baasjes hun dominante gedrag weer oppikken.

Ik heb zelf 2 Jack-Russel/Ruwharige Teckel kruisingen gehad, waarvan ik 1 heb " gered" van een slecht baasje en heb moet heropvoeden..
Na rehabilitatie heb ik hem weg moeten doen door omstandigheden, maar nog steeds als hij me ziet, vergeet hij zijn nieuwe baasje, en wil met mij mee naar huis, nieuwe baas heeft geen overwicht, en hij luisterd nog steeds naar mij..
In weze in mijn hart zou ik hem zo terug nemen, maar dan wordt ie helemaal gek, te veel wisselen van baasje is niet goed voor een hond..

Laast was er op NGC hierover een hele mooie aflevering te zien van Cesar Millan die ook zo'n situatie had, en de oude baasje hun aanwezigheid triggerde de hond tot aanvallen, misschien draaien ze daarvan nog wel een herhaling, waarschijnlijk interresant voor je om te zien..

Vanuit dat oogpunt kan ik hun houding begrijpen.

Maar dan vraag ik me af he, stel dat de hond het vorige baasje/opvang mist, dan is het toch goed dat hij deze ook even gezien heeft, dan voelt hij zich toch juist niet in de steek gelaten, omdat deze niet helemaal weg is.. en toch af en toe blijft komen.. Nu trek je een hond helemaal uit zn omgeving, je kan het ook afbouwen dat lijkt me dan toch makkelijker voor de hond, dan dat de vorige ineens helemaal uit beeld is..

Mag het miss niet zeggen, maar is het niet een beetje angst? Dat het vorige baasje de hond terug wil of dat de hond het vorige baasje nog heeeeel erg leuk vind en super enthousiast is?? Want daar kan ik me meer wat bij indenken dat dat het voor de hond niet goed is om zn vorige baasje te zien, miss vind de hond het wel vreselijk dat de baas helemaal uit beeld is *(zomaar ineens)* en is ie helemaal blij als ie het baasje nog af en toe ziet.. dat kan toch ook steun geven?!

Misschien kun je om een foto en of video vragen?

Ja beetje dubbel ze nemen het voor het hondje op,dat snap ik nog maar ze kunnen jou toch ook wel begrijpen.Vraag anders of ze wat foto`s of ze naar jou toe mailen en hoe het met hem gaat kunnen ze jou toch wel zeggen.

Honden passen zich over het algemeen redelijk snel aan aan een nieuwe situatie. Maar niet binnen een week. Laat de hond eerst even wennen, en weten dat dát nu zijn nieuwe thuis is, en ga dan een keer langs.

Hier op het forum heeft een keer het verhaal gestaan van iemand die op bezoek ging bij een door haar herplaatste hond. De hond bleef bij het vertrek van zijn ouwe baas netjes in de gang staan. Ja, hij had haar herkent, maar dit was nu zijn nieuwe thuis, en de hond wist dat.

Je wilt niet dat de hond nu denkt van 'ha, ik word weer opgehaald' en dat de aanpassing aan de nieuwe omgeving daardoor langer gaat duren.

Ik vind het niet zo'n vreemde manier van doen eerlijk gezegd.

Ik snap wel wat ze bedoelen..
Het hondje heeft even bij jouw gezeten en als hij daarna jouw weer ziet zal hij blij zijn.
Maar zeker weten of het moeilijk is voor het hondje, ja dat zou wel lastig zijn om zeker te weten..

Ik denk ook dat het beter is voor de hond als je een langere tijd wacht.

Ik heb gemerkt dat als een hond zijn baasje weer terug ziet(ik ben dan oppas) dat hij mij totaal vergeet en meteen naar de deur loopt van Hoi ik mag naar huis!

natuurlijk is niet elke hond zo, maar de meeste wel.

En stel dat de hond dan hier moest blijven, dan kan het inderdaad zo zijn dat de hond hierdoor verlatingsangst ontwikkeld.

blijf nog maar lekker thuis en vraag om een foto of filmpje.

groetjes

Ik zou ook langere tijd wegblijven. Niet omdat het hondje graag met je mee naar huis zou willen

Ik denk dat het voor sommige honden wat verwarrend kan zijn, als je weer langs komt. Het is nog maar kort geleden dat je je hond afgestaan hebt en het is verwarrend voor de hond of je nu het baasje bent of niet.

Hoe sneu en verdrietig ook voor jou, gun het nieuwe baasje en de hond tijd om elkaar te vinden. Ik zou als nieuw baasje ook graag even 'met rust gelaten worden'. (absoluut niet lullig bedoeld) Houd er rekening mee dat iemand zich ook onzeker kan voelen en jouw bezoek als een soort controle kan zien.

Leg anders uit dat je er nog veel verdriet van hebt. Vraag anders om een paar leuke foto's. En vraag of je over een maand of twee even mag komen kijken om zelf een beter gevoel te krijgen.

Hoi,

Mijn gucci is ook een herplaatser en binnen kort komt de volgende ook een herplaatser. Ik heb er ook voor gekozen omdat minimaal 1 maand te wachten om het vorige baasje weer te laten zien aan de hond. Waarom:

Gewoon om de de reden: dat als de hond jou heel snel weer ziet dan denkt hij zeker hiep hoi ik ga weer naar huis. Als je daar langer tussen laat word het adners en is de hond gewend dat hij nu daar woont en hoort. Tuurlijk zal hij je dan ook nog herkennen maar dan is hij al gewend en weet wat zijn plekje en baasjes zijn.

uiteraard neemt niet weg dat ze niet zo kort door de bocht hoeven te zijn, maar ze houden je al op de hoogte via mail en foto's, dat is al heel mooi. met het vorige baasje van gucci heb ik ook nog veel contact en ga er regelmatig langs zijn goede vrienden geworden. maar neem haar maar af en toe mee. Zodat ze mekaar dan weer eens zien. En dat is altijd weer mooi om te zien. hun zijn blij dat ze een goed huis bij mij heeft gevonden en ik ben blij dat zij hun niet vergeten is.

