Max

Mijn lieve,ouwe trouwe Max is op. Enkele maanden geleden begon hij steeds vaker over te geven en vorige maand is er na verschillende onderzoeken een tumor in zn maag geconstateerd. Omdat Max al oud is, hij is bijna 14, wilden we hem een operatie besparen en hem zolang hij geen pijn had nog lekker bij ons houden. Nu is echter toch het moment gekomen dat het eigenlijk niet meer gaat. Max is moe,zo moe...
Hij eet daags nog maar net genoeg om het motortje draaiende te houden. Zodra hij iets meer eet komt alles er weer uit. Dit ondanks de medicijnen.
Het moment van afscheid nemen komt nu snel dichterbij. Morgenochtend gaan we met hem naar de dierenarts. Stilletjes hoop ik nog steeds op een wonder,maar dat is tegen beter weten in.
Max is mijn maatje,mijn constante factor de afgelopen 14 jaar, ik nam hem overal mee naartoe,waar ik was,was hij...na mijn scheiding bleef hij bij me en samen verhuisden we naar een flatje. Nooit heeft hij me in de steek gelaten. de laatste jaren vonden we beide het geluk weer. Max kreeg een groot huis met een grote tuin en genoot van zijn oude dag,maar nu is hij op...
Aan de ene kant voelt het alsof ik hem in de steek laat,maar tegelijkertijd weet ik dat hij een waardig einde verdiend...
Zo raar, ik heb vrij genomen van mijn werk en ben hier thuis terwijl hij lekker ligt te slapen...
Ik wil perse bij hem zijn zolang hij hier nog is
Elke keer als ik denk aan morgen dan barst ik in huilen uit; het doet zo'n pijn!!!
Ik hoop dat ik morgen,als het daadwerkelijk zo ver is,rustig blijf en dat op hem overdraag...maar god weet hoe bang ik ben....

Wat afschuwelijk voor je om voor deze stap te staan.
Al weet je dat het een beslissing is die je uit liefde voor hem neemt om hem een dierwaardig afscheid van het leven te laten nemen,zonder een vreselijke doodsstrijd,toch is er zoveel moed voor nodig,hem dit te geven en hem los te laten.

Ik wens je heel veel sterkte deze laatste uren met hem.Ik hoop dat zijn overgang heel vredig mag verlopen.En je kracht mag halen uit het weten dat je voor hem de juiste beslissing neemt.De beslissing van zijn dood neem jij niet,alleen de beslissing dat je hem geen afschuwelijke doodsstrijd laat lijden die neem jij.En daarbij laat je hem juist niet in de steek,maar ben je hem trouw.

Groetjes Marianne

Hoi Karin,

Ik weet precies wat je nu voelt. Ik zelf heb het anderhalf jaar geleden ook gehad bij Buster. Hij was 13 jaar en was het laatste jaar ook flink verouderd. Hij hoorde bijna niets meer en was met veel dingen afhankelijk van ons, hij hoestte de hele dag etc etc. Hij lag bij ons altijd op de bank, maar hij kon er zelf niet meer op, maar ook niet meer af. Wij moesten hem met veel dingen helpen, maar hij bleef ons vrolijke maatje. Hij kreeg toen last van zijn oog. In eerste instantie leek het een oogontsteking, maar het werd hoe langer hoe erger. Dus weer terug naar de DA. Daar werd nogmaals gekeken en toen bleek dat zijn oog er uit moest! De druk in zijn oogje was veel te hoog en hierdoor zou Buster constante hoofdpijn hebben...Wij stonden voor het dilemma. Laten wij hem opereren en hem zijn laatste tijd nog door leven met 1 oogje of laten we hem (vanwege de constante pijn) inslapen...Ik heb hem laten opereren en moet zeggen dat hij heel snel bergafwaarts gegaan is na die operatie. Zijn conditie voor de operatie was al niet alles meer en door de narcose is hij nog veel meer achteruit gegaan. Tevens was het voor hem heel moeilijk om maar met 1 oogje te leven. Ook al zag hij met dat ene oogje niets meer! Wij zagen duidelijk verschil in zijn karakter/persoontje....Weken liep ik tegen het afscheid aan te hikken! Dagen zat ik verdrietig samen met hem op de bank, met hem te babbelen wat hij zelf zou willen..., maar nooit kreeg ik antwoord... Ik leefde wel naar het moment toe, maar kon het gewoon niet! Tot hij weer een attackje kreeg en hij zijn rust niet meer kon vinden, hij keek mij verward aan en zijn staartje bleef stil staan...Toen werd het tijd! Toch moet ik zeggen dat ik op dat moment heel sterk was en ik er voor hem ben geweest. Ik heb hem bijgestaan toen hij aan zijn laatste lange reis begon...Dit heb ik uit liefde voor hem gedaan. Hoe moeilijk ik het er zelf ook mee had om mijn maatje voor het leven te moeten laten gaan. Buster heb ik laten cremeren en zijn as staat hier ook op zijn favoriete plekje bij de kachel... Nu ik dit hier neer zet, lopen de tranen alweer over mijn wangen...

