Een hond leren dat hij één baas heeft.

In gesprek met een echtpaar vertelde deze hun toekomstige hond te willen gaan leren wie z'n "echte"baas is. Dit door (man en vrouw) uit elkaar te lopen waara de hond dan met één van de twee(de vrouw) moet meelopen.
Kan iemand mij vertellen (oudere hondenbezitters op Hp?) of dit in de "oudheid" een gebruikte trainingsmethode was. Om iemand uit te leggen dat je de hond dan een "kunstje" leert wat verder niets zegt over de rangorde in het huishouden helpt het namelijk om te begrijpen waar denkbeelden vandaan komen.

ja ik begrijp je idee. dat werd vroeger meer gedaan, om te kijken of de hond een van beiden meer mocht. ja waarom ?

een man en vrouw nemen een hond, er is sprake van onvrede, op een wandelijk, zetten ze de hond in het midden van een veld, de man loopt achterwaarts honderd meter en ook de vrouw. dan roepen ze beiden ...hier...en dan keken ze waar de hond naar toe ging, ging de hond naar de man ? o wat was die man blij, ja hoor hij was de baas.
ging de hond naar de vrouw, dan had de man de pest in, want dan was de vrouw de belangrijkste persoon in het leven van de hond. zo ging dat vaak vroeger. misschien dat er nog wel mensen zijn die dat doen ?

hahaha, maar dat zegt niets over de rangorde hoor, wie weet krijgt de hond vaker een beloning van de een, en gewoon gedacht hebben, als ik kom , dan krijg ik een vette bek. dus heeft niets te maken als rangorde bepaling.
als er kinderen bij waren geweest uit het gezin had die ook naar een kind kunnen gaan, terwijl een kind toch lager in rangorde is, zeker als het heeel erg jong is.

Sommige honden hebben een duidelijke voorkeur, maar je kunt niet altijd bepalen wie dat is. Meestal is het iemand die veel tijd met de hond doorbrengt en hem eten geeft, maar het kan ook degene zijn die natuurlijk overwicht heeft of juist niet veel met de hond omgaat (dan wordt de baas een beetje exclusief). Veel honden houden er niet van als de roedel uit elkaar gaat... Dus kan ook zijn dat de hond in de stress schiet.

Hmm dat schept alleen maar verwarring voor de hond toch? Ik dacht dat een hond het liefst iedereen bij elkaar wil hebben en het niet leuk vindt als de groep zich splitst en er onzeker van wordt.

Een hond is volgens de laatste onderzoeken helemaal niet zo bezig met dingen als rangorde e.d., maarja dat is weer een ander onderwerp

tja ik denk ook niet dat het wat met rangoorde of zo te maken heeft als ik kijk naar deze is het gewoon de gene die die week het meeste met hem uit gaat of de gene waar van hij weet dat hij te eten krijgt. en als onze zoon mee gaat dan is hij altijd bij hem en die is pas 7

me andere hond als we weg gingen liep altijd rondjes om ons heen of op en neer zo de roedel bij elkaar te houden.
dus zouden ze dat bij haar gedaan hebben zou ze op en neer gerent hebben hahahaha

Het 1 baas-principe vind ik ook achterhaald. Tegenwoordig gaat het er om dat de hond naar iedereen luistert.

Goh, waar maken mensen zich druk om?

Een hond heeft nu eenmaal ook een voorkeur voor mensen. Bij de een speelt hij graag, bij de ander gaat hij graag liggen dutten en bij weer een ander stelt hij zich beschermend op.

Hier thuis luisteren zowel Puzzle als Pim beter naar mij dan naar mijn vriend. Maar voor spelen zoeken ze toch net wat vaker mijn vriend op. Die doet zo lekker lomp met ze

Puzzle is heel beschermend naar mij, als een andere hond naar mij toe komt. Pim heeft dat (nog) helemaal niet. En dollen mijn vriend en ik wat, dan kiest Pim altijd partij voor degene die 'aangevallen' wordt.

Pim en Puzzle luisteren ook naar iemand anders, als ze bijvoorbeeld gaan logeren. Maar op straat, tijdens het uitlaten, luisteren ze niet naar andere mensen. Die worden alleen uitbundig begroet!

Precies wat jullie zeggen wil ik de mensen uitleggen. Maar je loopt tegen vast geroeste ideeen aan. Ik merkte dat de hedendaagse kennis ontbrak dus op zich een leuke uitdaging om metname de vrouw te overtuigen hiervan kennis te nemen. Nu spreekt de vrouw met weemoed over de vroegere herder die perfect luisterde en....op die manier opgevoed was. Dus daar wrikt de schoen.
Je kan je misschien voorstellen hoe er gereageerd werd op mijn opmerking dat je een hond in conflict met zichzelf brengt met dit soort "spelletjes". Wijlen de herder was niet in conflict, het was en gelukkige hond. Waar ik ook niet aan twijel maar daar ging het niet om.

Ik weet nu dus (thanks Willemijn) waar de gedachtegang vandaan komt en waar ik mijn verhaal moet beginnen

Die vrouw wil dus eigenlijk weer haar lieve herder terug die zo perfect luisterde, en dat gaat helaas nooit natuurlijk. Een volgende hond zal altijd al anders zijn en geen vervanging voor de overleden hond.

Wel moeilijk om mensen die iets in hun hoofd hebben erop te wijzen dat het ook anders kan.

Het enige wat ik kan verzinnen is hen artikeltjes laten lezen, van wetenschappelijke onderzoeken, van nieuwe studies. En boeken, zoals van Turid Rugaas, dvd s van Ian Dunbar (misschien vinden ze hem acceptabel omdat hij al langer meedraait in de hondenwereld).

Hopelijk kan je hen overtuigen.

@Dobry
Was ik van plan ja, ik ben al op zoek gegaan naar Turid Rugaas in het duits.

@Angela
Het 1-baas principe is ook niet te rijmen met de hedendaagse roedel benadering. Ik kan mijn hond leren in de geschetste situatie met de buurman mee te lopen maar ze ziet hem daarom nog niet als baas, niet eéns als onderdeel van de roedel. Ik heb haar dan een kunstje geleerd.

@Puzzle en pim
Ik denk dat er enige bezitterigheid mee speelt.