Dus mijn advies is wacht nog even.

Ja het is ook dubbel Roy, en het verschilt idd per hond.

Als ik nog ooit in de situatie kom, zal ik mijn hond niet te snel herenigen met zijn oude baasjes.
Toen wij Promise kregen had ze 5 jaar bij dezelfde mensen gewoond (haar fokker).
Ze begon net een beetje thuis te worden bij ons, we hadden haar 5 weken en toen zijn we met haar naar haar oude huis gegaan.
Ik weet niet HOE een hond dat voelt, maar ik heb helaas gemerkt dat dit heel slecht voor haar geweest is. We waren terug bij af en ik had spijt als haren op mijn hoofd dat ik mijn hond dit 'aangedaan' heb.
De tweede keer dat ze haar oude baas terugzag, een jaar later, was het helemaal anders. Het was bij ons thuis en hoe blij ze ook was (ze sprong de gaten in de lucht) het was nu wel duidelijk dat ze bij ons hoorde en gewoon hartstikke blij was met dierbaar bezoek.

Daarna zijn we nog een keer daar geweest, vorig jaar om Duuk op te halen en zij zijn daarna weer nog een keer bij ons geweest.

Elke keer door het dolle heen, maar geen rare dingen daarna. Ook bij het weggaan vindt ze het de gewoonste zaak van de wereld dat ze met ons meegaat. Ze hoort nu bij ons en voelt dat zelf ook zo.

Maar te snel opzoeken, nee, dat zou ik ook niet doen.

@kelvin. sorry maar waarom denk jij dat alle jacks vechthondjes zijn en agresief?ik weet niet hoor maar ik heb een kruising jack russell basenji en hij is de goedheid zelve.er zit geen haar kwaad in die hond.en ik heb een volle jack en zij is ook de goedheid zelve.geen van twee is druk of rent grommend op andere honden af.jazzy word zelfs hier in het dorp geroemd omdat hij zo lief is voor alle honden.en poppy is gek met iedereen.en speelt ook met alle honden groot of klein.dus ik moets ff opkomen voor alle jacks die niet vechten of agressief zijn.


grt noor en en pootje van jazzy en poppy

Ik denk niet dat hij het zo bedoelt Nora. Ik denk dat hij bedoelt dat Jacks, als ze niet worden opgevoed, de neiging hebben om agressief te worden.

@ Natascha, een hond heeft wel een gevoelsleven, maar zo ver strekt het gevoelsleven niet dat een hond blij is als hij zijn baasje weer ziet en daarna weer verder gaat met zijn normale leventje. Een hond reageert heel erg vanuit associaties (positief of negatief).

ik zou zeggen, bellen, en vragen stellen, dat is een normaal iets, langs gaan zou ik niet doen, voor jezelf niet en niet voor de hond, moeilijk zal je het daar mee hebben, maar vraag een gesprekje aan, en vraag of ze fotoos eventueel opsturen, een gesprekje moet toch kunnen ?

de hond is daar nog wel???
Ik vind het wel een rare reactie hoor...
Ookal kijk je door het raam ,ik wou hem wel zien,
en zeker weten of alles goed gaat.

Beetje cru uitgedrukt, maar ik begrijp het wel. Misschien kun je beter op een neutrale plaats ( het bos of zo) afspreken. Da's voor de hond niet verwarrend en jij kunt zien hoe het met hem gaat...

Lastig... ik heb wel eens gehoord dat er ongeveer 6 weken voor staat voor een hondje om het los te laten....

Wellicht wil je dit niet horen en misschien komt het cru over maar ik zou het ook niet willen dat de vorige eigenaren/baasjes mijn hondje zouden komen ontmoeten en zeker niet binnen een maand. Je hebt het hondje weggedaan om je eigen redenen en de nieuwe eigenaren proberen hem/haar een stabielie omgeving te geven, dingen te leren/af te leren die je misschien teniet zou kunnen doen door je komst. Hoewel ik snap dat je nog steeds om je hondje geeft vind ik dat je je rechten hebt verspild door hem/haar aan anderen te geven.

Wil je wel veel succes wensen en ik hoop dat je er zeker uit gaat komen met de nieuwe eigenaren.

Ik vind trauma een groot woord, maar het kan wel heel erg verwarrend zijn voor de hond en afhankelijk van situatie en type hond (en achtergrond) kan het wel te ingrijpend zijn en problemen opleveren.

Ik vind dat de hond nu recht heeft op voldoende tijd om te aarden in z'n nieuwe situatie en een relatie op te bouwen met z'n nieuwe mensen, hoe moeilijk voor jou ook.

Daarnaast zijn de nieuwe mensen nu degene die de verantwoording hebben en daarin de keuzes maken die zij goed achten.

Dat jij nog zo betrokken bent vind ik heel begrijpelijk en voor jou is het dan ook fijn om bijvoorbeeld via mail wat mee te beleven van zijn ontwikkelingen in z'n nieuwe thuis.
Overleg dat eens met hen.

Je hebt een hele moeilijke keuze moeten maken. En net als de hond tijd nodig heeft om in de nieuwe situatie en met nieuwe mensen te aarden, zo zul jij ook tijd nodig hebben om dit te verwerken en de hond 'los'
te laten. Geef jezelf die tijd.