Dus ik weet hoe je nu thuis met jouw Max zit en wil je heel veel sterkte wensen. Knuffel hem maar lekker en praat maar met hem. Je merkt zelf wel wanneer het echt tijd wordt en je niet meer egoïstisch mag zijn om hem bij je te willen houden. En die tranen, moet je gewoon laten gaan. Max is niet zomaar een hond, hij is je maatje wat ineens straks niet meer bij je zal zijn. Dat is heel logisch dat je het daar zwaar mee hebt en dat je daar zelfs vrij voor neemt van je werk....Nogmaals veel sterkte

Groetjes Monique

Ik zit hier ook bijna te janken, joh, wat moeilijk,
maar je doet het beste voor hem, hou de mooie jaren die je met hem had in gedachte.
Heel veel sterkte

Karin, wat een verschrikkelijke en moeilijke situatie waar je nu in zit...
Geniet nu van zijn aanwezigheid en laat je tranen maar vloeien,
het moet er toch uit...
Knuffel lekker met hem, kijk naar hem hoe hij lekker ligt te slapen; probeer te genieten en de fijne herinneringen op te halen! Wat verschrikkelijk moeilijk zeg!!

Ik wil je heel veel sterkte wensen!!

Groetjes, Anita.

Wat doet me dit goed..de lieve reacties van jullie!
Ik ga inderdaad regelmatig even bij Max zitten en klets wat tegen hem. Die lieverd kwispelt dan zachtjes met zn staart en likt aan mn hand. Net alsof hij mij wil troosten,alsof hij wil zeggen dat t goed is..(of wil ik dit gewoon graag?)

Inmiddels slaapt hij weer en hoop ik dat zn laatste avond hier ontspannen en rustig verlopen zal

Karin.

Ik weet wat je voelt.
ook ik heb in september mijn lieve vriendin moeten laten gaan.
Maar probeer indd nog zoveel mogelijk met haar te knuffelen en geef haar het gevoel dat jij er voor haar bent.
Dat voelen ze echt.
En dat jou lieverd het aanvoelt dat geloof ik wel.
Dat is echt geen idee van jou hoor,jullie hebben altijd alles samen gedaan,dus dit gaan jullie samen ook klaren.
Ik wens je heel veel sterkte en probeer nog een fijne avond te hebben met je lieverd.
We leven met je mee.

Liefs Liesbeth,Turbo en luna

Meid, ik heb met je te doen... Je zou eigenlijk willen dat morgen nog heel lang weg zou blijven... Toen ik Jack in liet slapen, dat is nu alweer bijna 14 jaar geleden, sliep ik de laatste nacht met hem op de bank. Zal die tocht naar de dierenarts nooit vergeten, maar ik weet dat het de juiste beslissing was....toen ook. Neemt de pijn niet weg, nee... geeft je hooguit een geruster gevoel...
Ik wens je heel veel sterkte morgen en daarna...

Karin,

Je voelt het goed hoor...Max geeft jou wel aan dat het goed is! Als het zover is, zie je dat aan alles....Nogmaals veel sterkte morgen...Geniet nog van die laatste momenten en zeg alles wat je tegen hem wil zeggen...Hij zal je eeuwig dankbaar zijn dat jij zijn baasje was! Ik zal morgen aan je denken en een kaarsje voor Max branden

Groetjes Monique

Veel sterkte.

Ook ik weet wat het is. Hond "weggebracht" die mocht de avond van te voren mee barbecueën.
Paard "weggebracht" hem verwende ik met appeltaart.

En toch .... ik kon bij beiden op t moment zelf kalm blijven. Het was t beste.

maar rot blijft het.

Sterkte

Hoi karin
Ik leef met je mee Ik weet hoe moeilijk dit is ik heb het met boomer ook mee gemaakt maar inderdaad ze geven op denduur wel aan wanneer het genoeg is hoe moeilijk dat voor ons ook is
nou ik wil je heel veel sterkte wensen
groetjes joke en taat

Lieve Karin,

Wat een treurige dag is het voor jou....

Maar wat ontzettend knap dat je de beslissing durft te nemen.
Dat is wat goede bazen van de geweldige bazen scheidt.

Jouw Max zal je altijd dankbaar zijn, en straks wacht hij je op, voordat je zelf gaat...

Geniet van vannacht, laat hem niet los, houd hem kort bij je en hij zal voelen dat je onbeschrijfelijk veel van hem houdt.

Morgen gaat hij een beter leven tegemoet, ergens anders. Die kans geef je hem.

Ik zal aan jullie denken en een kaarsje voor hem branden.

Heel veel liefs,
Juliette

Lieve Karin,

Het is nu zo moeilijk.
Maar geniet nog even van hem. Je bent een geweldig baasje, hoe zwaar de beslissing ook is die je genomen hebt.

Voor morgen heel veel sterkte toegewenst.

Ik denk aan jullie,

Lieve groet,

Cella.

heel heel veel sterkte hoor morgen.
het zal een zware dag worden, maar weet dat je het beste doet voor je hond.

ik zal aan je denken.
liefs,jolanda

Hallo Karin,

heel veel sterkte vandaag met je moeilijke keuze, maar geloof in jezelf dat je nu het beste doet voor Max.


gr Astrid

Karin,

Ik wens jou heel veel sterkte toe....het is heel moeilijk maar bewonder je beslissing....ik weet hoe jij je nu moet voelen, het is nog geen maand geleden dat ik ook zo'n besluit moest nemen, en dat doet zo'n pijn, maar één goede raad, blijf bij je vriend tot het allerlaatste moment...dat verdiend hij!

Ik denk aan jullie...

Liefs Martine

...er ligt sneeuw....
Net nog even met Max naar buiten geweest en hij vond t prachtig..
Afgezien van het feit dat hij weer heeft overgegeven oogt hij vanmorgen fitter dan de laatste dagen. Over 2 uur sta ik met hem bij de DA en de twijfel slaat nu zo toe..in mn hart weet ik dat dit fitte dat hij nu laat zien slechts een moment is en dat het manneke niks meer heeft om bij te zetten..
en dat moet ik voor ogen houden,zijn welzijn..hem hier houden zou betekenen dat ik egoistisch ben.
Ik ben zo bang voor wat er gaat gebeuren, voor het grote missen...
Ik wil hem eigenlijk alleen maar vasthouden nu,maar Max is nooit een knuffelhond geweest en als ik bij em zit lijkt t net alsof hij zich ongemakkelijk voelt en loopt hij weg...nu ligt hij dus op zn kussen een beetje te soezen...en vooral mij heel erg in de gaten houden..
Ik wist dat dit moeilijk ging worden,maar wat ik nu voel gaat alle pijn te boven

lieve karin,

Ik snap je volkomen...maar je moet denken aan je beste vriend....ik heb ook zo mijn twijfels gehad...of ik er goed aan deed...of ik niet nog even zou wachten als het weer beter ging...je hebt toch steeds dat sprankeltje hoop hé...je geeft dit niet graag af...je kan dit niet missen....Maar zoals je zelf aangeeft , je mag niet egoistisch zijn...hoe moeilijk het nu is...je verstand moet primeren boven je hart ...en ik weet het verdomd maar al te best hoe dit moet voelen meisje....Ik ben bij je en zal aan je denken straks...veel sterkte

Dikke kus

Martine en Evaycko

karin,

als ik de tijd goed uitgerekend heb is het nu gebeurt.
je hebt Max zijn welverdiende rust gegeven.

heel, heel veel sterkte bij de verwerking van dit verlies.
ik denk aan je.
groetjes,jolanda

Karin,

Heel heel veel sterkte!!

Ik weet wat je voelt.

Mijn hondje Gizmo is afgelopen vrijdag overleden na 15 jaar.

Nogmaals heel veel sterkte

Karin, HEEL VEEL sterkte toegewenst!!
Je hebt het nodig bij zo'n groot verlies... het gemis van je dierbare maatje.
Nogmaals veel sterkte toegewenst!

Groetjes, Anita.

Vanochtend om 11uur waren we bij de dierenarts. Waar ik al bang voor was geweest gebuerde, max sprong als een jonge hond in de auto..De DA heeft hem nog even onderzocht, hij vertelde ons dat zn hartje zo hard moest werken(dit had ik zelf afgelopen weekend al gehoord en gevoeld) en met de bloedarmoede en zn ondergewicht...tja het besluit wat wij al genomen hadden werd nu werkelijkheid.
Max kreeg een prikje en viel binnen enkele minuten rustig in een diepe slaap. Toen we hem om moesten keren voor de tweede en laatste injectie moest de DA zijn haren wegscheren, toen kreeg ik het even te kwaad, max zijn mooie lange haren...Die grote spuit,dat kleine lijfje...In onze armen is hij heel rustig na enkele zuchten heengegaan..ik heb hem in zn oor gefluisterd dat ik ontzettend veel van hem hou en dat ik hem nooit zal vergeten...

Rust zacht lieve lieve dappere Max, we zullen je zo missen maar weten dat je nu vrede hebt

Wat goed dat hij zo rustig is heengegaan.

Ik wens je heel veel sterkte de komende tijd.Ik zou willen dat ik iets troostens kon zeggen.Maar ik weet niets.Alleen heel veel sterkte.

Groetjes Marianne

Hoi Karin,

Je hebt het goed gedaan
Max heeft nu de rust
die hij verdient
De goede beslissing genomen
hoe moeilijk ook.

Een heel gemis zou het zijn
je maatje niet meer om je heen
maar wel in je herinnering
en in je hart

hij is nu naar de andere kant
hij is een ster nu
en straalt speciaal voor jou.

Heel veel sterkte.
Liefs,Wilma

Jeetje,zit met tranen in mijn ogen,wat een verdriet zal je hebben,je heb gedaan wat je moest doen,dit betekend houden van,hij zal altijd dicht bij je zijn,in je gedachtte en in je hart.
Ik wens je heel veel sterkte,in deze moeilijke tijd.

Ik zit hier met tranen in mijn ogen, wat een dapper besluit.
Ik weet nog dat ik mijn vorige paard moest laten inslapen en mijn kat. Hele zware momenten, en de leegte erna......

veel sterkte, je hebt wel het juiste gedaan!
karen

Lieve Karin,

Hoe moeilijk het ook is geweest en nog zal worden je hebt er goed aan gedaan.
Dit is het meest onbaatzuchtige wat je nog voor Max kon doen.
Sterkte,

Alex

ik lees regelmatig de reacties die jullie sturen..ze zijn hartverwarmend!
Net met het hele gezin gegeten, we hebben gehuild maar ook gelachen om onze mooie Max...
We missen hem nu al zo ontzettend!

Nogmaals dank voor al jullie lieve en troostende woorden

Hoi Karin ik zit hier een traan weg te pinken en moet gelijk weer aan mijn Koukla denken, dat is ik wens je sterkte en rust voor Max
============

Max
Als jouw mooie ogen vragen
Help mij
Want ik voel mij niet zo fijn
mag ik dan terwijl ik voel dit is het dan
Egoïstisch zijn

Als ik van de Doctor hoor
Dit komt nooit meer goed
en jij krijgt steeds meer pijn
Mag ik dan omdat ik je niet kan en wil missen
Egoïstisch zijn

Als jouw lieve oogjes zich sluiten gaan voor goed
En ik zonder jou naar huis moet gaan
Met jouw Riem in mijn hand
En mijn Hart vol pijn
Probeer ik mij zelf te overtuigen
Dit is het beste ik moet niet Egoïstisch zijn.

Vele jaren was je bij mij en elke dag was het feest ,
En in al die fijne jaren ben jij nooit egoïstisch geweest.


Max
mijn lief ik mis je zo
ik weet niet hoe ik zonder jou nu verder moet
want nu voel ik mij niet meer zo fijn
en heb ik zo erg veel pijn
Maar ik weet het is nu pas goed
Ik mag niet egoïstisch zijn




Hier heb ik nog een Gedichtje het is Duits en ik ga het ook zo goed als mogelijk vertalen naar het Nederland
alleen passen dan de worden niet meer zo goed
....Komt die
Der Mensch er sagt es wäre Sünd
dass ich mein Hond den liebsten vind
ich sag : der Hond der blieb mir treu im Sturm
der Mensch nicht mal im Wind

Vertaalde versie
De Mens hij zegt het is Zonde , dat ik mijn hond het liefste vind
ik zeg: mijn hond hij blijft mij trouw in de Storm de Mens niet eens in de Wind.
nogmaals veel sterkte en groetjes Moon en een pootje van Saartje

karin moet je eerlijk zeggen ,dat ik hier zit met een serieuse krop in de keel,maar dat zal elke hondeliefhebber wel hebben,daar twijfel ik niet aan,moet je bewonderen voor de moed die je gevonden hebt de beslissing te nemen wanneer GENOEG ECHT GENOEG word.
en gauw zullen de goede ,warme ,intense momenten de overhand wel nemen van je verdriet om max.
ik heb hier ook al een oudje zitten en geloof me best er gaat geen dag voorbij dat ik niet denk,hoe lang heb ik hem nog?
en als ik zo een verhaal lees zoals dat van jou,denk ik wel is ,die moed ga ik niet vinden voor de stap te zetten,maar dat zijn natuurlijk de dinges des levens en der moeten we gewoon door ,en we staan der allemaal voor,maar de dag dat hij der is is hij steeds te vroeg,en beseffen we pas dat de tijd voorbij is gevlogen,en wanneer het je te beurt valt zo een beslissing te nemen,denk je steeds doe ik er goed mee,maar ik denk zeker dat het voor max beter is waar hij nu naartoe is,want zijn leven is voldaan geweest,en zoals ze me altijd hebben gezegd ,als je moet gaan ,is het een teken dat je je leven hier op aarde voldaan hebt.veel sterkte voor jou en je gezin